Contacten leggen
 

Ik ben dit jaar natuurlijk niet de enige die aan een nieuwe studie gaat beginnen. Toen ik naar de middelbare school ging, had ik niemand die ik kende die dezelfde school had gekozen als ik. Ik stond er dus helemaal alleen voor.

Ook nu weer, heb ik helemaal niemand die ik ken. Ik moet zeggen dat ik het als een grote uitdaging zie, om nieuwe mensen te leren kennen. Ondanks dat mijn overstap naar middelbare school niet zo fijn verlopen is en ik nu dus min of meer weer in een zelfde situatie terecht ben gekomen.

Nu ben ik benieuwd hoe anderen zoiets aanpakken. Stap je zelf op mensen af? Of wacht je juist dat mensen op jou afstappen? Kun je in het begin meteen jezelf zijn of voel je je niet op je gemak bij 'vreemden'? Met andere woorden: hoe heb jij dit destijds aangepakt (en wat zou je een volgende keer anders doen?) of hoe ga je het aanpakken?

Ik wacht meestal af, kijk een beetje de kat uit de boom. Over het algemeen zijn er altijd wel één of twee mensen waarmee het op één of andere manier klikt en waar ik dan mee op begin te trekken. Als het blijft klikken blijf ik met die persoon optrekken en anders ken ik op dat moment de andere mensen iig beter, zodat ik beter weet met wie ik een beetje op één lijn zit.

Leuk dat je er zo positief tegenover staat, denk dat dat sowieso al werkt. :)

Ik ben heel erg afwachtend in dat soort dingen, zeker bij het beginnen van een nieuwe studie oid voel ik me in het begin niet echt op mijn gemak, en wil ik eerst eens goed bekijken wat er allemaal voor mensen zijn en hoe het eraan toegaat. Dat wil niet zeggen dat ik niet opensta voor nieuwe vriendschappen, ik zoek mensen wel op, en kijk of het klikt en er eventueel een nieuwe vriendschap uit ontstaat. Maar het is in het begin zeker niet zo dat ik overal kijk of er misschien een vriendschap in zit, ik houd me een beetje op de achtergrond en zie wel hoe het loopt. En dat werkt tot nu toe wel goed, ik verzamel vanzelf wel de mensen om me heen waarmee ik op één lijn zit, en ik vind het prima zo. :)

Ook bij een nieuwe 'vriendschap' (of wat dat zou kunnen worden) stel ik me niet meteen voor diegene open, pas na een tijdje laat ik echt zien hoe ik ben. Dat zou ik wel willen veranderen, ik mag soms best wat meer van mezelf laten zien, hoef daar niet zo lang mee te wachten. :o

daar heb ik nog nooit over na gedacht het gaat altijd van zelf

ik ga ook helemaal alleen een nieuwe studie beginnen :p

ik ben nog al afwachtend en kijk gewoon eerst de kat uit de boom en kijk of er iemand of mij afstapt :P
al zal ik best wel naar iemand willen toe stappen maar dat doe ik toch meestal niet... :S

Ik ben zelf als ik nieuwe mensen ontmoet ontzettend verlegen en stil, dus ik heb tot nu toe het geluk (?) gehad dat mensen zelf naar me toe komen om contact te leggen.

Heb je geen introductie activiteiten? Als het goed is leer je daar al wat mensen kennen, en als je bij mensen in een groep zit dan leer je elkaar zowiezo wel een beetje kennen doordat je vaak bij elkaar bent en hetzelfde studeert, dan lijkt het mij ook makkelijker om mensen aan te spreken.

vaak heb ik helemaal geen behoefte aan contact, tenzij er wat gedaan moet worden.

introductieweekend van studievereniging, introductieweek van de studie, leer je vanzelf mensen kennen. Ik zou op mensen af stappen, hoewel het vast ook andersom gebeurt. Zoveel, vast wel iets tussen waar je contact mee krijgt.

Ik dacht eert van mezelf dat ik heel verlegen was. En dat was ik ook, maar ik groei er overheen.
Toen ik voor t eerst stond te wachten met mijn sstudiegenoten op een introductie vd studie zag ik iedereen semiverlegen uit de oogjes loeren. Toen heb ik me gewoon aan iedereen voorgesteld en kwam dat wat op gang. Tijdens de intro ben ik ook gewoon anast iemand gaan zitten die mij qua uitstraling wel aansprak, begon ik met n complimentje over dr jas en blabla. Tijdens colleges ging ik ook gewoon naast mensen zitten, stelde ik voor bepaalde dsingen als presentaties samen te doen...Zo heb ik best wat vrienden gemaakt.

kijk gewoon eens om je heen of er iemand tussen zit die mss bij je past qua stijl (tja, uiterlijk kom je toch t eerst tegen). Deel s n complimentje uit. Dan kun je niet fout zitten, toch?

Maar als afwachten meer jou stijl is, moet je dat natuurlijk zelf weten. Wees idd jezelf, doe wat voor jou goed voelt. Er zit vast wel iemand tussen met wie je het goed kunt vinden. En onthoud maar dat de meesten zo niet allen daar niemand kennen en mss engiszins verlegen zijn dus als je wel op ze afstapt vinden ze dat vast alleen maar fijn.

