Suicidale vriendin
 

Ik heb niet zo heel lang nu een vriendin, en ze is echt super. heel lief, aardig, slim, intelligent, maar ze zit met flink wat problemen te stoeien. Bovenal en bovendien heeft ze suicidale trekjes. Ze snijdt in haar armen (hoewel ze t niet meer doet sinds we een relatie hebben), en het recentelijk (opzettelijk) overlijden van iemand die haar na was,is ze ook (nog) niet te boven gekomen.

Ikzelf heb ook mijn portie van ellende meegemaakt, en ik weet dus dat ik haar ervaringen niet een gradatie mag geven van 'ergheid'. Toch vraag ik me af hoe t kan dat ze zo in de knoop zit ermee? Ik weet bv dat haar ex haar niet goed op kon vangen, en haar familie idem dito.

Mijn vraag en probleemstuk is dus, hoe moet IK ermee omgaan? ik heb het niet meegemaakt, maar ZIJ wel. Hoe kan ik me het beste opstellen tegenover haar? Wat kan ik het beste doen hiermee?

Praten, praten, praten.

Meer kun je eigenlijk niet doen. Praat met haar over de problemen waarmee ze kampt en probeer haar hiermee te helpen, wellicht kun jij met een nuchterdere blik oplossingen voor haar bedenken die al een aantal problemen van haar wegnemen.
Over het overleden familielid kun je ook niet meer doen dan praten, vraag er over door als ze erover begint en stel haar gerust, zodat ze eerder zelf rust vindt en eroverheen komt.

Verder is het allerbelangrijkste dat je er vóór haar bent. Sta klaar om haar op te vangen en een knuffel te geven als dat nodig is, zeg desnoods andere afspraken af zodat je haar kan steunen, en laat haar merken dat je er voor haar bent. Zodat ze weet dat ze op jou kan steunen en wat aan je heeft.

Verder moet je zelf beslissen wat je ermee moet doen, iig veel sterkte ermee!

Hoe kom je erbij dat iemand die in zijn armen snijdt, meteen suïcidaal is?

het een hangt niet direct samen met het ander, ben ik met je eens. maar een mislukte zelfmoordpoging (met snijden dus) die op tijd 'ontdekt' is, icm andere dingen, noem ik wel suicidaal.

Dat.
En soms moet je er gewoon alleen maar zijn. Geef haar de tijd.

Dit niet.
Ga dit ook niet proberen, want je zult falen en je gaat er aan onderdoor. Alleen zij kan haar problemen oplossen. Alleen zij kan kiezen hoe zij met haar problemen omgaat.

Ik zou haar proberen te overtuigen prof hulp te zoeken. Natuurlijk mag ze ook met jou praten, maar zorg dat je er zelf niet aan onderdoor gaat. Jij zult NOOIT haar problemen kunnen oplossen.

Luisteren, luisteren, luisteren :)

je kan wel proberen te praten enzo, maar je hebt van die mensen die willen geen hulp. Die zijn er helemaal niet op uit om hun problemen op te lossen, die willen gewoon zielig en triest zijn en aandacht krijgen. Ik zeg niet dat zij zo is, maar het lijkt me reeel dat je niet haar problemen kan oplossen en dat die problemen er wel voorlopig zullen zijn.

Dit ja. Het klinkt alsof ze erg in de put zit, en hiervoor proffesionele hulp nodig heeft. Je kan met haar praten, maar je moet niet vergeten dat je geen proffesionele hulpverlener bent (en dat moet je vriendin dan ook niet vergeten). Pas dus idd op dat je er zelf niet aan onderdoor gaat, of dat het als falen voelt voor jou wanneer je je vriendin niet kan helpen!
Sterkte ermee!

Ik heb met een vriendin van me gesproken, en die is zelf psychologe... pas een jaartje of 30. en zij zei dat t niet PERSE nodig is dat mijn vriendin naar een zielenknijper gaat. mijn vriendin WIL wel hulp hebben, maar ook weer niet. ze weet t zelf niet eens goed! voorlopig kloten we gewoon door, en zien we wel hoe t afloopt.

