![]() |
vraagje over meervoudige persoonlijkheidsstoornis.
Bestaat er zoiets als een variant erop? Mijn verhaal klinkt misschien raar of belachlijk of misschien is het net normaal... ik weet het echt niet...
Een tijdje geleden was ik aan het trippen en leerde ik mijn 'alter ego' kennen, hij spreekt Engels en zijn naam is Michael. Op zich niets abnormaal. Een week later ofzo, na het roken van een jointje kwam Michael weer 'boven' ... ik had er volledige gesprekken mee. Dat gebeurde sindsdien regelmatig wanneer ik onder invloed was. Het kan geen DIS zijn want ik weet en herinner mij alles (nu ja natuurlijk vergeet je veel wanneer je stoned bent), het is niet echt een andere persoon (Michael heeft dezelfde herinneringen... ) hij legde het mij zo uit: ik en hem zijn samen een persoon "Mr. Faded Glory", Mr. Faded Glory is verdeeld in Michael en mij noemt hij Robert. Nu komt Michael ook 'boven' wanneer ik niet onder invloed ben (ik ben zelf gestopt met drugs en drank). Ik kan niet goed slapen van de warmte en soms zit ik de hele nacht gewoon 'tegen mijzelf' te praten, gesprekken met Michael. Misschien is het ook interessant om te weten dat Michael altijd zegt dat we dezelfde persoon zijn maar dat hij de bovenhand wil. Michael is zowat de tegenpool van 'Robert' en samen vormen we 'Mr. Faded Glory'. Zo ik zou kunnen blijven vertellen en uitleggen maar ik heb het gevoel dat ik het niet goed kan beschrijven. Hebben jullie dit ook? Kennen jullie mensen die dit ook hebben of is dit iets waar ik misschien hulp moet voor zoeken? Kan die drugs de oorzaak zijn en als dat zo is is het blijvend? |
ik snap je verhaal niet goed, kun je het wat beter uitleggen?
|
Waarop was je aan het trippen toen je Michael leerde kennen? Was het de eerste keer dat je dat gebruikte? En hoe lang geleden was dat?
Ik heb het zelf niet maar ongetwijfeld ben jij niet de enige persoon op aarde die dit heeft. Bepaalde drugs kunnen meer van je onderbewustzijn bovenhalen en op die manier kunnen sommige mensen in de war raken. Goed dat je ermee gestopt bent voor nu en dat moet je ook zeker volhouden in ieder geval tot alles weer helder is. Ik raad je inderdaad wel aan om iemand te zoeken om mee te praten, dat hoeft niet perse een psycholoog of psychiater te zijn maar kan wel, iemand die je goed kan helpen dingen weer beter op een rijtje te krijgen en die je niet vol met medicatie wil stoppen. Het hoeft zeker niet blijvend te zijn als je er verstandig mee omgaat, voor nu is dat dus geen drugs en alcohol en met iemand erover gaan praten die je kan helpen. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Als Michael ooit weggaat, zal ik hem wel missen denk ik... p.s. als je te vinden bent voor psychedelica is salvia wel een aanrader, korte trip maar waanzinnig intens. |
Je gebruikt dus psychedelische drugs en dan vind je het heel vreemd dat je dit soort dingen mee maakt? Als je een dagje door Amsterdam loopt kom je daar de straatgekken van Amsterdam tegen die lopen ook in zichzelf te praten of lopen de hele dag te schreeuwen. Ik denk dat die ook allemaal van die prachtige dingen mee maken en dat komt vast niet door het ijs van de Italiaanse ijsboer op de dam.
