in dubio!
 

Ik zal het proberen kort te houden.

Een jaar geleden, toen ik met mijn ex verkering had, ontmoette ik een jongen, A., op het feest van mijn ex. We voelden direct een behoorlijke klik tussen ons, A. en ik hebben daar een paar dagen later over gepraat, en we hebben toen besloten het contact te verbreken omdat hij een vriendin had, en ik een vriend en we hadden allebei wel door dat het anders behoorlijk uit de klauwen kon lopen.

We hebben toen een jaar geen contact gehad. Hij heeft het in dat jaar uitgemaakt met zijn ex, ik ook. Ik kreeg een nieuwe vriend, hij kreeg een nieuwe vriendin. (wat overigens nu al weer uit is tussen hem en zijn vriendin) Ik heb nog wel verkering.

Per toeval eigenlijk, kwamen we weer in contact. En we voelden allebei dat die chemie er nog steeds was. eerst wilde we weer contact verbreken, maar eigenlijk waren we allebei te nieuwschierig. We hadden elkaar nog nooit echt onder 4 ogen gesproken, dat hebben we laatst dus gedaan, en daar werd ie eigenlijk alleen maar interessanter van. Voor de goede orde: ik ben niet vreemdgegaan, maar ik zit nu wel in dubio.

met mijn vriend zit alles goed, we hebben nu zo’n 10 maanden verkering, dus we zitten een beetje in een sleur, maar dat krijg je in elke relatie..Ik twijfel nu gewoon ontzettend wat ik moet doen..mijn hart volgen, het uitmaken met mijn vriend en gewoon kunnen afspreken met A. misschien uiteindelijk wel meer dan afspreken (al hoef ik voorlopig geen verkering meer als het uit gaat)

Of vechten voor mijn relatie, hoewel mijn hoofd eigenlijk constant bij A. is..

Ik denk hier nu al een paar weken over na, en zou graag wat meer inzichten willen hebben van mensen die er wat verder vanaf staan.

alvast bedankt.

vecht voor je relatie

Ik zou ook voor mijn relatie vechten. Maar dat wil niet zeggen dat jij dat ook per se moeten doen...

ik wil ook vechten voor mijn relatie, het het contact een paar dagen geleden ook verbroken met A., alleen het voelt zo fout dat ik constant aan hem denk, terwijl ik probeer mijn relatie te redden

Aangezien je dus eigenlijk nog altijd iets voor A. voelt na toch een behoorlijke tijd kan je niet zeggen dat hij niets voor je betekent. Een relatie van 10 maanden ineens stopzetten is ook niet zo gemakkelijk. Ik zou dan om voor mezelf te spreken denk toch kiezen voor A. Gewoon al het feit dat je anders toch met A. in je gedachten, gaat vroeg of laat voor problemen zorgen in je huidige relatie.

Nu ja dit is mijn idee, het is en blijft jouw leven he.

Dat speelt inderdaad ook nog...als het nu wel goed gaat, kan het net zo goed weer fout gaan over een jaar..Maar op zich: wat weet ik nou van A. straks valt hij ontzettend tegen als ik hem écht leer kennen en dan heb ik alleen maar alles weggegooid. Maar dat ik zit met deze gevoelens is ook niet eerlijk voor mijn vriend.

Ik ben 2 jaar samen met mijn vriend maar vorig jaar ben ik ook ff verliefd geworden op een andere jongen. Maar het is helemaal normaal om soms verliefd te worden op iemand anders maar dat wil nog niet zeggen dat je dan je huidige relatie moet verbreken. Toch niet als je ook echt van die jongen houdt.

En zoals je zelf al zegt. Misschien valt A. wel tegen en dan blijf je met nix over.

Ja als je hem niet echt kent neem je een groot risico, terwijl dat je toch denk ik meer zekerheid hebt bij je vriend.


