Gedachten uitschakelen?
 

Ik zit eigenlijk sinds klein kind met hetzelfde probleem: Ik denk.
En het maakt me ontzettend moe. Eigenlijk denk ik de hele dag, en 's avonds het meeste. Als er andere mensen om me heen zijn dan gaat het goed, maar zodra ik alleen ben begint het weer. Ik maak mezelf er helemaal gek mee en het veroorzaakt een slecht en ontevreden gevoel. Want als ik denk, zijn de conclusies zelden erg positief, niet dat ik een echte pessimist ben, maar als je zoveel denkt is geforceerd optimisme bijna onmogelijk.

Een klein voorbeeldje. Laatst haalde ik koffie in de bibliotheek. dan komen er meteen duizenden vragen binnen, zoals:
- Waarom koop ik dit? Omdat ik geld wil uitgeven? Had ik eigenlijk wel dorst? Is het gewoon om mijn tijd te vullen, leegte te vullen?
- Word ik gelukkig van dit kopje koffie? Ging ik dood van de dorst, nee? Waarom drink ik het dan?
- Is het eigenlijk wel lekker/leuk? Zou het niet veel leuker zijn als ik met andere mensen dit kopje koffie aan het drinken was? Hoe zou het dan zijn?

En dat zijn nog simpele vragen die ik mezelf stel. Maar gewoon om jullie even een indruk te geven. Ik wil blijkbaar heel bewust leven en wil overal van weten waarom ik het doe, etc.. Ik analyseer mensen continu en kom er steeds meer achter hoe doelloos dingen zijn en hoe eenzaam iedereen is. Eigenlijk zit ik ongeveer met alles in. En aangezien ik dit niet alleen in de puberteit is begonnen, is het niet echt een puber-kwaal voor mij, denk ik.

Ik heb een manier nodig om mijn gedachtes een beetje uit te schakelen en wat zorgelozer te zijn, vooral als ik alleen ben. Ofzo. Ik weet niet of iemand hier misschien tips voor heeft of visies, of wat dan ook?

Pfff, mijn eerste reactie:
Hoe druk kan je je maken tijdens/ voor/ na het drinken van koffie...

Ik denk dat je je niet teveel moet ophangen aan "de zin van koffie drinken" in dit geval. Of zoeits anders vanzelfsprekends... Want dan kan je je net zo goed af gaan vragen waarom je loopt/ werkt/ eet enz enz

Misschien kan je proberen alles gewoon langs je heen te laten gaan? NIet "waarom drink ik dit, of wat voor nut heeft t, word ik er gelukkig van?" Maar meer ervan genieten, het gewoon over je heen laten komen... je kunt beter denken "hmmmmmm, wat een heerlijke koffie ;) " en ondertussen flirten met die leuke jongen/meisje in de bieb... :cool: :p

Ik ben een enorme denker, kan me ook werkelijk op bijna ieder moment van de dag wel ergens druk om maken. Maar dan niet over het drinken van koffie of iets dergelijks, maar vooral dingen die gebeurd zijn of die gaan gebeuren.
Om ervoor te zorgen dat ik er niet te veel aan denk, probeer ik altijd iets om handen te hebben. Om 's avonds niet te veel te piekeren, zorg ik dat ik niet vroeg in bed lig en dat ik nog even lees tot ik bijna in slaap val.

Hoe meer aandacht je aan het denken besteedt, hoe groter het deel wordt dat het denken inneemt.

Waarom is iets irritant? - Omdat je je eraan stoort.
Hoe kun je je eraan storen? - Door er aandacht aan te schenken.

Dat vraag ik me dus ook af. :P


Mm, ja, lezen kan soms helpen. Of me juist meer aan het denken zetten, maarja.


Ja, maar ik weet dus niet hoe ik er geen aandacht aan kan schenken, als in, dat lukt gewoon niet.