Met haar praten en haar steunen is belangrijk, maar denk niet dat jij degene bent die haar problemen kan oplossen of wegnemen. Als het een beetje verkeerd loopt berijk je er alleen ruzie mee of ga je er zelf ook aan onderdoor. Probeer met haar profecionele hulp te zoeken en blijf haar dus wel steunen. Zoek ook wat afleiding en blijf leuke dingen doen.

Inderdaad, ik dacht al waarom zegt niemand dat?

Stapels aandacht geven (y) Kom jij er ook nooit meer vanaf.

hoe bedoel je dat? dat de t.s. voor de rest van z'n aardsche bestaan aan haar vastgeplakt zit? iets als t florence nightingale syndrome?

Juist, het zogenaamde als jij me nu ook nog in de steek laat heb ik niks meer om voor te leven syndroom.

Mijn broertje heeft er ook last van.

nee, dan is dat niet florence nightingale.... das dat de verpleegster verliefd wordt op de patient.


edit: waarom post ik t ook dan.... :s

Lekker zwart/wit :rolleyes:

Jij bent de belangrijkste persoon in je leven, vergeet dat vooral niet! Je kunt haar inderdaad helpen door te luisteren en er voor haar te zijn, maar laat het niet jouw probleem worden, want zoals eerder gezegd is: jij kunt haar probleem niet oplossen. ECHT helpen kun je niet, dan kan alleen zij zelf. Ik denk dat het ook belangrijk is dat je sterk in je schoenen staat. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor haar.
Succes ermee.

Dit is wel het belangrijkste inderdaad. Al weet ik dat het waarschijnlijk heel moeilijk is om ook aan jezelf te blijven denken. Je wilt haar immers zoveel mogelijk helpen, en doordat ze al zo kwetsbaar is, ben jij al helemaal bang om haar af te wijzen door bijvoorbeeld een keertje voor jezelf te kiezen. Pas op dat je niet te veel in dat patroon vertrikt raakt. Tuurlijk is het goed om er voor haar te zijn. Door een relatie met haar aan te gaan, geef je haar niet alleen liefde, maar ook steun. Dat mag je tenminste wel van je partner verwachten vind ik. Maar geef daarin wel heel duidelijk je eigen grenzen aan. Misschien wel woordelijk aan haar, maar zorg iig dat je ze voor jezelf duidelijk hebt. Als je die namelijk niet hebt, zal zij daar heel makkelijk (onbewust) overheen gaan en merk jij dat waarschijnlijk ook pas als het al gebeurd is. Dus kijk daar voor uit.

Verder is het ook heel belangrijk dat jij jezelf niks kwalijk gaat nemen. Een relatie met iemand die zo hevig in de problemen zit, is alles behalve makkelijk. Zoals al eerder gezegd, jij zal haar nooit helemaal kunnen helpen. Het grootste en zwaarste deel zal ze zelf moeten doen, eventueel met professionele hulp als zij daar aan toe is. Maar daarvoor moet ze jou niet gaan gebruiken, simpelweg omdat dat niet het doel is van een liefdesrelatie tussen twee mensen. Dan gaan de verhoudingen al heel snel scheef lopen en zul jij uiteindelijk veel meer moeten geven dan dat je zelf uit de relatie kunt halen.

Je weet van jezelf het beste tot op welke hoogte jij haar dingen kan geven. Ga je dan niet schuldig voelen als je het idee hebt dat zij eigenlijk nog meer nodig zou hebben, want dat is simpelweg en heel cru gezegd niet jouw taak, hoe graag je dat ook zou willen. Op den duur zal zij dingen van jou gaan vragen die jij haar niet kunt geven. Hoeplijk kunnen jullie het daar dan over hebben en samen uitzoeken wie haar dat wél kan geven (professionele hulpverlening bijvoorbeeld).

Alsjeblieft niet.
Zij zal moeten aangeven wanneer ze erover wil praten.
Oplossingen bedenken helpt pas wanneer ze geholpen wil worden, en oplossingen wil krijgen. Zolang dat niet het geval is, werkt dit averrechts. Wanneer ze wel oplossingen wil vinden, zal ze die zelf veel gemakkelijker bedenken dan een 'nuchtere blik'.

Hoe oud is je vriendin eigenlijk? Is het misschien ook niet een beetje de fase van haar leven dat ze zich (extra) rot voelt.

