Vertel ik het haar of houd ik het voor me?
 

Hier volgt het aloude 'de vriend van een vriendin is vreemdgegaan, moet ik het haar vertellen'-verhaal. Maar dan iets ingewikkelder.

De vriendin (B) in kwestie is een paar jaar op de middelbare mijn beste vriendin geweest, daarna kregen we andere profielen en het drukker buiten school en dus zagen we elkaar minder. Inmiddels zijn we een jaar van school af, ik ben gaan studeren, zij verdween in februari naar het buitenland. Hoewel ik haar niet vaak spreek is het toch heel gezellig als we elakar weer een keer spreken, we kunnen nog steeds goed over dingen praten etc.

Nu heeft zij sinds een jaar een vriend. Een jongen van de middelbare school, een jongen die ook deel uitmaakte van onze vriendengroep. Hij is ook gaan studeren en is vreemdgegaan, je voelt hem al aankomen, toen zij in het buitenland zat. Ik presenteer het nu wel als een feit, maar die info is feitelijk uit de tweede hand. Net sprak ik een andere vriendin (C) die weer collega is van het meisje (D) waarmee de jongen is vreemdgegaan. Overigens ook weer een meisje dat bij mij op school heeft gezeten, maar dan twee jaren lager.

De netwerken zijn nogal ingewikkeld, maar ik wil toch van jullie weten wat ik hiermee moet doen. Aan het verhaal twijfel ik eigenlijk niet. D ken ik als een betrouwbaar meisje, bovendien heeft ze nu al enkele maanden een andere vriend, is het onderwerp terloops ter sprake gekomen en zie ik geen belang van C of D om de zaak te verdraaien.

Aan de ene kant blijf ik graag ver weg van andermans relaties, aan de andere kant deed het me pijn om te horen voor B en zou ik van haar graag willen weten als mij hetzelfde was gebeurd. Overigens is het wel duidelijk dat ze het nog niet weet.

ik lees t niet eens. te lang, te lastig. te complex. t enige dat ik zeg is VERTELLEN! altijd beter dan liegen en bedriegen. de waarheid komt toch wel boven tafel!

Off Topic: Neem een andere Avatar...zo is het geen lezen, je wordt de hele tijd afgeleid door die flikkerende plaatjes..

On Topic: Ik denk dat ik eens voorzichtig zou informeren hoe het met de relatie staat. Ik zou het zelf niet aandurven er iets van te zeggen, maar stiekum zou ik proberen wat aanwijzigingen te geven waardoor ze er vroeg of laat zelf achter komt..

@ lavastus: hoezo t lang en te lastig? ik vond het nog redelijk compact, normaal lees ik die onzin op liefde en relatie niet eens.

ontopic: ik denk dat je het eerst met die vriend moet bespreken, dat hij het haar moet vertellen en dat jij het anders zult doen omdat je vindt dat het voor haar anders niet eerlijk is. je kunt het natuurlijk ook negeren, maar zulk soort dingen komen toch wel uit en dan ben jij de schuldige ineens omdat je het wist maar niks zei, zo zijn vrouwen;)
dus als ik jou was zou ik eerst die vriend eens flink bij zijn kladden grijen en als hij er niks mee doet, zou ik het het meisje vertellen. ook al verneuk je daar een relatie mee, achteraf zal ze misschien juist blij zijn. iets verzwijgen om de kalmte te bewaren is natuurlijk niet in alle gevallen goed of pakt niet altijd goed uit.

Het probleem is dat ik die vriend niet meer zo vaak zie, anders had ik het verhaal wel even gecheckt. En idd gevraagd of hij het haar wilde vertellen. Eigenlijk de enige in de hele zaak die ik het zou kunnen vertellen is het meisje zelf. (n)

helemaal mee eens (Y) gun hem eerst zelf de kans om het op te biechten oftewel dwing hem ;)

edit: oh, je ziet hem niet meer. nouja, is toch wel te regelen dat je hem te spreken kunt krijgen toch? desnoods vis je zijn telefoonnummer uit je vriendins telefoon.

precies wat ik zeg! te lang en te warrig. VIND IK. en daarnaast, ik ben sowieso een voorstander van transparantie. in het algemeen.