"Maar dat ik zit met deze gevoelens is ook niet eerlijk voor mijn vriend." => daar ging ik dus vanuit

als ik met niets overblijf, maar ik blijk daar het gelukkigst mee te zijn, maakt dat natuurlijk niet zoveel uit. maar ik weet op dit moment echt niet meer wanneer ik het meest gelukkig zal zijn. Op dit moment ben ik ook niet 100% blij met mijn relatie door de gevoelens voor A.

tja dat is wel knap lastig :s

nogal :S
en het feit wat het allemaal nog erger maakt...
A. en ik hebben samen een introductiekamp over een paar weken, waar mijn vriend niet zal zijn. Nu hebben A. en ik contact verbroken, maar daar zal ik hem niet kunnen ontwijken, ik zal niet vreemdgaan als ik een vriend heb, maar mijn gevoelens worden zo langzamerhand wel onwijs getest..straks bega ik een fout...

hmm..... ik zou t met je huidige vriend uitmaken, en met die andere gozer het proberen. want wat nu als het je prins op het witte paard is? en je laat ' lopen. DAN zit je met de gebakken peren! en dat kan je alleen weten door t te proberen! dus ik zeg; sms je vriend: tis uit! en sms gozer a: ik wil je NU. probleem opgelost.


ps: ik meen t wel...

Je kunt toch ook gewoon bij je vriend blijven, maar tegelijkertijd die andere jongen (A.) beter leren kennen, zonder dat je daarvoor vreemd gaat...?

Spreek eens af met A. Leer hem kennen. En je ziet dan wel of je hem echt zo leuk vindt of niet. Dan kun je het eventueel nog altijd uitmaken met je huidige vriend hé.

Mijn huidige vriend is ook al een soort van 'ware'..Ik weet (denk) nog steeds te weten dat ik onwijs veel van hem hou en dat we het samen ver zouden kunnen schoppen.

En A. is gewoon zo fascinerend..ja, ik zie ons wel verkering hebben..maar ik zie hem nu nog niet als een 'ware'

Ik wil het liever nu uitmaken met mijn vriend, dan als ik contact zou hebben met A. en mijn gevoelens helemaal op hol laat slaan..want dat is eigenlijk wel te voorspellen denk ik: dat A. steeds interessanter gaat worden als ik m zou zien..en dan ga ik me ook steeds schuldiger voelen naar mijn vriend toe

Je bent dus bang dat je je gevoelens niet meer de baas kan.

dat is eigenlijk wel waar het probleem op neer komt ja.

vrijdag gaat mijn vriend op vakantie, en daarna heb ik dat introductiekamp al met A. dus er zit ook nogal tijdsdruk achter. Als ik iets wil beslissen..doe ik dat echt graag voor vrijdag..

Heb ik ook meegemaakt.
Ik ben nog steeds bij mijn vriend, en vind de andere gozer in kwestie bij nader inzien toch maar niets...

Blij dat ik mijn lieve vriendje nooit heb laten lopen :)

het valt me trouwens op dat de mannen onder ons zeggen dat ik voor A. moet gaan...
en de vrouwen zeggen dat ik voor mijn vriend moet gaan..
volgens mij ben ik geslachtsloos :P

Ik denk wel dat vrouwen harder gaan proberen hun bestaande relatie te gaan redden. Wat niet wil zeggen dat wij mannen dat ook niet kunnen.

dat zou mijn een slechte vrouw maken...Ik neig nogal naar A. op dit moment..

Maar ergens denk ik te weten dat ik veel meer weggooi dan dat ik ervoor terug krijg..volgens mij is A. alleen fascinerend voor een tijdje..
maar ik denk ook dat als ik mn gevoel nu weer uitschakel voor hem, ik er uiteindelijk weer problemen mee krijg..

argh! frustrerend die hersens

Ken de situatie... De relatie met mijn ex- vriend zat al een tijd niet meer goed, en toen leerde ik K. kennen. Bij mijn ex-vriend had ik echt het gevoel van 'Is dit het nu?', als je dat voelt dan weet je hoe laat het is... Zeker als je bij die andere jongen het gevoel hebt van 'Waauw, dit klikt echt, het kan dus ook anders.' Ik ben dus voor K. gegaan, nog steeds. :)

Succes.

Deze zin viel me als eerste op. Hierdoor krijg ik de indruk dat je het normaal vind om na 10 maanden in een sleur te zitten. Mijn gedachte toen ik dit las: Na 10 maanden al? :confused:

Het feit eigenlijk dat je het contact niet wilde verbreken, en dus bewust de verleiding op gaat zoeken zegt mij eigenlijk al dat je het allang weet.

Persoonlijk zou ik het contact verbreken en voor mijn vriend gaan. Want behalve je toenmalige vriend moet er toch een reden zijn dat je toendertijd wél het contact verbroken hebt? Is die reden er dan nu niet nog steeds?

Maar misschien is het wel goed om met allebei het contact te verbreken en eens gaan bedenken wat je nu eigenlijk wil zonder dat je het idee hebt dat je moet kiezen.

