Versleten kinderjaren.
 

Versleten kinderjaren.

Tranen zijn voor later
werd er jarenlang gezegd
Ik heb stilletjes gezwegen
en me erbij neergelegd

Maar nu mijn kinderjaren
slijten in mijn ouderdom
Vraag ik dikwijls naar de reden
naar het hoe, en het waarom

Als een deur gesloten wordt
en ik eenzaam achterblijf
Voel ik wederom de rillingen
de angst en woede in mijn lijf

Ik had mijn keuzes willen maken
maar je speelde er op in
Ik dacht dat het zo hoorde
ging er nooit echt tegenin

Jaren zijn versleten
duizend tranen zijn gegaan
Te laat ben ik gaan beseffen
wat ik constant moest doorstaan

En ik zou je willen straffen
willen schelden, schoppen, slaan
Om alles wat je mij hebt afgenomen
om alles wat je mij hebt aangedaan.

Hoi anno, ik vind je gedicht te concreet (niet te verwarren met concrete poezie, zoals we die kennen van P. Ostaijen), en iets te pathetisch. Probeer te spelen met woorden, gebruik meer stijlmiddelen.

Ik zal me maar meteen even voorstellen aangezien dit mijn eerste bericht is. Ik heet in feite Stefan (17 jaar), en ik publiceer met regelmaat poezie onder pseudoniem en eigen naam.

hoi stefan we hebben ook een voorsteltopic het heet het achter de spiegel topic of zo iets dergelijks het is wat onbeleefd om in iemand anders' topic de aandacht op je te vestigen
:(
(wat niet betekent dat het niet leuk is dat je er bent)



het gedicht!
ik vind het prettig beginnen. niet superorigineel, niet vernieuwend, maar heel prettig. bijna bekend. het zou van een bekende nederlandse zanger kunnen zijn. waar de persoon boven mij wel een punt heeft, het is erg concreet. de punt op het eind is iets misplaatst, de punt in de titel ook (het is geen zin) en de herhaling van kinderjaren in de titel en ergens in het midden een beetje oncreatief. ik vind het na de eerste twee strofen minder worden. misschien is het een kwestie van smaak, maar ook van kwaliteit-kwantiteit en misschien het iets af willen maken. nogmaals, je begint fijn.

Allereerst vind ik de punt in de titel wel goed staan. Het geeft het idee dat de schrijver duidelijk weet waar hij heen wil en het een sterke inhoud heeft.
Wat die inhoud dan betreft: er zit geen vernieuwing in je gedicht. Elysea zegt dat het bijna bekend klinkt, zo voelt het ook bij mij aan. Precies alsof er al zovelen dit geschreven hebben en het onderwerp niets meer weet over te brengen. Stefan heeft gelijk als hij voorstelt om wat meer met taal te spelen, nu verlies ik mijn aandacht na de twee eerste strofes.

@ elysea

helemaal mee eens, ik wist niet van een voorsteltopic ;)

Ik kan me alleen maar aansluiten bij mijn voorgangers: je gedicht is te expliciet, er zit in het gedicht niets dat de lezer verrast of het werkelijk aangenaam maakt om het gedicht te blijven lezen (behalve misschien het ritme en de rijm, want die zijn wel goed gelukt).