Het seksloze tijdperk
 

“Zonder gene”

Soms wens ik wel eens dat ik zou zo kunnen schrijven als Ronald Giphart. Zo lekker ongegeneerd over seks schrijven en niet kunnen schelen wat mensen van je zullen denken! Het maakt niet uit of Ronald Giphart dat allemaal echt heeft meegemaakt, wat hij beschrijft in zijn boeken. Het gaat erom dat mensen ook echt denken dat hij dat schrijft uit eigen ervaring. Zou ik dat kunnen? Kan dat echt?
Maar wat zullen mijn ouders wel niet denken, of mijn vrienden, mijn familie, mijn kat, die vrouw die verder op woont, dat stelletje die tegenover mij wonen en altijd naar binnen gluren en zelfs de leraren op mijn school! Maakt dat eigenlijk wat uit?
Als dat niks zou uitmaken zou ik een verhaal kunnen schrijven met de titel: “Het seksloze tijdperk”. En dan zou ik kunnen schrijven over seks, veel seks. Dan zou ik kunnen vertellen over Brad Pitt, met wie ik het bed een tijdje heb gedeeld. Of over die ene keer toen ik en mijn vriendinnen compleet lam waren en toen naakt zijn gaan zwemmen, in een meertje in Timboektoe. Of over het “seksloze tijdperk” wat ik een keer had. Wat ik eigenlijk op mijn leeftijd altijd zou moeten hebben, volgens mijn ouders dan. Of over die keer toen ik 6 was en een roze konijn kreeg voor mijn verjaardag. Ooh, wacht even, ik dwaal af.
Ik zou natuurlijk ook kunnen vertellen over die keer dat ik mijn ouders hoorden toen zij aan het “seksen” waren. Maar nee, dat zou te gênant zijn voor mijn ouders.
Of over al mijn dagdromen, waar Phil Collins in voor kwamen. Die dagdroom waarin Phil Collins mijn kamer binnen loopt met een bus zwarte verf in zijn hand, naar mij toe komt en………..nee, ook weer te genant.
Ook kan ik vertellen over die ene avond, toen ik op een feestje was en al mijn vrienden over hun seksleven vertelden, die zij trouwens niet eens hebben.
Dat zou ik allemaal kunnen schrijven in een verhaal met de titel “Het seksloze tijdperk”, maar dat doe ik niet.

wacht op serieus commentaar

Het heeft wel iets weg van Gipharts stijl, maar ik mis iets in je verhaal, het blijft beetje hetzelfde... het einde is opzich wel goed, maar beetje voorspelbaar. Tis opzich wel leuk om te lezen :)

JA, ik val inderdaad steeds terug op hetzelfde.

wat Gothic zegt :)



(ik quote niet mensen!!! :p)

Ik vind et gaaf, en het leest lekker weg. Je beschrijvingen enzo zijn gaaf!

Beetje saai. Voorspelbaar iid.

over het verhaal zelf sluit ik me aan bij de anderen.

Je schrijfstijl moet je houden zo, het leest goed door.

Als het echt je bedoeling is om Giphart te imiteren, vind ik dat eerlijk gezegd niet goed gelukt. Ik vind veel van Giphart grappig en verrassend, maar dit vind ik niet echt boeiend.. Misschien kan je beter je eigen stijl ontwikkelen.

ik vind het wel goed geschreven.. niet a la giphart maar dat was volges mij pook nietje bedoeling

het komt me ook heel bekend voor.. ik heb een verhaal waar ik een dagdroom van een meisje in had beschreven... haar sexleven zat in een sleur, vandaar.. maar uiteindleijk heb ik ut dur tog maar uitgehaald.. durfde het namelijk niet aan andere te laten lezen.. strax vonden ze me een pervert ofzow

ga zo door.. en laat gene je niet ophouden.. heeft geen nu