|
Citaat:
Het is alsof er een andere ik in mij huist. Heb je soms het gevoel dat je iemand anders wil zijn, of beter, gewoon wat anders dan je nu bent wil zijn, e.g. agressiever, impulsiever, gevoeliger...? Wel het is alsof Michael (zo noemt hij zichzelf) die persoon is, hij is ik maar agressiever, minder emotioneel, hij denkt ook anders... Die 'persoon', die tweede ik, sprak voor het eerst tegen mij (hoe ik normaal ben, al altijd ben geweest) tijdens een trip. Hij spreek Engels (ik ben twee, eigenlijk drietalig opgevoed, thuis spreken we meestal Engels maar in het dagelijks leven spreek ik Nederlands, ik denk in het Nederlands, tenzij ik thuis ben). Het gaat er soms raar aan toe in mijn hoofd, Michael zegt iets en dan kan ik reageren, zoals je een gewoon gesprek zou hebben. Misschien heb je je ooit al eens voorbereid op een gesprek met iemand en het mogelijke gesprek in je hoofd proberen te houden? Ik kan er volledige gesprekken mee hebben, ik kan hem alles vragen en zijn visie op het leven is grotendeels verschillend dan die van mij. Soms spelen die zich volledig af in mijn hoofd soms spreek ik luidop tegen hem. In het begin kwam hij enkel 'boven' als ik onder invloed was. Toen begon hij ook 's nachts voor te komen toen ik niet kan slapen... nu is hij er altijd, hij zegt niet altijd iets maar ik kan hem altijd iets vragen en hij kan op elk moment iets zeggen. Hij beslist mee in mijn beslissingen en probeert mij bevoorbeeld ook te overtuigen terug drugs te nemen. Hij is een beetje raar, aan de ene kant wil ik hem weg, hij beinvloed mij enorm en ik kan er maar heel moeilijk iets tegen doen want hij is, in feite, gewoon ik. Maar aan de andere kant wil ik hem altijd bij me hebben. Hij weet meer over mij dan wie ook (logisch ook want hij = ik) ik kan alles vragen en vertellen en hij staat er kritisch tegenover. Hij heeft al voor positieve momenten gezorgd ook, een hele hoop eigenlijk. Ik ben gewoon bang dat dit misschien wel eens zou kunnen escaleren. Ik ben bang dat hij de 'ik' (die hij Robert noemt) die ik altijd ben geweest volledig zal verdringen en ik volledig Michael zal worden. Ik ben bang dat ik zijn eigenschappen die ik niet aangenaam vind zal overnemen. Michael is altijd op de achtergrond, tenzij ik onder invloed ben, dan ben ik (Robert) op de achtergrond want mij al flink wat problemen heeft opgeleverd. Ik weet niet als het wat duidelijker is nu, misschien is het nu wel ingewikkelder geworden. |
Dit is geen MPS. Het lijken meer hallucinaties en die behoren tot de psychotische stoornissen. Maar voorwaarde is dat die hallucinaties alleen voorkomen wanneer je niet onder invloed bent, dus er valt hoogstwaarschijnlijk niets te diagnosticeren en je moet maar eens stoppen met blowen.
|
Citaat:
|
Het 'Ei van Assagioli' kan je misschien helpen, om inzicht hierin te krijgen.
http://www.spiritualiteit.com/img/art37_ei.jpg Ik denk dat Michael een subpersoonlijkheid van je is. Binnen onze persoonlijkheid leven onze subpersoonlijkheden hun eigen leven, elk met hun eigen gewoontes, gedachten en gevoelens. Soms zal iemand ze herkennen als innerlijke stemmetjes. Assagioli vergelijkt dit met een bus, met het "ik" als chauffeur en de subpersoonlijkheden als passagiers. Af en toe komt er in een bocht of bij een kruising even een subpersoonlijkheid naar voren en roept tegen de chauffeur: 'Remmen!', waarna een andere roept: 'Te gek... gas geven...!' Kortom, de dames en heren subpersoonlijkheden in de bus zijn het niet altijd met elkaar eens en willen niet altijd dezelfde kant op. Bij jou blijft het niet bij vragen of roepen van je subpersoonlijkheden, er is een subpersoonlijkheid die het 'stuur' over wilt nemen: Michael. Ik weet zelf niet precies hoe je hiermee om moet gaan, omdat ik me niet erg bewust ben van mijn subpersoonlijkheden. Je kunt niet proberen de 'passagier' Michael uit de bus te gooien, dat kan niet. Je stuurt hem dan terug naar het onderbewuste. Hij kan dan onverwachts en ongezien op de stoel van de chauffeur gaan zitten. Met andere woorden: door een subpersoonlijkheid niet te accepteren geef je hem of haar meer invloed. Ik denk dat je hem moet accepteren en bereid moet zijn naar hem te luisteren, want hij heeft vaak iets zinnigs te zeggen. Ik denk dat je hier wel wat aan hebt. (hulpbron: 'Bezieling en kwaliteit in organisaties' - Daniel D. Ofman) |
Citaat:
Misschien moet ik maar eens die hulpbron van je raadplegen. |
Citaat:
Ik denk dat je Michael als een voordeel moet zien en met hem om moet gaan. Ik ben er trouwens zeker van dat je geen stoornis hebt! |
Citaat:
De gesprekken die ik met hem heb vind ik wel interessant maar soms ook aanstangjagend... 't is moeilijk om hem te zien als een 'voordeel'. |
Citaat:
Ben je bang dat hij het stuur overneemt en jij niets meer over jezelf te vertellen hebt? |
Citaat:
Mister Faded Glory, ik vind het bijzonder boeiend wat er aan de hand is. Als je in de buurt woonde zou ik graag eens met je praten. In tegenstelling tot Makaveli denk ik wel dat je een stoornis hebt. Zoals ik al zei: dit is op geen enkele manier normaal. Healthy multiplicity op wikipedia |
ik vind het maar raar subpersoonlijkheden die in iemand anders leven. bestaat daar een rationale verklaring voor?
