Hoe sterk ben jij gebonden?
 

Even uit nieuwsgierigheid: hoeveel aandacht eisen jullie doorgaans per week van je partner?

Ik lees hier op het forum soms over voor mij shockerende schrikbeelden van meisjes die hun vriend elke seconde willen zien .. en sentimenteel gaan doen over elk tering 'moment' waar ze 'eindelijk eens samen zijn' *kots*

Ben ik nou zo onmogelijk? Voor mij zou het meer dan genoeg zijn als ik mijn vriendin alleen op het weekend zie en soms bel. Zelf heb ik het altijd druk met mijn eigen dingen (werk, studie en vaak nog andere dingen die ik mezelf graag aanleer *manische leergier*) dat ze mij doordeweeks alleen maar zou storen :o

Kortom: dat bezitterige gedrag is eng :eek:

Ik onderschrijf je topic volkomen.

Ik zie mijn vriend elke dag, want we wonen samen, maar ik heb een heleboel andere contacten die ik zorgvuldig en met veel plezier onderhoud: vriendinnen, mijn ouders, familie. Verder ben ik ook heel erg bezig met mijn studie en doe ik een heleboel eigen dingen en hij ook.

Iedereen moet lekker doen waar hij of zij gelukkig mee is, zolang beide partners er gelukkig mee zijn.

Laat ik het zo zeggen: ik ben ontzettend flexibel. Uit mezelf ben ik niet iemand die heel erg aan mensen kleeft, i.e. gek wordt zonder mensen om zich heen. Ik kan goed tegen alleen zijn. Ik moet alleen wel wéten dat die persoon er (nog) voor me is, door 'vluchtige' vormen van contact: MSN, SMS, even bellen, dat soort dingen. Daarom zou ik ook heel goed een lange-afstandsrelatie kunnen onderhouden; ik ben gewoon niet iemand die lang op eens anders lip moet zitten. Dat heeft ook verder helemaal niks te maken met 'vrijheid', waar je jongens altijd over hoort, maar gewoon met het feit dat ik niet echt een 'mensen-mens' ben.

Mijn vriend en ik laten elkaar ook vrij hij mag gewoon met zijn vrienden omgaan en ik met de mijne. Zijn hobby's voert hij ook gewoon uit. En ik ook. Maar ik vind dat je pas kan oordelen als je zelf in zo'n situatie zit. Als ik niet bij mijn vriend ben mis ik hem en hij mij ook. We willen elkaar ook zovaak mogelijk zien maar gaan er niet moeilijk over doen als we elkaar ff een keertje niet kunnen zien.

Ik dacht ook altijd van vriendinnen die hun vriendje elke dag wilden zien: dat gaat mij nooit gebeuren. Maar nu ben ik bijna 2 jaar bij m'n vriend, en dan merk je gewoon dat je elkaar steeds vaker wilt zien. De eerste paar maanden zagen we elkaar 2 keer in de week, en in het weekend op zaterdagavond. Nu zien we elkaar bijna elke dag, en voel ik me klote als ik hem graag wil zien, maar hij op dat moment ff iets anders gepland had. Ik wil dan niet de jaloerse bitch uithangen, maar doe het dus toch :( :o

Wat ik hiermee wil zeggen: je weet pas hoe het gaat lopen als je het zelf meemaakt. Dan mis je je vriend(in), en wil je bij hem/haar zijn! En het verschilt natuurlijk van persoon tot persoon :)

Ligt bij iedereen anders denk ik. De een zoekt meer aandacht in een relatie dan de ander he.

Je weet dat ik een einzelganger ben, en ik hoef dan ook niet elke dag bij m'n vriendin te zijn. Andersom heeft mijn vriendin die drang veel meer dan mij, om bij mij te zijn.

