Een dromer ben ik.
 

Een dromer ben ik.

Een dromer ben ik, nimmer meer. Kijk naar me en zie hoe ik mijn leven wegdroom. Geef me eens ongelijk. Ik zal nooit sereniteit in mezelf terugvinden, noch een balans, ik wil leven en die wil om te leven haalt mij steeds overhoop. Ik kijk naar je, op foto’s, een jaar liep geruisloos aan me voorbij sinds jij me daarmee achterliet. Ik zag je niet meer zoals ik je toen zag, kon je wang niet meer tegen mijn borst voelen drukken. Daarmee eindigde ieder nieuw begin, begon ieder nieuw einde, voorgoed jou in mijn hoofd en een hogere macht die geniepig in zijn vuistje lacht, mij een gevoel van leegte gevende, van het is nog niet over en van iets moet ons hebben voorbestemd. Ik ken voor noch achteruit zolang als ik je nu niet zie, ken voorspoed noch tegenspoed in grotere omvang. Hoop op anders dooft, hoop voor de neerlegde rode draad flakkert immer. Vanwaar die eeuwige vlam daar, o schone? Ik had liever een doos Merci gehad…
Al dromend zal ik ten onder gaan, ter aarde word ik besteld zonder rekening terug. Doffe oogleden durven ontsluieren wat anderen nuchter wegwuiven, maar laten zich sluiten door verwarring en komen om in de claustrofobie. Denken en fantaseren, hopen en relativeren zijn zwaar om samen te doen, een liefhebber moet wel.
Waarom jij, was het spanning, liefde of gewoon vanwege je eerste plaats? Waarom kan ik alles vergeten, maar jouw speelse tong nooit weer? Alles heb ik vast al eens vergeten hiervoor, ik zal er onzeglijk veel moeite mee hebben gehad bij jou…

Middernacht en ik kom eens thuis. Maar blij verrast - ik mag weer lezen.

Geniaal. Prachtig gevonden- en goed verwoord.


Oeps. Na 'voor' moet een streepje ( - ) om aan te geven dat je het woord afgebroken hebt.

Hier mis ik iets en ik vind de bouw van de tweede zin erg vies in vergelijking met de goede opbouw van de rest.

Weer of meer?

Geheel; geweldig. Het spreekt me aan en er zit een bepaald metrum in/ een schijnschema door jouw mooi opgebouwde zinnen.

Een genotje ;)

Dank voor je nuchterheid, ondanks dat je het geweldig vindt. :);) Enkele dingen die je nu aangevinkt hebt, zijn eigenlijk van die typische neigingen van me om iets te ver door te gaan in 'klassiek Nederlands'. :P

'Voor- noch achteruit' en 'te' zal ik gelijk veranderen; naar de andere twee kijk ik nog even.

Ik denk dat ik 'weer' wel hetzelfde laat, klinkt in mijn eigen oren mooier en exclusiever.

"Al dromend ... rekening terug" was misschien wel expres zo vies, maar ik zal het nog eens goed bekijken als anderen er ook moeite mee hadden. :)

Herinner me eraan dat ik dit ga lezen, want het is lang geleden dat ik iets van je gelezen heb, maar nu ben ik moe.

ROOSJE WAKKER WORDEN JE MOET DIT STUKJE NOG LEZEN!!!

Sorry had ik zin in. :evil:

Mooi (y) :)

Oh ja, dank je. (y)

Mooi stukje, Timo. (y) Ik vind alleen dat het iets te vol staat met mooie zinnen. Niets mis daarmee, op zich, maar het is een beetje teveel van het goeie. Heb je er heel lang over nagedacht? Zo ziet het er namelijk wel een beetje uit. Maar ik vind het, bovenstaande opzijgeschoven, echt goed. :) Alleen deze zin:
...vond ik behoorlijk uit de toon vallen. (a)

Ik had liever een doos Merci gehad…

:p Dat klinkt verbitterd.

:evil: Mooi zo.


En ik schrijf nu eenmaal moeilijk, je moet ervan houden. ;) Zelfs als ik iets van me af wil schrijven, komt zoiets eruit. :P

Ik ben het met Roos eens. Het is mooi, maar ik vond het taalgebruik gewoonweg té. Het kan aan mij liggen (ik heb moeite met wakker worden :o), maar ik vond het stukje een beetje moeilijk lezen door die opeenstapeling van ''mooie'', maar vooral moeilijke zinnen. De clou gaat er ook een beetje door verloren.

De clou moet ook niet zo duidelijk zijn. Dit was één van de eerste stukjes die ik bewust onduidelijker en gedicht-achtiger heb gemaakt. :) De zinnen moeten meerdere opvattingen ondersteunen die ik rechtstreeks voelde tijdens het typen, dus een beetje zoals bij een gedicht, vandaar hun complexiteit.

Aha.

just perfect.