Verder is een proffesionele hulpverlener waarschijnlijk niet altijd nodig. Maar goed, om nou alles op jou te laten komen... Wellicht wordt jou dat ook wat te veel. (je laatste zin vind ik ook niet echt positief overkomen...)

Dat wel, maar ik kan me aan een kant ook wel voorstellen dat mensen tegenwoordig steeds vaker de neiging hebben om dat te roepen. Het is natuurlijk ook wel een verschijnsel dat de laatste tijd nogal veel in het nieuws is en je lijkt het opeens van alle kanten te horen. En ja, helaas wordt het vaak nog afgedaan als aandachttrekkerij, want ook die kant ervan komt steeds meer in het licht te staan.

Nogal zwak om dus gelijk maar iedereen zo te bestempelen, maar ergens ook wel een reactie die te verwachten is onderhand. Waarmee ik hem uiteraard nog steeds niet goed keur hoor.

De balans vinden tussen steun geven en voor haar klaar staan tegenover teveel en dus het 'aanhankelijk' maken in de hand werken is echt lastig. maar ik doe mijn best.

Ik denk ook dat het goed is als zijzelf gaat praten, uit eigener beweging, hetgeen ze gelukkig ook steeds beter doet.

ze is overigens 19, niet zo lang geleden jarig geweest. ze had een nagenoeg onbezorgd leven, op wat kleine incidenten na. Degene die overleed was haar steun en toeverlaat. Haar (letterlijk) beste vriendin dus. Toen zij overleed, een jaar geleden, was ze 18, en zij had echter WEL een leven dat doorspekt was van de problemen. Het lijkt erop alsof mijn vriendin haar gedrag na-aapt.

Ach, ik weet t niet meer. Ik zie wel waar het schip strand. Ik heb zelf ook wel mijn portie van ellende meegemaakt, dus ik overleef dit denk ik ook nog wel. What wont kill you will only make you stronger.

Vergeef me mijn onwetendheid.

nee nee, ik was dom. ik pakte de verkeerde term :)

Agreed. En ik snap de reactie ook wel. Maar ik snap wat het is om géén professional op te willen zoeken. Dus ja. Beetje te veel in het persoonlijke straatje, vandaar de reactie :)

Dat is ook heel moeilijk ja, want dan wéét je gewoon dat je met je problemen aan de slag moet. En dus ook met alle pijn en verdiet die daarbij horen.

Idd. En als je geen hulp wilt, dan val je er dus niemand mee lastig. Moeilijk aandacht vragen als je niemand inlicht, behalve je naasten.

Maar ja, kan me iig wel in "dat soort" mensen verplaatsen. Gelukkig wel.

Ja, hierbij aansluitend zou ik willen zeggen, dat deze vriendin voor jou ook weer een negatieve spiraal kan creeeren, waar jij als een rollercoaster mee naar beneden kan vliegen.

Maar, er zijn ook mensen die willen gewoon graag verder met hun leven etc. Helaas voor sommigen is het echt familiair en gaat het nooit helemaal uit hun 'system'. De opmerking dat iemand in haar familie opzettelijk is overleden (zelfmoord) lijkt aan te geven dat het ook nog eens in haar familie zit, en of het dan wijs is om er mee door te gaan, laat ik over aan jouw eigen inzicht.

Voelt het goed? Kun je echt samen van de relatie genieten? Of zijn er echt alleen maar problemen, problemen, problemen?...

Mijn vriendin wil graag doorgaan. Heel graag juist! Ze zei al dat ze eigenlijk gewoon een drive moet hebben. Ik ben zelf (aanstaand) jurist, en de jurisprudentie is mijn drive. Heel erg zelfs. En zij weet dat zij dat (zoiets) ook nodig heeft, en beseft ook dat ik dat niet kan en moet zijn/worden.

