Ben jij blij met wat je hebt of ben je bang voor wat je kwijt kan raken?
 

Naar aanleiding van deze post..... :

.....heb ik er een poll van gemaakt. Ik ben benieuwd. :)

Ik heb de eerste optie gekozen, al heb ik dat wel met vlagen, niet non-stop zeg maar.

Omdat... Het met mijn ex heel onverwacht en heel lullig uit ging, ik dacht (toen) dat we de ware voor elkaar waren, gaat hij ( in een relatie van 4,5 jaar) bijna al een half jaar vreemd met losse scharreltjes. Het vertrouwen is een beetje weg geloof ik.

Mijn ex heeft het ook na anderhalf jaar plots uitgemaakt! Het ging zo goed.. Nu ben ik daar ook vaak bang voor. Ik twijfel soms of ik wel op de eerste plek voor hem kom! Als hij het uitmaakt zou ik het echt vreselijk vinden en in een diep gat komen!

ik ken t :)
mn vriend daar mankeert helemaal niks aan, heeft echt meer voor me over dan ik had durven verwachten, hartje van goud!
maar ik ben toch steeds bang m kwijt te raken. :(
ook omdat ik fotoos van zn exen zag (niet onknap zeg maar die wijven)

en ben ook meermalen belazerd geweest.
en dat hakt er echt gigantisch in. heb t nu een half jaar met mn vriend en hij kijkt niet eens naar andere meiden, terwijl ie er echt wel mag zijn qua uiterlijk....doet niks verkeerd die jongen, en ik maar zeiken, zeiken.... :s

Nee ik ben niet bang om hem kwijt te raken. Tenminste niet zo actief zoals de vorige dames. Natuurlijk zou ik het heel rot vinden om hem kwijt te raken, maar ik pieker er nooit over.
Ik geniet gewoon van wat ik heb ;)

Ik heb wel last van verlatingsangst. Niet heel ernstig, maar zeker in het begin wel duidelijk aanwezig. Ik kan me heel erg hechten aan mensen.

Ik blijf zo ver mogelijk weg bij mensen met verlatingsangst. Van die mensen die om het minste of geringste paranoide worden en denken dat je ze wilt ditchen. Sowieso mensen met bepaalde stoornissen in relaties, iehw.

optie twee; ik ben er eigenlijk totaal niet onzeker over, of 'ie bij me blijft of niet. maar goed ik heb, EVEN AFKLOPPEN :), dan ook nog geen negatieve ervaringen omtrent vreemdgaan, out of the blue dumpen e.d. dus vandaar.

Ik zal die angst altijd hebben denk ik. Vooral ook omdat je het altijd fout kan gaan.

Ik ben vreselijk bang voor wat ik kwijt kan raken.

Altijd als ik met hem samen ben, zie ik overal meisjes die naar hem kijken. Ik weet dat ik niet het allerleukste meisje ben, en ik weet dat er zoveel meisjes zijn die beter voor hem zijn, en mooier en leuker en liever dan ik. En ik zie ze gewoon lopen. Waarom zou dan niet een van die meisjes hem verleiden en hem van me wegnemen? Hij is zo mooi en zo leuk, dat hoort toch ieder meisje te zien. Als hij straks op vakantie gaat, met drank en drugs en zon en mooie meisjes.. Ik vind het echt heel erg eng, want ik weet echt niet hoe ik daarop zou moeten reageren.

Dus ik vind mn angst ook niet irreeel. Want hij is mooi en lief. En daarmee kan hij zo makkelijk een ander (beter) iemand krijgen. Waarom zou hij dan nog bij mij blijven?

Ja, ik heb een relatie & Ik ben níet bang om het kwijt te raken, omdat...

...Ik me niet druk maak over hetgeen dat zou kunnen gebeuren. Want is het immers niet zo dat elke minuut dat je bezig bent met piekeren over later, verloren gaat aan het genieten van nú? :)

Er zijn slechts een paar dingen waarmee hij mij kwijt kan raken, allemaal dingen waar ik hem niet voor aan zie & en die gebaseerd zijn op sterke principes van mijn kant. Mocht één van deze dingen in de toekomst toch voorvallen, dan is het kut maar dan heb ik me klaarblijkelijk in hem vergist en ben ik blij dat we er nog enigsinds op tijd achter zijn gekomen en niet op het moment dat we getrouwd zijn en 3 koters aan de hand hebben lopen. In combinatie met één van die dingen, waren we toch niet samen gelukkig oud geworden. :o

Toch ben ik wel heel erg bezig met 'onze' toekomst, maar als het niet zo mag zijn.. Balen, maar dan komt er voor ons beide wel weer een ander op ons pad, en proberen we het gewoon nog een keer. Het zou in het geval van uit gaan in iedergeval alles met hem te maken hebben, en weinig met mij. That's a fact!

