Het is hier doods! Leven in de brouwerij!
 

Nee, geen gedicht, maar nu ik de titel zie, krijg ik wel zin om er iets van te maken...

Iig, ik wil hier wat mensen uit hun zomerslaap schoppen, enthousiasme, laten we weer eens wat nader tot elkaar komen.

Een soort kettingreactie-topic, maar dan:

Maak een gedicht over je voorganger-topic :).

Oh en voor mensen miepen dat ze de ander niet kennen en dat het te moeilijk is, het mag ook refereren aan waar de naam je aan doet denken, de sig, zijn/haar dichtstijl enz... Zet er wel even bij over wie het gaat, mochten er toevallig 2 posts tegelijk komen enzo.

Go!

Goed idee. 't Is inderdaad veel te rusitg hier. Zou iedereen op vakantie zijn? Enfin, ik bijt het spits maar af. Het is meer een versje dan een gedicht.

Mutant

Progressie of degradatie
Wat brengt het tot stand?
Wat het ook is
We noemen haar Mutant

Staat een mutant stil?
Is ze al gemuteerd?
Of is ze nog altijd bezig?
Immer in de weer?

Gemuteerd of in mutatie
Wat was zij vroeger dan?
En is zij nu tevreden?
Of denkt ze dat het beter kan?

Ik ken je niet,
dus wellicht zit ik er naast
maar ik hou je maar te vriend
want je bent immers forumbaas

Klein probeersel, ik weet niet echt of het in de opdracht past maar dat hoor ik dan vanzelf wel ;)

Antoni.


Jij verblijft. (n.a.v. de laatste twee woorden van je sig.)


Jij verblijft in namen over ongezongen nummers,
ik ken de klanken maar ben je gezicht lang vergeten -
in italiaanse dromen over dansen op de zon.

Schrijf je verhalen op de ruiten en ik zet de wissers uit.
Laat de zon gaan door de regen want het straalt zo mooi,
uit onverzonnen zinnen verzin ik jouw naam en achter -
grond, met wat klanken en sluimerende gedachten
aan een taal waar ik geweest ben.

Zo nu en dan denk ik je te herkennen;
maar ik verspil mijzelf slechts.
Verblijf toch eventjes in het schrijven.

Fri.

Ik zou jou vragen kunnen stellen over
in welke kleur jij je teennagels lakt
als jij gaat vissen, is je visvangst pover? Hou
je van McDonald's, ben jij zo iemand die wel eens
naar ruimte in een relatie snakt? Sta jij
wijdbeens
op de grond?

Misschien zou ik je kennen hierna.
Misschien ook niet.

Waarschijnlijk hou je van mensen
en weet ik ook niet wat je in hen ziet.
Deed als kleine meid ook wel wensen. Met
een wimper, waar je glimlachend naar blies
Ben je wel je-van-het
Treur je om verlies. Ben jij

jezelf?

Fayelinde.

Op stap met je glimlach, en sarcasme bij de hand
Neem jij het leven minder letterlijk (eerder woorderlijk)
in zinnen- het mooist ben je in de stralenzon,
aan het zand onder schaapachtige wolken die langzaam
jouw poëzie willen vormen..

G. -

Verhuld in een letterklank dank ik de nacht
die zacht jouw woorden voerde. Maak me af
tot een woord, een naam- niet langer een raadsel
maar daad bij woord.

De stilte wordt verhoord nadat ik jouw naam noemde
zoals alleen ik die kan spellen. Laat me je vertellen
dat een rijke fantasie jouw letter G dankbaar is.

Orpheus !

Vanuit de zwierderige schaduw van wit gruis,
zwartgewassen door de branding van de nacht,
glibberen geurige tentakels vanuit Orpheus
op zoek naar maagdelijke wijsheid, speelse pracht.
Toch raakt hij ieder maal zijn ledematties kwijt,
want speelsheid vraagt om deugden die de gracht niet bracht.

Doch de respons van brokkig grijs meermaal ten spijt
is het steeds Orpheus' stille hart dat mystiek lacht.

