'pauze' in een relatie
 

Hoi allemaal,

omdat mijn vriend en ik de laatste tijd veel ruzietjes hadden en we uit elkaar leken gegroeid te zijn, hebben we besloten elkaar een paar weken rust te geven om uit te vinden of we nu samen door willen of niet.. :(

Erg rot dus, maar we hebben wel afgesproken dat we elkaar bellen of smsen als we daartoe de behoefte voelen.

Ik wilde graag ervaringen van andere koppels horen die dit ook hebben meegemaakt..

Hoelang zijn jullie uit elkaar geweest, hoe zijn jullie bij elkaar terug gekomen (of juist niet?), wat hebben jullie daar voor gedaan, is er iets daadwerkelijk veranderd, zijn jullie nog steeds bij elkaar..?

En wat voor afspraken hadden jullie tijdens een 'break'? Hebben jullie je daaraan gehouden?

Verder zijn naast al deze ervaringen ook tips heel erg welkom. Dit is voor mij de eerste keer dat ik een relatiestop heb, en ik heb nu al, na een paar dagen, het gevoel dat ik hem toch nog niet kwijt zou willen..

Wat raden jullie mij aan om deze pauze tot een zo goed mogelijk eind te laten lopen..?

Alvast ontzettend bedankt.

Om heel eerlijk te zijn;

Van alle koppels die een break hielden die ik ken, is er geen één samen gebleven.

Hmm terwijl er om mij heen heel veel stellen zijn die het hebben gehad en allemaal bij elkaar zijn en waarvan vele ook nog samenwonen..

Zij hebben de breuk als iets heel positiefs ervaard en beweerd dat elke relatie wel eens in zo'n punt komt van 'is dit het nu wel of niet?'

Maargoed, ik wil nog steeds heel graag ervaringen en tips horen van mensen die het zelf hebben meegemaakt!

Hoe lang duurt jullie relatie?

Yep hier hetzelfde.

pauze=breuk. zo eenvoudig. de uitzondering bevestigd de regel.

Nou ja, bij ons was het eigenlijk andersom - het ging gewoon uit, écht uit, met alle drama van dien. Vervolgens allebei met anderen gedate enzo. Maar na 3 maand, waarvan we elkaar de laatste 1,5 maand niet gezien hadden, stuurde hij plotseling een mailtje, dat ie me toch wel graag een keer weer wou zien. Daarop hebben we gebeld en toen afgesproken, en vanaf toen hebben we het weer geprobeerd. En ik kan er natuurlijk vrij weinig over zeggen, maar vooralsnog gaat het heel goed. Dus tja...

Ik heb nooit zo'n 'break' gehouden, maar kan me wel voorstellen er voor te kiezen.

Bij een 'break' denk ik aan even niet bij elkaar zijn, maar wel 'van elkaar blijven', dus bijvoorbeeld geen seks met anderen. Gewoon een tijd zonder elkaar waarin je wat dingen op een rijtje kunt zetten. Wil ik wel verder met de ander of kan ik beter stoppen? Zorg dat je duidelijkheid krijgt voor jezelf en voor de ander.

Je kunt het ook uitmaken en zien hoe het verder gaat, maar ik weet niet hoe je denkt over andere mensen ontmoeten e.d.

Maar goed, praat er samen eens over, face to face, kijk of je op een lijn zit/kan komen. Zo niet, sluit compromissen.

Hoe je het ook draait of keert, als je een pauze neemt zit er iets fout. Vaak is een pauze dan ook uitstel van de pijn, en loopt het inderdaad gewoon definitief uit.
Natuurlijk zeker niet bij iedereen, want inderdaad: uitzondering bevestigt de regel.

Ik was zo geen uitzondering. Ik en mijn ex hadden ook een pauze, met de bedoeling nog terug bij elkaar te komen. We waren snel geirriteerd, zaten in een sleur, maakten ruzie, verlangden naar persoonlijke vrijheid en waren ook benieuwd naar het vrijgezellenleven. Bovendien begon ik gevoelens te krijgen voor iemand anders. Dat heeft de doorslag gegeven: die gevoelens werden steeds sterker en we zijn niet meer terug samengekomen. Ik ben nu nog steeds met die jongen (waar ik gevoelens voor kreeg) samen. Toch ben ik ervan overtuigd dat het niet door hem kwam, hij was gewoon de druppel. Ik denk dat als hij er niet was geweest, dat we ofwel niet meer samen zijn geraakt, ofwel toch, maar met dezelfde problemen als vlak voor we de "pauze" namen...