:nono:

met zo'n instelling gaat t mis

Maar haar angst is, zoals ze zelf ook zegt, niet onterrecht. En het is heel moeilijk dat los te laten als het gewoon een feit is.
Als je de hele tijd tegen jezelf gaat zeggen dat het goed blijft, zit je jezelf ook voor de gek te houden. (Oké, dat gaat misschien ook wel een beetje te ver met dat het altijd goed blijft.)

Ik ben het verder wel met je eens, maar hoe verander je zo een gedachte/angst?

En daarom optie 1..

Soms ben ik bang om hem te verliezen en soms heb ik het gevoel dat er never nooit iets of iemand tussen ons kan komen.

Oh.

Het is niet zo dat hij is vreemdgegaan, of dat ik keihard ben bedrogen ofzo.

Maar voor mij is het gewoon de keiharde waarheid dat ik niet perfect voor hem ben, en dat hij dat gewoon in gaat zien. Binnenkort.

en dan vooral dat laatste stukje. Waarom zou mijn vriend bij me blijven, als er duizenden andere mooie meisjes zijn, alleen al bij hem in de omgeving? Waarom zou zijn perfecte, ware vriendin niet een meisje uit Engeland, Australië, Japan of Afrika zijn?

Niet? Mijn vriend is ook mooi en lief en krijgt ook veel aandacht, maar is toch al ruim 2 jaar bij mij en ik maak me ook echt geen zorgen dat hij mij zomaar verlaat voor een ander leuk meisje dat op straat rondloopt. En waarom niet? Simpel, ik vertrouw hem en onze relatie. Ik weet de waarde van onze relatie en dat hij zo gelukkig met mij is, dat hij dat echt niet zomaar op gaat geven voor een leuk meisje dat hij ziet lopen. Hoe oppervlakkig zou hij en vooral onze relatie dan wel niet zijn?

Dus nee, de angst van Lilith is niet reeel, maar slechts gebaseerd op haar eigen onzekerheid en het niet hebben van vertrouwen in zichzelf en haar relatie.

Ik heb momenteel geen relatie. En in de periodes dat een relatie had, had ik nooit angst dat ik mijn vriendin kon kwijtraken, tot de momenten dat die vriendin begon te twijfelen aan de relatie en dat soort dingen. Dan ga je jezelf ook meteen druk maken. Rot is dat, en vaak is de relatie dan ook na zo'n moment binnen afzienbare tijd over.

Ja ik ben daar bang voor. Omdat het ook gaat gebeuren. Ik heb besloten dat ik niet zo snel met hem wil samenwonen, wat betekent dat hij waarschijnlijk terug gaat naar fucking portugal.
Maar ik ben niet bang dat hij me niet meer leuk vind, dat hij me vrijwillig zou verlaten. Daarvoor laat hij teveel zien hoe leuk hij me vindt.

Ja, ik heb een relatie en ik ben er niet bang voor om wat ik eerder ook al typte. Ik heb vertrouwen in mezelf, hem en onze relatie en ik weet dat die gewoon goed zit en wij er allebei heel gelukkig mee zijn. Dus onze relatie zal echt niet zomaar voor bij zijn.

Ik heb wel af en toe de angst om hem kwijt te raken, door een ongeval of iets. De angst dat hem persoonlijk wat overkomt waardoor ik hem dus kwijt zou zijn. Maar die angst staat verder los van mijn gevoel en oordeel over onze relatie en beinvloed onze relatie gelukkig ook niet.

