Hoe voel jij je op relationeel gebied? #41
 

binnen ja nee en amen gaat de vorige dicht:

vorig topic

toppertje.

Ja! Of dat je problemen te klein zijn om je echt druk om te maken. En ergens weet ik ook wel dat dat grote onzin is, maar toch. Ik ben bang dat mensen me een aansteller of kleinzerig vinden. Dat ze me niet serieus nemen. Ik heb in mijn hele leven misschien twee personen ontmoet die me nooit het gevoel gaven dat het verkeerd was, dat het stom was, waar ik mee zat. Op dat moment had ik ze zo hard nodig.
Bah.
Ben toe aan een knuffel. :( :(

herkenbaar! heel herkenbaar!

*virtuele knuffel*

Ik ben helemaal gelukkig met/door haar!
En nu nog samen vrije tijd ;)

Hij wil teveel in te korte tijd en ik wil eigenlijk niks maar vind t wel gezellig om bij hem te zijn :confused:

edit: is dus niet mijn vriend of zo he :P

Gelukkig kan ik nu twee weken nadenken over wat ik precies wil.
Terwijl ik het stiekum al lang weet :|

uhmja hij is wel lief
ik lig op de bank en hij maakt kaassouflés en zet een malibu-colaatje klaar OLE. en dat dan x 4.

Zo, nogal ja! Vind dit maar niets hoor, elkaar de hele tijd niet zien. Nu we allebei veel werken zien we elkaar minder, zeker in de zorg waar ze late- en slaapdiensten hebben :( Ga toch maar even doorgeven dat dat wat minder mag, zodat ik nog wat tijd voor hem over heb.

Ging ff een vriendin bellen voor wat afleiding maar door haar alleen nog maar gefrustreerder geworden. Daarna ging ik zijn zusje ff bellen en zij was lief <3

Kom ik thuis en ga nog ff op msn, zie ik dat hij nog online is. Vertelt ie me in geuren en kleuren al zn wilde plannen voor morgen. Pff, is ie vrij en pland ie zn hele dag stampes vol. Morgenaaf gaat ie lannen bij een vriend van ons, maar hij vroeg of ik ook nog langs kwam, dus zie ik hem toch nog.

Ik zou nu wel eventjes tegen hem aan willen kruipen, een kusje willen geven (en krijgen :D) en even knuffelen, om daarna lekker in slaap te vallen en dat hij er de volgende ochtend nog steeds is om naast wakker te worden, goedemorgen te kussen en te gaan werken. Ja, dat lijkt me wel wat.

OMG door die vriend zit ik nu keihard te lachen en dat kon ik wel ff gebruiken :o :D

Mis haar best wel.


Samen in slaap vallen, mijn arm rond haar heen, 's ochtends al héél vroeg wakker worden, even kijken naar hoe schattig ze is als ze slaapt en daarna zelf terug in slaap vallen... Kijk echt uit naar volgende week wanneer dat weer 'n vast ritueel gaat zijn... :) :bloos:

Ik heb al té lang geen relatie meer gehad. Ik kom te weinig leuke mensen tegen.


...Het went.

@nala: je wist toch van tevoren dat nachtwerk bij je "vak" hoort

pfffffffffffffffffff

Klopt, maar daardoor wordt het niet opeens wel leuk. :(

Ik ben er helemaal voor om ergens te gaan werken waar ze een 'slaap-team' hebben, zodat ik dat nooit meer hoef te doen
* grom *

Ach, slaapdiensten an sich zijn niet erg, maar het is niet leuk als hij een vroege dienst heeft, ik vervolgens een slaapdienst en hij dan weer een late dienst waardoor je elkaar dan zo een dag of twee niet ziet. (n)
De diensten zelf verdienen prima :p

Druk.

Ik wil trouwen. Of iig samen oud worden. Of iig hem bij me in de buurt hebben. Samen. Niks is beter. Morgen weer in zijn armen liggen. AARGH!


Ja kom maar op met die kotssmileys en kotsplaatjes! I don't caaaare! I'm in loooove...

Pffffrt ik moet mezelf bedwingen m niet te smsen, te bellen of te mailen en zo een vriendschap te verknallen, zijn vakantie te verpesten en mezelf gruwelijk belachelijk te maken...
En dat om kwart voor 3 s nachts (n)

zin in morgen:cool:.