Sorry als ik je ontmoedig, maar wie weet ben jij wel de uitzondering :)

Wij hadden na 2 jaar een pauze van 2 weken. Alleen zagen we elkaar na een week alweer omdat we elkaar zo misten :o Pakte toen wel goed uit, want toen merkten we dat we elkaar niet kwijt wilden... Nu zijn we echter na 3,5 jaar wel uit elkaar. Tsja, je wilt dat je bij elkaar past en dat het voor altijd is, maar eigenlijk weet je wel dat dat niet zo is... Het is alleen moeilijk om dat te accepteren.

Hoe lang hadden jullie toen jullie een pauze inlasten? En hoe lang ben je nu met die jongen samen?

Werkt nooit.

We waren iets van een 4 jaar samen in het totaal, en één van de 4 jaren had hij in Duitsland gezeten. (een jaar dat we samen perfect zijn doorgekomen als koppel).

Ondertussen ben ik bijna 5 maand met mijn nieuwe vriend samen.

Kijk maar naar de break tussen Rachel en Ross uit friends... :o

Ik heb een paar breaks gehad met mijn ex. Juist, mijn ex. Achteraf bekeken hadden we beter van de eerste keer gebroken ipv gebreakt :)

werkt niet.

ok, komt hard aan..

ga bijna 2 jaar met hem..

Dat wil niet zeggen dat het bij jou ook zo loopt.

Maar er is weinig kans tot overleving.

werkt niet.. zegt uit ervaring

Dat je soms even zin hebt om een paar dagen of een weekje niet bij elkaar te zijn, maar even alleen, lijkt me logisch. Maar dat noem ik geen 'pauze' of een 'break', dat is gewoon even los van elkaar iets doen.

Ik woon nu vier jaar samen, en ga eens in de drie maanden ofzo (niet stipt hoor, 't is een gemiddelde :P ) even naar mijn ouders, soms een weekje, soms een weekendje. Dat doe ik niet om even niet bij hem te zijn, vooral om even bij mijn ouders te zijn, maar 'k merk wel dat het soms fijn is even dingen écht voor jezelf te doen. Dat moet je altijd houden, maar in zo'n weekend of week is dat even 24 uur per dag zo. (Of ja, je belt natuurlijk wel even met elkaar :P )

Echt een pauze alsin; we gaan even uit elkaar, je mag uitgaan met wie je wil, en daarna zien we wel, nee, dat loopt altijd op niets uit.

Als synoniem voor scheiden gebruik ik altijd het woord uithechten. En dat is precies waar jullie nu mee bezig zijn.

mijn vriend heeft tijdens zijn break mij ontmoet :)

ik ben voor pauzes, maar NIET in mijn relatie :D

je gaat dan toch altijd op zoek naar iets beters, en als je dat niet vindt, ga je uit gewoonte terug naar wat je al had...

of wat dacht je van "aderlaten", gewoon lanzaam je relatie laten doodbloeden, net zolang totdat er niks over is.

Ik waardeer jullie eerlijkheid, maar het zou ook fijn zijn als ik wat tips zou krijgen dan hoe ik het wél moet aanpakken.

Ik krijg nu alleen maar te horen, dat de kans groot is dat het mis zal lopen. Wat kan ik doen om althans te proberen het goed te laten lopen?

Don't have a break?

Idd, wat hierboven me al gezegd wordt; geen pauze nemen. Praten met elkaar, soms even een dag niet bellen, en de dag erna weer praten. Samen nadenken. Plannen maken over hoe jullie verder willen.

Dan lees je niet goed, lijkt me.

Ok, dank je :).

Ik had zelf ook al het gevoel dat ik hem wilde bellen om een keertje af te spreken om te praten, maar ik wilde nog niets gaan pushen.