Nouw :( Dat laatste is niet helemaal waar hoor :)

uhm neej... k ben juist van mening dat je je vriend niet te vaak moet zien anders word ik hem te snel zat. wel is t zo dat k 100 keer op een dag tegen m'n vriendinnen zeg dat ik hem mis :)

k zit er niet zo snel mee als m'n vriend geen tijd heeft om me te zien, zolang ie maar laat blijken dat ie me nog echt leuk vindt. want als ik merk dat dat minder wordt, dus dat hij steeds minder van zich laat horen enzo, dan begin ik toch wel zenuwachtig te worden.

ik ben best wel snel jaloers. maar alleen als k steeds in onzekerheid zit. met een ex van mij had ik 5 maanden en al die 5 maanden heeft ie iedere dag wat van zich laten horen (maakt niet uit hoe) en van hem kon ik dus echt heel veel hebben. en lieten we elkaar ook wel behoorlijk vrij.

maar die jongen daarna was daar wat minder in, die liet gewoon prompt 3 dagen niks van zich horen ofzo. en dan word ik dus jaloers en onzeker.

ligt er dus maar net aan.

nou broertje van me, mijn mening weet jij denk ik al. Ik wil gewoon zoveel mogelijk bij mn vriend zijn. Voel me gewoon lekker bij hem... Ik snap gewoon niet dat jij bijna geen tijd voor een vriendin zou willen vrijmaken. De hele tijd loop je te zeuren dat je meisjes wilt ontmoeten, mar er tijd voor vrijmaken is te veel gevraagd??? Make up your mind!

Als je dat niet eens wilt opbrengen denk ik dat je toch wel ff mag blijven zoeken naar een meid die er precies hetzelfde over denkt.

(sorry hoor....)

je zussie

In wat je zusje zegt zit een kern van waarheid, denk ik. Ik vind het bijzonder knap dat je, als je nog nooit een vriendin hebt gehad, je al met bovenstaande woorden contact met een vriendin beschrijft. ('kots', 'tering', 'eek').

Je zoekt wel wanhopig naar een meisje, maar je bent niet bereid een deel van je eigen wereldje ervoor op te geven? Dan denk ik dat je heel lang kunt zoeken, of inderdaad een hoogbegaafd heel erg opzichzelf gesteld meisje moet nemen. (Maar ja, die zijn ook redelijk zeldzaam).

In een relatie moet alles van twee kanten komen, dus ook contact. Je moet water bij de wijn doen, anders kun je geen gezonde relatie onderhouden, en iets gemeenschappelijks opbouwen. Ik zeg niet dat dat elke seconde moet, maar wel regelmatig. Anders kan je net zo goed geen vriendin nemen.

Er was een tijd dat mijn vriend en ik elkaar ook elke dag zagen. Op een gegeven moment werd het ons gewoon echt te veel. We kregen steeds ruzietjes.. Gewoon van die irritaties enzo. Toen kwamen we er dus achter dat we elkaar wel vrijheid moeten geven en ook nog een leven buiten elkaar moeten hebben. Sindsdien doen we veel meer nog zonder elkaar en zien we elkaar niet meer elke dag. Dit gaat veel beter en het gaat nu zo perfect! :) Ik had die drang trouwens meer dan mijn vriend, maar dat heb ik mezelf gelukkig af kunnen leren.

Idem. Maar ik vind het gewoon leuk om bij hem te zijn, dus waarom zou ik daar ook niet veel tijd aan besteden?

Ik zou er niet tegen kunnen om mijn vriendje continu te zien. Tuurlijk vind ik het fijn om bij hem te zijn, maar ik vind het wel lekker om zo nu en dan ook ff wat tijd en ruimte voor mezelf te hebben, ik kan me vrij snel beperkt in mijn eigen vrijheid voelen. Dat heeft mijn vriendje ook, dus samen hebben we daar een mooi evenwicht in gevonden. Als we elkaar een dag niet zien, bellen we, of in elk geval sms-en of iets dergelijks, want zoals hierboven ook al werd gezegd wil ik dan toch wel even het gevoel krijgen dat ie wel aan me denkt :) Wat ik ook leuk vind, is om niet altijd dingen met z'n tweeen te doen, maar gewoon met een hele zooi vrienden erbij. Wij zijn geen klef stelletje wat voortdurend elkaar verliefd aan loopt te kijken, hoewel we soms natuurlijk ook wel onze momenten hebben ;)

heel veel zie m elke dag :)
maar ja nu gaat ie op vak zonder mij en das dus extra kut nu :(

hij heeft bijna nooit tijd :S
kheb hem nu ook al 2 weken niet gezien, terwijl hij 5 minuten van me fietsen af woont... naja kwam omdak proefwerkweek had.
kzou hem wel vaker willen zien, maar volges mij wil hij dat niet..
naja dan maar niet hoor... whatever

