Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #66
 

zo.. ik heb weer gespamt daantje en roos hebben me een beetje geholpen :).. voel me gelijk een stuk beter.. :p

hier is de oude

en HIER gaan we weer door..

knuffels voor iedereen

Heb ik je ook nog even geholpen met vol spammen :p

ja ben je onwijs dankbaar :)

-----

anders sla je ff op je duim met die zware hamer.. best moeilijk om t verschil te zien tussen DUIM en SPIJKER :rolleyes:

jeej.. dit wordt moeilijk. Geen controle's meer, en geen therapie meer daarover. Niemand die mij nog in de gaten houdt qua eten.
Ik ben wat aangekomen, dat wil k er vanaf hebben,want nu durf ik me niet meer te wegen want dan ziet iedereen (degene die controleerd) mijn gewicht... zucht..
Binnenkort maar een afspraak met de huisarts maken (die gaat de gewichtscontrole's overnemen) hopelijk is mij gewicht dan "goed"
En ik wil op zich wel gewoon eten, en gewoon koken, maar t probleem is dat t niet zo lukt. Ik kan t niet, ik weet niet wat ik wil eten etc.. ik word er een beetje gek van :S

En verder heb k een schop onder mijn kont nodig om eindelijk dat theorie boek te gaan lezen.

je moet je kamer niet restylen.. je moet een kamer buiten huis zoeken..

ja duh.. bedankt soon to be ex sister in law..

Het was leuk bij K. maar toch ook vreemd. Veel foto's gekeken en veel gepraat. Hij begon natuurlijk ook weer over de drugs, het blijft moeilijk, maar ben wel blij dat we er zo open over kunnen praten. Pff, komende twee weken gaan vanavond van start, we zien wel hoe het allemaal gaat lopen.. Beetje ongerust wel.. :o

*las in het vorige deel een stukje van Leonoor over opruimen* Bah, ik vind dit echt een rotkarweitje. Ik ben mijn hele leven nog niet verhuisd, en het voelt niet fijn om vanalles definitief weg te gooien. Nou heb ik ook wel een boel prulletjes verzameld, maar dan nog.

*denkt er nu weer aan om Leonoor te mailen*

Wat houd je tegen? ;)

Haha... Uhm :bloos:. Het feit dat mijn USB-stick nog beneden lag en ik boven achter de computer zat. Maar nu heb ik gemaild!

OT: Het opruimen gaat toch wel redelijk, als ik mezelf er maar toe zet. En ik irriteer me mateloos aan de schuin-achter-buren, die een verjaardag hebben met zo'n 15 kinderen in de tuin... Het is echt iedere 5 minuten huilen, en dan weer schelden op een van de kinderen, etc.

pff ben kapot

Ik ook. Gister tot na vijven keihard staan stampen bij Lucien Foort. Ik ben kapot :( :D

Eindelijk, het is af. En ik ben er heel tevreden mee :) . Nog een paar daagjes. En als het kan ga ik A. morgen bellen, gewoon. Omdat ik benieuwd ben hoe het met haar gaat en omdat ze best mag weten dat ik haar mis, zulke dingen zeg ik toch al veel te weinig. Nouja. Ik hoop er maar het beste van :) . Oh en ik ben blij dat de tekeningen zo goed zijn gelukt! Mijn leraar had me gevraagd om een kinderboekje te maken en daar ben ik nu aan bezig, zo leuk :) . Hè, lekker :) . en F. kan doodvallen. Ik doe het op míjn manier, hij hoeft me niet te vertellen hoe ik het moet doen. Mijn leven, mijn manier. Zo. Wow, ik ben gewoon blij :) . Dat ben ik lang niet geweest :) .