Ik ga hem vanavond bellen...ben wel zenuwachtig..iemand tips voor wat ik vooral niet en wel moet zeggen?

Normaal weet ik prima mijn eigen dingetjes te regelen, maar nu..ik voel me zo rottig en ben bang dat ik de verkeerde acties onderneem en het nog meer verpest..dus tips voor het telefoongesprek zijn altijd fijn!

Jij moet doen wat je voelt, je moet niet enorm op je tenen gaan lopen. Als je je nu niet gedraagt zoals je bent, dan botst het vanzelf wéér.

Ja, dat is ook zo..

Ik wilde hem voorstellen om te praten, omdat ik zelf hier niets aan heb..wil dan toch liever samen kijken of we er nog uit kunnen komen, en zo ja, hoe..

Nu maar hopen dat ie daar ook behoefte aan heeft en niet al besloten heeft ermee te stoppen.. :(

Je gaat je alleen maar bagger voelen in zo'n pauze, je denkt de hele dag aan hem en gaat de dagen aftellen..

Precies...:(..
En nu maar hopen dat hij dat ook heeft..al klinkt dat misschien raar dat ik dat zeg..

Ik ken het, heb het twee keer meegemaakt in de relatie. Net wat je zegt, de hele dag denk je aan haar/hem en wordt zelf gek.

De eerste keer heeft het goed uitgepakt, maar na de tweede keer er een punt achter gezet. En het is beter zo.

Ik hoop dat het tussen jullie weer goed zal komen, liefdesverdriet is waardeloos.

Dankjewel, dat is lief :).

Ik ga hem vanavond bellen, maar ik ben ontzettend bang dat hij zijn besluit al heeft gemaakt.

Zo niet, dan ga ik voorstellen om dus te praten, want ik kan geen besluit maken na weken van stilte. Je weet dan toch totaal niet of dat je samen eraan wilt werken om toch een toekomst samen te hebben of niet...

Ik heb nu al de zenuwen om vanavond te gaan bellen...zucht..:(

Laat je wel weten welk besluit hij genomen heeft?...Die zenuwen moet je gewoon aan de kant zetten en bellen. Weet je waar je staat.

Is goed, morgen zal ik hier weer posten..

Heb een ontzettend slecht voorgevoel..:(

Maar inderdaad, ook al is het heel negatief, dan ben ik tenminste van de onzekerheid af..dan nog met de pijn weten te dealen..

Duim maar voor me!!

idd

de mensen die ik ken met een 'pauze' in hun relatie zijn daarna niet meer samengeweest. Maar ja dat is ook maar in mijn 18-jarig leven he

Ik heb zelf een pauze gehad, ongeveer een jaar geleden. Het is dus een jaar goedgegaan.

Dus je hebt nu nog steeds diezelfde relatie :)?

Ik heb hem gebeld en hij bleek zich net zo beroerd te voelen als ik..hij wist ook totaal even niet meer wat hij nou wilde.

We hebben in ieder geval afgesproken om over een paar dagen af te spreken en te praten, niet echt met oplossingen te komen, maar gewoon te praten over wat we denken enz.

We hebben afgesproken dan heel eerlijk tegen elkaar te zijn, wat ook weer eng is, want wie weet wat er uit komt...

Maar hij wist zelf ook totaal niet wat hij nu wilt in de toekomst, dus ik denk dat het wel goed is om dan samen te bespreken hoe je verder wilt...

Maargoed, jullie horen het na het gesprek wel weer..of ik PM de geïnteresseerden zoals Phoenix20, want de rest heeft er toch niet zoveel vertrouwen in ;).

persoonlijk heb ik zelden vertrouwen in een pauze, maar ik hoop dat t bij iedereen die toch pauzes neemt, t positief uitpakt! so, please, keep us posted!

:)

Ik snap de reacties hier wel, maar het doet me wel pijn, omdat ik niet van plan ben de relatie zomaar op te geven omdat we in een pauze zitten.

Er zat blijkbaar inderdaad iets niet goed tussen ons, en daarom wil ik er ook echt een paar keer goed met hem over gepraat hebben om te kijken waar het niet goed zat, en wat we verwachten van de toekomst.