Euhmm nouwja het zit zegt maar zo, ik ben sowieso bes wel op me vrijheid gesteld zeg maar, dus mensen die me claimen en altijd in mn buurt willen zijn, benauwen me zo erg, dat ik alleen maar lullig ga doen tegen hun..

Vind het behoorlijk eng hoe sommige stelltjes alleen maar met elkaar zijn en niets (meer) met hun vrienden ondrnemen..

Altijd die kleinerende vorm :mad: ;)

Het is ook iets waar ik mee zit. En het is niet alleen bij meisjes, ook gewoon vrienden kan ik niet houden; die vragen teveel tijd van me. Meestal vind ik ze na een tijdje saai en storen ze me alleen maar :/

:p ik wist al wat je ging schrijven :)

nou nou nou, dat taalgebruik ben ik niet van jou gewend :p ;)

Ik ben zo, dat ik de jongen laat bepalen hoe vaak we elkaar zien.
En als dat vaak is, ben ik degene die constant vraagt "is dit niet teveel, is dit wel goed voor onze relatie?"
Maar ik heb er zeker geen problemen mee als ik een vriend heb om hem zo vaak mogelijk te zien.
Alleen zet ik dan alles opzij voor hém, en dat is dan weer fout :S
Op zich wil ik zelf veel vrijheid als het gaat om uitgaan enzo, ik ken daar veel mensen en als een aantal jongens dan constant achter je aanlopen omdat ze zelf zogenaamd niemand kennen (terwijl ze als het uit is wél weer met hun vrienden uitgaan), is dat nogal irritant :S

Een relatie waarin je alle andere contacten verwaarloost is sowieso fout en gedoemd te mislukken.
Maar ik wil niet iemands "weekendspeeltje" zijn.
Hij moet ook tijd voor me máken en attent zijn.
Af en toe bellen en smsjes sturen.
Want anders krijg je zo'n effect van: hij is lief wanneer we bij elkaar zijn en zodra ik weg ga dan ben ik uit z'n gedachten verdwenen.

Die formulering :D

Waarom hoogbegaafd?

Ik denk dat het gewoon haar aard moet zijn; dat ze zelfstandig is en niet teveel aan me hangt, want daar heb ik het dus (erg) moeilijk mee.

Mjah, ik zeg ook niet dat het onmogelijk is, maar niet in de mate waarin ik het vaak zie. Doordeweeks heb ik nou eenmaal amper tijd; waarom is dat zo moeilijk te bevatten voor meisjes?

En tja, mijn 'eigen wereldje' opgeven kan ik niet. Ik kan er hoogstens iemand in toe laten; als diegene dat aankan (ik zie het toelaten niet als noodzakelijk btw).

Over het algemeen hou ik dingen beschaafd ;)

Precies, zoals je opleiding. Het is niet gezond om elkaar zo vaak te zien. In mijn geval sowieso niet; ik werk fulltime en volg een studie tegelijkertijd, moet er dus met mijn hoofd bijblijven.