Die kleine, schijnbaar onbelangrijke leugentjes die je vertelt om de 'gevoelens' van een ander te sparen.
Ik vraag me af of ik daar nou vaker gebruik van maak dan anderen.
Vanmorgen lag ik wat heen en weer te rollen op bed, nog half versuft terwijl m'n andere helft nog helemaal ergens anders wat lag aan te modderen. En toen ik daar zo lag dacht ik er ineens aan.. Zo - uit het niets! Volgens mij ging m'n droom er ook nog deels, zoniet helemaal over. :o Is niet zo helder meer allemaal. Ik stoor me er toch echt aan want ik bedenk me net dat veel van die 'kleine leugentjes' toch redelijk kwetsend kunnen zijn voor de ander, mocht 'ie de waarheid ontdekken. En de gedachte dat de mensen om wie ik geef mij ook, al dan niet met enige regelmaat, voorliegen zint me niet zo! Of het nou m'n schoenen betreft of waar -hij- nou werkelijk is geweest enzo. :o
:o :o :o Wat baal ik nou achteraf dat ik daar JUIST NET NU aan moest denken zeg.
Nee wacht, doe niet zo maf! Dat -jij- dat doet wil niet zeggen dat anderen dat ook de hele tijd doen. Wellicht ga je (nu) wel met normale mensen om. Totdat anderen je echt reden geven om aan hen te twijfelen heb je het recht niet! Dat heb je altijd gezegd, of niet soms?
Redelijk hypocriet lijkt me zo. :(

Joehoe, ik ga toch lekker een paar daagjes naar België :). Bij hem in de tent, 's nachts lekker tegen hem aankruipen, samen beetje de omgeving bekijken, heerlijk. Wordt wel weer ff stressen om op tijd terug te zijn op m'n werk en daarna heel snel alles te verhuizen naar Groningen voordat m'n logees komen, maar dat komt vast wel goed.

Wat een doos zeg. Blijkt er een of andere slimmerik een advertentie over Pim op het opgelicht forum gezet te hebben, wat naar mijn mening volkomen terecht is.. gaat zijn zeerwaarschijnlijk nieuwe vriendin daar meteen beweren hoe laf het wel niet is van diegene om dat de posten. Mijn vriend en ik hebben onze mening ook maar gegeven. Echt, wat een doos.. kent hem net een maand ofzo. Dit zou eigenlijk een eyeopener voor haar moeten zijn. Maarja.. op de een of andere manier treft Pim altijd van die naïeve mensen.. :s

Vier wassen verder is mijn wasmand eindelijk leeg. Gelukkig is het mooi weer en is bijna alles inmiddels ook droog. Morgen een berg strijken en dan is alle vakantiestress weer voorbij. Dan nog lekker een paar weekjes thuis relaxen. Van de week wat klusjes doen, ook wel eens lekker.

Ik heb tijdelijk een ander huisgenootje :) Mijn vaste huisgenootje loopt nu co-schappen in Breda dus ze is doordeweek daar. Vind het wel leuk dat er nu toch wat leven om mee heen is en het is nog best gezellig ook :)

Ben ik nou echt zo onzichtbaar overal?? :)

Maargoed...morgen operatie van mijn oma aan het stukje op haar huis wat huiskanker is... *zucht*
Bah!

hier nog een, heb er 3 gedraait.. tis bijna allemaal wel (bijna) droog, straks nog even een overhemd strijken (das het kuts om te strijken) morgen de rest van de berg en naar manuele therapie en dan mag ik weer slapen

Kunnen jullie mijn was ook niet wassen en strijken? :p Ik ben anti-strijk, als er iets echt gestreken moet worden kijk ik eerst smekend naar mijn man en pas als die het niet voor me wil doen en het kan echt niet anders doe ik het zelf. :o Ik heb de komende weken vakantie (als ze zich inhouden op m'n werk tenminste - vandaag heb ik ook weer gewerkt, ondanks dat ik eigenlijk al vakantie had), dan ga ik ook maar weer eens de grote berg was wegwerken...

sorry leonoor, ik heb ook een hekel aan strijken.. tis echt dwang van mezelf ;)
flink harde muziek aan en doseren (leer toch nog wat bij dagbehandeling)


ze hebben een nieuw tv programma..
heb jij een vriend of vriendin tussen de 16 en 23 die uitslaapt, thuiszit en niet werkt.. geef haar op via blablabla

mn broertje wil me opgeven..