Persoonlijk en toch niet persoonlijk, lastig

Puur gebaseerd op je naam en sig.

EggeD

Veiligheid - het grootste goed - vindt
in jouw naam een rechte weg
Laat ons teruggaan en geboren worden
vanuit een onwetend niet-bestaan

Kan de hardheid van de buitenkant
ons iets zeggen van wat binnen ligt?
Is doorlichting mogelijk, opdat wij
ons zo graag willen kennen

Deel de warmte en het geheim
en leer ons zo te worden
zoals jij daar geborgen zit
wachtend op wat komen zal

Poëzie is geen lijm,
het is enkel geraaskal
over hoofdletters en liefde
en Italië en rood en groen
en zo.

Poëzie plakt niet, het zingt
en roept en schreeuwt.
Echo, echo, echo's
vervormen van vroomsheid
naar speelsheid van de ziel.



(ik kan niet zo goed ineens een gedicht schrijven over iemand die ik niet ken, maar dit vind ik wel echt een leuk topic)

Dit dus. En:

Als een vogel wil je vliegen,
om meer dan vrij te zijn.
Ofschoon het in je naam verscholen zit,
ben je slechts gebonden door een vloek.

Als je dacht te dansen in de hemel
verder dan de regenboog
pas dan op je vleugels
en vlieg niet te hoog.

*nerwen elensar:

Witte vlekjes op zijn zwarte vacht
Scandinavische klanken hadden geklonken
Witheid is hetgene wat hij hier niet had verwacht
aangezien de armoede, de armoede van de nacht
Tussen krabpalen door met bladeren overal
een scheur in zijn oor, gewonnen door gevecht
Aan het eind eindelijk een licht brandend boven de deur
het is zaligmakend wit, het druppelen, de geur
Melk is hetgene wat hij hier niet had verwacht
aangezien de armoede, de armoede van de nacht

Millipop

Een stille vogel bij zwarte nacht
met vleugels, gebladerde vleugels waarin
je valt- uit de lucht, omdat je hand het dichten
maar steeds niet wil afleren, dat hoeft ook niet
in mysterie, want ik gis enkel naar wat je naam
niet verraadt...

...Net als een stille vogel bij zwarte nacht

Zou ik kunnen schrijven
met zachte G en harde hand,
hoe Geweldig zou dat zijn,
als dichter in dit land.

^^ korte schop :D.

De klanken van Mutant.
(Was ik maar aan je verwant.)

Haiku :)


Mus hopt door de tuin,
tsjilpt de winterzorgen weg
in een streepje zon.



*schopt weer* Komop mensen. Associaties, korte gedichten, rijmelarij!

Troep :)

Mutant

Die arme Mutant,
bijna aangerand.

Een vlootcommandant
trok haar aan de kant.

Ze was dominant,
haalde uit met haar hand.

Hij ging neer als een plant
tijdelijk ontmand.

En vandaag in de krant:
"Mutant aangerand?
Dat klopt van geen kant!
Niets aan de hand!
Leve Mutant!"

Dit topic is dood...

Kom op mensen! Het hoeft niet perfect, het hoeft niet eens goed. Gewoon iets wat eventueel onder de noemer 'poezie' zou kunnen vallen.

Hup!

Ik ken je niet en ik kan slechts twee korte gedichtjes van je vinden, (heb je wel gedichten?) dus ik roei met de riemen die ik heb

Blood Fire Rage

Bloed in zijn ogen
Ranzende vragen
Wanneer mensen klagen
En daar het bij laten

Vuur in zijn schrijven
Niks geen gedonder
De armen eronder
Dat mocht wel eens baten

wilookmeepraten

Pogend haar respons te
zoeken en hervinden
Samenvattend haar woord-
en schat, rustig aan
Als het blad van een linde
varend langs de stroom
van haar hinden-
hordeloop als voorste.

Hij was gevlogen.
Een klein zwart stipje werd kleiner.
De stilte fijner, zonder dat gezoem.
De vlieg was weg.

