Dromen
 

Hée,
Ik heb dit gedicht(je) een tijd geleden geschreven.
Het heeft nog niet echt een titel, dus heb ik het voor het gemak maar dromen genoemd (ideeën zijn welkom ;)).
Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden.
Ook comments + kritiek zijn welkom :).

Ik droom,
Met mijn ogen open,
Ik zie de wereld voorbij me lopen.
De dagen verstrijken, de nachten vergaan,
Maar ik blijf dromen, achter mijn raam.
Ik zie bossen verdwijnen en zielen verslechten,
De dieren huilen, de mensen vechten.
Er stromen tranen, waar moet dit heen?
De wereld wordt gevoelloos, door merg en been.
De dagen verstrijken, de nachten vergaan,
Maar ik blijf dromen, achter mijn raam.

Dramateloos. Ik vind dit echt niets.

Slechte rijm (5-decembershit) en een eindeloos herhaalt cliché.

Sorry voor mijn botheid; maar ik kan hier niets goeds over zeggen (vooral de inleiding vind ik vreselijk overdone)

Toch is het een bepaalde kunst om een goed lopend gedicht te maken. Als ik even heel technisch kijk vind ik dit geweldig lopen. Maar misschien is dat nou ook weer niet zo moeilijk. Je rijm is heel cliché, je kan haast raden welk rijmwoord er komt. Ik vind het onderwerp ook niet origineel genoeg verwerkt.

Tja, ik zou nog wel meer van je willen lezen, om te kijken of je altijd zo dicht.