PDD-NOS en veranderingen
 

Kan het dat als je een stoornis in het autisme spectrum hebt, helemaal geen problemen hebt met veranderingen?

Dus bijv. geen angst of onprettig gevoel als je trein 10 minuten te laat komt of iets anders onverwachts gebeurd... Nou ja, niet echt een verrassing :D

Ik heb geen idee, maar m'n huisgenootje zegt dat het iets met asperges te maken heeft.

ik ben geen autist maar eh ik ervaar wel een /care-gevoel als ik de trein mis. er komt altijd wel een nieuwe aight.

Ik ben ook geen autist, maar ik vind het juist verschrikkelijk als iets onverwachts komt.

Graag serieuze reacties.

Ja, maar je raakt bijv. niet in paniek.

Waarom dan?

Omdat je je dan weer opnieuw moet instellen en je moet wennen aan het idee.

Een paniekaanval om verandering komt niet bij iedereen voor die PDD-NOS heeft. Maar ik geloof dat de kans zo goed als nul is dat je het niet eens onprettig vindt.

Hoezo, denk je dat je PDD-NOS hebt?

Ik trek het juist in twijfel. Ik heb namelijk geen angst bij veranderingen. Niet dat ik weet in ieder geval.

Net zoals "normale" mensen zijn ook mensen met een ASS erg verschillend van elkaar. Je klopt bijvoorbeeld niet dat alle "autisten" bv moeite hebben met contact leggen, of dat alle "autisten" last hebben van veranderingen.

Zelf heb ik een lichte vorm van het syndroom van Asperger (dat is echter allang de reden niet meer waarom het nog steeds zo slecht met me gaat; maar dat terzijde), en heb ik absoluut geen moeite met veranderingen. Een beetje afwisseling in het leven doet me juist goed.

Een teleurgesteld gevoel als iets leuks niet doorgaat lijkt me echter vrij normaal. Ook kan ik het moeilijk hebben als ik een afspraak heb met een vriend en hij of zij deze plotseling verbreekt zonder een (naar mijn idee) geldige reden. Dit heeft echter meer te maken met mijn (conservatieve?) gevoel voor ethiek.

Ja, er zitten natuurlijk ook verschillen tussen autisten. Maar ik dacht dat het niet tegen veranderingen kunnen misschien een gemeenschappelijk kenmerk was van autisme. Maar dat is dus niet zo.

Volgens de DSM-IV is er sprake van een autistische stoornis als iemand voldoet aan drie criteria:
- kwalitatieve tekortkomingen in sociale wisselwerking;
- kwalitatieve tekortkomingen in communicatie;
- beperkte, zich herhalende stereotype patronen van gedrag, belangstelling en activiteiten waarbij sprake is van een stoornis in de verbeelding.

Dat zijn, volgens de 'eisen' uit de DSM-IV en ook volgens Wing en nog een aantal andere personen gemeenschappelijke dingen bij mensen met autisme. Hoe en in welke mate het zich precies uit, verschilt natuurlijk per persoon.

Buiten de DSM-IV criteria zijn er dus geen dingen die autisten gemeenschappelijk hebben?

Het hoeft niet, maar het kan vaak wel

Niet iedere autist, maar wel veel autisten, denk ik.

Ik heb twee broertjes met PDD-NOS... en zij verschillen ook van elkaar net als ieder persoon.
Wat me wel is opgevallen bij veranderingen bij hen is dat het hen uit hun doen brengt. Ze moeten zich opnieuw instellen en eraan wennen. Ergens aan wennen kost natuurlijk tijd. Jouw voorbeeld met een te late trein heeft met veel factoren te maken.

Wat moeten ze daarna doen? Wat voor gevolgen heeft dat in realistische zin (bijv. bij een sollicitatie of bij een les)? Wat hadden zij in hun hoofd? (Neem bijv. een tijdschema in het OV- zij gaan niet vooruit denken dat het een half uur later weer komt- maar zij hebben dat schema in hun hoofd> wisselwerking oorzaak en gevolg kunnen ze meestal niet zo goed inschatten)

Maar het belangrijkste is dat ze direct moeten kunnen handelen. Ze moeten improviseren. En paniek kan dan wel op de loer liggen. En dan ook nog eens informeren hoe en wat dan een mogelijkheid is bij andere mensen? Wel eng voor ze.

