Het ging zomeren.
 

Als je lacht, een beetje scheef
met één mondhoek mij gelukkig tracht
te maken. Ik ben - gelukkig -
ik leef.

Het zomerde, al die tijd
en de enige tranen kwamen door
de aanwezigheid van je afwezigheid (soms).
Ze probeerden zich een weg te banen
maar ik gaf geen blijk aan hun
gehoor.

Ik kan er niet over praten,
ik loop in straten in alle staten
ik kan er niet over huilen
ik kan me niet in woorden verschuilen
ik kan alleen alleen alleen
samen
want verliefd zijn, daar kun je niet omheen.

Ik geloof dat ik vooral fan ben van de eerste strofe, hoe je heel subtiel rijmt. Ook leuk met de gelukkig tussen streepjes. In de tweede strofe vind ik de aanwezigheid van je afwezigheid (soms). nogal cliché overkomen. Oké, een leuke woordspeling maar niet bijster origineel, het overschaduwt de rest wat ik wél weer goed vind. De derde strofe loopt vlot met de rijm, alleen ik loop in straten in alle staten vind ik gedwongen overkomen alsof je per se wil rijmen.
Ik vind vooral dat je gedicht vlot leest en er hele leuke dingen in zitten - graag gelezen! (y)

Ik kan niet erg neutraal oordelen over je gedicht, alhoewel de eerste strofe inderdaad leuk en vlot leest. De toespeling achter 3x alleen heb ik helaas nog niet kunnen achterhalen.