perspectief
 

ik hoop en loop en ga omhoog
en klim ik ben een fladderkind
verloren ben ik nooit geweest ik toog
en zet dus voort gezwind

mijn reis naar boven mijn reis naar niet
mijn reis voor wie ik leven liet
en trippel langs de trap de stenen
steeds maar even koude tenen

beneden lonkt ik weet niet wat
mag niet schuiven mag niet vallen
trippel schitter trippel trapgat

geluidloos in fast forward mode suis ik
tuimel ik een echo door
en verruim -krik- sardientjes uit de kosmosblik

Raar. Niks op aan te merken en toch niets om mij te bekoren, het ligt aan mij waarschijnlijk :rolleyes: .

Ik vind em leuk! Bescheiden, maar met gevoel.