Maar het hoeft niet- bij de een is de vorm van autisme "zwaarder" dan bij de ander. Kleine veranderingen zijn snel op te pakken, grote veranderingen vergen tijd. Net als bij ieder ander mens natuurlijk, maar het kan bij "autisten" wel meer stress opleveren.
(Oh my god- nu krijg ik weer het gedrama van een broertje die zich moest inburgeren in de brugklas- hij flipte hem.)

Als een trein 10 minuten te laat komt dan is het toch vrij gemakkelijk om de gevolgen ervan na te gaan en daar naar te handelen. Voor mij althans wel.

Maar het komt er dus op neer dat een verandering een probleem is als men niet weet wat men kan verwachten.

Ik vind het wel onprettig als ik beoordeeld moet worden voor school en niet weet wat ik kan verwachten. Maar dat is volgens mij niet het niet weten wat je te wachten staat op zichzelf, maar de gevolgen ervan. Dan voel ik mij gedurende de tijd dat ik op beoordeling wacht angstig.

Voor jou wel, maar niet voor iedereen. ;):)

De verandering zelf kan een probleem zijn, maar het niet weten wat er dan gaat gebeuren zal waarschijnlijk een groter probleem zijn. De meeste mensen met autisme die ik ken, kunnen over het algemeen best tegen verandering als ze weten wat er dan ipv dat gaat gebeuren. Ze kunnen zich er dan op voorbereiden en het komt niet langer onverwachts ed.

Dat vind vrijwel iedereen, denk ik, dat is heel normaal.

Weet ik. ;)

Maar ik vind het toch raar dat mij dat gevraagd werd, of ik hier niet tegen kon.

Een beetje een lage inschatting. Voor de meesten hier is dat makkelijk te doen. Daarom sprak ik over 'mij'. Klinkt vreemd, ik weet het.

Dus je hebt wel eens gezien dat ze er niet tegen kunnen.

Er zijn toch wel heel veel mensen met autisme die er niet tegen kunnen, volgens mij.

Ik heb stage gelopen bij kinderen met klassiek autisme, zij hadden naast autisme ook een verstandelijke beperking (of eigenlijk 'zij hadden naast een verstandelijke beperking ook autisme'). Deze kinderen waren niet goed in staat om te gaan met veranderingen, ook niet altijd wanneer het goed aangekondigd was ed. Van de twee kinderen waar ik vorig jaar mee heb gewerkt (ook met autisme, maar normaal begaafd) kon de ene aardig met veranderingen omgaan, mits hij er bij geholpen werd, bij de ander wisselde het.

Klopt. Vaak wordt er dan gewerkt naar/met het structureren en visualiseren van veranderingen, zodat ze er mee om leren gaan.

Dat lijkt mij ook niet meer dan normaal. :confused:

Ik heb PDD-NOS en van een trein raak ik niet vanslag, maar wel als mensen plannen bijvoorbeeld om gooien. Dan word ik chagrijnig, gestresst enzo.

Ik beweer ook niet dat ik PDD-NOS heb.

Oftewel, men vind dat ik PDD-NOS heb (mijn ouders denken van niet trouwens), en ik zoek 'wanhopig' naar zaken die bij PDD-NOS zouden kunnen passen.

Wanneer ik niets kan noemen dat op PDD-NOS duidt wordt mij verteld dat ik niet wil veranderen... :s

Hun hebben die diagnose gesteld, ik niet.

Als je de symptomen van PDD-NOS vertoont, maar het aan je persoonlijkheid zou liggen, wat voor persoonlijkheid zou je dan hebben?

Ligt er aan om hoeveel symptomen en in welke mate, lijkt me... Ik denk dat vrijwel iedereen wel wat symptomen van autisme vertoont. Zodra het er 'genoeg' en in genoege mate worden, wordt het autisme, daarvoor is het 'niets' (tenzij het bij een andere 'iets' past natuurlijk).