Werkt het weer wél mee om te kunnen harlopen, is het mijn lijf dat halverwege alweer dubbelklapt. Jeuh, buikpijn de gexte. Ben nu gewoon aan het wáchten tot ik weer ongesteld word, dan kan ik tenminste met de pil beginnen.

Bluh hand in het verband tijdens zo´n topvakantie.

Blij, heel blij, maar bang dat het toch niet zal doorgaan. Als hij nu zegt dat het toch niet doorgaat, dan ga ik kapot. Dan kan ik het echt niet meer aan.

Ik vind wassen en strijken eigenlijk helemaal niet erg. Vind het heerlijk om te zien dat na een dag alles weer lekker schoon in de kast ligt. Strijken vind ik ook niet zo erg, heb van mijn moeder geleerd dat je zowat alles strijkt :o vind het wel een lekker geestdodend werkje, voor de tv is het best uit te houden, alleen de berg die er nu ligt is me wel iets te groot :s

*geeft daantje extra strijkgoed*
mijn moeder heeft me nooit leren strijken.. dus rommel maar gewoon wat aan :D zolang dr kreukels er maar uit zijn en er geen extra inkomen vind ik t goed..
heb dr net al wat gedaan en dan morgen nog een deeltje..
handdoeken en ondergoed vouw ik gewoon, die verdwijnen toch meteen onder kleding of in de wasmand.. en een vouw in je onderbroek zie je echt niet..
iig de blouse dingen van mn broertje gedaan en wat shirts..
gaap

Luister dan godverdomme naar me.

ja idd :(

hmmm ik moet nog wel een paar wasjes doen, maar strijken, daar begin ik niet aan! na de kleren een uurtje aangehad te hebben zijn de kreukels er ook uit.

Ik wil weten wat ik wíl. Argh. Of ik wil gewoon iets willen. Wat moet ik in godsnaam doen, later? *zucht diep* En hoe behulpzaam 't vriendje ook is, erg veel heb ik er niet aan. Ik moet dit zélf bedenken, maar dat lukt nog niet echt.

soms ik het een gruwel om extreem gevoelig te zijn ...........

en waarom hebben sommige mensen de gave om je te laten denken dat je dichtbij ze staat, en je dan opeens laten vallen, en daarna het contact gewoon oppakken alsof er niks gebeurd. zo soepel werkt het toch allemaal niet..
och.
niemand die mij sociale regels leert, want 'het zijn toch dingen die automatisch gaan'. behalve bij mij? oh joy.
zoiets weten is erger dan de gevolgen ervan ondergaan. voel me een complete ramdebiel.

en nu ga ik me er niet verder op focussen, waarom zou ik.

ik mis iemand
en nog iemand
en vrienden die ik nog moet leren kennen

damn.. jij doet gewoon ff typen waarvan ik ging bedenken hoe ik t ging verwoorden..

----
en voel me kut

o en electrische vliegenmeppers zijn machtig. :D :bloos: vandaag voor het eerst gebruikt. van mn moeder gekregen :cool:

*pfop*
*tjsch*
:cool: :o

*knuffelt rotgevoel weg*

thanks voor de poging.. t werkt alleen niet
*knuffelt nog wel ff terug*

wat is de wereld heerlijk door een wazige groene bril

ik ben alleen te lam om naar beneden te lopen en mijn sigaretten te pakken ;x

ik weet het, ik mag niet spammen

maar ik ben hyperactief door een half pakje tuc-koekjes.
wierd
&
de teksten op mijn computer vind ik niet fijn. :s

IcedEarth, bedankt :D
Wann, uit 1 gesprek kan je vaak wel opmaken of hun houding, werkwijze en dergelijke je aanstaan. Ik ben echt benieuwd. :)
Yana, klinkt goed allemaal! Succes en sterkte!

