Als je ergens tegenop ziet.......
 

Hey allemaal

Ik ben bezig met rijlessen, heb inmiddels al afgereden en helaas gezakt. Een tijdje niet gelest (nieuwe afrijdatum was ver weg) en moet over enkele dagen weer beginnen. Ik heb rijlessen altijd VRESELIJK gevonden....zie er gigantisch tegenop. Loop dagenlang te piekeren, slaap de nacht ervoor niet goed en ben opgelucht als de les voorbij is.
Opgeven en stoppen doe ik niet, zit niet in me, ik ga door, geef niet op.

Nou is het rijlessen een persoonlijk iets, iets waar ik tegenop zie...
Iedereen heeft vast zijn eigen ding......daarom wilde ik graag weten wat jullie doen als jullie ergens tegenop zien...en mss dan niet zo erover zit te piekeren.

Ik probeer vaak afleiding te zoeken. Soms helpt het, maar soms ook niet. Soms denk ik er niet aan en soms de hele tijd.
Ik ben iemand die gauw piekert....over van alles (nu gaat het juist om dingen doen waar je tegenop ziet) en dat is behoorlijk irritant..

Ik hoor graag hoe jullie met soortgelijke situaties omgaan.

;)

Ik laat het altijd gewoon over me heen komen.
Als ik weet dat er iets gaat gebeuren waar ik geen zin in heb, dan denk ik altijd wanneer ik er weer vanaf ben.
Avond van te voren, over 24 uur ben ik er weer vanaf :cool:
Of vlak voordat het begint, over die tijd is het weer gebeurt (y)
Als ik het zo bekijk ipv: Kut! over een uur begint het :(
Dan gaat het altijd een stuk makkelijker :)

vrouwen en rijden zucht

ok niet grappig

waarom zie je er tegenop???
faalangst?

Ik denk altijd achteraf: wat heb ik er nou aan gehad om van te voren zoveel erover te piekeren? Trouwens...dingen vallen vaak in de realiteit best mee.

Dat heb k ook, maar echt makkelijker gaat het dan niet :( Maar ik heb dat ook met rijles, mn instructeur is echt een l.. en k ben afgelopen week ook gezakt, dus daar zit k ook heel erg mee

Misschien een domme vraag, maar als je rijlessen zo verschrikkelijk vindt en er dagen tegenop ziet etc., waarom neem je ze dan :confused: een rijbewijs hebben is niet verplicht hoor.

Maar wel verdomd handig.

nou, niet als je bang bent om te rijden :o.

Kun je niet beter een andere instructeur zoeken, als je deze zo'n lul vindt? Er zijn zelfs instructeurs die gespecialiseerd zijn in mensen met rij-angst en faalangst. Dan val je misschien wel even terug qua niveau omdat de omstandigheden waarin je rijdt anders zijn, maar dat heb je in een paar lessen weer ingehaald.

Eh, als ik ergens tegenop zie en ik bepaal zelf wanneer ik dat doe, dan doe ik dat zo gauw mogelijk, het liefst zodra ik hoor dat het moet, dan ben ik er maar vanaf. Geplande dingen waar ik echt tegenop zie heb ik eigenlijk nooit, wel dingen waar ik een beetje nerveus voor ben natuurlijk, maar dan is dan nooit echt een vervelende nervositeit.

Als ik heel erg ergens tegen opzie, och.

- Nagels heb ik niet meer, dus kluiven werkt niet. Ik ben een tijdje aan rustgevende shit geweest, maar toen raakte mn auto constant van de weg af en drugs werken averechts als je fucked up bent.

Sowieso slaap ik slecht, dus wat dat betreft.

Rustige muziek helpt me wel trouwens :) Wellicht dat je daar iets mee kunt?

Mediteren... absoluut.

Op den duur verdwijnt alle angst...

Meestal probeer ik vantevoren dingen niet groter te maken dan ze zijn. Ik heb wel een talent voor het dramatiseren van situaties die ik eng vind. Als ik dan heel nuchter ga kijken, blijkt het allemaal wel mee te vallen. Alleen daarmee al valt de angst gedeeltelijk weg. En met een beetje spanning is niks mis mee, dus laat ik het altijd maar gewoon gebeuren en zie ik wel wat er van komt.