MevrouwMus,

Het gezang van vervlogen tij,
herkend in mij een herinnering.
Het zij bedeest, maar niet gevreesd,
ten aanzien wat is geweest.

Luisterend naar de klanken,
ronkend zoeken in de nacht.
Weerstaat mij te ontlokken,
wat was bedoelt met haar violenpracht.

Wakker worden met de zon al schijnend in mijn gezicht,
kijk ik omhoog, denken aan vannacht, hoe het was.
Door die klanken, aan iemand gericht,
te bedenken wat is bedoelt, het zij in de vorm van een gedicht.

Discovertjuhh

Een breezer naam,
een arty ava.
Een mooi gedicht,
maar in cursief.
Complex figuur,
Discovertjuhh.

Blood Fire Rage

Doordringende geur van brand, laat mijn bloed sneller koken.
Staat de keuken nou in brand? Wie heeft die deur open gebroken.

Toen stond de brandweer voor me neus.
Dag meneer, er is gebeld. Wat is er loos?

Ik weet niet, zei ik met me duffe kop.
Ahh kijk daar, me gordijn is in de fik gevlogen.

Meneer, ga maar naar buiten.
Uw vriendin heeft niet voor niks de boel zo afgesloten. :evil:

Je houdt van treinen, foto's wellicht.
Als ik later in mijn graf lig maak je dan
reportages
collages
met je naam eronder?

Open ramen met het silhouet (in elkaar
gestoken kaarten, opgezet spel)
Ik weet wel dat ik jou niet ken,
maar stiekem denk ik een beetje
bij je naam.

Met drie letters een raadsel compleet-
maar wat ik meer weet, is geheim
en stiekem gedeeld. Het verveelt niet;
een schaduw te spelen wijl velen
zoeken naar een achtergrond.

Struint ook zij de woorden door`;
voor en na, of ertussen. De lussen
verbinden de zinnen maar ze kent
haar idolen en de rest kan heel stiekem

gestolen worden. Want drie letters
en het raadsel is compleet..

Orpheus (excuses voor het ABAB en AABB en onsamenhangend gebrabbel):


- Zou Orpheus uit de Griekse mythe
Nog steeds verlangen naar zijn Eurydike?
Zouden klanken zijn citer ontspringen,
terwijl zijn stem niets liever wilde: klaaglijk zingen? -

Naamloos kun je niet schuilen –
zou dat, Orpheus, dichter?
Want als haar tranen jouw naam huilen,
maakt dat het verlangen lichter?

Orpheus, ieder mens kent zijn zwakheid
Jouw zwakheid, weet je welke?
Immodicus, waardoor Eurydike eeuwig schreit
Jij Orpheus, immodicus, zanger, dichter.

Wie weet nog
wat een genot
er schuilt
in nectar en ambrozijn,
nu het rood en goud
zo snel vergrouwt?
In de blanke kisten
rest niets dan
muffig stof en grijze as.

Het is slechts in de ruïnes
van tempels van weleer
dat soms nog eens de fluistering
wordt verstaan:
'Ambrozia wat vloeit mij aan?'

De zon schijnt met haar warme lichtstralen in je ogen,
verblijd kijk je om je heen, alleen, sereen.
Versuft wakker worden, genoten van een nacht, waarin gefeest,
gevierd, getracht te herinneren hoe je weer thuis bent gebracht.

Hier en daar wat losslingerd goed.
Pizzaresten, koude koffie, waar heb ik me allemaal mee gevoed.
Watskeburt vannacht, was me feest wel goed?
Huh, wie heeft het eigenlijk bedacht, te houden daar in dat huis langs de gracht.
Ik was toch samen, of toch alleen.

Laat ik maar doese, fris wakker worden,
en er weer een jaar tegenaan, gaan.

(Achteraf reflecteert dit ook naar mezelf, maar goed, ow, en hij lijkt wel wat op me ena laatste, ach boeie, hij is voor jou.) ;)