|
Over het verschil tussen het 'ik' en de subpersoonlijkheid schrijft Daniel D. Ofman:
"De vraag blijft nog hoe iemand het onderscheid kan maken tussen zijn 'ik' en een subpersoonlijkheid. Door meer zicht te krijgen op de verschillende subpersoonlijkheden ontdekt men dat die steeds in beweging zijn en veranderen. Ze worden 'getriggerd' en gestuurd door externe factoren. Toch is er iets in ons dat onafhankelijk is van externe factoren, dat kan waarnemen zonder zelf onmiddelijk te reageren. Het 'ik' is dat centrum van waaruit men zich bewust kan worden van de verschillende subpersoonlijkheden en ze kan waarnemen. Het 'ik' is het centrum van bewustzijn. Dit is te herkennen aan het feit dat het 'ik' niets moet. Vanuit het 'ik' zijn er altijd meer mogelijkheden. Het gevoel dat erbij hoort is een gevoel van ruimte, vrijheid, kansen en mogelijkheden. Subpersoonlijkheden voelen altijd beperkt: daar gaat het niet om wat moet, hoort en mag." Kan je je in deze omschrijving vinden van het 'ik' en subpersoonlijkheid? Misschien had ik het woord voordeel niet op die manier moeten noemen, ik denk dat het in eerste instantie lastig is. |
Citaat:
Ik kan er geen rationele verklaring voor geven. Het is ook lastig te beredeneren met het verstand denk ik. Het omvat namelijk meer dan het verstand namelijk het voelen en zijn. Kan je gevoel rationaliseren? |
wat moet je met die personen dan als je er alleen maar last van hebt?
|
Citaat:
Bovendien heb je er niet alleen maar last van, soms komen de subpersoonlijkheden met goede dingen, het is zelfs zo dat veel mensen denken dat ze maar één persoonlijkheid hebben, wat in feite niet zo is. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Emailadres: PM |
Gezien je verhaal heb ik inderdaad ook niet het idee dat hie sprake is van een Dissociatieve Identiteitsstoornis, vroeger bekend als een meervoudige persoonlijkheidsstoornis.
Dit namelijk omdat * een alter ontstaat op het moment dat er voor de persoon een traumatische gebeurtenis plaatsvind, iets wat ik niet in je verhaal terug leest. * De alters ontstaan in de kinderjaren * Volgens DSM4 neemt bij MPS/DIS ook een alter het gedrag, lichaam en gedachtes over, iets wat ik ook niet lees. * Daarbij zeg je dat het je je nog allemaal kan herinneren, terwijl bij MPS/DIS sprake is van amnesie, oftewel periodes waarvan je je niet meer kan herinneren wat er gebeurt is. * Ook zeg je dat je kennismaakte met deze Michael terwijl je aan het trippen was. Volgens de kenmerken van DIS/MPS is het geen direct fysologisch gevolg van drugs en/of alcohol gebruik. * Daarbij komt dat je zegt dat je gesprekken hebt met deze Michael. Het kost vaak jaren van therapie voordat er gesprekken tussen de verschillende alters mogelijk is. In eerste instantie hoort de persoon stemmen, waarvan later pas duidelijk word dat het de andere alters zijn die praten. Wel zijn er meerdere vormen van dissociatie waarbij je kan spreken van stoornissen. Kijk hier maar eens Toch herken ik ook hier geen kenmerken waar het onder valt, dus ik twijfel of het überhaupt in deze afdeling gezocht moet worden. Het heeft enkele kenmerken van schizofrenie, zoals het praten met mensen die voor anderen helemaal niet zichtbaar zijn en het denken dat vrienden in de buurt zijn. Het heeft een beetje een hallicunatie idee op mij. Echter, ik lees niet dat er sprake is van verdere waanideeën, zoals paranoïde en grootheidsdenken Goed dat je gestopt bent met het gebruiken van drugs en alcohol als het dit effect op je heeft. Mocht dit nou langer aanhouden dan zou ik je zeker aanraden om contact op te nemen met je huisarts zodat die je kan doorsturen naar een expert. Want we kunnen nu wel een heleboel dingen gaan denken en speculeren, maar het beste kan je het laten onderzoeken naar iemand die er al jarenlang ervaring mee heeft. Sorry voor het lange verhaal en succes ermee! Mocht je toch vragen hebben over MPS/DIS dan kan je die altijd stellen. Doordat ik afgestudeerd ben op dit onderwerp en zelf enkele DIS'ers ken kan ik misschien wat beantwoorden. |
