Heffingskorting chronisch zieken
 

Mijn moeder dacht gehoord te hebben dat er een heffingskorting is voor als je chronisch ziek bent. Zelf heb ik astma maar geen inkomen, alleen stufi. Kan iemand me iets meer hierover vertellen. Bestaat het nog? Wanneer heb je er recht op? Heb je er ook recht op als je geen belasting betaalt? Ik heb op de site van de belastingdienst gekeken maar dan vind ik alleen de heffingskorting voor jonggehandicapten en dat is niet wat ik zoek.

Alvast bedankt :)

Ik weet niet of het is wat je bedoelt, maar klik

heffingskorting is van toepassing op loon uit arbeid.

Maar er is wel een andere manier om onkosten die je door een chronische ziekte of handicap hebt gemaakt terug te krijgen van de belastingdienst, ook al heb je heel weinig of niks afgedragen.

Thanx, ik denk idd dat het dat is wat Bloem noemde. Ik weet alleen niet of ik zoveel dingen heb die niet vergoed worden die ik ook echt hard kan aantonen. Had gehoopt dat er iets zou zijn waar je toch nog wat terug zou krijgen omdat je je noclaim dus never nooit terug ziet ofzo maar dat zit er dus niet in denk ik.

Nee klopt, dat krijg je niet gecompenseert. Wat je wél op kunt geven zijn bijvoorbeeld reiskosten van en naar het ziekenhuis, wel je afsprakenbriefjes bewaren, als ze zouden willen controleren of het klopt wat je opgeeft moet je die kunnen tonen.

Dat is dan ook de kritiek van de chronisch zieken. ;)

Ja. En met een WAO uitkering betaal je ook loonheffing. En daar krijg je dan weer korting op. En je kan het aan het eind van het jaar terug krijgen of zo. Het is allemaal voor mij totaal onbegrijpelijk maar ik betaal per maand 5 euro loonheffings belasting (met een wajong uitkering dus) en dat kan ik dan aan het eind van het jaar weer terug krijgen. Geloof ik.


Daantje, misschien moet je eens gaan rondbellen. Er zijn vast wel mensen die je alle informatie kunnen geven die je nodig hebt in jouw situatie.

Stufi is onbelast. Dus hoe kun je heffingskorting krijgen over iets wat je toch a niet betaalt?

Die overigens in rechte geen gehoor heeft gekregen.

Vind je? De no-claim bij ziektekostenverzekeringen heeft als doen mensen te ontmoedigen onnodige aanspraak op hun ziektenkosten te doen. Chronisch zieken hebben echter geen keus; zij hebben die medische zorg gewoon nodig. De no-claim korting kan bij chronisch zieken dus niet effectief zijn, moeten zij hem dan alsnog betalen?

Ik had de indruk dat ze meer een soort tegemoetkoming bedoelde voor de medische kosten. Maar volgens mij dekt de verzekering het meeste wel als het om astma gaat. En anders ga je praten over arbeidsongeschiktheids dingen maar daar ga je nooit doorheen komen (en terecht) dus daar heb je niets aan.

"Ja want chronisch zieken voegen niets/weinig toe aan de samenleving en kosten anders alleen maar nog meer geld."


Ik ben zelf chronisch ziek en hoewel ik het een kutargument vind (want after all, hier heb ik zelf ook niet echt voor gekozen) kan ik me voorstellen dat er zo gedacht wordt. Het vervelende is alleen dat we erg weinig geld krijgen en wel erg veel moeten betalen. Ik kan prima leven met weinig geld maar omdat de verzekeringen zo weinig dekken buiten het reguliere systeem om (datzelfde systeem dat mij heeft doorverwezen naar alternatief) zit ik nou wel met een paar honderd euro per maand aan medicatie kosten, een zorgverzekering met aanvullend pakket omdat ik anders helemaal niets kan dekken en geen mogelijkheid om boven die 400 euro per maand die ik uit gekeerd krijg, nog iets extra te verdienen. 't Is dat m'n moeder de medicijnen betaalt, anders haalde ik het niet. :)

Maar goed, andere discussie en geheel offtopic.

Het is heel simpel, die no claim is gewoon een verkapte benaming voor een extra premie heffing die door zieken moet worden betaald. En met extra premieheffing is juridisch technisch gezien weinig mis.

Ik vind de no claim ook belachelijk trouwens, is 250 euro per jaar extra, en dan het nieuwe zorgverzekeringsysteem dat in verhouding echt honderden euros per jaar duurder is om dezelfde dekking als voorheen te behouden. (n)

Wat valt er te vinden? Ik bedoel dat een aantal chronisch zieken een kort geding tegen de Staat had aangespannen en daar hebben ze geen gelijk gekregen. Dat was wat ermee bedoelde.

Overigens heb ik geen probleem met no-claimheffing. Chronisch zieken zullen altijd meer kosten moeten maken, dat is onvermijdelijk. Je ziet heel vaak dat mensen denken dat ómdat iets niet verwijtbaar is, de kosten dus maar door een ander gedragen moeten worden, maar daar ben ik het niet mee eens.

Hoger risico voor de verzekeraar = hogere premie. Dat is het beginsel van verzekering. Het is hooguit stom dat ze dat doen via een no-claimregeling omdat chronisch zieken dan het gevoel krijgen dat ze voor 255 euro genaaid worden, maar de premies voor chronisch zieken hadden ook gewoon hoger kunnen zijn.

Ik ben het grotendeels wel met je eens. Maar wat ik in m'n vorige post probeerde duidelijk te maken is dat het niet erg is om die extra kosten zelf te betalen zolang het betaalbaar is. (in letterlijke zin van het woord) En dat is op dit moment in veel gevallen niet het geval. En of dat nou gaat over 255 euro no claim of over een hogere premie maakt wat dat betreft niet uit.

Natuurlijk is het logisch dat je meer kosten moet maken, maar als het kabinet allemaal besluiten neemt die die niet zieken ontlast en zieken zwaarder belast, dan krijg je als zieke wel snel een onredelijkheids gevoel. Je bent ziek en dat zou je liever niet zijn, je betaald meer, en dan worden de kosten nog eens verhoogt, en je kunt zelf door ziekte vaak minder. Dat deugt niet in mijn ogen. En als je dan nog eens leest dat ongeveer een derde van alle patienten in een jaar voortkomen uit sportblessures die niet door extra verzekeringen worden gedekt en jij wel dik extra moet betalen, dan ga je zoiets snel vreemd vinden.

Dat is het ook. Dit kabinet is asociaal bezig op veel vlakken, dat ontken ik ook niet. Het gaat me alleen om de fundamenteel onjuiste gedachte dat de overheid dingen voor je zou moeten betalen als ze niet aan jouzelf verweten kunnen worden.