Ja, ik heb zeker introductieactiviteiten. En misschien was het niet al te duidelijk af te leiden uit mijn beginpost; maar ik kijk er absoluut niet tegenop ofzo. Ik ben dan ook niet verlegen (in tegenstelling tot toen ik naar de brugklas ging) en ik ben van plan zelf op mensen af te stappen. Nee, zenuwen ken ik eigenlijk niet.

De reden van dit topic was meer om te lezen hoe anderen mensen dit aanpakken. Meer uit nieuwsgierigheid dus. En ja, wie weet steek ik er nog iets van op :)

Ik wachtte vroeger altijd tot mensen naar mij toe kwamen, maar toen ik ging studeren (ook als enige van mijn omgeving deze studie gekozen) heb ik besloten dat ik nu eens zelf contact wilde maken.
Ik heb gelijk de eerste dag een aantal mensen aangesproken en er gezellig mee gepraat, zodat ik nu eens in de eerste pauzes aan een tafel zat met mensen waarvan ik daadwerkelijk de naam kende enzo. In de volgende weken kwam ik er vanzelf achter welke mensen mijn "types" waren en daar ging ik steeds meer mee optrekken, maar die mensen van de eerste dag het ik nog steeds goed contact mee, hoewel we elkaar niet heel erg liggen.

Volgens mij maakt het niet zoveel uit of je gelijk de eerste dag al gesprekken aanknoopt of even de kat uit de boom kijkt; als je jezelf bent kom je vanzelf bij leuke mensen terecht.

Dit jaar begint ik weer met een nieuwe studie en waarschijnlijk op een andere sportvereniging, dus dat betekent ook voor mij nieuwe contacten maken.. Dit jaar ging het nogal zoepel. Ik vind het leuk om nieuwe mensen te leren kennen, en ben van mezelf redelijk spontaan, klets makkelijk met mensen mee enz. Ook bij de politieke jongerenvereniging ging dat erg goed. Mensen met dezelfde interesses zijn altijd makkelijker natuurlijk. Probleem is wel dat redelijk snel een soort van 'voldaan' was. Sport, politiek, werk, studievereniging, eigen werkgroep.. al die nieuwe mensen begonnen een beetje te tollen.. Maar ach, ik heb een leuk jaar gehad, en waarschijnlijk pak ik het volgend jaar weer zo aan. Heb er een stuk minder zin in (want: minder behoefte aan) dan vorig jaar, maar ik blijf ook dit jaar gewoon op mensen afstappen. (y)

Daarbij ga ik niet naar school met de intentie nieuwe vrienden te maken, het zou een leuke bijkomstigheid zijn, maar ik wil gewoon even m'n diploma gaan halen :)

Ik praat meestal oppervlakkig met iedereen en ga wat vragen stellen. Misschien glimlach ik iets meer dan anders want ik krijg vaak te horen dat ik onbewust arrogant overkom. Ik probeer dus gewoon 'mijn beste beentje voor te zetten', ook al is dat een walgelijke uitspraak. Maar ik ga niet iemand pleasen om contact te hebben. Mensen leren kennen is leuk maar als het niet klikt dan ga ik ook geen toneelstuk opvoeren.

Ik begin volgende week weer met mijn studie, maar kom in een groep/jaar terecht die elkaar al kennen.
Nou ben ik al niet zo goed in contact maken, maar het lijkt nu alleen nog maar moeilijker... :(
Iemand ervaring/tips?

Ik bouwde makkelijk contacten op toen ik nog rookte.

Nu totaal niet meer. Te verlegen als er veel mensen bijstaan.

Vorig jaar ben ik psychologie gaan studeren en ik kende er ook niemand. Op de eerste dag ben ik gewoon bij enkele mensen gaan staan die blijkbaar ook niemand kenden en heb ik een gesprek proberen aanknopen. Dit vind ik nog steeds de gemakkelijkste manier. Enkele van die mensen zijn dan mijn vrienden geworden en in de loop van het jaar heb ik via hen nog andere mensen leren kennen.

Ook via werkjes dat we moesten doen, heb ik contacten (moeten) leggen.

'k Zou het al een pak moeilijker vinden om contacten te leggen, moest ik nu plots na een jaar van universiteit veranderen, want op die andere universiteit kent iedereen elkaar dan al en hebben ze minder snel de neiging om nog meer nieuwe contacten te leggen ;)

Ik ben dit jaar ook met een nieuwe studie begonnen en normaal wacht ik altijd effe en kijk ik wat er gebeurt. Maar dit jaar heb ik echt een heel gezellige groep en hoefde ik niet eens zelf iets te doen, ik was er nog geen 5 minuten en was al druk in gesprek met 6 mensen. Maar als dat niet zo was gegaan was ik waarschijnlijk gewoon blijven wachten en kijken wat er gebeurt. Of ik was op een heel heel heel stil persoon afgestapt ofzo...

Als we het hebben over op kennisniveau mensen leren kennen, daar heb ik geen problemen (meer) mee. Imiteer (binnen je grenzen van individualiteit en zelfrespect) de anderen qua socializen en je kent iedereen straks een beetje. Het verdiepen is een heel ander verhaal.