:bloos: :)

Onze vakantie is bijna voorbij :( En we hebben nog niet de helft gedaan van wat we allemaal hadden bedacht!
Waarom gaat dat toch zo snel?! Het is gewoon zo fijn de hele dag van hem te kunnen genieten en eigenlijk maar weinig te moeten.
*zucht*

Dit weekend wel een feestje waar bijna (op 1 na, rally is blijkbaar belangrijker dan ik) al mijn vrienden komen, en dat is vet.

Maandag weer werken *pout*

waar the fuck ben ik mee bezig.

ik het tegenovergestelde, en dat vergt uitermate veel gekonkel met een agenda.

ik blijf maar denken aan de volgende frases:

some things are worth fighting for

en

You have to know when to cut when an investment won't pay it back in the long run.

het hele wellus nietus spel (in mijn hoofd) en de twijfel die met de dag groeit, plus een onzeker half maandje, doet t allemaal geen goed. ik ga me maar concentreren op muziek maken en studeren...

primaaaaaaaaaa

Confused

We zitten in een moeilijke periode. Die kan twee kanten op:
1) we blijven 'voor altijd' bij elkaar (nou ja, dat weet je nooit, natuurlijk, maar oke)
2) het gaat uit.

Ik heb besloten wat ik wil (bij hem blijven!), maar hij weet het nog niet. En dat doet pijn. Ik heb dan altijd zoiets van: 'als je t niet zeker weet is dat een nee', maar bij hem zit dat zo niet. Hij wil het gewoon dingen heel zeker weten, zodat hij mij geen valse hoop geeft. Nou heb ik zoiets van: je weet t nooit zeker, maar goed.

En het stomme is: het is de laatste paar dagen echt ontzettend leuk! We zijn heel lief tegen elkaar en knuffelig enzo... Dat maakt het des te moeilijker dat hij dan niet meteen zegt: ''jaaaaa! Met jou wil ik m'n leven delen'.
Dit gevoel herken ik wel van voordat we wat kregen. Toen wilde hij ook niet zomaar een relatie beginnen, ondanks dat we elkaar ontzettend leuk vonden. Hij wilde eerst zeker weten dat er een serieuze relatie in zat (toen dacht ik: dat kun je niet zeker weten), maar dat was ook omdat mijn vader toen net overleden was en hij mij niet vlak daarna met een domper wilde opzadelen.

Nou ja, ik moet het maar gewoon afwachten, maar ik word er wel heel erg verdrietig van als ik me bedenk dat het misschien binnenkort wel uitgaat... :(

Dat had ik ook, van 'ja dan is het dus gewoon uit, dat gezeur en getwijfel is ook niks', en toen was het inderdaad uit. Maar goed, 3 maand later was het weer aan, dus dat zegt niet alles :P

Sterkte er mee, iig, ik hoop dat het goed komt. Vind jullie altijd leuk overkomen samen :]

Haha, jullie verhaal is er ook wel eentje apart, natuurlijk ;)

Maar toen ie niet meteen een relatie wilde dacht ik ook: 'naja, dat wordt niks, natuurlijk' en dat scheen ook mee te vallen, dus ik ga niet verdrietig worden, terwijl t misschien juist wel heel goed komt (nou ja, ik doe m'n best...)

Oftewel, ik voel me onzeker, en klote. Over 3 week zie ik hem, en dan zal al mijn twijfel wel oplossen maar zo lang ik hier zit en hem niet zie weet ik niet wat ik voel. Ik ben nog nooit zo verliefd geweest, als ik in die maand met hem was. Nog nooit zo erg gevoelt dat het allemaal klopte. Maar nu zit ik hier en... ik weet het niet meer. Ik voel me leeg.

Sterkte ermee... :)

Fuck off lellebel.

Ik mis hem ontzettend... Was het maar alweer vrijdag...

Maandag waren we samen met zijn broertje en zijn vriendin naar de Efteling. Dat was echt super leuk.

Jammer dat ik dinsdag nogal moe en ziekig was. Heb hem de halve dag onterecht af lopen snauwen. Dat verdiend hij echt niet...

Nu ben ik dus echt weg, in Finland. De fysieke afstand helpt maar het is ook moeilijk. Ik begin het hier al echt naar mijn zin te krijgen maar af en toe verlang ik er naar om mensen om me heen te hebben die me echt goed kennen. Hier is alles nieuw en nog vol mogelijkheden, dat heeft ook wel weer wat.
En dan belt hij me, dat hij me mist. Dat voelt goed, maar daarna raak ik weer zo in de war. Ik wil stoppen met missen, hem loslaten, eindelijk verdergaan. Aan de andere kant ben ik bang voor het moment dat we elkaar niet meer missen, want dan is het over. Ik hou nog steeds van hem. Maar ik weet niet of het ´nog´houden van is of dat we over 5 maanden weer iets nieuws kunnen beginnen. Misschien komt hij langs, maar dan pas over 2 maanden. We moeten eerst even tot rust komen, ver van elkaar.
Hier flirt ik met de vrijheid, maar het idee om echt met een andere jongen te zijn, roept nog weerstand op.
Vanaf dit punt kan het dus alle kanten op, en voor het eerst in een half jaar moet ik (bijna) alle controle laten varen... ik kan nu niets beslissen of proberen goed te maken. Moeilijk, maar waarschijnlijk ook precies wat ik nodig had.

