Verhuwelijking.
 

Ik weet niet wat jou zover heeft gebracht
nu je zo naakt jouw lichaam verkocht hebt
aan de zoveelste Italiaan op rij; je zei
dat ware liefde verscholen lag
in het diepblauw van mijn ogen

'Ga gerust de wereld uit,
maar laat die blik vereeuwigen.'

Mijn ontevredenheid legde de lat te hoog
zodat ik mijzelf bedroog en je ten huwelijk vroeg
(de kroeg is vooralsnog de trouwste liefde
zolang mijn portemonnaie gevuld blijkt)

'Jouw ogen liefste, zijn alles wat ik nodig heb.'

Nu vraag ik me af hoe ver jouw Italiaans reikt
- ze lijkt een meisje van de wereld
want de wereld is van haar - maar
zij zal nooit van hen kunnen zijn.

'Jij bent van mij en ik ook van jou.'

Interessant, moeilijk, mooi, overdreven,

Ehm - hoezo overdreven?
En waarin ligt het moeilijke?

Mooi stukje dit (y). Verder vind ik de inhoud mooi verpakt al had ik soms wat moeite om het in 1 keer door te lezen.
Mag ik vragen waarom je een stukje tussen haakjes gezet hebt? Zonder vind ik het beter staan geloof ik...

Omdat ik daar de xtra nadruk op wilde leggen, maar niet in negatieve zin.

Moet ik de haakjes liever weg laten?

Neen, absoluut de haakjes niet wegdoen. Vind ze er goed bij passen, je zegt het zo tussen neus en lippen wat er daar staat. Een opmerking aan de lezer, ze storen echt niet. Even wat genuanceerder: mij storen ze alvast niet :)
Wel een mooi gedicht, dit spreekt me meer aan dan het andere van je op deze pagina.

/edit: Typfout

Ze is een meisje van de wereld, want de wereld is van haar.

Mooi man (y) .

Sterk punt vind ik hoe je het gedicht doordrenkt met bitterheid. Woede, spijt, verlangen, ik kan het er allemaal in lezen. Ik vind het niet overal even soepel lezen, maar het is te doen, de rijm helpt het gedicht.

Enige minpunt vind ik het gedeelte tussen haakjes, ik vind de vergelijking een beetje flauw. Dat het tussen haakjes kan staan betekent vaak eigenlijk al dat het op zich geen essentieel onderdeel van het gedicht is, ik denk dat dit gedicht wel zonder dat stukje kan :) .

Dat het tussen haakjes staat, betekent dat ik wil dat het de lezer opvalt.

Sommigen valt het op, sommigen vallen erover. Ik denk dat ik het toch laat staan, maar ik bedank jullie allen voor het commentaar. (Ik ga eens flink peinzen over haakjesgebruik)

Dat lukte zeker, als dat je doel ermee was, laten staan dan!
Vind het overigens wel een leuk stukje

Haakjesgebruik, cursief en denkstrepen. Ik herken de reden waarom je 't gebruikt en raad 't je aan te blijven gebruiken; 't geeft een diepere indruk en nadruk op wat je achter wilt laten bij de lezer.


Verder uitstekend neergezet ;) Ik heb niet echt op - of aanmerkingen op je taalgebruik; 't leest gewoon lekker.

Hou. de. haakjes. (y)

Zo. Ik ben inderdaad een voorstander van haakjes, en ik begrijp helemaal waarom je ze hier plaatst. Mensen die dat niet doen hebben duidelijk niet begrepen waar haakjes voor staan. Néén het is geen prestige-gebruik. Néén het is geen opvulling. Het is een toevoeging, een mededeling die, omdat hij achter de hand wordt gemaakt, júist meer om aandacht vraagt dan misschien een gewoon geschreven stukje tekst. We buigen toch ook allemaal naar voren als iemand iets fluistert?

Weer OT: Ik weet niet waarom, maar ik vind je eerste twee zinnen niet goed (t/m 'verkocht hebt'). Op de een of andere manier kom ik niet vanaf het begin in je gedicht, terwijl ik vanaf het italianen op een rij-stukje juist geboeid ben. Echt uitleggen waar dat aan ligt kan ik niet, misschien is het gewoon te 'gewoon'. Mja nee ik weet het niet.
Vanaf dat punt is het echter echt een goed gedicht, het róept iets uit, het schreeuwt een bepaalde pijn en het stukje van 'Nu vraag ik me af hoe ver jouw Italiaans reikt' trof me ook echt. Soms heb je dat, god mag weten waarom, maar dat zinnetje raakt een snaar of zo.

Ohh en wel een beetje stom, maar dat ligt volgens mij nogal aan mij: bij 'Ga gerust de wereld uit' moet ik denken aan dat liedje van Frank Boeijen (zo heet die kerel toch?) :(

Dankjewel :)

Ja, Kronenburger Park bedoel je denk ik, ik kreeg er al een PM over ;)

Dan mis ik misschien wat dat stukje zo belangrijk maakt. Zoals ik het nu interpreteer is het een concrete beschrijving van verbittering die de ikpersoon ervaart. Maar het hele gedicht is doordrenkt van dat gevoel volgens mij. Wat maakt dat stukje dan zo belangrijk? Daarnaast vind ik het (in tegenstelling tot de rest van het gedicht) ook geen mooie verwoording, maar dat terzijde.

Over haakjes in het algemeen: ik heb zelf ook gedichten gemaakt waarin ik dat gebruik, maar vaak hebben de gedeelten tussen haakjes alleen de functie van toelichten van een bepaald gedeelte dat wél belangrijk is voor het gedicht. Dan kan dat gedeelte tussen haakjes wel heel mooi klinken, maar het blijft bijzaak voor het gedicht.

Wat tussen haakjes staat is de hoofdgedachte die extra benadrukt dient te worden. Het is de samenvatting van de gedachten tijdens het schrijven.

Ik heb besloten de haakjes te houden. :p