Vraag ADHD/ODD/PDD-NOS
 

Een kennisje van mij (jongetje, 7 jaar oud) heeft ADHD, ODD en PDD-NOS. Nu krijgt hij daarvoor een antipsychoticum (dipiperon, stofnaam pipamperon).
Ik vond dit een beetje een vreemde keus als geneesmiddel. Dipiperon wordt ook wel gebruikt bij ernstige opwinding en onrust, maar dan nog.
Weten jullie meer over waarom deze jongen dit geneesmiddel krijgt?

(oh ja, please niet sluiten en doorverwijzen naar dat grote topic, alsjeblieft :))

Ik moet eerlijk zeggen dat ik hier niet heel veel verstand van heb, maar ik vind het wel raar dat een 7 jarig jongetje een anti-psychoticum krijgt! Je hebt behalve anti-psychotica ook middelen die je wat rustiger maken en dat soort dingen, maar het moet wel volgens mij wel heel erg zijn als zo'n jong kind al een anti-psychoticum krijgt...

Ik weet wel dat er kinderen psychotisch zijn geworden door het voorgeschreven Ritalin /Concerta of strattera waardoor ze antipsychoticum toegediend kregen wat dan weer corrigerend werkte.

Maar goed, ADHD medicatie staat niet voor niets zo in de spotlights..

Bedankt voor jullie reacties. Het jongetje is niet psychotisch, dus hij krijg de medicijnen echt alleen tegen de onrust. Hopelijk slaan ze snel aan :)

Heel iets anders dan je kennis maar goed.. Een bewoonster op mijn werk (verstandelijk gehandicapt en behoorlijk dementerend) krijgt ook dipiperon en het geeft haar veel rust. Het duurde volgens mij een week of twee voor het het gewenste effect gaf, maar nu werkt het redelijk goed. Hopelijk werkt het voor dat jongetje net zo goed.

mijn broer heeft ook PDD-NOS, (of het asperger syndroom). En hij heeft ook n supehoog IQ, maar het EQ van een kleuter. (Volgens mij zit het zo: het was geen PDD-NOS en ook niks anders, dus dan maar asperger...)
Maar voor de mensen die niet weten wat het is: een vorm van autisme.
En hij krijgt geen medicijnen, helemaaal niks. Hij moet wel naar therapie, iedere week, 4 dagen. Daar zitten nog meer autisten en krijgen ze allerlei opdrachten die te maken hebben met socialisatie, want daar zijn ze nogal slecht in.

Wat ik er wel bij moet zeggen: hij is al superrustig van zichzelf en zit de hele dag op zn kamer. Achter zn computer.
Ow, en hij is 22, en geen 7 :s dus misschien niet echt n geweldige vergelijking, maar toch iets...

Ik heb 0 echte kennis over dit onderwerp, ik kan je alleen dingen uit eigen ervaringen en dingen die ik *denk* vertellen, laat dat even duidelijk zijn.

Mijn zusje heeft de klassieke vorm van autisme en krijgt een anti-psychoticum. (risperdal, ik ken dipiperon niet) Ze krijgt dit om haar emoties gedeeltelijk te onderdrukken en het lichamelijke proces een beetje te vertragen. Ik kan me voorstellen dat een medicijn wat onrust "wegneemt"/onderdrukt (wat jij omschrijft) ongeveer hetzelfde effect zou kunnen hebben bij dat jochie. Hij heeft 3 stoornissen waarbij reacties erg heftig (kunnen) zijn. Ik kan me voorstellen dat iets wat dat allemaal een beetje onderdrukt een hoop kan schelen in zijn gedrag en psychoses zou kunnen voorkomen.

Nogmaals, ik denk, ik weet niet. :)

Ik denk dat deze medicijnen op korte termijn effectief zijn en hem rustiger maken. Op lange termijn is het denk ik een ineffectief medicijn, omdat het probleem onderdrukt, maar niet oplost. Ik denk dat de jongen later tegen vele problemen aan zal lopen, omdat hij niet weet wie hij werkelijk is, omdat het zolang onderdrukt is. Anderzijds kan het 'leren kennen van zijn ik' voor hem en de ouders voor spanningen zorgen die voor flinke problemen kunnen zorgen.

Een moeilijke keuze, waarbij de dokter voor een korte termijn oplossing gekozen heeft.

Ik ben geen expert op dit gebied, maar heb wel wat praktijkervaring met ADD (mijn broertje). Hij slikt overigens Ritalin. Ritalin onderdrukt niet, maar herstelt het evenwicht.

Oke thanks mensen. Het is me al iets duidelijker geworden.
Overigens krijgt hij niet alleen die medicijnen hoor, maar ook hulp op andere manieren. Hij krijgt dus wel de begeleiding die hij nodig heeft.

Beste mensen, :cool:
Ik had toch een vraag ivm een antipsychoticum en Rilatin of Concerta,methylfenidaat(aangewezen bij adhd).
Waarom word af en toe toch een antipsychoticum voorgeschreven voor "adhd" aangezien het "het dopamine gehalte" naar beneden haalt. Met adhd heeft men toch een tekort aan Dopamine en dan schrijven de dokters methylfenidaat opdat je dan meer dopamine zou gaan aanmaken! En iemand waarvan al "een tekort aan dopamine" is vastgestelt loopt dan extra risico's op neveneffecten (dyskinesie, parkinsonisme,..), indien hij antipsychoticum zou gebruiken... Ik versta natuurlijk dat het je uiterst rustig en kalmt maakt als men antipsychotica gebruikt maar is het dan werkelijk effectief en goed voor adhd?
Groet,
Ced

Beste Roos,

Een antipsychoticum wordt vaak voorgeschreven wanneer er sprake is van meerdere stoornissen. Zoals gezegd in een vorige reactie helpt dipiperon inderdaad om pieken in heftige emoties omlaag te brengen. De combinatie ADHD/ODD en PDD-NOS geeft het jongentje veel drukte van binnen omdat de drukte en het niet begrijpen van gevoelens met elkaar botst. Hoop dat je er wat aan hebt.

de meeste reacties gaan over een stoornis. Maar er is hier sprake van drie stoornissen. Ik denk dat ze voor een anti-psychoticum hebben gekozen voor de rust. Want adhd en odd maakt gewoon extreem druk en onhandelbaar. De link met pdd-nos zie ik zelf ook niet maar mss heeft het daar ook een gunstige uitwerking op.

Up van een paar maand eh :o.

Ja deze kan wat mij betreft wel dicht :)

(of langzaam afzakken naar de bodem van dit forum ;))

Alsnog bedankt voor de reacties!