Ik geniet ervan dat ik hem zo vaak kan zien, in vergelijking met mijn exen. Ik merk dat ik een stuk gelukkiger ben dan ik ook geweest ben. (y)

Join the club.
Ik weet gewoon niet wat ik wil.

<3

Echt superdagen gehad sinds hij terug is van vakantie. Vanaf vrijdag tot vanmorgen elkaar gezien, bij elkaar geslapen. Allemaal leuke dingen gedaan in een 'opvlieging' zonder te plannen. Naar een tropisch zwembad, walibi en we hebben vrienden van elkaar ontmoet. Super allemaal.

Nu is hij weer een dagje bij zijn eigen vrienden. Een vast groepje jongens die elkaar al vanaf de basisschool kennen. Geen van allen hebben een vriendinnetje behalve hij. De jongens accepteren mij allemaal wel en het is ook altijd gezellig maar hebben ook behoefte aan tijd met hem alleen. Heel begrijpelijk, ik heb het zelfde met mijn vriendinnen.

Toch wel wennen dat ik hem nu niet meer zie, vanavond niet meer naast hem slaap.

Ach ja.. dan blijft het wel leuk om hem weer te zien morgen avond!

oke, ik join the club

Eigenlijk weet ik heel goed wat ik wil. Gewoon een leuke vriend! Vooral als ik mensen zo gelukkig zie om me heen... Bijna 18 jaar zonder relatie (met uitzondering van 3 weken) is gewoon stom. Tuurlijk weet ik wel van 'mijn tijd komt nog wel' en moet ik gewoon geduld hebben. Het is niet alleen fijn om liefde te krijgen maar ook vooral om te geven. En ik heb hele lieve vrienden, maar het is gewoon anders. Ik ben niet gefrustreerd, ik ben er gewoon aan toe.

wat een wazig stukje tekst produceer ik toch weer...

Volgens mij weet ik precies wat je bedoelt, en ik heb (ongeveer) hetzelfde.
Ik weet wel wat ik wil, alleen niet of ik het met hem wil...

Fijn, dan ben ik toch niet de enige met dit soort gevoelens...

Maar hoe zit het bij jou dan? Er is wel iemand verliefd op jou, maar jij weet niet of je met hem wat wil?

:) Dank je.
Jij ook, mocht het nodig zijn.
Mja. Wat kan ik zeggen. Alles komt goed. Ooit. Ofzo.

verschrikkelijk KUT. van mijn kant dan. mijn vriend vind alles nog perfect gaan (n).

Ik kan het niet, verdomme. :mad: Moet ik hem laten gaan of moet ik er voor blijven vechten? :( Soms ben je te moe.

Er is wel een ander in mijn leven, maar dat is nog heel pril. Ik weet niet of het ons lukt, maar liever denk ik er niet te veel over na. Volgens mij kan niemand tippen aan mijn eerste liefde. Maar ik moet mezelf wel de kans geven om er bij in de buurt te kunnen komen.

Maar ik kijk heel erg uit naar morgen, dan zie ik een goede vriend van me weer. We voelen ons allebei een beetje klote nu, dus dan gaan we elkaar opvrolijken of anders samen klote voelen. :) Ik ben zo blij met onze vriendschap en hij voelt hetzelfde. (y)

Wat is er dan? Veel ruzie?

'should I stay or should i go?'

Boooooooooooring, het hangt mijn keel uit maar langs de andere kant KAN het ook niet anders want ik moet toch studeren...

Uitgaan én een vent versieren (lees: praatje doen en eventueel nummer vragen) is echt te moeilijk voor me, very weird waarom ik toch nooit durf :o

:)
Nee, ik weet niet zeker of ik verliefd op hem ben, en al helemaal niet of hij wel verliefd op me is. Ik durf niks te doen, omdat we collega's zijn en ik de sfeer niet wil verpesten (en gewoon omdat ik niet durf).
Verwarrend allemaal.
Sorry als het een warrig verhaal is