Je kunt bij hele milde symptomen al een diagnose PDD-NOS krijgen. Dan noemt men het gewoon 'milde PDD-NOS'.

Er werd gezegd tegen mij, na afloop van het psychologisch onderzoek, dat het 'ook aan mijn persoonlijkheid zou kunnen liggen'.

Ik vroeg mij daarom af wat men daarmee zou kunnen bedoelen.

Om een diagnose te krijgen moet je echt wel aan het één en ander voldoen. Als het goed is, schrijven ze ook een verslag van een dergelijk onderzoek, heb je dat al eens gelezen?

Je zou kunnen vragen naar een second opinion.

Ik denk dat alleen zij weten wat ze bedoelen met dat het 'ook aan je persoonlijkheid zou kunnen liggen'...maar ik denk dat ze er niet meer mee bedoelen dan wat ze zeggen.

Aan het einde van het psychologisch onderzoek kreeg ik van de gz-psycholoog een verhaaltje te horen die hij door zou sturen naar mijn psych. Nou ja, ik wist eigenlijk niet of ik het er mee eens was. Ik kan het niet in zo'n korte tijd even in mij opnemen, verwerken en tot een conclusie komen. Toch was het een vrij kort verslagje...

Ook leek het alsof mijn antwoorden ingevoerd waren op zo'n internettestsite, en ze de uitkomst maar als mijn verslag bestempelden. Dus dat er per antwoord een bepaalde zin achtergereid werd. Wellicht een ideetje voor mijn site. :D

Tja, ik had gehoopt dat ze wat duidelijker zouden zijn in wat ze zeggen, maar dat is teveel gevraagd van een professional.

On-zin. Je moet aan bepaalde dingen voldoen wil je de diagnose krijgen. Je krijgt het echt niet voor een afwijkend dingetje.

Om terug te komen op je vraag mbt die persoonlijkheid: ik las gisteravond toevallig een mooi stuk over een introverte persoonlijkheid. ;)

Als jij vindt dat ze onduidelijk zijn, dan moet je vragen stellen. Dat hoeft niet eens per se aan die GZ-psycholoog, dat kan ook aan je eigen psycholoog nadat je een dergelijk verslag gelezen hebt. :) Ze zijn er ook voor dergelijke dingen te verduidelijken. En als je het absoluut niet eens bent met de diagnose, dan moet je dat ook bespreken. ;) En misschien is het een idee om naar een gesprek waarbij je weet dat je de informatie niet in zo'n korte tijd in je op kan nemen, kan verwerken en tot een conclusie kunt komen iemand mee te nemen. Twee horen en onthouden meer dan één, kunnen op dat moment meer vragen stellen ter verduidelijking en je hebt erna iemand om het mee te bespreken.

De diagnose autisme wordt niet zomaar gesteld, vraag dus om uitleg als je het niet begrijpt en vraag eventueel een second opinion als je het na die uitleg nog steeds niet met de diagnose eens bent, helemaal als je ouders het er ook niet mee eens zijn, zij kennen je toch goed, lijkt me.

Alle autistische 'trekjes' komen niet bij élke autist voor. Maar een autist moet wel een bepaald aantal dingen hebben voor hij of zij de diagnose krijgt.

Dat had je al gezegd? ;):p

Ik heb PDD-NOS en ik heb niet zo heel veel moeite met veranderingen. Het is alleen maar een verzamelnaam voor een aantal kenmerken die vaak voorkomen bij 'lijders', wat al gezegd wordt, je hebt niet één type persoon.

Oeps, vergeten. :bloos:

Dat. En de naam 'PDD-NOS', geeft al aan dat er wel sprake is van kenmerken zijn van een stoornis in het AS, maar ' not otherwise specified'. Naar mijn idee wordt het stempel pdd-nos gegeven als ze de symptomen niet ergens anders kunnen plaatsen. Op die manier komen er dus allerlei kenmerken onder 1 naam te vallen.