Hoi Nala,

Ik wil me volledig aansluiten bij jou.
Bovendien wil ik ook even geheel offtopic zeggen dat ik jou posts altijd geweldig goed vind en je een supermooie vrouw vind.
Daarnaast ga ik ook de SPH studeren wat jij ook doet, dacht ik?

Maargoed: Ik zou vechten voor mijn vriend, alleen als ik zo in elkaar zou steken als jou dan zou ik kiezen voor A. want dan laat je die waarschijnlijk toch niet los en je vriend aan 't lijntje houden is ook absoluut niet fair en ik heb het gevoel dat je ergens al een keus hebt gemaakt en hier in bepaalde posts herkenning zoekt.

Ik dacht ook: Na 10 maanden relatie al in een sleur???
Kijk, dit kán wel, maar dat zegt waarschijnlijk meer iets over jou relatie dan dat dit standaard bij elke relatie na 10 maanden al gebeurd.

Je moet uiteindelijk natuurlijk zelf kiezen,

Liefs Eva

guys guys guys! ik had na 3 WEKEN al sleur!!!! dus t kan echt wel 'al' na 10 maanden!

Natuurlijk kán het, maar dan heb je een niet al te boeiende relatie dacht ik zo. Ik heb nog steeds niet écht last van echte sleur. Hooguit 1 dagje (met slecht weer oid)

Dat is een heel mooi compliment (y)


ot: Ik denk dat je A. iets beter moet leren kennen voordat je een goeie beslissing kan maken. Maar als je na een jaar geen contact nog steeds dezelfde gevoelens voor hem hebt.. Je voelt je nu waarschijnlijk ook schuldig tegenover je huidige vriend omdat je steeds aan A. denkt.

Ik zou het denk ik uitmaken en proberen met A. Zelfs als het tegenvalt en het gaat vrij snel uit zou ik dat nog liever hebben dan rond blijven lopen met een schuld gevoel tegenover je vriend en later eventueel een spijt gevoel tegenover jezelf omdat je misschien wel je ridder op het witte paard hebt laten lopen.

bedankt voor alle nieuwe reacties!
onze relatie zit idd in een sleur..maar dat komt omdat ik daar vrij veel bijspring om te helpen, zijn broertje is invalide, en zijn moeder sinds een jaar ook..
als we die stress niet zouden hebben zou onze relatie al veel fijner zijn, dan kan je veel meer echt met elkaar bezig zijn.

ik wil A. inderdaad niet echt laten gaan, maar ik heb wel het contact verbroken. het probleem is alleen dat ik hem niet zal kunnen ontwijken op dat introductiekamp, hij zal sowieso contact zoeken met me. Ik kan natuurlijk wel zeggen dat ik voor mijn vriend ga, en dat ie dat zal moeten accepteren. Alleen is dat wel wat ik wil zeggen?

Ik wil heel graag verder met mijn vriend, maar ergens vind ik dat ook saai. Ik zie hem, zoals ook al verteld in een vorige post, als een 'ware'. en dan zal ik gewoon nooit iets meegekregen hebben van het vrijgezellenleven, maar ook niet van A. natuurlijk...

Ik heb wel eens gedacht: ik had mijn vriend beter 5 jaar later kunnen ontmoeten, maar met die gedachte kom je niet verder

Hey shellsign,

Ik geloof ook wel dat je in een sleur kunt raken hoor, maar dit hoeft natuurlijk bij bijna iedereen zo te zijn.
Ik heb ook een vriendin die iemand nu al ziet als 'de ware' , als ze daar iets mee zou krijgen is ze eigenlijk bang dat het haar hele leven gaat duren waardoor ze het afhoudt omdat ze nog teveel van haar vrijgezelligen en flirterige bestaan wilt genieten....

Ik heb nu ook een heel lieve vriend waarbij ik ook het gevoel heb dat 't nog een tijd gaat ( en mag ! Graag zelfs :o ) duren van mij.
Maar ik mis daarintegen dat flirterige en zomaar met iemand zoenen avonden helemaal niet.

Misschien ben je nog niet toe aan zo'n vaste relatie, met wie dan ook, en zie je de spannende A. als een toevlucht uit je relatie.

Dat was mijn eerste reactie ook. Na 10 maand? Dat lijkt me niet normaal. Bovendien moet er wel écht een klik zijn tussen jou en die A. dat het nu nog stééds zo voelt.