Ik kreeg toendertijd van m'n instructeur een soort van homeopatische kruidenpillentjes vlak voor mn examen. Dat hielp goed tegen nervositeit en je raakte er ontspannen door. Misschien heeft jou instructeur daar ook van gehoord, en/of ervaring mee. Ik zou het eens aan hem/haar vragen. Mij hielp het i.i.g wel bij m'n examen, misschien helpt het jou ook bij je gewone lessen.

sterkte,

Rev.

Dat is waar. ;)

Ik hou er niet van om zo rechtstreeks beoordeeld te worden (ik hou ook niet van mondelingen bv). het is absoluut niet dat ik niet tegen krtiek kan, mss is het een stukje onzekerheid. Ik denk ook niet dat ik van die rechtstreekse druk hou. Dat je MOET presteren, je moet goed parkeren......ik weet dat het niet erg is om fouten te maken, maar mijn instructeur kan daar wel eens vervelend over doen. Heb een keer tegen hem gezegd dat het geen nut heeft om mijn op te fokken.....ik ga er niet beter van rijden, hij is toen een stuk softer geworden....maar ik denk dat de 'relatie'' al beschadigt is, zeg maar
Mijn instructeur is dus ook een l*l. ben al een keer van rijschool veranderd (omdat zij mijn op financieel gebied in de maling namen) en heb daarom ook geen zin om nog een keer te doen (het kostte mij veel moeite om te wennen aan nieuwe auto enzo)

Ik ben er ook bijna als het goed is, nog maar een paar lessen en poging nummer 2 wagen. Ik moet doorzetten......gelukkig heb ik doorzettingsvermogen........maar leuk is anders

Rijden op zich vind ik leuk, ik wil ook lekker afhankelijk zijn van anderen (wie o wie kan mijn brengen verveelt ook een gegeven moment) en ik droom nog altijd van een cabrio hehehe

Plus het feit dat ik van soortgelijke situaties niet wil vluchten. Ik denk dat iedereen in het leven wel vaker van die situaties tegen zal komen en ik denk dat je moet leren om met ze om te gaan......

Ik ga op vakantie naar Italie voor 2,5 week!

Werkt perfect!(y)

Dat is de juiste instelling! Hoewel het op het moment zelf wel vervelend is, maar op een gegeven moment ga je er - als het goed is - minder tegen op zien.

Ik zie altijd heel erg op tegen sociale gebeurtenissen/verplichtingen of dingen waar ik gewoon niet onderuit kan, zoals feestjes of bbq's met veel mensen waarvan ik er veel niet of half ken. Dan kan ik me ook een week van te voren helemaal zitten opvreten en allemaal doemscenario's bedenken. Dat deed ik tot een paar maanden geleden. Nu probeer ik het 'stress'-moment zolang mogelijk uit te stellen, zodat niet mijn hele week er door beïnvloed wordt, maar nu alleen de dag waarop het plaatsvindt. Ik denk ook wel over zo en zolang is het voorbij, dat zijn nog x uur, dat overleef ik wel. Het is wel jammer dat mijn angst die ik van tevoren had, meestal wel bewaarheid wordt, daarom wil ik dit soort dingen ook het liefst uit de weg gaan, maar ik vind ook dat ik mezelf ermee moet confronteren, wat jij ook zegt.

Hoi,

Hoe vreselijk je het ook vindt probeer je er overheen te zetten. Ik weet dat dit niet makkelijk is. Je hebt rijlessen altijd vreselijk gevonden, maar je wilt ook graag rijden. Bedenk dat als je je rijbewijsje hebt dat je niet meer MOET presteren. Je kunt nu zelf bepalen wanneer je links of rechts gaat etc. dan heb je het zelf in de hand.

Zoals revolution als zegt, probeer is een homopatisch middel, dit kan een rustgevende werking hebben.

