nadenken
 

Is het niet zo dat je, hoe meer je hier bij psychologie post, hoe meer je over je leven, jezelf en de dingen gaat nadenken en alles analyseert en dus hoe 'depressiever' je wordt???

Er zijn 2 alternatieven:

1)
Je word inderdaad meegetrokken door de depressieve teksten van anderen.

2)
Je leert jezelf beter te begrijpen en distantieert jezelf steeds meer van je gevoelens.

Al met al, kan ik toch zeggen dat ik me nu beter voel dan 1 jaar geleden. Toen was ik zelfs 1 keer zo irrationeel er bijna een einde aan te maken. Dit zou nu nooit meer in mij opkomen. Ik kan me wel rot voelen, maar het is een 'gevoel' en ik zie het ook als zodanig. Met andere woorden: gevoel is niet permanent, heeft meestal een oorzaak en ik vind er wel wat op.

Wat ook wel bij mij is; ik ben het gewend me rot te voelen en praat daardoor ook makkelijker over 'depressieve dingen', terwijl het me verder weinig doet.

Naar mijn idee hoeft dat niet. Het is inderdaad mogelijk dat je, naarmate je vaker op dit forum bent, meer over je leven, jezelf en de dingen gaat nadenken en alles analyseert, maar dat hoeft niet noodzakelijk een negatief effect te hebben. Ik ben als wiskundige toch al geneigd om dingen te analyseren, en het is in mijn geval ook zo dat ik door mijn interesse in psychologie ook sterk geneigd ben om dingen vanuit een psychologisch standpunt te benaderen als die dingen op mezelf betrekking hebben. Ik maak zelf moeilijk contact met anderen en ben daardoor sociaal gehandicapt zoals dat heet, en ik houd me dan ook vooral bezig met de vraag hoe ik hiermee om kan gaan. Het feit dat ik door mijn handicap anders ben dan anderen is niet altijd even gemakkelijk voor mij, mede doordat ik door mijn handicap nogal eens geneigd ben om tamelijk impulsief op bepaalde zaken te reageren, met het risico dat anderen daardoor geïrriteerd kunnen worden. Als dat inderdaad gebeurt heb ik daar na afloop best een rotgevoel over, juist omdat het niet mijn bedoeling is om anderen te irriteren.

Dat vind ik wel positief aan de replies hier die je kan geven en de replies die je kan lezen, dat vormt je karakter, je ideeen en gedachten. Maar ik begin steeds vaker alle dingen te analyseren en op den duur geraak ik in een web van onwetendheid en geraak ik totaal in de war omdat sommige dingen onbeantwoord blijven. Ik distancieer me niet van mijn gevoelens, integendeel, ik geraak er meer mee geconfronteerd en leer mezelf zowat beter kennen, ben dan ook nogal veel 'emotioneel'.
Soms is het gewoon beter om niet te veel na te denken denk ik.
De grote filosofen zoals Nietzsche zijn dan ook hun hele leven melancholisch en depressief geweest.
Het is idd een gewoonte denk ik, en als het een gewoonte is, kan je er des te beter mee omgaan en wordt het meer iets 'normaal'.

jaaaa maar de meeste mensen denken te veel na, het hoort er allemaal bij..........meer nadenken dan goed voor je is........

soms praten mensen zichzelf nog depressiever...
kijk: als ik depri ben, dan gaat alles k*t enzow, en dan word ik t nog erger, en dan praat ik het NOG erger:
*zie je wel dat ik nix kan, alles gaat fout, ik ben maar een stomme snol, ik kan beter zelfmoord plegen*...
zoow gaat dat dan bij moi...

Ach, dat gewauwel hier moet je niet naar luisteren...

Het is een bekend feit dat mensen die wat complexer in elkaar zitten, over het algemeen een beetje zwaarder op de hand zijn dan 'simpele' mensen.

depressiever of meer verneukt dan nu kan niet dus het kan me allemaal eigenlijk niet schelen.....

Je moet gewoon net denken dat je alleen op de wereld staat!

ps: dat is ook gewoon zo in deze wereld

Nee hoor. Ik leer hier wel op dit forum, maar raak niet depressief. Ben het grootste deel van mijn leven wel depressief geweest, maar ik heb nu geleerd hoe ik me daar van kan afsluiten als ik het weer op voel komen.

als ik op Psychologie zit probeer ik geestelijk genoeg afstand te houden van de topics. en de topics die te dicht bij huis zijn daar reageer ik niet op. (klinkt nogal simpel van mij en dat is het ook)
verder is humor toch een goed middel om alles te relativeren. (hmm als ik nou eens een leuke grap over m'n ex kon bedenken..)

ja absoluut. ik ben ook een hevige voorstander van het extreem relativeren van alles, maar het probleem daarbij is wel dat je je er op den duur toch niet beter van gaat voelen. door gevoel voor humor leer je wel altijd het grappige van een situatie in te zien, maar dat maakt je echt niet automatisch gelukkiger of zo. je bent alleen een beetje minder zielig.

Ik hou er meestal wel een positief gevoel aan over. Als je met een probleem zit kun je dit lekker anoniem posten, en andere bezoekers geven hun objectieve mening.

Daarnaast ben ik er mede door dit forum achter gekomen dat ik niet uniek ben met me problemen. En dat sommige dingen die ik als raar ervaar niet raar zijn (en dat ik me daar dus niet zo druk om hoef te maken).

Ben dus een possitieve forum bezoeker. :)

je gaat dr misschien wel over nadenken maar dat je er depressiever van wordt? hmz.... kweenie hor
je hebt medelijden maar gaat je er toch nie slechter door voelen?
nergens voor nodig! vind IK dan he