Wat een wazig weekend.
Gistermiddag alweer vier lijnen pep vrij snel achter elkaar naar binnen gewerkt. Toch bleef ik een beetje moe, in mezelf gekeerd.
Plannen werden wat veranderd, P., M., J. en ik gingen naar de stad. Chill gehangen bij de smartshop.
Daarna gingen J. en ik boodschappen doen, ik zou bij hem eten en mocht kiezen wat. Ik zei dat ik niets hoefde, had tenslotte een nacht doorgetrokken met pep. Hij nam er geen genoegen mee. Dan nam ik maar vla, als ik maar iets at. Oke, dan maar vla.

Om zeven uur kwamen we thuis, schopten we K. uit zijn nest en namen alledrie pep.
J. had een hele zooi pep, K. en ik nog een beetje. Ik bleef wat afwezig, mijn moeheid verdween niet. Nam nog maar een lijn, en nog een, nog een. Het hek was van de dam. Ik bleef maar doorsnuiven. J. zei dat ik rustig aan moest doen, mijn lichaam gaf gewoon aan dat ook de reserves waren verbruikt. Ik moest het mezelf niet zo moeilijk maken, gewoon rustig aan doen. Ik zei dat het nu tenminste nog kon, daarnaast was het weekend.

Ik bleef maar snuiven, werd verschrikkelijk vaag. zat helemaal in mezelf. J. zag het allemaal maar aan, hield me een beetje in de gaten. Hij vroeg vaak of het nog wel goed ging. Later nam hij paddo's. Hij keerde ook in zichzelf. Ik afwezig, koud, stil, op bed onder de dekens. Hij afwezig, warm, rusteloos, overal en nergens. Niet eens om tevergeefs te proberen helder te worden, bleef ik maar meer nemen. Ik werd er alleen maar waziger van, dat beviel me prima.
Na een uur of twee werd J. weer wat helderer. Hij kwam tegen me aan liggen, hoofd op mijn schouder. We praatten wat, hij zei weer dat ik slecht bezig was. Hij herkende zichzelf van een aantal jaar geleden. Keihard doorgaan, jezelf bijna letterliijk van de wereld snuiven. Ik maakte een eind aan het gesprek door hem te zoenen en niet los te laten, ik wilde het niet horen.

J. vroeg of ik het grote licht even uit kon doen. Ik stond op, kon ik gelijk pep pakken. Ik deed het licht uit, zette een stap richting de pep en voelde hoe ik out ging. Mijn beeld begon te trillen of mijn hele lichaam trilde, ik wist het niet. Het beeld werd zwart, behalve de stoel die voor me stond zag ik nauwelijks wat. Ik hoorde 'Gewoon even de stoel vast pakken en leunen', of ik het dacht of hardop zei wist ik niet. Langzaam kreeg ik weer beeld. Tv, bed, J., op het bed, met een zeer bezorgde blik. Hij vroeg of het goed ging. Terwijl ik niet weet wat hij zag deed ik alsof er niets was. Ik pakte de pep en plofte naast hem.

Vanaf dat moment ben ik stukken van de nacht kwijt, die was ik meteen kwijt. We hebben niet echt meer gepraat, vooral op bed gelegen, naar elkaar gegeken, gezoend ed. Hoe intiem het ook was, ik bleef pep nemen.
Als ik soms mijn ogen weer opende na een tijdje zoenen, voelde het alsof ik wakker werd. Van de zoenpartij kon ik me dan niets herinneren. Dat is best ernstig.
Tegen zessen vielen we allebei bijna in slaap, ik moest eigenlijk thuis slapen. Te lam om die 200 meter naar huis te lopen, ik bleef lekker bij mijn vriendje slapen.

Tien uur werd ik gedesorienteerd wakker. Was niet meer wazig, wel verbaasd dat ik met mijn recordhoeveelheid pep 4 uur had geslapen. Ik hoorde dat K. wakker was, ging maar naar zijn kamer. Daar de dag begonnen met twee lijnen, de rest van de dag veel met K. gehangen, vrolijk snuivend. Werd weer vaag, maar lang niet zoals vannacht.