Probeer een doel voor ogen te zien: nog een tijdje en dan ben je er van af!

als je ergens tegenop ziet, is het enig dat je kan doen: kop naar voor en als een buffel eropaf rennen, er dwars doorheen bulldozeren, er korte metten mee maken.

klinkt makkelijk, maar vergelijk het maar met een berg die je moet beklimmen ( heel letterlijk ertegen op zien ) die wordt niet kleiner als je maar staat te staren, die wordt pas kleiner als je omhoogklautert.
Met alle agressie die in je is.

Iedereen heeft momenten waar hij/zij tegenop ziet. Maar denk even verder: straks is het voorbij, en kan je jezelf een schouderklop geven. Heb je toch maar mooi gedaan.

sterkte

edit: pas wel op met het al te letterlijk nemen van agressie en verkeersdeelname, is een niet zo heel handige combinatie, weet ik uit ervaring :p

Oh rijlessen, ik ken het probleem (n)
Als het je een troost mag wezen, ik heb nog nooit zoveel stress gehad als het jaar waarin ik leerde autorijden.
Mijn begeleider was ook een erg arrogant persoon, die om het minste begon te schreeuwen. Ik word daar zelf ook arrogant van als tegenreactie, net zoals jij zei.
Ik herken me eigenlijk volledig in jouw situatie :p
Al maanden op voorhand had ik een enorm grote schrik voor het practische examen, zelfs voor het theoretische examen had ik abnormaal veel angst, terwijl ik anders zoooo rustig blijf bij examens en ze meestal goed afleg. (n)
Niemand geloofde er in dat ik zou slagen voor de praktijk. Mijn vader niet, mijn begeleider niet, mijn mannelijke vrienden natuurlijk helemaal niet :p
Dus heb ik gewoon even een grote mond opgezet tegen hen allen, hen uitgedaagd dat ik het WEL kon en dat ze nog wel eens raar zouden opkijken :o
Ik had dus niet veel keus meer en moest gewoon slagen. Dat heeft me blijkbaar een adrenalinestoot gegeven wat ervoor zorgde dat ik van de eerste keer geslaagd was!
Nu kruip ik nog heeeeeeel zelden achter het stuur :p

Zonde van al die moeite en dure rijlessen...

Vind ik niet. Eens je je rijbewijs op zak hebt kan je gewoon alles aan je eigen tempo doen, toch? Ik vind een rijbewijs onmisbaar voor eventueel later werk en voor de onafhankelijkheid, maar nu bedien ik mij nog steeds meer van het openbaar vervoer. Als het echt nodig is, neem ik de auto wel. Autorijden verleer je niet zomaar hoor :)

Wat kan helpen is jezelf af te vragen:

"Wat denk ik?"
"Klopt deze gedachte?" (vrijwel nooit)
"Kan ik in de toekomst kijken / de toekomst voorspellen?" (neen, onmogelijk)
"Wat moet ik dus denken?"
(en dat is dan een positieve gedachte, zoals bijvoorbeeld iets in de zin van: "Ik ga gewoon autorijden, fouten maken mag, het is immers les. Niemand rijdt perfect." oid.)

en dat waren volgens mij de stappen die je moet zetten om je gedachtes te veranderen / manipuleren. duurt alleen wel een tijdje voordat je het goed onder de knie hebt.
overigens garandeer ik niet dat het voor jou helpt, ik kreeg zoiets geleerd gekregen tijdens mijn faalangst therapie en ben er zelf achter gekomen dat je bovenstaande vrijwel altijd kunt gebruiken.

Ik had exact hetzelfde - nou ja, ik sliep wel wat beter misschien - maar na een aantal lessen begon ik er opeens enorm tegenop te zien. Dat kwam denk ik ook gedeeltelijk doordat ik wat dingen fout deed (zoals elke beginner) maar ik had moeite om dat te verwstouwen. Ik probeerde juist zo foutloos te rijden dat ik daarom fouten ging maken. Daarnaast had ik ook niets met mijn rij-instructeur. Uiteindelijk ben ik gestopt voor een half jaar, en toen later weer bij een andere rijschool gaan rijden die gewoon veel fijner was. Ik heb daar met plezier gelest, ondanks dat ik wat foutjes bleef maken, gewoon omdat mijn instructeur veel fijner gezelschap was en de sfeer heel anders. Misschien dat je toch eens beter rond moet kijken bij jou in de buurt, en dan vooral op de kleinere rijscholen letten.