Citaat:
Wat het boeinde is in dit geval is dat het lijkt op een fantasievriendje zoals dit ook bij kleine kinderen voorkomt. Verschil is dat Michael binnen het zelf zit ipv erbuiten zoals bij kinderen meestal voorkomt. Daarnaast is Michael echt, en is het nog maar de vraag of de fantasievriendjes van kinderen dit ook zijn. Nog een paar vraagjes aan Robert: -Komt Michael ook naar voren als je wiet gerookt hebt? -Heeft Michael ook nog iets te zeggen over de eigenaardigheid van het feit dat hij bestaat? |
Citaat:
Vraag 2: Ja, maar natuurlijk vindt hij het helemaal niet eigenaardig hij zegt dat hij er al altijd is geweest, alleen zegt hij dat we vroeger, voor die eerste keer dat hij met me sprak, één geheel waren. |
Citaat:
Citaat:
|
Citaat:
Je verklaring verklaart iets anders, maar daar is hier geen sprake van. |
Citaat:
Michael schijnt een hoop te weten, wat ik interessant vind. 1) Zou je hem kunnen vragen wat er verschilt tussen jou en hem vroeger toen jullie één waren en nu waarbij jullie niet meer zo één zijn (afgezien dat jullie ouder zijn geworden)? En hoe dit veranderd is? 2) Je vertelde dat je voor het eerst met hem sprak tijdens een trip, waarin je werkelijk bewust bent geworden van zijn bestaan. Ik neem aan dat je daarvoor niet bewust was van zijn bestaan of een bestaan van een subpersoonlijkheid in je. Kan je meer vertellen over je treffen met 'Michael'? Hoe ging dat? Hoe lang duurde het? Waar hadden jullie het over? 3) Heb jij hem verteld over het ei van assagioli, denkt hij dat het klopt? Of denkt hij dat het anders in elkaar zit en hoe dan? De anderen vragen bewaar ik voor een andere keer :), het moet geen interview worden :) |
Citaat:
1) Vroeger handelden we als één. Ik was niet bewust van mijzelf en ook niet van Robert, ik bestond nog niet zoals ik nu besta, Robert bestond ook nog niet zoals hij nu bestaat. Er was geen individueel bewustzijn, of ons collectief bewust zijn was één. 2) Voor die trip was ik inderdaad niet bewust van zijn aanwezigheid. Ik hoorde een stem en die zei: "Hello, I'm Michael", ik stelde mijzelf voor aan hem maar hij zei dat hij wist wie ik was, hij stelde mij veel vragen (Do you think you can handle the drugs? Is this what you want? ...), hij vertelde mij veel over mijzelf. Het duurde een uur minimum, maximum twee uur... Plots was hij weg. 3) Ik heb het hem niet gevraagd, hij heeft het gezien wanneer ik het zag, zo zit het blijkbaar in elkaar. Michael is echt niet geïnteresseerd waarom dit gebeurt, en is niet echt gewillig om erover te praten maar het grappige is, als ik het vraag kan hij zijn gedachten moeilijk afschermen en kan ik ze meestal doorgronden (niet altijd hoor) Ik ben niet geïnteresseerd waarom ik hier ben, Het ei interesseert mij nog minder. De buschauffeur-vergelijking kan kloppen, maar er is momenteel maar één passagier, ik. De Healthy multiplicity klinkt ook redelijk, hoewel net als de buschauffeur-vergelijking, het woord 'pseudoscience' bij me opkomt. |
Geloof er niet zo heel veel van.