Het is alweer een tijdje geleden gebeurd. In maart als ik het goed heb. Hij zou kans genoeg moeten hebben gehad.. En ik heb hem al een tijdje niet meer gesproken, en om hem daarom nou op te gaan bellen enzo.. :s

met 'de kans geven' bedoelde ik dus ook niet dat je moet wachten, want die kans heeft ie idd al gehad, maar juist dat je hem ermee confronteert, zoals grandmommy zegt. dus zijn laatste kans om het zelf te zeggen en anders doe jij het.

maar het komt op me over dat je je besluit al hebt genomen en dat je het haar gewoon zelf gaat vertellen of zit ik er erg naast ;)

Als je het uit tweede hand hebt, is het een roddel :) ongeacht of ie waar is of niet.
Ik vind het dan zeker niet aan jou om dat te gaan vertellen...
Het zijn simpelweg je zaken niet
Ik vind het trouwens sowieso niet aan een buitenstaander om zo'n delicate dingen te gaan vertellen, dat moet de vreemdganger maar doen. Stel dat het nooit was uitgekomen, en ze gelukkig waren samen, dan ben jij het die een relatie kapot heeft gemaakt.

nee dan is die jongen die de relatie kapot heeft gemaakt, tenzij je mij kan vertellen dat het het meisje totaal niet boeit dat hij is vreemd gegaan

nou, ik zou het wel willen weten als iemand waar ik vertrouwen in heb vreemd is gegaan hoor. dan kun je toch zo gelukkig met elkaar zijn, voor 1 partij is het dus al iets waar een leugen aan vast hangt. bovendien hebben die dingen de neiging toch altijd wel uit te komen, dus beter zo vroeg mogelijk te weten komen, dan kun je er misschien nog iets aan doen. hoe langer je wacht, hoe bozer de vriend/vriendin zal zijn. en terecht natuurlijk.

overigens zijn het wel de zaken van de ts want het betreffen twee mensen die hij kent, en waarbij hij nu dus bepaalde gedachten heeft.

Ik zou het persoonlijk vertellen. Ik heb in de gaten dat jullie hele goede vrienden zijn en die horen elkaar dit gewoon te vertellen. Ook al is het niet waar (maar hoogstwaarschijnlijk wel).

Ik zou het niet vertellen als ze een vage vriendin van me zou zijn. Dat zou ik me, net als jou, niet willen bemoeien met andermans zaken.

Als je echt voldoende zekerheid hebt dat het zo is, dan moet je het vertellen. Mensen die iets weten wat heel erg belangrijk is voor de ander en het desondanks achterhouden en doen alsof hun neus bloed zijn echt lage schoften in mijn ogen. :)

Ik zou het, als ze me aan het hart ligt, zoals bij jou,
wel zeggen. En ja dat is wel eens gebeurd, en degene was me wel dankbaar:)

offtopic: leuke avatar:) helemaal geen last van flikkering gehad, duidelijk verhaal. Netwerken goed toegelicht, niets mis mee:)

ik ken een situatie waarin een vriendin van mij enkele malen is vreemdgegaan (en dan wel echt seks), haar vriend (ook een goede vriend van mij) is hier nooit iets over te weten gekomen, de relatie is inmiddels gedaan om heel andere redenen maar ze kijken er beiden met plezier op terug.
Ok, de vreemdganger in kwestie is mijn beste vriendin die ik niet wou verraden, maar dan nog ben ik blij dat ik geen onnodige problemen heb gecreëerd door dat te gaan verklikken.

Hier is dit toch ook zo dat de jongen in kwestie eveneens deel uitmaakte van de vriendengroep? Waarom zou jij dan de verantwoordelijkheid op jou nemen om geheel de sfeer te verzuren terwijl er nu niets aan de hand is?