Ik heb voor optie 2 gekozen, hoewel ik op een bepaald niveau denk ik wel rekening hou met dat het weer uit zou kunnen gaan. Het is immers al eerder gebeurd. Toch valt het me heel erg mee dat ik me er niet drukker om maak. Van tevoren dacht ik dat ik er de hele tijd bang voor zou zijn, dat ik hem weer kwijt zou raken, maar eigenlijk denk ik er niet echt veel bij na. En dat is precies zoals het hoort, natuurlijk (y)

Beide.
Ik ben superblij met wat ik heb en juist daarom bang hem kwijt te raken. Maar mijn grootste angst is dat hij aangereden wordt door een vrachtwagen nu hij onderweg is naar zijn werk ofzo en dat ik hem dan kwijtraak. Het lijkt me verschrikkelijk als hij nu zou overlijden en ik achterblijf. Dat zijn echt gedachtes waar ik flink van wakker kan liggen.
Ik zie het niet snel gebeuren dat hij me verlaat voor een ander. Ik weet dat ik hem supergelukkig maak en zolang ik mijn best blijf doen voor onze relatie en hij gelukkig met mij is, heb ik niets te vrezen voor andere vrouwen. Er zijn niet veel dingen waar ik zeker van ben, maar zeer zeker wel van onze relatie. (en dat is maar goed ook!)

En anders hebben we altijd nog onze deal. We hebben namelijk afgesproken dat we haar vermoorden als hij iemand tegen komt die beter bij hem past dan ik :p ;)

optie 'geen relatie niet bang'.

omdat ik ook echt niet bang ben. ik heb maar 1 echte angst, en dat is oud worden. en of dat alleen is, of in gezelschap, maakt me niet uit. ik kom er toch wel weer overheen. ik heb geen verlatingsangst, wellicht eerder bindingsangst, hoewel dat ook niet helemaal waar/zeker is. ik ben iemand die wel gaat hechten aan mensen, maar die toch graag (en veel!) alleen is. ik heb mensen nodig als klankbord, niet omdat ik mezelf niet kan vermaken oid. en mijn beste vrienden weten dat gelukkig ook dondersgoed.

was vroeger wel anders. toen hing ik aan mensen als een bloedzuiger.... maar ja, ik ging opeens groeien (mentaal gezien) als een malle, en toen is die hele hangdrang verdwenen gelukkig :)

Er bestaat eigenlijk toch áltijd een kans dat het mis loopt? Dus die angst vind ik niet onterecht. Het is alleen niet verstandig om dat de hele tijd te denken. En stel het gaat goed met hen, en er komt toch ineens een einde aan, (wat dus altijd kan gebeuren), schaadt dat het vertrouwen nog meer.

En natuurlijk gaat het bij veel mensen ook wel goed en laat jouw vriend jou niet gaan voor een meisje dat hij op straat ziet nee. :)

Ik heb gekozen voor de tweede optie. Dat hij vreemd zou kunnen gaan, daar maak ik me totaal niet druk om, dat zie ik hem gewoon écht niet doen. Onze relatie is gewoon goed en ik vertrouw hem voor de volle 100%. En mocht hij ooit verliefd worden op een ander, dan zou dat ontzettend veel pijn doen, maar dat zou nooit opwegen tegen alle liefde die hij me gegeven heeft en hoe gelukkig ik van hem geworden ben. Wat wel vlagen van angst kan oproepen is de gedachte dat hij een auto-ongeluk krijgt of op een andere manier vroeg overlijdt, daar zou ik echt helemaal kapot aan gaan. Maar daar ben ik ook bang voor bij anderen en bovendien zijn dat maar vlagen. Ik kan heel goed genieten van wat ik heb.

Bij mij ook ik vertrouw me vriendin gewoon
en jah alles kan maar we hebben het zo leuk dat het bijna niet tegeloven valt :) plus het is een slim meisie dus :D

Ja, tuurlijk is die kans er altijd. Net als de kans dat je zomaar overreden kan worden als je de straat over steekt, je de loterij wint en de kans dat je met een heel onbenullige uitvinding wereldwijd bekent raakt :rolleyes:

Op die manier is er áltijd wel iets, maar dat betekent nog steeds niet dat die angst reeël is. Oke, die angst wordt ervaren. Maar is dan nog slechts gebasseerd op onzekerheid en jezelf laten beïnvloeden door die angst. Hij zegt toch niet dat hij ooit bij haar weg gaat? Hij zegt toch niet dat hij alle andere meisjes op straat leuker vindt? Hij zegt toch niet dat hij ongelukkig is in de relatie?

Ik zie, op basis van de informatie die wij hebben, geen enkele serieuze aanwijzing dat zij zou moeten twijfelen aan haar relatie. Het enige wat haar aan het twijfelen maakt, zijn haar eigen negatieve gedachten. En zolang die nergens op gebasseerd zijn, vind ik haar angst niet reeël.