Af en toe bellen is ook mogelijk :) daar zit ik niet eens mee, zolang het niet elke 5 minuten is :D

als hij tijd heeft en ik ook, maar ik ga echt niet liggen zeuren van waarom kun je nou nie? of van die zooi, dat is bij de vriendin van men neef wel, maar daar zou ik zelf gek van worden, ik kan echt wel een dag of langer zonder hem.......

trouwens, nu zit je het weer objectief te bekijken.....van "goh ik heb geen zin in iemand die zoveel aand8 trekt"
Maar je zei toch dat je nog nooit écht verliefd was geweest?
wie weet ga je er dan wel heeeeeel anders over denken en ben jij degene die constant bij haar wil zijn! :D

Ik begon zo onderhand al te denken dat ik een beetje 'odd' was (ook m.b.v vriendinnen die de hele dag kwijlen over hun vriendjes :rolleyes: ) maar gelukkig, het ligt niet aan mij

Whahaha :D

Misschien als ze een deel van mijn eigen wereld wordt. Dan nog denk ik dat je onderscheiden moet tussen 'denken aan' en echt 'samen willen zijn' .. ik kan iemand leuk vinden en regelmatig aan diegene denken, maar constant bij haar willen zijn in persoon denk ik niet.

Wijze woorden... :) Intelligente (hoogbegaafdheid is overrated ende overdreven) en zelfstandige meisjes rulen trouwens wel, hoor! :P

Twijfelachtig... Mijns inziens moet je als vriendje & vriendinnetje elkaar volledig vertrouwen, doordringen tot het diepste van elkaars ziel, enz, enz. That's just my romantic view, though. :)

Maarreh, ontopic, hoewel ik geen ervaring whatsoever heb met relaties; ik kan me voorstellen dat ik veel aan een meisje denk, maar dat ik niet de hele tijd samen met haar hoef te zijn: we zijn geen twee-eenheid, gewoon erg close. Verder geldt voor mij dat ik het niet zo moeilijk heb met gescheiden zijn, maar veel meer met scheiden. Ik mis mensen over het algemeen het meest net nadat ze weg zijn gegaan... :(

(mijn excuses voor de vage mix van tegenwoordige en toekomende tijd btw; lang & ingewikkeld verhaal)

Ja, inderdaad geromantiseerd. Niemand kan tot 'het diepste' van mij doordringen, wordt diegene alleen maar helemaal gestoord van.

Het mooie is dat diegene dan ook meteen door minderwaardigheidscomplexjes heen kan turen. :)

Heeft daar weinig mee te maken .. mijn eigen wereldje is een beetje ingewikkeld :o

je hebt wel gelijk zenne!
maar toch...ik hoef hem nie persee iedere dag te zien en ook nie iedere dag iets van hem horen...als hij maarvlaat zien dat hij van me houdt dan is ie zo (y) !!!!!!!!!!!!
i love hem...hwo te f*ck is hem??? ---> sorry trekt der weer eens nie op hé!

*beu* -xxx-

Ik hoef mijn vriend niet beslist elke dag te zien, maar als hij ineens drie dagen niks van zich laten horen terwijl hij heeft gezegd ' ik bel je' ben ik niet echt blij nee....
Hij heeft zijn eigen vrienden, doet wat hij wil.. maar alles heeft zijn grensen.

Is een kenmerk van hoogbegaafdheid niet een sterk afgebakend eigen wereldje? Dan zit zelfstandigheid ook in haar aard, maar dit is speculeren.

Ik begrijp best dat je een zelfstandig meisje wilt enzo, maar je weet (nog) niet waar je over praat. Denk maar niet dat het eerste meisje waar je iets mee begint meteen een succesrelatie word. Zeker niet als je zo gehecht ben aan je eigen dingen. Dat is ontzettend aftasten, uitproberen en, hoe je het draait of keert, compromissen sluiten.

En -zoals jij weet maar Manhuzai niet- ik heb zelf verkering (15 maanden nu) met een hoogbegaafde-zeer-op-zijn-eigen-wereldje-gestelde jongen :D
(wat mij 'dwingt' -maar ben ik van mezelf al- redelijk zelfstandig te zijn en hem vooral niet elke dag te bellen :))

Hmkay, maar dan is het gewoon een kwestie van tijd voordat ze jouw wereldje een beetje door heeft.