Bedankt voor jullie reacties. :)

Zoek een hobby waarbij je alles om je heen even kunt vergeten. En natuurlijk kan zo'n hobby zinloos denken, maar dat is dan maar zo. Zelf zit ik bijvoorbeeld op waterpolo, als ik niet zwem/polo dan stel ik mezelf hetzelfde soort vragen als jij, ook over zwemmen/polo, maar als ik een training of wedstrijd heb, dan kan ik alles om me heen soms even vergeten. Ook het kijken naar sport heeft soms dat effect. Om te gaan slapen helpt het me soms om te gaan tellen en dan proberen verder nergens aan te denken, soms werkt het, soms niet. En soms helpt het om je gedachten allemaal op te schrijven en jezelf daarna te 'verbieden' er nog mee bezig te zijn (en dan moet je gewoon heel streng tegen jezelf zijn).

Zoals je zegt dat je veel dingen analyseert, ik heb ergens gelezen dat er mensen zijn die werkelijk álles analyseren en die waren ook overgevoelig voor bepaalde dingen maar ik weet niet meer waar en wat dat was :(.
Als ik rust in mijn hoofd wil, vooral als ik in bed lig, dan denk ik altijd aan een kartonnen doos, aan de binnenkant en die is knalpikzwart. En als ik daaraan denk kan ik nergens anders meer aan denken, ik dwing mezelf dan nergens meer aan te denken. Alleen overdag is dat niet handig want je moet nadenken bij het lopen, drinken, en praten en lezen ed. Dus dat is misschien iets voor als je piekert in bed. Dat doe ik echt altijd. :).

Ik denk ook veel, en ook vaak over onzin, maar wel op een andere manier dan jij. Ik hoor bijvoorbeeld vaak in mijn bed melodieën in mijn hoofd waar ik dan over ga nadenken tot ik ze heb zoals ik ze wil (om ze vervolgens te zijn vergeten als ik weer wakker ben). Voor mij werkt het het beste om me net als LiefsVanHier te concentreren op iets saais, bijvoorbeeld heel hard denken aan de kleur wit ofzo. Kost wat moeite, maar dan heb je ook wat :)

Dan ben je al verder dan de meeste mensen. Bovendien ben je nog woest aantrekkelijk ook. Jij komt er wel. Misschien heb je wel gewoon last van een ondraaglijk hoog IQ.

http://img37.photobucket.com/albums/...Gummbah_IQ.jpg

Mm, ik ben benieuwd wat het dan precies is dat je gelezen hebt. Ik analyseer namelijk echt onmogelijk veel dingen. Ik zal eens proberen aan een kartonnen doos te denken in bed? Ik kan het op zijn minst proberen...

Haha, je hebt je woordkeuze even subtiel veranderd? :bloos: Dankjewel hoor, maarja, aantrekkelijkheid is alleen maar nog een onderwerp om over te denken.
:confused:
En volgens mij is mijn IQ niet verschrikkelijk hoog ofzo. Ik was altijd ontzettend slim (als klein kindje), maar mijn hoofd is een te grote choas om er echt wat van te maken als het ware.
:confused: :confused:

Hm, dit is best herkenbaar, behalve dat ik het met periodes heb, niet altijd. Tips heb ik niet, helaas. Ik zou ook wel willen weten hoe je kunt voorkomen iedere keer op de totale zinloosheid van alles (?) uit te komen.

Verwoording helpt meestal verrassend goed, omdat je logischere verbanden wilt trekken om bij een conclusie-achtig fenomeen uit te komen.

Oh, nee. Dat maakt het alleen erger hoor. Ik verwoord haast alles en het blijft logisch.

Nou ja, voor mij werkt het, het is misschien een beetje dom maar ook wel het proberen waard. Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Ik ga eens zoeken waar ik dat gelezen heb. Ik PM je wel als ik het/iets gevonden heb, als je dat goedvindt.

Edit: ik heb je gePMd.

Misschien helpt het om alles bewuster te doen? En dan bedoel ik niet dat je nadenkt over wat wat je doet betékent, maar dat je er helemaal bij bent, dat je heel bewust opmerkt wat je precies aan het doen bent.

Dus je niet gaan lopen afvragen of je nou eigenlijk wel dorst had of waarom je in vredesnaam koffie drinkt, maar gewoon rustig zitten en de koffie ruiken, het kopje tegen je lippen voelen, de warme koffie in je mond proeven, de stoel onder je voelen, de mensen om je heen horen praten, de zon op je gezicht voelen, een kriebelend haartje op je wang, de gezichten van de rest van de mensen in de bibliotheek bestuderen, etcetera. Als je je concentreert op je sensaties, is het misschien gemakkelijker om je bijna dwangmatige gedachten een beetje te ...kalmeren?