Anders zou ze toch immers overal bang voor moeten zijn? Elke minuut van de dag kan er iets onverwachts gebeuren, maar is het reeël om je daar zorgen over te gaan maken?

Ik heb nu al zes jaar een relatie, en ben niet bang. Dat komt deels doordat we al zo lang samen zijn, en getrouwd; we zijn vrij vast dus. 't Is niet realistisch bang te zijn dat we pats-boem uit elkaar gaan; ik ben er daarom ook niet bang voor.
Maar ik ben dat in het eerste jaar wel geweest, toen was de afstand nog groot. Niet alleen in reistijd, maar ook moesten we toch het leeftijdsverschil even verwerken. Maar na dat eerste jaar hebben we ook duidelijk besloten er alles voor te doen om bij elkaar te kunnen blijven en toen was ik niet bang meer :)

Je hebt wel gelijk. Het grootste probleem zit hem in die onzekerheid. Maar als je zegt dat het niet verkeerd kan gaan klopt dat ook niet.
Ik zit niet in zo een dergelijke situatie, maar ik kan me bedenken dat als je nog niet zo lang een relatie hebt, wel die angst heel erg hebt. Als je dan langer bij elkaar bent heb je er ook meer vertrouwen in. Dat zal het wel zijn kom ik nu achter.

Ik zeg ook niet dat iemand die angst niet kan hebben. Ik heb zelf ook wel eens angsten die niet reeël zijn, en daar ben ik me dan ook van bewust.

Dus daar ging het mij ook helemaal niet om, of zij die angst wel of niet zou kunnen hebben. Mijn punt was alleen om duidelijk te maken dat die angst in dit geval en in de meeste andere gevallen, onterecht is :)

Ja daar kwam ik ook achter. En meestal is die vooral onterecht als je al lang een relatie met iemand hebt.

Yep, inderdaad. En soms speelt die angst zo'n grote rol in de relatie, dat die daar uiteindelijk aan onderdoor gaat. Ik ben wat dat betreft echt heel blij dat ik steeds beter heb leren relativeren. Niet alleen wat betreft de angst om je partner kwijt te raken, want dat heeft in mijn huidige relatie nooit echt gespeeld, maar wel wat betreft andere irreëele angsten.

Dat is mooi dan. Ik vind het altijd vreselijk moeilijk om angsten kwijt te raken. Maar ik ben voor alsnog blij met hoe het nu gaat en dan zie ik wel wat er verder zal gebeuren.

Ja, ik heb een relatie & ik ben niet bang om het kwijt te raken omdat ik gewoon de leukste persoon op de wereld voor hem ben.

Al dat onzekere gemiep :nono:

Daar moet je inderdaad voor oppassen, ja, want juist dat kan funest zijn :o

Nooit last van gehad, want mocht het uit gaan dan ben ik weer vrij en dat bevalt me evengoed

Ik ben wel bang om hem kwijt te raken, maar ik denk dat het komt omdat mijn vader overleden is toen ik 16 was. Ik ben nu heel bang om me aan mensen te hechten omdat je ze zo kunt verliezen, maar dit weerhoudt me er niet van alles te relativeren.

... ik weet dat hij van me houdt en ik van hem :D

Ik ben blij met wat ik heb en ik ben niet bang dat hij mij zal verlaten. Ik ben wel bang hem te verliezen door een ongeluk ofzo.

Ja, ik heb een relatie & ik ben niet bang om het kwijt te raken omdat...

We allebei zeker zijn van onze relatie. Ik hou van haar en zij van mij, dus geen reden om hier bang voor te zijn. Als hierin iets veranderd weet ik zeker dat ik het meteen hoor van haar, dus ik hoef me hier niet zelf zorgen over te gaan zitten maken. :)

Soms maak ik me wel eens zorgen als ik een lange tijd niets van haar hoor. Ze was een halfjaartje terug in Londen met haar moeder toen die olieraffinaderij ontplofte, ik wist niet waar ze zat. (we hadden afgesproken dat ze iedere ochtend zou smsen, dat had ze nog niet gedaan). Toen heb ik haar proberen te bellen met alle mogelijke landnummers. Maar alle mogelijkheden gaven geen gehoor. Toen was ik wel echt bang dat ik haar kwijt was, maar gelukkig belde ze een halfuur later. Ze sliep in de bus terug, ze was vergeten te smsen. :bloos:

altijd als ik een relatie heb, ben ik bang die gene kwijt te raken en gedraag ik me daar ook na.
Ik zou nooit makkelijk kunnen genieten en zoek overal altijd wat achter :p

maar hier heb ik goede redenen voor vind ik zelf.
En het is nou eenmaal zo, dat ik met zo'n soort instelling nooit een relatie zou kunnen behouden.