En dat dan nog op basis van iets wat je hebt horen zeggen...

Ik zou het haar vertellen. Waarschijnlijk komt ze er later toch wel achter, en dan vind ze het denk ik niet zo leuk dat jij het óók al wist. Mijn vriendinnen zouden dat iig echt niet kunnen waarderen.

'k Vind dat dit aan haar vriend is om te vertellen of niet. Maak hem duidelijk dat hij dat moet beslissen en ook góed moet beslissen. Dit is iets tussen die jongen en zijn vriendin, ik vind niet dat je je daarmee moet bemoeien (afgezien van het feit dat je hem dat advies moet geven).

ik heb het tegenovergestelde zien gebeuren( ik ben niet degene die erover zweeg, ik kreeg heel het vreemdgaangedoe pas achteraf te horen) en ik ben van mening dat je het daarom beter wel kunt vertellen. ik zou ook niet rond kunnen lopen met het idee dat een vriend of vriendin van me zoiets laaghartigs zou flikken en de ander nergens van weet. ik zou het echt kwijt moeten.

.. d'r is niets aan de hand; is dat echt zo; en dat noem je een vriendengroep? :confused: ...

Ik heb alleen de openingspost gelezen, andere reacties niet, maar hier kort mijn mening.

Ik zou het haar vertellen. Dankzij bekenden van mij (niet eens hele goede vriendinnen) ben ik er achter gekomen dat mijn ex mij bedrogen heeft. Zouden zij dit mij niet verteld hebben, dan zou ik nu waarschijnlijk nog met hem aanrommelen terwijl hij ondertussen veelvuldig vreemdgaat.

hun wisten het dan ook wel heel zeker, zagen het zelf gebeuren...

het is niet alleen uit sociaal oogpunt goed om te vertellen, maar ook uit gezondheidsoogpunt, voor je het weet heb je ook nog een soa aan je broek hangen. je weet nooit hoe die dingen lopen.

Zoals de anderen ook al zeggen, eerst de vriend proberen te pushen het zelf op te biechten. Probeer zijn telefoonnummer te krijgen of hem gewoon ergens te spreken. Als ie verstandig is dan biecht hij het zelf op aan haar, zodat jij niet midden in het slagveld terecht komt.

Als hij het echter niet zelf wil vertellen, dan zou ik het zelf aan haar vertellen. Het is tenslotte je vriendin, en vergeet niet dat je het zelf waarschijnlijk ook op prijs zou stellen als jouw vriendin wist dat je vriend is vreemdgegaan en het je verteld.

@Mara18
Puur uit principe zou ik mijn beste vriend gepusht hebben om het op te biechten aan zijn vriendin. Eerlijkheid samen met vertrouwen zijn het aller belangrijkste in een relatie dus moeten ze dat ook zijn naar elkaar. Persoonlijk zou ik het erg op prijs stellen als ik geïnformeerd zou worden als mijn vriendin vreemd ging, no matter door wie. Bovendien vind ik mensen die andere zo bedonderen het niet waard om vrienden mee te zijn. (n)

Mja, jullie hebben wel gelijk. Mijn vriendin had er gewoon zo weinig gewetenslast van dat ze het niet nodig vond het te vertellen.
Ik heb haar ook op haar plaats proberen zetten, maar dat hielp niet. Om dan te gaan dreigen met ik vertel het hem!! vond ik een beetje kinderachtig dus besloot ik er mij maar buiten te houden.
Ik zou het nog steeds niet vertellen moest ik weer voor die keuze staan, omdat ik het vertrouwen van mijn vriendin in mij niet wil beschadigen, ook al is ze kennelijk zelf niet te vertrouwen.
In deze situatie ligt het misschien wel anders omdat haar vriend het niet in alle vertrouwen aan TS heeft opgebiecht.

