peettante
 

ik ben een paar dagen geleden gevraagd om peettante te worden. Hartstikke leuk natuurlijk dat zoiets aan je gevraagd wordt.
maarja, wat houdt het nou eigenlijk precies in?

Dat je dat kind op moet voeden zodra de ouders dood gaan.

Maar volgens mij is dat tegenwoordig niet meer zo beladen, dacht ik :S

Inderdaad, volgens mij dat je zorg draagt voor het kind, een extra oogje in het zeil houdt en dat je de voogdij op je neemt zodra er iets gebeurt met de ouders. (mocht dat ook daadwerkelijk de bedoeling zijn, dan is het handig om dat bij de notaris vast te leggen.)

in praktijk betekent het gewoon dure verjaardagscadeau's

Het is een puur symbolisch iets. Ik zou het pertinent weigeren, maar ik denk dan ook niet dat iemand mij ooit zal vragen peetoom te worden.

Niet als ze weten dat je bij voorbaat al zou weigeren... Waarom weiger je trouwens? Wil je die verantwoordelijkheid niet?

Duh :rolleyes:

Voordat je zo mans loopt te doen, laat Mephostophilis eerst gewoon antwoord geven. Wat ben jij een bevooroordeelt mens zeg! Lekker zinnig antwoord met je duh! Bestaat zeker je hele vocabulaire uit? :rolleyes:

Inderdaad, Kenjirro! Ik denk dat Mephostophilis die verantwoordelijkheid juist dolgraag wil en dáárom pertinent zou weigeren!

Eigenlijk is dat helemaal niet leuk. :nono:

Ja, eigenlijk zeggen ze 'Hey, als wij vroegtijdig omkomen in een bloederig autoongeluk dan zit jij voor de rest van je leven vast aan mijn kutkoters'. Nou, feesten maar.

Sorry, maar als iemand komt met zn kind, om te vragen een peetoompje te zijn, dan is het niet alleen jouw recht maar ook je plicht nee te zeggen. Dat kan je een persoon onder de 40 toch niet aandoen.

Nee, want je dumpt je kind liever bij een stel conservatieve ouderwetse bejaarden die al aan het ontbinden zijn?

tussen 40-65 ben je niet bejaard :)

En ik weet dat mijn oma echt wel beter voor een babytje/kind kan zorgen, dan mijn neef van 21.

Het is inderdaad voornamelijk symbolisch tegenwoordig maar vroeger waren ze min of meer de mensen die op je letten naast je ouders, en dus ook als er iets met je ouders gebeurde. En ik geloof dat er ook van ze verwacht werd dat ze iets van het geloof, of hun geloof, mee gaven aan het kind. Vanaf je 14e mocht je als kind kiezen of je het allemaal nog wel wilde.

Ik heb zelf een peetoom en peettante, in praktijk komt het erop neer dat ik bij allebei een keer per maand een keer ga eten en even bij klets. Ze zijn absoluut niet als een paar 2e ouders voor me of zo.. gewoon, mensen met wie je contact onderhoudt. (overigens geheel vrijwillig hoor.. geen geforceerd contact :p)

Maar dat is echt niet bij iedereen zo. Ik zou mijn kinderen liever achterlaten bij mijn zus van 20 dan bij mijn tante van 53. Het is net wat je persoonlijke voorkeur is, denk ik. Zelf zou ik het leuker vinden om een wat jongere peettante te hebben, en ja, ik spreek uit ervaring. Mijn peettante is 49, en die van mijn zusje 26. Het is allebei prima, maar als je zo jong bent, sta je sowieso meer open voor de leefstijl van je peetkind. Voor mijn gevoel sta je er dan dichterbij omdat je zelf nog jong bent, en je nog beter kunt indenken hoe het voelt om een puber oid te zijn. En ik spreek echt niet voor iedereen, maar hier in de familie is dat zo.

Ik schijn ook een peetoom en peettante te hebben, maar ik weet niet meer wie dat zijn en mijn ouders weten het ook niet meer. :)

Maar natuurlijk! Hoe kon ik zo stom zijn! Jij bent dus het antwoord apparaat voor Mephostophilis! Bovendien is jouw mening ieder hier zijn mening! :rolleyes:

Vroeger was het inderdaad zo dat de peetouders het kind opvoedden als er iets met de ouders gebeurde. Tegenwoordig is het vooral een erefunctie so to speak. Je bent misschien net wat specialer voor dat kind dan andere tantes/vriendinnen van mama.

het heeft niet echt meer een functie.
Het is gewoon leuk dat jij uitgezocht wordt, om peettante te worden. Ze zullen dus wel het beste met je voor hebben.

Ik zie de bovengenoemde al hartelijk lachen achter zijn computer. Ik zou hem ook geen peetoom laten worden.

Het is een religieus getint verschijnsel. En nee, de 'verantwoordelijkheid' wil ik ook niet. Ik wil überhaupt geen kinderen, wat moet je met die krengen?

Zorgen dat ze net zo geweldig worden als jij en de maatschappij in evenwicht houden tegenover alle minder geweldige mensen.

Mijn dank is groot, dat U alsnog de moeite heeft genomen te reageren op mijn schrijven!