Op zich ben ik helemaal niet voor het verbreken van relaties omdat je toevallig even verliefd wordt op een ander, maar na 10 maand is dat wel heel snel en het gevoel voor die andere jongen lijkt wel heel sterk. Zou dus eens goed nadenken of je je huidige relatie sowieso wel ziet zitten en of de interesse in A. niet veroorzaakt wordt door iets wat er tussen jou en je vriend verkeerd zit, ofzo.

En idd, misschien heb je gewoon nog niet zo'n zin in een heel vaste relatie. Maar eerlijk gezegd denk ik, heel naïef, dat je als je écht goed verliefd bent, daar heus wel zin in hebt. Of in ieder geval, geen zin hebt om het uit te maken, ondanks dat je jezelf het type niet vindt voor een lange relatie.

Dan zal ik als eerste man zeggen dat je voor je vriend moet gaan. Jullie zijn nu 10 maanden samen, je hebt bewust voor hem gekozen en je houd van hem. Daarbij komt nog eens dat als je verliefd op iemand bent die persoon altijd helemaal geweldig is, zoals bij A het geval is. Als je je vriend dumpt en de verliefdheid zakt wat, zal hij misschien wel heel erg tegenvallen. Bij je vriend is dat niet, jullie zijn al 10 maanden samen.
Als ik jou was zou ik vechten voor mijn huidige relatie. (mits deze goed is tenminste, als ie al op het punt staat kapot te gaan, dan zou ik ook voor A gaan.)

Maar ik vind wel dat, ook al beslis je om voor je relatie te vechten, je tegen je vriend moet zeggen dat je gevoelens hebt gekregen voor een andere jongen. Naar mijn mening heeft je vriend recht om te weten hoe jij je voelt, bovendien zal hij zich achteraf nog harder genaaid voelen als het toch uitgaat en jij gaat met A.

mijn vriend is van alles al op de hoogte. ik ben altijd eerlijk geweest over mijn gevoelens, en dat wilde ik dit keer ook doen...

Dat wilde je dit keer ook doen...

Je zegt zelf dat je al een aantal weken in dubio zit hierover en je hebt het hem nog steeds niet verteld. Of wou je het pas zeggen op het moment dat je het met hem uitmaakt?

waar heb ik gezegd dat ik het hem nog niet verteld heb? Ik heb het hem wel verteld, ik heb wel verteld over mijn gevoelens voor A., ik heb het contact verbroken met A. en ik vecht voor mijn relatie. Maar ik denk nog wel heel veel na over A. en dat vind ik niet eerlijk tegenover mijn vriend. Maar hij weet van A.

Nergens, maar dat is meestal. Sorry voor de incorrecte conceptie.

Wat vond je vriend hier dan van? En wat heb je hem allemaal verteld over A, dat je hem een leuke jongen vindt of dat je al gevoelens voor hem begint te krijgen?

Persoonlijk, zou ik mijn vriendin dumpen als ze gevoelens begon te krijgen voor een ander. Kennelijk was ik dan toch niet de juiste vent voor haar als ze gevoelens krijgt voor anderen. (n)

mijn vriend vond het natuurlijk erg kwetsend om te horen. het voelt voor hem alsof hij op een 2e plek staat, omdat ik van A. op dit moment meer kriebels krijg dan van hem.
we hebben het erover gehad om uit elkaar te gaan, maar we willen dat allebei niet. Hij wil dat ik vecht voor onze relatie en hem dan ook echt kan beloven dat ik 100% voor hem ga, maar in mijn hoofd doe ik dat niet, in mijn daden wel.
ook vertrouwd hij me minder. hij heeft me nu al 3 keer gecontroleerd door middel van chatlogs...dit vind ik heel fout van hem, maar dan denk ik: zou ik niet precies hetzelfde doen als hem? bevestiging zoeken op die manier dat het nog goed zit...

ik snap heeel erg goed waarom hij dat doet, en jouw een beetje controleert. zoals je zegt, je zou hetzelfde doen. je heb wel een hele plaat voor je kop als je zegt, oh me vriendin is eigenlijk dol op een ander, maar ja, zal wel. natuurlijk twijfelt hij nu heel erg, en is hij gekwest. ikzal hem zelf ook niet kwalijk nemen, dat hij je soms controleert. het vertrouwen in jouw is eig wel weg. omdat je zelf heb gezegd dat je op persoon A wel dol ben.

