De wind...
 

Dit gedichtje heb ik op school geschreven :rolleyes: wel niet echt goeie dichtsfeer dat daar hangt maar goed.. :p het is toch afgeraakt :)


De wind,
hij fluistert mijn naam,
ik voel me weer kind
en kijk door het raam.
De zon...
Ze schijnt me te roepen
en danst, danst met de wind..

Ik geef het toe: het klinkt beetje kinderachtig..Maar kinderen hebben ook recht om gedichtjes te lezen!! ;)

Prima kindergedichtje..Die houden van eenvoudige woorden, weinig- geen woordspelingen en een vast metrum.

'De zon.. ' verstoort een beetje dat vaste metrum.

Het kindergedichtje moest het lijken, dus da's blijkbaar goed gelukt en dat komt oo zo over :) De zon moest als afwisseling zorgen..Komt het storend over??

Ik vind het eerlijk gezegd geen goed gedicht. Een kindergedicht is trouwens vaak nog moeilijker dan een normaal gedicht, omdat je moet zorgen dat je niet vervalt in simpelheid, en naar mijn mening heb jij dat bij dit gedicht wel gedaan. Ik vraag me namelijk echt af: wat zég je hier? De boodschap ontbreekt een beetje, het is niet interessant genoeg. Het leuke aan een kindergedichtje vind ik vaak dat het pakkend is en dat het écht een boodschap heeft, die echter héél helder en strak is weergegeven. Dat is mijns inziens bij dit gedicht niet het geval. De slotzin vind ik wel leuk, omdat die herhaling van 'danst' heel passend is.

Tja beetje kinderachtig idd. Ik word er niet warm van maar heb er niet zoveel op aan te merreken.

Het gedichtje doet me niet zoveel.
En ik heb al zo vaak zulke gedichtjes gelezen.

Kindergedichtjes moeten simpel zijn, maar deze is het naar mijn gevoel wat té. In zeven regels merkte ik niets dat overkwam of wat een boodschap inhoudt.

"De zon
ze schijnt me te roepen" Mooi gevonden (Y)