Scholieren.com forum - Toneelstuk: Tot ík zeg dat het afgelopen is.

(het licht is uit, een stoffige man ligt op zijn buik op het podium, ergens vooraan. Een keurig geklede heer staat ergens achteraan stijf rechtop. Het licht gaat aan.)

Haarbal Harrie (hoest overdreven): Wuche Wuche Wuche!!
Roderick-Jan-Flip-Hein-Lodewijck: Allergie?
Haarbal Harrie: BWAHUCH!!! Nee, een haarbal.
R-J-F-H-L: Ik dacht dat dat alleen bij honden voorkwam.
Haarbal Harrie: Katten. Uch.
R-J-F-H-L: Ach. En jij.
Haarbal Harrie: En ik.
R-J-F-H-L: Hoe komt het?
Haarbal Harrie: Géén idee. Maar het ís lastig hoor! jij weleens haarballen gehad?
R-J-F-H-L: Nee. Bah.
Haarbal harrie: Mazzelpik.
R-J-F-H-L: Danku.
Haarbal Harrie (hoest haarbal uit zijn mond): Daar issie!
R-J-F-H-L: Nee máár.
Harrie: Mijn naam is Harrie. (staat op)
R-J-F-H-L (maakt dat hij wegkomt): Vergadering!
Harrie: Zenuwelijer.
(licht uit)

(licht aan. Henk komt op met Nillie)
Nillie: Hihihihi niet doen, gek! Mijn man slaapt!
Henk (laat Nillie verschrikt los): Heb jij een MAN??
Nillie: Geintje! Maar je moet wel zachtjes doen, want als mijn zoontje wakker wordt...
Henk: WAT?!
Nillie: Geintje! Ik ben zestien hoor! Sssst, er is wél en grote broer.
Henk: Oeioei! die wil natuurlijk niet dat ik aan zijn lieve kleine zusje kom (zoent Nillie)
Nillie: Neeheeeee... Oooh Henk... Kom hier jij! (trekt Henk mee het podium af, Bunk komt opgeslenterd in een streepjespyama)
Bunk: Klein meisje gezien, hier? Zestien jaar, mooi koppie. 's Mijn zusje. Halfzusje. Pleegzusje eigenlijk. Heeft zeker een vriendje he? Jahaaa. Als je even stil bent...
(vanachter het decor: Ah Henk!! jahaaaa...)
Bunk: Ik dacht al zoiets. Neeneenee, foei.
(henk en Nillie komen weer op, giechelend)
Nillie: Oeps! Ehm.. Hoi big broer...
Bunk: Dag zusje. (Zet wijsvinger op neus van Henk) WIE is dat?
Nillie: Henk. Vriendje. Hoezo?
Bunk: Doen jullie het wel veilig?
Nillie (geeft Bunk mep): Ik ben zestien, idioot!
Henk: Zullen we naar mij gaan, dan?
Nillie: Jahaaa. (gaat af met Henk. Bunk gaat zitten. Zucht diep, krabt in haar. Het geluid van een deur die wordt dichtgedaan.)
Bunk: Kust is veilig! (Tiara komt op)
Tiara: Geen kleine kindertjes in de buurt?
Bunk: Kom hier, lekker ding!
(Tiara gaat naast Bunk liggen, ze zoenen. Ineens gaat het licht uit)
Bunk: Shit!!
Tiara: Geeft niks... Ah! Bunk!

(Licht gaat aan, het podium is leeg, een kaarsrechte Roderick-Jan-Flip-Hein-Lodewijck komt opgelopen. Van de andere kant komt Nena)
Nena: Dag FLIP.
R-J-F-H-L: Dag Neentje speentje.
(Nena sluipt naar Roderick, trekt hem aan zijn stropdas naar zich toe en pakt hem op zijn bek)
R-J-F-H-L: Ah men... Eh... Vergadering! (maakt dat hij wegkomt)
Nena: Kust is veilig! (Harrie komt opgelopen, nu in schone kleren.)
Harrie: Hoe heb je kwal zo snel weggekregen?
Nena: Dat wil jij helemaal niet weten.
Harrie: Kom eens hier.
(Nena wandelt rustig naar Harrie)
Harrie: Ga je me nou nog zoenen?
(Nena pakt Harrie ook op zijn bek)
Nena: Roderick-Jan-Flip-Hein-Lodewijck kon het beter. (duwt Harrie achter de coulissen. Van de andere kant komen Nillie, Henk, Bunk en Tiara opgestormd. Ze blijven midden op het podium staan, de meisjes voorop. Ze staren naar Nena.)
Tiara: Dag, Neentje Speentje.
Nena (maakt een elegante buiging): Dag Prinses.
Nillie: Nena stop.
Bunk: Effe stil, zussie.
Henk: Wij regelen dit.
(De meisjes lopen naar achteren.)
Bunk: Nena, we eh...
(Nena pakt Bunk op zijn bek. Tiara springt naar de twee en slaat Nena tegen de vlakte. Nena staat op en vecht terug, Nillie vecht mee, Bunk vecht mee, Henk vecht mee. Iedereen vecht mee. Grote kluwen van armen, benen en hoofden. Harrie en Roderick komen op. Bekijken het gevecht aandachtig.)
R-J-F-H-L: Stoppen.
(Het gevecht "bevriest")
Harrie: Het stuk is afgelopen.
Nena: En we zijn net bij het spannendste stuk!
R-J-F-H-L: Je hebt genoeg gezoend, liefje. Hop, omkleden jullie!
Tiara: Maar ik zou nog vermoord worden!
Harrie: Morgen weer, schat.
(Iedereen stommelt af, mopperend. R-J-F-H-L geeft Harrie een hand.)
Harrie: Geslaagd toneelstuk?
R-J-F-H-L: Zéér geslaagd. Denk ik. Ik vond het wel leuk.
Harrie: Jaa..
(Door elkaar pratend af, Nillie komt nog even opgerend en maakt een sierlijke buiging. Vanachter het decor klinkt protest: Uitslover! Hou toch op meid, omkleden...)

(Het licht gaat uit, het stuk is afgelopen)