wat ik zou doen, is natuurlijk ook vechten voor me relatie. je hebt al 10 maanden met hem! dat heb je natuurlijk niet voor niks! 10 maanden! waarom zal je dat voorbji laten gaan, omdat je even een andere jongen stiekem leuker vind? dat heeft iedereen wel is. maar om dan nu al te gaan hoppen? nee. ik zou het echt nog heel erg lang afkijken. zoals je zelf zei, je hebt nog maar 1 keer met hem face to face gesproken! ja, het is miss nu moeilijk, maar hou je vast, waarom je in de eerste plaats al nu met je huidige vriend heb.

ik zou knokken, dat zou je ook willen als het omgedraaid was.

Misschien maak je A. wel mooier dan het in werkelijkheid is. Want hoe goed ken je hem nu eigenlijk? Klees alleen maar dat je steeds het contact verbreekt! Waarom spreek je niet gewoon af, terwijl je verkering hebt. Misschien valt het gigantisch tegen en snap je niet waar je nu een probleem over maakt. Met afspreken bedoel ik wel iets algemeens, samen wat drinken ofzo. Dus niet echt een date, en zeker niet iets doen wat niet hoort als je een relatie hebt.

Het klinkt misschien wat lullig en je zult je waarschijnlijk ook wel schuldig voelen als je dat doet, maar ga er eens tussen uit met z'n tweetjes. Om de zorg op je te nemen samen voor twee andere mensen is heel zwaar, zeker als je relatie nog redelijk pril is. Feitelijk gezien bén je gewoon niet verantwoordelijk, zelfs al voel jij dat wel zo.
Ik denk dat het jullie goed zal doen om eens een lang weekendje weg te zijn met z'n tweeën zodat je je niet bezig hoeft te houden met anderen, maar je gewoon kan concentreren op elkaar. Even samen weg kan een enorme boost voor je relatie zijn!

Wanneer je het idee hebt dat hij de 'ware' is zoals je dat zegt, zou ik al helemaal voor hem gaan. Zoals je zegt, wanneer je dat doet zal het vrijgezellenleven aan je voorbij gaan, net als een kans met A.
Maar omgekeerd werkt het ook zo. Wanneer je gaat voor A raak je je huidige relatie kwijt en gaat het vrijgezellenleven aan je voorbij. En wanneer je kiest voor het vrijgezellenleven gaan beide relaties aan je voorbij.
Maar waarom zou je er willen achter komen hoe de andere opties zijn als je een goede relatie hebt met je vriend? Waarom iets goeds laten gaan voor iets wat onzeker is?
Ik bedoel niet te zeggen dat je bij je vriend moet blijven omdat het lekker zeker en vertrouwd is, maar als het gewoon goed is, zou ik blijven.

Ik denk dat je er ook goed aan gedaan hebt om het contact met A te verbreken. Misschien nog niet eens zozeer voor je vriend, maar met name voor jezelf. Wanneer je namelijk gevoelens krijgt voor iemand, worden die gevoed wanneer je iemand blijft opzoeken. Nu krijgt dat dus niet de kans.

Ga ervoor met z'n tweeën. Onderneem leuke dingen met elkaar en probeer niet teveel verantwoordelijkeheid op je te nemen wat niet jouw verantwoordelijkheid is.
Je schoonfamilie mag zich in de handjes knijpen met een lieve meid die regelmatig bijspringt, maar wanneer het ten koste gaat van je relatie, moet je er af en toe gewoon een rem op zetten.
Er zijn vast wel andere familieleden die je daar zo nu en dan voor kan benaderen of desnoods dat je Thuiszorg ofzo inschakeld.
Ga eerst maar eens genieten van elkaar!

Heel veel succes ermee!

Als ik haar vriend was, had ik haar sowieso al gedumpt als ik dit te horen kreeg dat ze kriebels heeft voor een andere jongen. Maar als ze dan ook nog vraagt of ik het goed vind dat ze met hem afspreekt dan kun je het helemaal wel schudden.

Als die vriend verstandig is vind hij, net als ik, het niet goed dat ze met hem afspreekt.

Dat wordt er toch ook niet gezegd?
Okee, ze heeft gezegd dat ze gevoelens heeft voor een andere jongen, maar ze heeft dan ook het contact met de persoon in kwestie verbroken en heeft haar vriend helemaal voor hem te gaan. Vind ik alleen maar goed van haar.