Meestal als ik ergens enorm tegenop zie heb ik daar bewust geen last van, maar de nacht ervoor slaap ik wel ontzettend slecht. Heb ik ook als ik weet dat ik de dag erna goed geslapen moet hebben. Soms wordt ik ook enorm misselijk (vlak voor mijn rijexamen moest ik een keer op en neer naar mijn ouderlijk huis; ik ben toen zo beroerd geworden in de trein). Ondanks dat ik weet waar de oorzaak vandaan komt kan ik er verder weinig aan doen. Vreemd genoeg had ik nergens last van tijdens mijn schoolexamens (volgens mijn leekracht kwam dat door 'positieve faalangst'). Zaken die niet verplicht zijn ga ik niet heen, en die wel verpicht of nodig zijn doe ik met frisse tot enorme tegenzin. Bij een paar dingen, zoals beginnen met rijlessen, moet ik echt gedwongen worden door bijvoorbeeld mijn ouders. Maar over het algemeen dwing ik mezelf er toch gewoon tegen aan te gaan. Ik heb bijvoorbeeld nu wel mijn rijbewijs, maar ik ben altijd bang dat ik voor een stoplicht stilval - wat daardoor nog wel eens gebeurd. Ik zie dus wat tegen stoplichten op, maar ik pik ze wel mee. Uiteindelijk krijg ik het wel helemaal onder controle, en meestal blijkt die angst toch ongegrond. Gewoon accepteren dat fouten maken menselijk is :)

Of het een goed antwoord op de vraag is weet ik niet, maar doorgaans werkt het bij mij wel redelijk wanneer ik negatieve beelden of verwachtingen direct de kop indruk, op het moment dat ik mijzelf daarop betrap. Met name omdat die beelden niet noodzakelijk iets met de waarheid te maken hebben, meestal niet zelfs.

Dus op het moment dat je tegen iets op ziet, dan is dat beeld niet te vertrouwen, je maakt je een voorstelling van hoe iets zou kunnen zijn, uitgaande van het slechtse. Beter kun je die gedachten uitschakelen en onbevangen ergens aan beginnen.

Dat is mijn insteek in ieder geval.

Helpt het niet om maar te blijven denken aan de 'beloning' als je je het even niet meer wilt? In jou geval is dat dus een rijbewijs. Is het geen fijn idee om straks dat papiertje te hebben?

En over je rij-instructeur, die van mij vond ik ook een lul, die de hele tijd zat te zeiken van, "doe beter je best anders haal je het niet, dan zak je ECHT!". Maar ik, rustig als ik ben, laat me niet opfokken door die lul, ik laat wel zien dat ik het gewoon met 'mijn' manier (die wat laks is) ook kan halen, en weet je wat? Ik heb me rijbewijs in 1 keer gehaald.

Als ik ergens tegenop zie denk ik ook vaak "over 13 uur is het voorbij" of iets dergelijks, tijdens de examens heb ik dat elke dag weer tegen mezelf gezegd, "nog 2 dagen en 13 uur... nog 1 dag en 13 uur" etc.

En een tip voor je rij-examen; een van de belangrijkste dingen in het verkeer is dat je rustig blijft, het maakt niet uit als je verkeert inparkeert, als je het stoepje raakt op een rotonde of als je motor afslaat, en zo lang je kalm blijft en je examinator dit ook merkt, zal dat in ieder geval een pluspunt zijn. (je moet het uiteraard ook niet gaan overdrijven ;))

hey allemaal

dank jullie wel voor jullie tips. ik ga denk ik wat homeopatisch proberen en iig positief denken, over een paar weekjes ben ik ervan af en wie weet in het bezit van het felbegeerde roze papiertje........(oh wat zou dat mooi zijn)


ik moet me idd niet op laten fokken, gewoon een uurtje mijn ding doen...lekker rijden, steeds meer ervaring opdoen en zekerder van mezelf zijn (mss schuilt hier het probleem)