Wij hebben daarnaast ook echt de grootste lol, maar het is de reden van dit topic, in combinatie met meerdere persoonlijkheden, dat soms problemen oplevert.

doe als ze slaapt haar armen in het gips

ofwel: stuur haar naar de eerste de beste psycholoog en laat haar zichzelf eens goed nakijken. Ik weet niet hoe oud ze is, maar dit kan alleen van kwaad tot erger gaan

Optima, ik ben 't niet met je eens. wat nu als die meid wel door wil gaan, en alleen maar een luisterend oor nodig blijkt te hebben? dat kan al genoeg zijn. was het voor mij in ieder geval wel! mijn problemen heb ik zelf opgelost. Twee jaar geleden heeft mijn beste vriend z'n hersens uit zijn kop geknald. Ik stond erbij! Hij zei, ik ga nu m'n hersens uit mn hoofd blazen met dit pistool. iK lachte 'm uit, ik geloofde t niet. En hij deed t wel. Hoe kom je daarover heen? Ik had blijkbaar weinig nodig om erover heen te geraken. wellicht zij ook.

Ik beweer niet dat iedereen zo is, en ik beweer ook niet dat de vriendin van de TS zo is. Ik zeg alleen dat dit soort mensen er zijn, en dat het mogelijk is dat zijn vriendin zo iemand is. Lijkt me geen zwart witte uitspraak, dus miss is het wel nuttig om mn post wat beter te lezen.

In mijn omgeving heb ik ook zo'n soort meisje meegemaakt, maar zij was al vanaf haar jonge jaren zo. Haar ouders probeerden altijd het beste voor haar te krijgen en hielden echt van dat kind. Maar het meisje maakte altijd problemen, vertelden mensen dat haar ouders haar sloegen enzo. Het was nooit goed, ze is meerdere malen "zwanger" geweest, ze heeft op straat gewoond, rare bijbaantjes gehad. En al die tijd probeerden haar ouders haar te helpen, aandacht geven, geld geven, nog een keer thuis proberen te wonen. Alles ging fout, als ze eindelijk een baan kreeg, kwam ze niet opdagen. Ze sneed ook zelf in dr handen, op een gegeven moment was bij dr ouders de maat vol. Ze hoefden dr niet meer te zien en wilden haar ook niet meer helpen.
Hierna is ze uit de problemen geraakt, er is bij dat meisje een knop omgegaan. Ze heeft een opleiding afgemaakt en woont in eigen appartement. Maar die knop ging pas om nadat de ouders weigerden nog langer aandacht en hulp te geven.

Positieve woorden! :) Wat bedoel je met meerdere persoonlijkheden?

denk dan aan dingen als uhm... wat ze in de volkmond schizofreen noemen. je kent 't grapje wel: nee hoor, wij maken wel uit of ik schizofreen ben. ze praat dan tegen zichzelf, alsof er meerder personen in haar lijfje zitten. het is voor mij heel verwarrend, en zij heeft ermee leren leven. :) maar het lijkt heel soms alsof persoon1 zegt 'niet doen met hem' en persoon 2 'wel met hem doorgaan'. dus extra verwarrend.

Dat is dus niet schizofrenie, maar je hebt wel gelijk, wat aangeeft dat het volk oliedom is.

Ok. Dáár moet ze wel mee naar een psychiater. Dat is niet meer depressief of iets, maar dan wordt het een ziekte.

Daar kun jij helemaal nix mee, dat kan zij ook niet oplossen. Aan de psych of hij het veilig vind zo.

daar loopt ze al bij, en daar kan je niks aan/mee doen. Its there, and its there to stay.

@ de veroorzaker: i know. maar ik gaf even de verkeerde naam om het duidelijk te maken.

Nee, ok, dat kan. Maar zoiets kun je niet zomaar op z'n beloop laten :D Maar goed dat er nix ernstigs is dan (y)

het ziet er dan bij haar ongeveer zo uit:

*mompel mompel mompel*

wat zeg je schat?

nee niks tegen jou! zodra je het niet snapt, is het overduidelijk niet voor jou bedoeld!

ok, als jij het zegt

JA IK ZEG HET!

oh had je t tegen mij? :evil:

tja, zo ziet ongeveer dan een gesprek eruit tussen haar en mij :D niet de hele tijd natuurlijk

Ja, ik had al zo'n vermoeden, vaag hoor....Ik zou er niet tegen kunnen, denk ik :s

als het nu constant zou zijn, dan ben ik het met je eens.maar het is soms.

nee ik zeg het verkeerd. ze heeft het altijd, en soms zie ik er wat van :)