Het begin van het einde
 

Het begin van het einde

Alles wat ooit begonnen is,
vergeet dat het eindigen gaat,
bewustzijn is verloren,
vandaag is wat telt en zaad.

Ook ik een prachtig mens zijnde,
zal het sterven ondergaan,
wanneer het einde start,
geeft de hemel mij vrij baan.

God zal mij straks vergeven,
voor alles wat ik heb mismaakt,
voor alle gekrente zielen,
voor alles wat ik heb geraakt.

Ze haten me,
die stinkende ballen,
zij om de hoek,
zouden ze in een hok moeten stallen.

Wegwezen zij stomme sukkels,
ik verdien een langere weg,
een langer plezier,
Zelf nou zeg!

Ook dit werk zal aflopen,
zelf niet aan gedacht,
ik heb mezelf in het nauw gedreven,
de klap is allerminst zacht.

Ik vind het vreselijk. Het heeft alles in zich om een vreselijke opeenvolging van woorden te zijn, namelijk quasi-belerende nepwaarheden, ongenuanceerde uitdrukkingen, irritante sinterklaasrijm en spelfouten.

Dat spijt me. maar spelfouten??? behalve gekrenkte dan he.

Een zin gaan vernachelen om rijm te construeren.
Ik zou het niet durven :)

Mja, ik trek het ook niet echt.

Is een beetje te moraliserend naar m'n gedacht. En verder sluit ik me aan bij de rest.