Zolang het leuk is hoeft er geen respect te zijn
 

Ok, het besef begon zo, mijn beste vriend heb ik ontzéttend graag, hij is mijn uitlaatklep, vertrouwenspersoon enzovoort.
Hij kan me maken en kraken. Maar hij kraakt me teveel.

Eerst deed hij dat mentaal, ik ben ook gewoonweg gevoelig voor zo'n dingen, maar uiteindelijk na veel misstappen besloot hij zich toch te veranderen op dat vlak, erop gaan letten omdat hij het ook vaak onbewust deed, en het verbeterde sterk sinds kort.

Nu de laatste keer dat ik hem terugzag heeft hij me een elastiek naar mijn neus geschoten voor de grap, daarna nog effe een tent (we gingen kamperen) naar mijn hoofd gegooid. Later toen hij wat gedronken had tilde hij me op en liet me toen weer vallen (van hoog, want hij is bijna 2 meter), waarbij hij haren uit mijn hoofd trok.
Ik was daarvan zo ontdaan dat ik gewoon bleef liggen, mijn vriendje zat naast me. Later kwam mijn beste vriend terug en gaf me een knuffel (wat hij nooit doet).
De dag erna was ik er nog kwaad over, ik stond ondertussen vol grote blauwe plekken ook, maar het punt met mij is dat als ik raas, iedereen dat maar grappig vind (het kleintje is boos, hihi hoe schattig). Ook mijn vriend kwam niet voor me op.
Nu was dat de druppel die de emmer liet overlopen, ik ben van plan met mijn beste vriend te breken, al doet het mij zo'n pijn want ik heb hem echt echt heel graag. Maar een beste vriend hoort je niet zo vaak aan het huilen te brengen, al is het 'per ongeluk'.


Mijn punt is dus, dat ik verontwaardiging wil over zo'n dingen! Hoe ziek is het, dat zo'n dingen normaal gevonden moeten worden? hallo? pijn doen is grappig? zitten we in de lagere school ofzo?

Het deed me terugdenken aan die keer dat ik een andere vriend/klasgenoot een vriendschappelijke duw gaf, hij me pootje lapte waarbij ik keihard tegen de stenen vloer knalde, en ook weer alleen kon blijven liggen even. Heel mijn klas lag plat van het lachen, en liet me liggen. Er bij nadenken dat ik misschien pijn kan hebben ofzo word echt niet belangrijk gevonden.
Dit kwetst me enorm, misschien ook omdat ik HSP ben maar ik vind het niet kunnen.

Dit was ook nogal een onsamenhangend verhaal, ik heb er moeite mee het te verwoorden. Maar ik wil graag weten hoe jullie er tegenover staan. Of iedereen inderdaad zo kil is geworden.

Heb je al eens rustig tegen hem gezegd dat wat hij doet je pijn doet en dat je dat niet leuk vindt (nu niet over de psychische dingen, maar de lichamelijk)?

Lachen om anderen gebeurt veel: de meeste mensen hebben nu eenmaal leedvermaak, hoe rot het ook is...zelf kan ik er over het algemeen niet om lachen, maar er zijn er zat die dat wel kunnen.

Voor mij is het vrij simpel: iemand die mij steeds weer pijn doet en daar niet mee wil stoppen zie ik niet als vriend.

Dat van je vriend lijkt me toch voor het grootste gedeelte speelsheid. wat ik uit je verhaal opmaak is dat je een beetje klein bent? (dat van toen je boos werd) Misschien voel je je daarom wat snel aangevallen, want hoewel het vervelend is als iemand je bezeert, zo gruwelijk klinkt het toch lang niet allemaal, en zeker niet kwaadwillend. Ik hoop dat je de mogelijkheid hebt overwogen om eens goed met je vriend te praten voordat je met hem breekt. Het is niet alsof hij je mishandeld ofzo, een elastiek tegen je neus is iritant, maar verder echt geen ramp. Ik denk persoonlijk dat je een beetje moet leren relativeren, zeker als je hsp hebt of denkt te hebben.

Ik snap dat je je rottig voelt... Maar het is niet uit kwade zin dat hij je pijn doet. Dat zou ik nog een keer in overweging nemen. En eens goed en serieus met hem praten.