Toen ik weer een thuis was sprak ik J. op msn. Shit, wat doe ik toch allemaal? Hij maakt zich echt zorgen, dat moet niet. Ik ga straks bewijzen dat er geen zorgen nodig zijn, het stoppen gaat lukken.

De weegschaal liet me schrikken. 2 kilo onder het gewicht dat ik ongeveer een maand geleden had, het gewicht wat ik al jaren niet meer haalde. Nog net niet te licht. Voelt fijn, is fout.

Even de ziekenhuis update :).

Vandaag weer erg veel in het ziekenhuis geweest. De morfine is iets naar beneden bijgesteld. M'n moeder ligt nog wel aan de beademing, maar door die lagere dosering reageert ze meer dan normaal. Erg bizar ergens; als we haar vastpakken zien we bepaalde spiertje (bijv. in haar gezicht) vertrekken, terwijl de verpleging zegt dat ze er nauwelijks iets van meekrijgt. Natuurlijk blijven wij ook gewoon doorpraten; maar ik blijf het een vreemd iets vinden, 'kunstmatige coma'.
Qua voortgang.. het gaat íets beter, maar ze is nog zeer zeker wel in levensgevaar. Volgens de arts is er pas wat zekerheid als ze dit nog een week volhoud. Tis nu haar lichaam dat moet werken...

Ondertussen sloopt het ons ook. Ik ben blij dat ik naar m'n kamer kan "vluchten", om daar nog mijn rust te vinden. Gisteravond lekker op stap geweest, blij dat dat ging zoals ik verwachtte. Gewoon gezellig, even de gedachte ergens anders. Des te confronterder was het bezoek vanmiddag weer; op de een of andere manier in een keer weer op de keiharde feiten gedrukt.....

Life seems to be like racing a motorbike... you never know when, but you WILL fall off....

Ik heb ook nog wel wat voor je. ;)

Ik heb het niet geleerd van mijn moeder, maar zo heel veel heel bijzondere kledingsstukken heb ik toch niet, dus dat geeft niet. Mijn doel is de ergste kreukels eruit halen en dat lukt meestal wel. ;)

@ dwight..
morfine naar benede is al iets positiefs..
ik geloof dat het super slopend is.. vind het wel goed om te lezen dat je uit ben gegaan en er afleiding hebt gevonden..
blijven praten tegen je moeder is goed.. ze lijkt er niet op te reageren maar er worden toch heel veel mensen wakker uit een coma die allemaal verhalen hebben gehoord..
we gaan duimen voor deze week

zenuwachtig.. vraag me af hoe zijn gesprek is gegaan...

ik heb echt een vreselijke huilbui...

na 7 maanden met onwijze rugklachten, allerlei verschillende soorten behandelingen weer naar de dokter geweest...

ik heb dus een hernia. hadden ze dat niet 7maanden geleden kunnen zeggen?

1september afspraak in ziekenhuis bij een neuroloog... hoop dat er dan eindelijk verandering in komt!

Ik zou zo willen zeggen: potverdorie :)

Zo, ik zit weer even in de bibliotheek te internetten. Het is hier nog steeds warm. Gister liep het tegen de 40 graden. :eek:
Het eten is hier een zooitje omdat ze geen normale boterhammen hebben en dan weer ineens geen pistolets. Grmbl.
En mn vader is een sukkel. Echt mijn hemel ik word gek van die man... Nog maar een weekje en dan een weekje alleen thuis... Heerlijk...

*Big hug voor rare kwast en iedereen verder die er een wil*

*doet even arm om *kar* heenslaan.. ik ken t..
ik 'loop' zelf ook met rugpijn, nu als goed is wel met een goede diagnose.. maar tis echt kut zeg (n)
*knuffel*

*geeft hele hele grote knuffel aan sonho*

:bloos: tnxx

van mij krijgt iedereen natuurlijk ook een dikke knuf...
ik hou wel van knuffelen :)

Gedachten uit en tekenen. Na gisterenavond komt het anders niet meer goed. Ik zou moeten leren voorzichtig met mezelf te zijn.