Ook is (zen)meditatie misschien wel wat. Tenminste, als ik mijn moeder goed begrepen heb, is het de bedoeling dat je dan gewoon zit en je gedachten 'voorbij ziet komen'. Het is niet de bedoeling dat je ze stop probeert te zetten of te veranderen, alleen dat je merkt dat ze er zijn, dat je ze denkt - en dat ze dan ook weer weggaan. Op een gegeven moment kun je het misschien een beetje loskoppelen van jezelf; die gedachten zijn er, die vragen en theorieën, maar ze zijn niet jou, en jij kunt er rustig tussenin staan en het over je heen laten komen.

Morgan, hier heb ik echt wat aan. Het is echt een heel goed idee om je te concentreren op de sensatie in plaats van de gedachte. Ik probeer overal altijd een zin aan te geven of, ja, met mijn gedachten herinneringen te scheppen (dat ik er zeker van ben dat ik dingen onthoud) en vaak denk ik misschien zoveel dat ik vergeet van bepaalde dingen gewoon te genieten. Maar als ik dan eindelijk aan het genieten ben moet ik daar ook weer per se lang over denken. Waarom dan? Hoeveel betekent dat genieten dan voor me? Wat kan ik er mee? En nu zet ik even mijn vragen stil anders worden het er te veel. Toch ga ik dat zeker proberen.
Er is mij al eerder aangeraden om te gaan mediteren, ik kan me herinneren dat ik het voor het laatst op mijn dertiende heb geprobeerd. Ik heb het idee dat ik het niet kan, mediteren. Toch lijkt het misschien, eventueel ook wel een optie.

Waar maak je je druk over?
Denken is een manier om de tijd te verdrijven, en de manier waarop je denkt kan je veranderen.
Als je naar buiten kijkt denk dan eens: Goh, die heeft mooie kleding aan, of goh wat een mooie boom. Hoe zou die boom aan zoveel kleuren komen? Probeer gewoon de andere kant op te denken op het moment dat je denkt: shit, dit wordt een negatieve spiraal. Klinkt heel hippie achtig maar probeer het eens.. Je kan het overal doen. IN het openbaar vervoer, op de fiets, terwijl je een kop koffie koopt. Denk eens over de koffie: wat ruikt die koffie heerlijk, dat is mijn geld nog eens waard.
Ik ben ook geen optimist, verre van zelfs. Maar zo probeer ik mijn leven aangenamer te laten verlopen.

Maar ik denk dat de TS niet ineenkeer een ingeving krijgt en dan zich dingen af gaat vragen maar dat het áltijd zo is. Zoiets is moeilijk om te beheersen. Je wordt er doodmoe van.

Fijn :] Je hoeft ook niet per se meteen te genieten overal van, hoor, maar puur het feit dat je je concentreert op iets wat geen (bewuste) gedachte is, kan misschien al helpen.

Je kunt misschien ook proberen om positieve antwoorden te zoeken op alle vragen die je je stelt. Ik vraag me dat soort dingen ook af, maar ik kom meestal tot een positieve conclusie (bv. drink ik het kopje koffie alleen om de tijd te doden? Ja, maar een kopje koffie is dan ook best een aangename manier om de tijd te doden. Fictief dan, want ik hou niet van koffie, maar jij vast wel :p).

Ik merk vaak dat als ik een gesprek aan het voeren ben ik dan automatisch nergens anders aan denk omdat ik druk bezig ben met dat gesprek.

Veel mensen denken dat ze het niet kunnen, maar het is eigenlijk veel simpeler dan je denkt. In principe is het gewoon een vorm van afleiding waardoor je je gedachtes stil legt. Het enige verschil hierbij is dat je je niet fysiek hoeft in te spannen.

Je kan je concentreren op je ademhaling (om deze bijvoorbeeld zo vloeiend mogelijk te maken), je kan dingen visualiseren (bijvoorbeeld die kartonnen doos, dat alles zwart is of iets dergelijks) of je kan zingen (liefst herhaaldelijk) en je daar op concentreren.