ik kon vroeger redelijk Duits
 

Deze zin schijnt op deze manier fout te zijn. Ik snap niet waarom het 'kende' moet zijn. Dan heb je het toch over een personage? Ik kan toch Nederlands! En dan maakt het niet uit of ik spreken of schrijven erachter zet!
DOCENT: Het is: “vroeger kon ik nog redelijk Frans spreken of schrijven"
dan wel: “vroeger kende ik nog redelijk Frans" (hoewel ik de grammaticaliteit hiervan vind rammelen)
en zeker niet:”vroeger kon ik nog redelijk Frans" (want ongrammaticaal: kunnen is nl. een hulpwerkwoord waar een zelfstandig werkwoord op dient te volgen)

Het leven van een prescriptivist is maar zwaar. :D

Je docent accepteert alleen het gebruik van "kunnen + werkwoord". "Ik kan schrijven", "Ik kan lezen". "Ik kan Frans" valt voor hem in dezelfde categorie als "Ik kan auto" en "Ik kan tafel". Dit is wellicht nog redelijk, maar dat alternatief? Ik kende Frans? Dan is dit dus ook goed: "Ik ken heel goed Frans." :confused: Zeg dan: vul altijd het werkwoord aan. Maar dan nog zou ik me hier niets van aantrekken en deze man lekker in z'n eigen regeltjes verstrengeld laten zitten. :) (y) Misschien alleen even onthouden voor als je nog tentamens bij hem moet afleggen. :o

Je docent accepteert alleen het gebruik van "kunnen + werkwoord"
Ik vind het onzin dat hij dat vindt :D

Wat is dat nou weer voor onzin. 'Kunnen' kan prima een hoofdwerkwoord zijn.

Well I'll be damned...
Jaja, ik ken Engels. :D Al is kan in sommige gevallen ook correct.

Kennen is sowieso goed, het hoort normala gesproken kennen te zijn, maar ik gebruik altijd kunnen. :)

Bij een hulpwerkwoord hoort een ander werkwoord, geen zelfstandig naamwoord, die heb je bij koppelwerkwoorden. :) En kunnen is idd geen koppelwerkwoord.

Hoh, laat die koppelwerkwoorden maar even achterwegen :| En znw kunnen ook bij andere werkwoorden staan. Snap niet waarom je zoiets zegt.

znw kunnen staan bij koppelWERWOORDEN ja :) dat zijn ook werkwoorden

maar niet bij hulpwerkwoorden

Komt omdat ze in de Randstad kennen en kunnen niet uit elkaar kunnen houden, daar gaan docenten overcorrect van doen. Als ik zeg 'ik kon vroeger redelijk Duits', dan kijkt niemand me daar waarschijnlijk op aan. Zou dan wel eerder 'Ik kon vroeger redelijk Duits spreken' zeggen, denk ik.

Ik niet. Zowel de zin met "kende" als die met het aangevulde werkwoord komen op mij erg geforceerd over.

Kende is wist, kon is capable was om dat te doen

Een taal weet je, die doe je niet :P

Kun jij dat (doen)?

Dan zit er eigenlijk toch altijd een hulpwerkwoord bij; alleen laat je m achterwege.

Ik doe geen Frans en ik weet geen Frans. Maar wel weet ik hoe ik Frans moet spreken, en ik ben ook in staat om Frans te spreken. :confused:

Je weerlegt jezelf trouwens al. :D

Geldt dus ook voor "Ik kan Frans (spreken)".

Ik zou de zinnen dan ook als volgt interpreteren:
Ik ken Frans: ik weet van het bestaan van Frans af. (Dus fout)
Ik kan Frans: ik kan in het Frans communiceren. (Dus goed)

Idd, ik zou gaan voor 'ik kan Frans' en 'ik kon Frans' -> dan laat je het werkwoord 'spreken' min of meer weg. Je zegt dan dus dat je in staat bent Frans te spreken, of is staat was Frans te spreken.
'ik ken Frans' en 'ik kende Frans' vind ik raar, voor mijn gevoel kan je een taal niet kennen. Of ja, het kan wel, maar dat bedoel je dan niet te zeggen, lijkt me.

ik vind het ook idioot klinken, ik gebruik dat dus ook nooit, al is dat juist

maar het lijkt mij duidelijk dat nbij kunnen 'spreken' is weggelaten. :) dus gezeur uis overbodig:o