Als we elkaar zouden kunnen begrijpen en we weten waardoor het fout is gegaan en we komen op 1 lijn te zitten wat betreft onze toekomst, dan zou ik hem zeker niet zomaar op willen geven.

Komt er tijdens die gesprekken uit dat we totaal anders denken en dat het daardoor ook altijd is mis gegaan, dan moeten we elkaar wel laten gaan.

Maar dan heb ik er wel op de 1 of andere manier 'vrede' mee, omdat ik dan ook echt weet dat we niet 'de ware' voor elkaar zijn..

Ik weet zelf ook niet wat hier uit gaat komen, maar ik weet wel dat we altijd heel veel van elkaar gehouden hebben en dat we elkaar nooit zomaar hebben laten gaan, dus ik ga nu ook niet zomaar opgeven..

ik herken hetgeen je zegt heel duidelijk. ook het willen vechten en er vrede mee hebben dat 'als' het toch niet klikt, jullie/je toch niet bij elkaar past/en, en het uitgaat.

Nee, mijn relatie is 3 weken geleden stukgelopen, een jaar na de break van vorig jaar. Ook weer na een pauze, maar die duurde nu maar vier dagen. Toen waren we eruit dat het niets meer kon worden. Nu ik weer single ben zit ik een stuk lekkerder in mn vel. Maar dat is persoonlijk natuurlijk.

Maar ik ga nooit meer een pauze inlasten in een relatie. Hoe zal dat gaan als je samenwoont later of getrouwd ben, dan kun je er ook niet ff een paar weken tussenuit.

Maar je mag me wel PM'en hoor. Ben wel benieuwd hoe het gegaan is. Maar zoals je zelf al zei, probeer afspraken te maken over wat je van elkaar verwacht van elkaar en van de toekomst.

Maar wanneer je weet niet de ware voor elkaar te zijn moet je direct knopen doorhakken, ook al is het moeilijk. Ik heb een half jaar rondgelopen met dat gevoel en ik kan zeggen dat het je sloopt, stress en vermoeidheid.

Achteraf was ik gewoon bang om alleen door het leven te moeten en een goede vriendin te verliezen maar dit is natuurlijk niet zo. Ondanks dat we geen contact meer hebben heb ik er veel voor in de plaats gekregen.

Succes met je gesprek

Bekijk ff je inbox :)

Oeh, dat heb ik ook eens gedaan., We zagen elkaar ruim twee weken niet en daarna ging het uit, ik weet niet meer op welke manier, maar volgens mij ging dat zonder al teveel gedoe.

Die pauze was volgens mij meer omdat ik het niet uit durfde te maken (onder andere omdat ik nog niet zeker wist dat ik dat wilde) en na twee weken elkaar totaal niet zien (dat was de deal) was of ging het uit.

Ik weet niet precies of we afspraken hadden, maar ik had me wel aan alle regels van niet daten/niet vreemdgaan gehouden. Ik stelde die pauze voor omdat ik het "even helemaal zat was" en later (tijdens die 2 wkn) bleek dat het niet even was, maar dat ik het gewoon spuugzat was. :o

ik heb dat ook gehad, alleen niet omdat er ruzie's waren, maar omdat mijn vriend twijfelde of ik nog was wat hj wilde...

we hebben een week lang totaal geen contact gehad, en dat was heel moeilijk voor mij... gelukkig heeft hij op de laatste dag voor we elkaar weer zagen besloten dat hij niet zonder me kon/wilde en ging het nog een hele tijd goed :) nu zijn we helaas wel uit elkaar..

Wat? Is het nu uit?? :eek: (pm me?)

Ik en mijn vriend hebben meer dan een jaar terug ook een pauze gehad, verschrikkelijk maar het was toch ergens goed voor. Nu weten we echt zeker dat alles goed zit en dat we dit nog heel lang vol gaan houden, we wonen sinds deze week zelfs samen en onze relatie is er gewoon beter op geworden.
Maar zoals je aan alle reacties al kunt lezen, het verschilt echt per relatie, dus dat het bij ons goed is gegaan hoeft niet te betekenen dat het bij jou ook goed gaat, en andersom.

Vanavond zal ik met hem praten, dus ik hoop dat het net zo afloopt als bij santje17..