Dat doe ik inderdaad als ik vreselijk tegen iets op zie (en dat kunnen de simpelste dingen zijn, zoals bellen met de huisarts omdat ik ergens last van heb...) Ik hou me ten eerste voor ogen hoe opgelucht en blij ik ben als het me daadwerkelijk gelukt is, en ten tweede richt ik me heel erg op het positieve dat ik eruit haal. Ik heb ook slapeloze nachten gehad voor mijn rijexamen en wilde het feitelijk afbellen, maar ik MOEST en zou dat rijbewijs hebben en de focus daarop heeft me er doorheen gesleurd.
Sterkte!

nou ff afronden alles........ik heb vandaag afgereden (met homeopatische pilletjes) en i kheb het gehaald.....ik heb mijn rijbewijs

Dank jullie allen voor jullie steun en tips......
en ik ben er weer vanaf :D

Gefeliciteeerd! (y) (y)

Plantival van VSM, alleen niet complete dosis (2-3 maal daags 1 a 2 tabletten), want daar werd ik duizelig van

mar 4 avonden ervoor 1 's avonds en op de dag zelf 1 ook overdag

was zeker vergeleken met eerste examen erg kalm

dank je wel, ben erg blij

autorijden ga je pas leren nadat je je rijbewijs hebt

iig, nieuwe situaties , ervaring opdoen.
je hebt echt niet nog niet allees geleerd van 50x een rondje rijden door jouw stad

Daar ben ik het volledig mee eens.
Ik stel het gewoon altijd uit :D
Waarschijnlijk net omdat de druk weg is en ik het nu nog niet zo broodnodig heb...

Oja, gefeliciteerd trouwens JessieL (y)

Dat komt redelijk overeen met mijn gedachtegang.

Ik denk altijd ook maar: er zijn ergere dingen op de wereld, misschien valt het ook wel mee.

He jessie,

Echt goed van je dat je toch heel erg doorzet. Dat verdient een pluimpje :-). Probeer niet te veel druk op jezelf te zetten. Moeten kan je werkelijk gek maken. Je hebt waarschijnlijk het gevoel van ik moet het nu halen. Maar wat als je het niet haalt ? Is dat zo ontzettend erg ? Dan doe je het gewoon nog een keer. Je hebt niet echt veel invloed op je rijexamen namelijk. Als je een herkansing moet doen ( tentamen ) dan kan je nog beter gaan leren om het mogelijk te halen ( tenzij het natuurlijk samenhangt met normering en kwaliteit van het tentamen ) Maar goed, je kan niet meer doen dan je best in dit geval. En je kunt het beste gewoon de druk van de ketel halen voor jezelf. Net als wat veel mensen zeggen in dit geprek. Zoek afleiding. Of spreek jezelf toe en zeg joh, waarom maak je jezelf zo druk ? Is het echt zo erg als ik het hierna nog een keer moet doen. Ik heb trouwens allemaal druivensuiker gegeten voor ik op moest. En een banaan wil ook nog weleens werken tegen de stress. En wat ook nog werkt................. is heel vroeg in de ochtend afrijden. Beetje raar als je net uit je bed bent maar je bent echt veel alerter. Athans ik dan hoor. Als je later op de dag gaat afrijden dan ben je snel afgeleid. Maar goed... succes er iig mee.

Ik stress erover, als ik ergens tegenop zie. Maar als ik het dan doe, valt het áltijd mee en hou ik er daarna ook wel weer mee op.