Survey says: "Wrong!". Lijkt me nogal kort door de bocht. Daarom zei ik ook: laten we hoogbegaafdheid intelligentie noemen. Want waarom zouden intelligente mensen zich per se afsluiten van de rest, of een eigen wereld opbouwen? Misschien dat sommigen dat doen, maar dat heeft dan meer te maken met andere (sociale factoren), zoals het feit dat een intelligent figuur eventueel het sociaal moeilijker heeft (gehad) doordat hij/zij op een ander niveau functioneerde dan zijn/haar klasgenoten. Maar ook dat kan weer goed komen.

Ik wist wel dat je een vriendje had, had ook wel redelijk door dat ie intelligent is (de precieze mate daarin echter niet), maar ik wist niet dat ie zeer-op-zijn-eigen-wereldje-gesteld is. :)

Ben het met je eens. Zelf zie ik mijn vreindin alleen in het weekend en soms doordeweeks, en we beleln doordeweeks. Meer hoeft van mij nu nog niet en is niet mogelijk vanwege mijn levensstijl.

Klopt! Het is zelfs zo dat er dingen vervallen of voordat ik weet of Highlight (mijn vriendinnetje) iets te doen heeft dat ik al zeg dat ik niet kan omdat ik met mijn vriendin heb afgesproken. Dus de vrije tijd wordt ook gemaakt zonder dat de ander het weet omdat wij elkaar door en door kennen en weten meestal wel dat we dan vrij zijn.

Ik denk dat het een redelijk correct feit genoemd mag worden dat hoogbegaafden (ik heb het dus wel speciaal over hoogbegaafdheid) meer moeite hebben met het delen van hun eigen wereld (ik heb het dus niet specifiek over sociale vaardigheden.

Knap dat je dat wist van mijn vriendje :) :P

Misschien.

Zolang je onderscheid tussen sociale vaardigheden en het echt delen van innerlijke gedachten.

Het laatste is voor mij niet te doen; simpelweg omdat ik vaak erg verbitterd denk en elk klein ding wel van meerdere kanten bekijk. Zo spoken er momenteel ook een hele reeks gedachten, zo bijvoorbeeld ook over jou en jouw motieven bij het reageren in deze topic, in mijn hoofd rond. Ik weet wel zeker dat het opschrijven van deze deels kwetsend en 'eng' voor jou zou zijn. Dit heb ik met haast iedereen, dus lijkt het me niet zo slim :)

Nou, ben benieuwd naar die gedachtes :)

umm minstens om de tien minuten wel ffjes beetje bellen ofzow heel de dag door natuurlijk.......sir erg gebonder ern bennik
umm slaat nerges op umm :) ik eis nix :P maar mag wel natuurluk beetje aanda cht .........umm per week? haha ach ja :)

Ik zal me maar niet uitwijden over alles wat ik bij jouw posts dacht, maar zal me eens beperken tot 1 reply; om je er een indruk van te geven.

Weet dat mijn gedachten altijd bestaan uit een VOOR en een TEGEN kant. Elke gedachte die ik heb, heeft dus een tegengestelde gedachte die de eerste weerlegt. De VOOR gedachte berust veelal op intuitie en de TEGEN gedachte op droge zelf-analyserende redenatie.

Je schreef bijvoorbeeld als reactie op Manuzhai:

VOOR:

Ze is niet objectief. Haar eigen onzekerheid betreffende de relatie met Marcade, in haar ogen de eigenzinnige hoogbegaafde, penetreert haar redeneringsvermogen.

"mijn vriendje verbergt niets bewust voor mij" .. ze denkt dat hoogbegaafden problemen hebben met het delen van hun eigen wereld, omdat ze daarmee het gedrag van Marcade kan verklaren (wat ze maar al te graag doet, om die onzekerheid weg te nemen).

TEGEN:

Anderzijds wordt mijn eigen beoordelingsvermogen uiteraard beinvloedt door het feit dat ze op dit forum in het verleden al eens indirect een topic hierover opende (die over 2 werelden). Tevens worden HB'ers en geslotenheid daadwerkelijk vaker met elkaar in verband gebracht, waardoor ik niet met zekerheid kan definieren wat er nu precies speelt.