Wanneer er sprake is van minder items kan er sprake zijn van PDD-NOS. Volgens de DSM-IV moet er hiervoor tenminste sprake zijn van tekortkomingen in de sociale interactie naast tekortkomingen in de communicatieve vaardigheden of de aanwezigheid van stereotype gedragingen, interesses of activiteiten. Er mag niet worden voldaan aan de criteria voor een specifieke pervasieve ontwikkelingsstoornis, schizofrenie, schizotypische persoonlijkheidsstoornis of ontwijkende persoonlijkheidsstoornis.

Helaas hanteert niet iedereen eenzelfde systeem...Zo had ik laatst een jongentje op de groep met de diagnose PDD-NOS type McDD :( Maar goed, dit is niet echt ontopic allemaal.

Klinkt als iets voor de computer. :D (n)

Dat kan, maar McDD is toch weer iets aparts (alleen nog niet opgenomen in de DSM, dus zullen ze het daarom wel onder PDD-NOS laten vallen)...iemand met 'gewone' PDD-NOS gedraagt zich over het algemeen heel anders dan iemand met McDD. :)

Daarom ook de :( Welke psycholoog geeft nou die diagnose?? En het ook nog zo uitleggen naar de ouders. Triest.

Omdat McDD toch weer specifieke kenmerken heeft en hoe specifieker de diagnose, hoe specifieker de behandeling kan zijn en hoe meer de ouders informatie kunnen zoeken die echt betrekking heeft op hun kind en herkenning kan vinden bij andere ouders met een kind met McDD, denk ik. Nu is het alleen nog geen diagnose volgens de DSM, dus valt het officieel onder PDd-NOS, denk ik. In de nieuwe DSM zal McDD misschien ook wel opgenomen worden, zo iets is vaak alleen maar een kwestie van tijd.

Mijn verslagje wel.

Overigens kan men ook een van de andere genoemde stoornissen hebben naast de PDD-NOS.

Als er met de DSM-criteria gewerkt wordt niet, zodra je voldoet aan de criteria van één van die stoornissen, voldoe je niet aan de criteria van PDD-NOS (Daarin staat nl: "Er mag niet worden voldaan aan de criteria voor een specifieke pervasieve ontwikkelingsstoornis, schizofrenie, schizotypische persoonlijkheidsstoornis of ontwijkende persoonlijkheidsstoornis."). En als je niet aan de criteria van PDD-NOS voldoet, kan die diagnose ook niet gesteld worden.

Mijn psychiater vindt dat dat wel kan. Dus misschien houdt ze zich niet volledig aan de DSM ja. Of er moet ergens nog iets staan over de manier waarop er met de DSM omgegaan moet worden.

Het lijkt mij trouwens ook logisch dat de ene 'ziekte' de andere niet uitsluit.

Het staat er denk ik meer omdat de stoornissen op PDD kunnen lijken.

je bedoelt het syndroom van asperger...:S

Zijn er bij jou meerdere van die diagnoses gesteld?

Voor zo ver ik weet werkt de DSM zo van 'je voldoet aan de criteria of niet'. Zo hebben wij het iig 'geleerd' op school.

Ik vind dat wel logisch, als de stoornissen door 'ziekte' nummer 1 veroorzaakt wordt, dan lijkt het me logisch dat de oorzaak niet bij 'ziekte' nummer 2 ligt. Het lijkt me ook vrij logisch dat als je bv. gediagnosticeerd bent met RETT je geen PDD-NOS meer kunt hebben, omdat het dan wel een specifieke vorm van autisme is.

Ik denk dat hij het als een grapje bedoelde. ;)

Ze (mijn psychiater) had me verteld dat het ook mogelijk was dat ik <een van de andere stoornissen> heb.

Ik weet verder niet hoe het zit. Kan ook zijn dat het niet op officiële basis geldt. Of ze hebben te weinig toilet papier gehad. ;) :p

Of ze liegt tegen me.

Als de ene ziekte veroorzaakt wordt (bijv. indirect) door een andere ziekte wil niet zeggen dat het niet twee verschillende ziektes zijn.

En als de oorzaak van de ene stoornis bij de andere stoornis ligt, dan hoeft de 'ene' stoornis niet verholpen te zijn als alleen de andere stoornis behandeld wordt.

Ook hoeft de ene ziekte niet per se het gevolg te zijn van een andere ziekte.