Ik heb zoiets gehad met (toen) mijn beste vriendin. Niet dat ze me lichamelijk pijn deed maar ze zei wel heel gemene dingen over mij. Als ik haar er dan mee confronteerde en zei dat ik dat dus echt niet leuk vond, deed ze het af als een geintje. Op een gegeven moment was het genoeg voor mij en de vriendschap is nu al iets van een jaar voorbij. Het is trouwens niet alleen om deze reden 'uit'.
Het is niet zo dat ik hiermee wil zeggen dat jij jullie vriendschap ook maar stop moet zetten, alleen dat ik heel goed begrijp dat het heel rot is als een goede vriend(in) je pijn doet en dat niet lijkt te snappen.
Ik zou als ik jou was het er op een rustig moment eens goed over hebben met die vriend. Hem proberen duidelijk te maken dat het niet leuk is als hij *voorbeeld* doet. Ik zou zeker niet te snel de vriendschap verbreken. Je bent nu heel boos op hem omdat er net weer iets is gebeurd, grote kans dat je er spijt van zult krijgen als je zoiets te snel besluit.

Ik heb dit weekend hetzelde meegemaakt met de persoon die ooit mijn beste vriend was. Ik had hem 2 jaar niet gezien en was blij dat hij er was, dat ik weer met hem kon praten. het was ook heel gezellig, we hebben interessante gesprekken gevoerd, maar toen ging hij zich ineens anders gedragen en herinnerde ik me waarom ik op school zo'n hekel aan hem kon hebben.
Vrouwonvriendelijk dingen zeggen en als ik maar 1 woord terug zei 'je moet je muil houden, vrouw!'. In de ochtend was hij chagrijnig ofzo en begon hij te slaan met een handdoek, echt van die pijnlijke klappen, en gewoon niet stoppen. Ook zo'n blik in z'n ogen alsof 'ie me echt pijn wou doen. Ik kreeg schoppen van 'm en een klap in m'n gezicht.... Nou vecht hij met de jongens ook, maar die zijn vaak uit op ruzie, en ik hou daar niet van. Mss omdat ik een meisje ben, maar dat schijnt hij soms te vergeten.
Ik heb hem gezegd dat ik vind dat hij zich als een debiel gedraagt, maar het enige commentaar dat ik kreeg was een middelvinger en nog een schop. :s
Ik voel me er nu best slecht door en hoef hem ook voorlopig niet meer te zien of te spreken. Al weet ik dat hij ook een hele lieve jongen kan zijn, die 'slechte' kant komt toch steeds weer boven.

Ik vind dat je die vriend van jou toch moet laten weten wat jij ervan vind. Mss heeft hij het zelf helemaal niet door en bedoelt hij het niet zo. Maar als hij geen behoefte heeft om te veranderen, dan denk ik dat je beter af bent zonder deze vriend.

Succes ermee en sterkte.

Ik ben het eens en vind dat je er maar eens met hem over moet praten, ook al is dat misschien lastig, hij moet je serieus nemen. En dat doet hij ook echt wel als hij werkelijk een goede vriend is. Ik heb dit ook meegemaakt met een goede vriend van mij, dat was dan meer psygisch dan lichamelijk en heb er ook met hem over gepraat. Sindsdien is er veel verbeterd. Ik ben zelf ook erg gevoelig (hooggevoelig, maar als mensen het aanstellerij vinden houd het maar op erg gevoelig) en snel gekwetst en ik dacht dat het daaraan lag. Dus ik heb het ook uitgelegd over dat ik me over sommige dingen gewoon sneller gekwetst voelde en dat heeft wel gewerkt. Ik hoop dat het voor jou ook allemaal goed uitpakt. :)

WTF, waarom treedt je vriend niet op?

heeft die vriend van jou gevoelens die sterker zijn dan vriendschappelijke gevoelens?

Toen ik je post las vond ik namelijk dat het 'klonk' als iemand die zijn gevoelens niet weet te uiten...

Misschien omdat het heel lastig voor hem is de situatie in te schatten.

je slaat de spijker op de kop

Ik heb ook even gedacht dat het misschien een manier is om zijn frustratie te uiten.. Ik heb wel vaak de indruk gekregen dat hij wat voor me voelde op een vlak boven vriendschap, en hij gaf ook hints, of hij complimenteerde me overdreven. Maar hij weet dat ik alleen vriendschappelijk van hem hou (ben ooit verliefd op hem geweest, maar er is geheel geen fysieke aantrekkingskracht langs mijn kant, dusja)
Misschien kan hij er niet mee overweg dat ik nu samen ben met een vriend van hem. Nochtans heeft hij ons aangemoedigd en geholpen bij elkaar te komen.

of bedoel je iets anders?