Ik heb een lichte vorm van faalangst. Ik kan wel denken, van ik ga er tegenaan, maar dat werkt niet echt. Meestal, als ik iets belangrijks te doe heb, ontspan ik me van te voren. Een voorbeeldje:

Ik zou de dag voor mijn verjaardag een tattoo laten zetten. Ik had de afspraak al ruim van te voren gemaakt, zodat ik me er goed op kan voorbereiden. Hoezo voorbereiden? Ik heb een naaldenfobie. Maar ik wilde die tattoo écht heel erg graag, dus ik probeerde me erover heen te zetten. Ik was van te voren misselijk, zwaar zenuwachtig, gespannen, gestrest, etc. Ik ben toen naar een vriendin toe gegaan (ze wist wat er aan de hand was), hebben we samen filmpje opgezet, lekker gebabbeld, etc. Was een hele ontspannen ochtend. Ben toen naar de tattoo shop geweest, en heb alles maar over mij heen laten komen. Tenminste, dat was mijn voornemen. Het plaatje was groter dan hun hadden gedacht (had telefonisch een afspraak gemaakt), dus ik moest maar weer een nieuwe afspraak maken. Uiteindelijk een week later gezet. Zelfde verhaal, naar die vriendin toe gegaan, gepraat, wat gezoent, beetje stoute dingen gedaan, etc. Was toen erg ontspannen.

Toen het twaalf uur was ben ik naar de tattoo shop vertrokken, en toen ik daar was, raakte ik zwaar misselijk. Een van die tattoo artiesten heeft mij goed begeleid, en mij afgeleidt. En toen zat 'ie er voordat ik het wist...

Ik doe precies hetzelfde ;) en het helpt!

Ik wil je niet bang maken hoor, maar ik ben al drie keer gezakt. :o Desondanks vind ik autorijden nog steeds heel leuk. (ik kan het CBR wel schieten, maar dat is het tweede) Bij dingen die ik minder leuk vind bedenk ik me altijd welke dingen ervan ik wél leuk vind. Haast nooit is alles altijd negatief. En piekeren van te voren.. dat moet haast wel in je aard liggen. Ik vind het tijdverspilling om daar over wakker te liggen. Ik lig wakker van dingen die al gebeurd zijn. ;) Succes iig!

als ik écht ergens tegenop zie dan probeer ik iets te plannen voor daarná wat ik wel erg leuk vind zodat ik ook iets heb om naar uit te kijken...
Ik zag trouwens ook altijd op tegen autorijlessen en was blij toen ik mijn rijbewijs haalde.

In t begin vond ik mn rijlessen heel erg leuk. Maar toen zakte ik voor de 1e keer... en toen vond ik het al niet echt leuk meer. De 2e keer was ik echt té zenuwachtig, en ben toen helaas weer gezakt. Daarna had ik toen helemaal geen zin meer om te lessen. Ben geloof ik half depressief geweest voor een maand ofzo... Maar mn 3e examen kwam er toch echt aan... Maar ik had er zo weinig zin in dat t me eigenlijk niks meer kon schelen. Geen zin om er nog emoties en energie aan te wijden. Zo ben ik die lessen ook nog doorgekomen. Een week voor mn 3e examen schoot ik weer helemaal in de stress (aan de ene kant positieve stress: ik kan t, ik kan t, en dat de hele tijd lang, en aan de andere kant: als ik t nu niet haal haal ik t nooit). Maarja, die 3e keer helemaal gestresst, maar op t moment zelf had ik gelukkig een geweldige examinator en toen ben ik geslaagd...

En t enige wat ik er nu eigenlijk over kan zeggen is: ook al heb je gigiantische faalangst, of helemaal geen zin meer: niet opgeven, kom allemaal wel een keertje goed.

Ik weet precies wat je bedoelt. Maar ik zal je vertellen dat je eigenlijk tegen jezelf op kijkt. Hoe moeilijk het ook is ga ermee door. Je komt jezelf tegen op een punt waarbij je denkt nee dit wil ik niet. Als je er wat mee doet ontwikkel je jezelf en daarin zie ik de uitdaging. Dus ik ben er altijd voor om door te gaan. Hoe moeilijk het ook is..

Oja, push jezelf niet teveel. Forceren is niet goed. Je moet visualizeren. Forceren geeft je stress en weetikhetallemaal. Dus geef jezelf ook de rust als je dat echt nodig hebt.