Ik heb A. een paar keer gezien, en verder zijn het altijd veel telfoongesprekken geweest. Ik weet niet hoe ik A. moet zien, maar doordat het gevoel voor hem, na een jaar, terug komt, en eigenlijk alleen maar heftiger is dan vorig jaar, zie ik hem niet als een bevlieging.

Dit is wat ik heb gedaan: Ik heb A. gemaild en heb daarin gezegd dat ik ga vechten voor mijn relatie. En dat ik hoop dat we normaal met elkaar om kunnen gaan, als gewone vrienden, zonder lieve woordjes of toespelingen. Dan moet hij maar bewijzen of hij dat kan of niet, en als hij dat niet kan, dan wil ik hem niet zien bij dat introductiekamp. Hij moet accepteren dat ik een vriend heb.

Mijn vriend en ik zijn laatst een weekendje weggeweest, en dat was ontzettend gezellig en het oude gevoel tussen ons was gelijk weer terug. Toen we naar huis gingen was echter gelijk die spanning al weer te voelen, zo van: daar gaan we weer. Maar ik heb inderdaad beseft dat ik me iets meer moet terugtrekken van zijn familie, ik hoop dat dat gaat lukken volgend schooljaar, want ik doe mijn vriend er zoveel plezier mee en ik haal vaak druk van de ketel. (niet arrogant)

Ik heb het gevoel dat ik nogal aangevallen word over mijn gevoelens. Ik probeer echt het beste te doen, en ik verplaats me in mijn vriend, dus ik snap dat hij me controleert. Maar dat betekend niet dat ik het niet net zo goed lastig vind allemaal..

Als je na 10 maanden al in een sleur zit zou ik zeker voor A gaan.

Maar ze heeft dus al gevoelens gekregen voor een andere jongen. Als je echt van iemand houdt, helemaal voor diegene gaat en er echt zeker van bent. Dan krijg je geen gevoelens voor anderen. Dus als dat wel gebeurd zegt dat voor mij meer dan genoeg, dan was ik als vriend kennelijk niet goed genoeg en hield ze niet genoeg van mij om volledig voor mij te gaan. Dus dan heb ik er ook geen behoefte meer aan om er energie in te steken.

@TS: Een hele goede beslissing, laat A weten dat hij geen kans maakt en dat je wil proberen gewoon vrienden te zijn, zo niet dan maar geen contact.

Ik vraag me alleen af of je vriend het vertrouwen nog kan opbrengen als jij op introductiekamp gaat, wetend dat A er ook zal zijn. Hij weet inmiddels dat jij gevoelens voor A hebt ontwikkeld en dat A jou ook wel ziet zitten. Ik zou het zelf moeilijk vinden hier nog vertrouwen voor op te brengen.

Niet geheel waar. Gevoelens kan je altijd krijgen, wat je ermee doet is datgene wat de doorslag geeft.

[QUOTE]Shredder schreef op 02-08-2006 @ 18:26 :
[B]Maar ze heeft dus al gevoelens gekregen voor een andere jongen. Als je echt van iemand houdt, helemaal voor diegene gaat en er echt zeker van bent. Dan krijg je geen gevoelens voor anderen. Dus als dat wel gebeurd zegt dat voor mij meer dan genoeg, dan was ik als vriend kennelijk niet goed genoeg en hield ze niet genoeg van mij om volledig voor mij te gaan. Dus dan heb ik er ook geen behoefte meer aan om er energie in te steken.

Dat vind ik echt niet waar.
Tien maand is wel relatief kort om dan al gevoelens te krijgen voor een ander.
Ik heb dit ook al voorgehad en toch kan ik zeggen dat ik na drie jaar verkering echt van mijn vriend houd en hem als de ware zie.
Dus ik zou net zeggen: Als je echt van iemand houd (en je bent allebei eerlijk tegen mekaar!) dan vecht je in deze situatie BEIDEN voor je relatie, hoe moeilijk het ook is.

Zeker waar, maar in dit geval heeft de TS al geaccepteerd dat ze zekere gevoelens heeft voor A. Als er gevoelens zouden zijn, maar mijn vriendin meteen resuluut voor mij zou kiezen en die jongen vergeten, geen probleem. Maar de TS twijfelt nu al enige tijd over tussen wie ze moet kiezen, dan heeft ze deze beginnende gevoelens niet meteen in de kiem gesmoord maar ze aanvaard, met dit als gevolg.