manuscript
 

manuscript

vrijelijk kom je mijn
pen uit gekropen

al twintig zinnen lang
verhaal ik je in de marge;
vleugel woorden over
onbuigzaam papier

zal ik je gooien temidden
een etcetera, zelfs het plot
verzwijgen? nu al vrees
ik de punt die

het inhaalmanoeuvre
van leestekens beknot
en het open einde waaraan
ik je genadeloos overlever

ik schenk jou een stuk van
mezelf, voor het slot afscheid
danst: je onmogelijk
vergeten kan

ben nog niet helemaal tevreden over de laatste strofe, heeft er iemand een suggestie?

Mijn woorden -clichés- zijn
in jou gelegd, voor het slot
de afscheid danst: men (on)
verschillig doorbladeren kan

Het staat ook nog niet helemaal op punt maar hier heb je meer richtingen mee, je doet er zelf nog maar wat verbetering aan of wacht op iets anders.