Ben ook niet bang dat hij me voor een ander meisje verlaat, hij heeft zoveel vrouwen gekend, maar nog nooit een echte relatie gehad. Dus ik weet dat ik speciaal voor hem ben. Ben wel bang dat hij ooit weer naar het buitenland wilt (hij is gek op reizen) en dat het dan over gaat tussen ons of dat hij een relatie toch niet zit zitten omdat hij het gewend was om zo lang al alleen te zijn.

Ja ik heb een relatie en nee ik ben niet bang die kwijt te raken omdat...

"It's better to have loved and lost, than to have never loved at all."

Nee, ik heb geen relatie maar wel eens bang geweest om mijn toenmalige vriend(in) kwijt te raken omdat...

Omdat ik bang was dat hij me niet leuk vond, dat ik vervelend was en dat ik vond dat er veel leukere meisjes rondliepen op deze aardbol. Ook had ik het idee dat ik eigenlijk niet zoveel voor hem betekende en dat ie me daarom zou gaan dumpen.

Het tegendeel gebeurde overigens..

Hm ik bedenk me dat ik nu toch de verkeerde hebt gedaan..

ik heb de eerste optie gekozen, maar ben ik eigenlijk wel zo bang? Volgens mij kotm dat omdat we net een relatie hebben en allebei superverliefd zijn.. en dat gevoel zal ooit toch veranderen, poistief of negatief, het zal anders worden. Maargoed, ik geniet nu van nu.. ik voel me heerlijk...!

Ja ik heb een relatie, nee ik ben niet bang om haar kwijt te raken, niet meer iig:) Gelukkig :)

Relatie, af en toe schrik om haar kwijt te raken, altijd blij met wat ik heb.

Gewoon, ben af en toe nogal onzeker en als zij dan vertelt over ex'en van way back of gewoon, als ze in 'n iets mindere bui is, dan heb ik af en toe wel schrik om haar te verliezen... :bloos:


Maar ik vermoed dat dat wel normaal is in 'n relatie. :)

Ik kan het toch niet laten om hierop te reageren. (toevallig viel jouw post op door een quote) Natuurlijk zijn er meiden knapper, leuker, liever, beter dan jij. Dan iedereen namelijk. Het is maar net waar jouw lief op valt, en dat ben jij nu. Is er iemand knapper dan jij, dat is ze misschien dom en inhoudsloos, of misschien is ze wel slim, maar hebben andere meiden weer iets waaraan je vriend zich irriteert. En denk eens andersom. Misschien denk jouw vriend (evt in mindere mate) wel hetzelfde over jou en andere jongens. Dat kan toch? Jij weet waarschijnlijk ook wel dat het niet gegrond is, maar toch blijft jouw vriend rondlopen met dat gevoel. Al is het maar een enkele minuut.

En niet bang zijn voor de vakantie. Vertrouw hem (tenzij je gegronde redenen hebt dat niet te doen natuurlijk), en bedenk dat hij gevallen is op jou om wie je bent. Jij bent ook leuk, leuker zelfs. Completer voor hem waarschijnlijk. En nu naar hem toe om te zeggen dat je hem niet kwijt wil. :p

Omg, ik voel me net dr Phil, maar ik moest het echt even kwijt (zou de wijn er iets mee te maken hebben? ik meen het iig wel :)). Ik reageer morgen wel even persoonlijk.

Nee, ik heb geen relatie maar wel eens bang geweest om mijn toenmalige vriend(in) kwijt te raken omdat... In mijn eerste relatie ben ik behoorlijk voorgelogen door hem en was mijn vertrouwen totaal weg, ik was bang om dat nog een keer mee te maken.. Daardoor was ik in mijn tweede relatie heel wantrouwend en bang hem daardoor kwijt te raken, maar ook omdat hij en zn beste vriendin een verleden hadden met elkaar en ook omdat zijn ex regelmatig nog langs kwam bij hem thuis... Ik ben hem uiteindelijk kwijt geraakt omdat hij niet tegen ons leeftijdsverschil kon (6 jaar) en omdat "het gevoel" er niet meer was voor hem.