Het klinkt allemaal meer als een fantasie die je hebt, niet als iets dat echt gebeurd is. Ik kan ook wel met een denkbeeldig iemand praten die andere standpunten heeft dan mij. Het lijkt ook alsof je die 'Michael' bewust hebt gecreërd. |
Citaat:
|
Citaat:
Citaat:
|
Ik ben terug. Sorry als dit al jullie verveeld maar het is nog steeds redelijk belangrijk voor mij...
Nog steeds geen drugs gebruikt, maar Michael is nog meer aanwezig dan vroeger. Hij maakt mijn leven moeilijker op gebied van liefde, vriendschap en alle grotere keuzes die ik moet maken. Het vreemde is, ik word niet boos op hem, hij is als een geweten, the voice within (letterlijk). Het beeld van het duiveltje en het engeltje op de schouders komt naar voren maar hij is noch een engel noch een duivel. Ik twijfel of ik naar de dokter zal gaan of niet. Heeft iemand een idee hoe een dokter reageert als je met zo'n verhaal afkomt? |
Citaat:
Succes nog verder. |
Mr. Faded Glory, zou je de punten van Nala langs willen lopen? Bijvoorbeeld of je je een trauma kan herinneren?
|
Citaat:
In geval van trauma-momenten, zou hij zich niets van dat moment moeten kunnen herinneren. Dus het trauma niet. |
Het heeft wel iets psychotisch :)
|
ja of je moet ff langs een psychiater gaan...
je bent misschien wel psychotisch aan het worde |
Hallo, ik ben een vriend van Evžen (Mr. Faded Glory). Ik kom jullie meedelen dat hij naar een dokter is gegaan die hem vertelde dat dit alles veroorzaakt werd door zijn experimenten met psychedelische drugs. Diezelfde dag nog kreeg hij hevige hoofdpijn. De volgende ochtend was die hoofdpijn nog niet weg en belde hij zijn vader op. Zijn vader was aan het werk en zei dat hij zou binnenspringen na zijn werk. Toen hij binnenkwam lag Evžen op tafel te roepen om de muziek af te zetten en dat iedereen moest stoppen met roepen. Het was er muisstil, behalve dan het geroep van Evžen zelf. Zijn vader voerde hem naar het ziekenhuis waar hij iets kreeg waardoor hij rustiger werd. Toen zijn vader vertelde dat hij klaagde over hoofdpijn werd er een onderzoek gedaan, het blijkt dat Evžen een hersentumor heeft.
Er is weinig kans dat de tumor verwijdert kan worden en Evžen gaat snel achteruit. Ik weet echt niet wat ik moet zeggen... het is pijnlijk hem zo te zien, hij heeft momenten waar hij normaal is... Hij vertelde me over zijn post hier en zei dat hij wou meedelen wat er precies mis was. Sorry, maar bedankt zo kon ik toch ook even mijn hart luchten. |
De post hierboven werd door mij gepost, ik ben zelf ook lid geworden.
Evzen heeft iets geschreven en ik vroeg me af als ik dat hier mag posten, het is een Engels tekstje over zijn toestand. Ik heb toestemming gekregen om het te doen maar hoe zit het met de forum regels? |
Wat enorm kut. :|
Je mag een tekstje posten, maar liefst onder je eigen naam, dan kun je erbij zetten dat het namens hem is. :) Daarom heeft iedereen ook een eigen nickname en wachtwoord, zodat duidelijk is welke nickname bij welke persoon hoort. |
Citaat:
|
Ik lees dit topic nu pas, begin en dus die laatste post, wat naar zeg. Ik wil ducktaped mouth en via hem Evžen graag succes wensen. Op een bepaalde manier herkende ik zijn verhaal wel, al heb ik nooit drugs gebruikt. Maar goed, hij was zelf ook gestopt, toch?:|
|
Oh, Jezus, wat hard. Heel veel sterkte iig!
|
wo, dit écht kut. heel veel sterkte, en houd het forum 'n beetje op de hoogte?
|
Citaat:
|
Echt heel vervelend voor je Ducktaped Mouth. Heel veel sterkte voor jou en je vriend.
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 23:58. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.