Maar om te zeggen dat je met zo'n geheim niet kan rondlopen terwijl diegene die vreemdgaat er zelf duidelijk niet teveel problemen mee heeft, vind ik dan toch wel weer wat overdreven :)

nou ik vind van niet, ik zou me niet bepaald chill voelen als ik met die vriend omging en zou weten dat het een vuile rat is die zijn vriendin bedondert, en bij die vriendin zou ik me ook niet op mijn gemak voelen. het is niet zo dat ik er niet mee rond zou kunnen lopen omdat ik er ongelukkig van wordt, maar ik zou het allerminst relaxt vinden als ik die kennis had.

Helemaal mee eens. (y) Ik zou het best voor me kunnen houden als het zou moeten, maar dat zou ik gewoon niet willen. Als je bij die betreffende vriend(in) bent dan kun je niet gewoon lekker jezelf zijn, maar je moet constant eraan denken dat je niet net de foute opmerking maakt of perongeluk iets laat vallen.

Als er iemand bedondert wordt en ik weet ervan dan komt de ander dat te weten, zo niet van zijn/haar eigen vriend(in), dan maar van mij.

Ben ik nu echt de enige die denkt van 'je er niet mee moeien'???

Jij hebt er niets mee te maken, je bent niet zeker van het bedrog, misschien heeft dat koppel dat zelf al uitgepraat, etc.

Als het nu je beste vriend of vriendin was, dan was het wel je plaats om er subtiel over te beginnen, maar je zegt zelf dat die vriendschap niet zo sterk is als ze was.

Ik zou het eerlijk niet apprecieeren

Dus jij zou liever niet van je vriend weten dat ie was vreemdgegaan, puur omdat je het niet van iemand anders wilt horen? In de meeste gevallen hoor je het van iemand anders, omdat ze natuurlijk hun best doen het van jou verbogen te houden.

Persoonlijk zou ik het weten te appreciëren als ik het to horen kreeg, maakt niet uit van wie. Het liefst natuurlijk van haar zelf, maar als zij het niet van plan is te vertellen en iemand anders weet het al wel, dan hoor ik het liever wel van die persoon dan dat ik straks verder met haar ben, misschien met haar trouw en dan later te horen krijg dat ze me bedonderd heeft al die tijd terug.

Ik snap niet hoe je liever er niets vanaf wilt weten dan het van iemand anders te horen krijgen :|

Je bent dus niet de enige ;)

Je kunt het beter vertellen. Het is beter dat ze het weet en jij zal je heel schuldig voelen als ze over een jaar bij je uithuilt over dat haar vriend zo vaak is vreemdgegaan.

Ik zou het niet zeggen, want de kans is zeer groot dat ze het je kwalijk neemt. Je bent de boodschapper van iets slechts.

Ten eerste bestaat de kans dat ze het niet gelooft. Ten tweede valt te twijfelen aan de betrouwbaarheid van je informatie (stel ze gelooft je wel maar het is niet zo...).

Je kan je het beste niet bemoeien in relatie, tenzij je het zeker weet en je het zeer geloofwaardig kan maken. Anders ben jij de dupe en wie weet komt ze er alsnog nooit achter dat hij vreemd gegaan is... en dan vertrouwt ze je maybe permanent niet meer.

Ik zou het, zoals iemand hierboven al zegt, niet kunnen waarderen hoe goed je bedoelingen ook zijn. Je creeert onrust zonder dat ik met zekerheid zou kunnen zeggen of het terecht is gezien de betrouwbaarheid van de informatie.

Ik zou het haar wel vertellen, zou je het zelf niet willen weten als je vriend vreemd zou gaan? Ik zou eerder boos zijn om het feit dat iemand die ik ken dit voor mij verzwijgt dan omdat diegene de boodschapper is van slecht nieuws.

Stel dat ze erachter komt, en ook dan komt te weten dat jij het al die tijd wist. Dan zal ze het je nog veel meer kwalijk nemen. Ik zou me zwaar verneukt voelen.

Ik zou haar vertellen dat ik hier en daar wat gehoord heb over haar vriend. Zoiets kan ik niet voor me houden, denk ik. En dat het aan haar is om uit te zoeken of de verhalen ook daadwerkelijk kloppen.