Hier heb ik dus mijn tegenstelling; ik bekijk het nu van 2 kanten. Ik kan, emotioneel en sociaal verantwoord, geen uitspraak doen .. hoewel de gedachte er toch is. Aangezien ik zulke, vaak negatieve, gedachten voortdurend heb en bang ben mensen te kwetsen als ik ze er toch uitlaat, hou ik ze liever voor mezelf.

Als je dan nagaat dat bij elke zin die ik van iemand lees VOOR en TEGEN gedachten opdoemen; word je mijn inziens gek van me als ik ze allemaal zou meedelen. Daarbij komt dat we ons nu op een onpersoonlijk medium begeven; in de omgang met mensen let ik op allerlei dingen. Dus wanneer stiltes vallen, de intonatie van iemand's stem, algehele lichaamstaal, enzovoorts .. tevens neem ik dan op hetzelfde moment andere indrukken op; bijvoorbeeld in welke stijl een bepaald gebouw gebouwd is waar ik mogelijk op een bepaald moment voorbij zou kunnen lopen; mensen die voorbij komen .. lopen ze snel of langzaam? Waar is hun aandacht op gericht? Wat voor drinken neemt iedereen? Als ik een muziekje hoor, zie ik gelijk de video voor me .. als het voorkwam in een film, zie ik momenten van die film voor me .. *blabla* ;)

Ik loop over van de gedachten. Voor mij is dat heel normaal, voor een ander is het 'gek' of 'gestoord' :o

Even puur op die voor/tegen gedachtes: ik ben zeker niet zo naief om te denken dat Mark niets bewust voor mij verbergt. Daar heeft eventuele hoogbegaafdheid niets mee te maken :)

En zeker is het waar, het is prettig om een verklaring voor bepaalde acties te hebben. Een excuus misschien.
Mijn onzekerheid, zoals jij schetst, wordt er niet minder van als ik Mark's gedrag zou verklaren met hoogbegaafdheid, helemaal niet. Misschien wordt onzekerheid daar alleen nog maar door vergroot; omdat ik het zelf niet ben, ofzo.

Ik heb geen energie om op de rest van je reply in te gaan :P

Ja, dat laatste dacht ik al bij andere replies van jou (oa in die ene topic).

Maar het is altijd oppassen; jij reageert hier nu redelijk rustig op, anderen flippen gelijk als ze merken dat ik ueberhaupt iets in die richting denk..

Erg ben ik he? ;) :p

Ze is hard aan het oefenen niet te flippen. :o

Give it your best shot, zou ik zeggen. :D

Pauline klaagde dat ze zich verveelde :(

*gaat weer lief doen* :o

note: chatten doen we bij onzin :) http://www.smilies.nl/devil/azdevil.gif

Ik heb dus wat posts verwijderd, nu ziet het er tenminste weer een beetje normaal uit hier... :)

********: liev BLIJVEN he ;)

Voor jou altijd ;)

Maar ik vind dit dus een beetje bullshit. Het problemen hebben met het delen van een eigen wereld is niet een gevolg van de hoogbegaafdheid; eerder kan de manier waarop een hoogbegaafd iemand de dingen ervaart (zoals ik al eerder illustreerde) ertoe leiden dat hij/zij op die manier zijn eigen wereld opbouwt.

Ik denk dat een geliefde van jou het niet kwetsend en eng zou vinden, maar eerder interessant, leerzaam. Je hoeft niet alles uit te leggen, maar veel ervan kun je het samen over hebben, wat jou ook zou kunnen helpen meer tot rust te komen. Communiceren met minstens even intelligente mensen werkt erg goed bij het verwerken van eigen gedachten, vind ik. :)

Looks like it's always been serious around here... Maar willen jullie niet meer zo snel doorgaan als ik even weg ben? :P

Nee man. Het wereldje van de smurfen is een typisch voorbeeld van een redelijk goed gelukt communistisch paradijs. :P

Zolang de kwaliteit van de tijd samen maar hoog blijft is het toch altijd goed???
Al ben je de hele dag bij elkaar en dat is helemaal geweldig wie denkt er dan nog over na???