Het hoffelijke angstveld
 

Bovenop het grondkasteel wordt bedacht
hoe vandaag over de wereld wordt gedacht
Daar op die plek vormen ogen beelden en oren zinnen
De feiten-kast blijft dicht vandaag

Binnenin het hoffelijke grondhol
wordt gevreesd voor de ware hitte
Stoompannen staan open, gekoeld, gelucht
Deksels vermannen zich tegen gloeiende lava-wind

Buiten het koningsland vermorzelen vingers een levensweg
Na een tijd van schuld en verwijt (hij was bang)
moet nu de storm gaan waaien
en gaan klinken als fluitketels door kasteelramen

De beeldspraak komt mooi over, al heb ik niet helemaal door waar het over gaat. Verder kan ik er weinig meer positiefs van zeggen dat ik het gewoon mooi vind, al weet ik niet waarom.

Ik stoorde me aan de woorden 'bedacht' en 'gedacht' zo kort achter elkaar, alsof ze voor rijm bedoeld waren.
Verder zou ik de laatste regel laten beginnen met een kleine letter. Nu leest het wat verwarrend.

Ja, die neiging heb ik vaker, om élke zin met een hoofdletter te laten beginnen. Kwestie van afleren :)

Het gaat eigenlijk over een woedende man die gesloten zit in zijn eigen gevoel, waar hij geen raad mee weet. Het grondkasteel in zijn hoofd (maar het zit toch op de grond; met zijn handen in het haar). Het hoffelijke grondhol is het ware hart dat bang is dat hij zijn verstand verliest en over de rooie gaat. En dan gaan de winden waaien en komt alles los zeg maar...
Raar dat je pas over je eigen gedicht zo gaat nadenken als je het wilt uitleggen aan anderen :)

En bedacht/gedacht is inderdaad wel een beetje geforceerd ja... Ik ga er even over nadenken.

Het komt op me over als een fantasy-gericht gedicht (koningen, kastelen,...) gecombineerd met een soort pop-art achtige beeldspraak (stoompannen en fluitketels). Ik vind dat dit vloekt. Het ene moment ben je heel down to earth met de feiten-kast blijft dicht vandaag en hij was bang, het andere moment zweef je weg en verwacht ik een stel eenhoorns langs te zien huppelen.

Het is een allegaartje van ideeën, beelden, rijm, hoofdletters en interpunctie wat het voor mij zeer onprettig om te lezen maakt.

'Na een tijd van schuld en verwijt (hij was bang)' vind ik overigens wel een mooie zin.

Ik weet eigenlijk niet wat ik ervan moet vinden, omdat je het me ontzettend verwarrend maakt. Alleen ben ik er al aan uit dat ik jouw laatste regel niet geslaagd vind vooral omdat die eerste zin al jouw hele regel heeft verpest, en natuurlijk nog een aantal andere aandachtspunten..