Ik heb er gisteren eindelijk met hem over kunnen praten, en hij zei dat hij gewoon niet wist te reageren tegenover die vriend, hij had die liever een dreun verkocht maar ipv daarvan deed hij niets. maar hij ziet in dat mij dat gekwetst heeft, zijn passiviteit, en zegt dat hij er in het vervolg uit zal stappen.

ja, daar doelde ik op, volgens mij is dit het probleem...
het fenomeen van jongere kinderen: de jongen die aan de het meisje aan het wenen brengt door aan haar haar te trekken en haar pop kapot te maken, omdat hij haar eigenlijk leuk vindt
'meisjes plagen is om liefde vragen' cliché, maar achter cliché-uitspraken zit vaak een generalisatie die je kan toepassen!

als hij je heeft aangemoedigd heeft hij wel bewezen dat hij echt veel om je geeft, dat hij wil dat jij gelukkig bent... hij heeft er op dat moment waarschijnlijk geen rekening mee gehouden dat hij het er moeilijk mee zou krijgen

Is hij altijd zo met je, of alleen als je vriend of andere mensen erbij zijn?

Aangezien je zei dat hij je vertrouwenspersoon is, neem ik aan dat hij zich heel normaal gedraagt als je alleen met hem bent.
Waarschijnlijk weet hij zich geen houding te geven als je vriend/andere mensen erbij zijn, en om zeker te zijn dat niemand hem gaat beschuldigen dat hij wat diepere gevoelens voor je koestert, gaat hij je lastigvallen... dat doe je toch niet met iemand waar je verliefd op bent

Ik opper maar iets, denk er eens over na...

Ik denk dat een vriendschap alleen maar werkt als je eerlijk tegen elkaar bent, ook al is dat niet altijd leuk. Als hij echt je vriend is zal hij ook iets proberen te doen met je eerlijkheid.

Zeg hem gewoon duidelijk dat je het niet leuk vind als hij zo met jou omgaat en dat het jou ook pijn doet. Dat je gelooft dat je in een vriendschap zo met elkaar omgaat en geef ook suggesties over hoe je wél wilt hoe je met hem omgaat en/of benoem dingen die je wél leuk aan hem vind.
Je kunt ook afspreken dat je de volgende keer duidelijk stop zegt en ook verwacht dat hij dat doet. (bijvoorbeeld)
Zo heeft een vriendin van mij de rare gewoonte om haar vrienden in het gezicht te slaan als ze aan het geinen is. Dit heeft ze twee keer gedaan bij mijn vriend. Hij heeft haar op een gegeven moment apart genomen en gezegd dat hij, hoe aardig hij haar dan ook vindt, het niet gaaf vindt als ze dit doet en hij haar de volgende keer vol in haar gezicht terugmept. :p

Dit kan je best allemaal kort en bondig doen, want tot zover ik het weet zijn jongens in het algemeen niet van die praters ;)

Ben ik soms de enige die dit gedrag niet normaal vind? :confused: Je gaat toch geen goede vrienden vernederen? :confused:

ik ben het helemaal met je eens hoor. en over al dat gepraat over waarom hij dit misschien doet: dat doet er toch niet toe? Hij moet er gewoon mee stoppen, klaar.

Misschien moet je beter lezen? ;) :p

al bedankt voor jullie reacties tot nu toe, ik ben er veel mee :)

dit mailde hij gisteren:

'tis maar effe om te zegge da het ni de bedoeling was om u te kwetsen op eender welke manier dan ook

moge het u goed gaan '

wel dit is al sterk voor hem om dit te sturen hoor, waarschijnlijk heeft een gemeenschappelijke vriend hem erop gewezen
ik heb gewoon 'okee' teruggestuurd :s Ik was bezig met een belerende litanie maar zag er dan toch vanaf.

Ik zou inderdaad nog kunnen zeggen hoe ik het in het vervolg wil.
en @ vedetje: klinkt echt wel zo, maar ik zou het er nooit met hem kunnen over hebben he, dat zou hem helemaal kwetsen

onbewust kan het net zo goed wél uit kwade zin zijn. omdat hij al weet dat zij het totaal niet plezierig vindt wat hij doet, krijgt-ie er nog meer plezier in als-ie het dan toch doet.
en zelfs dat hoeft niet met opzet te zijn.

mijn vriend had hem blijkbaar gemaild :)

Je was toch een beetje teleurgesteld omdat hij in eerste instantie niet gereageerd had?
Fijn dan dat hij het toch nog opgepakt heeft! :)

ja, het is lief van hem :)