Ik ben terug (zo heet het gedicht, ja)
 

Hardlopers zijn doodlopers,
Kettingrokers zijn doodrokers.
Het verhaal van de arme Esmeralda María,
En haar twee kinderen, Klaas-Jan en Pia.

Ze werd die woensdag vijfendertig,
De Spaanse moeder Esmeralda - smaragd,
Ze vierde het met sigaretten,
En met de plaatselijke FC in haar prinsenschacht.

Camel of Marlboro, Gauloises rood of blauw,
Ze rookte zich helemaal stuk,
Ook in regen en in kou
Zó stortte ze zich in het ongeluk.

Esmeralda was een heuse schoonheid
In verval, tot een jaar of tien geleden
Althans, en nu zat haar hele hoofd vol met rimpels
Bijkans, en sjans had er niet meer in gezeten
Zodat een ieder haar eerste naam is vergeten.

Ze zocht werk om haar niños te onderhouden
En vond het in een hotel in Sevilla
Ze mocht werken als schoonmaakster van habitaciones
Een goede stap, van onze eigen Maria.

Maar ze rookte maar liefst tíén sigaretten per dag
En ook tussen het schoonmaken van kamers in
Het onheil werd zo door haar aangetrokken
En zou haar spoedig losmaken van haar gezin.

Een exhibitionist, een van de gasten,
Besloot een werknemer in de luren te leggen
Het was een vriend van Marco van Basten
Maar, sst! Ik had beloofd om dat aan niemand te zeggen.

Hij hing het kaartje 'please clean' aan de deur,
Lachend, om het lot waarin hij zich zou schikken,
Wachtend in de badkamer op een schoonmaakster in mineur
Zodat hij haar ultiem kon laten schrikken.

Jezebel zou zijn kamer doen, maar kwam wat later
Ze werd helemaal loca van Maria's rook
Zodoende ging ze even om een glaasje water
En kwam Maria net eerder bij de kamer van dat spook.

Het groene bordje keek haar uitnodigend aan
Ze ging nietsvermoedend naar binnen
Toen ze de grote zooi zag in zijn kamer,
Besloot ze bij het bed te beginnen.

Op dat moment kwam de gast uit zijn badkamer
En schreeuwde geschrokken 'Oh my God! Wat krijgen we nu?
'Wat doe jij in Godsnaam in mijn kamer'?
Zo zei hij diep gekwetst, gehuld in zijn adamstenue.

De dame schoot in eerste instantie in de lach
Bij het zien van zijn schamele edele delen
Maar begreep al snel de ernst van dit gelag
En besloot zijn arme penisje te strelen.

Even genoot de man, maar dacht toen weer aan zijn plan
Hij zei, het spijt me, maar ik zal je moeten ontslaan
Het is wel lekker hoor, zo'n vrouwenhand,
Maar je kan niet zomaar elke kamer binnengaan.

Maria schrok bij het idee van een congé
En wees hem op het 'clean'-bordje, ze stonden erveur,
Maar zijn vriend had snel het bordje omgedraaid
En nu stond er 'do not disturb' op de deur.
En het nieuws bereikte al snel haar directeur.

Maria werd er uit gegooid en haar verdiende loon
Haar directeur zette haar er uit en ook de toon.
Hij was furieus en sloeg haar, en de plank mis
Zodat ze nu weer zonder baan zat en ook is.

De volgende morgen leek ze opnieuw jaren ouder,
Haar gezicht verschrompelder, laaghangende tetten,
Spataderen en eksterogen, ze had alleen nog
Haar twee kinderen, en haar sigaretten.

Zo stierven Klaas-Jan en Pia bijna aan de honger
Zonder zelfs geld voor een sneetje bruin met hagelslag
En als was de situatie nog niet zwaar genoeg,
Ontving Maria plots een belastingaanslag.

Hierop besloten ze te vluchten naar Turkije
Ze gebood haar kinderen om zich vast voor te bereiden
Dan zou ze ondertussen wat automobilisten berijden
En er wel een bereid vinden om hen naar Ankara te rijden.

Na een reis van vijftien dagen en vijftien beurten
Kwamen ze eindelijk bij Ankara aan,
En na een laatste afscheidsbeurt
Kregen ze zelfs wat zakgeld van deze attente Indiaan.

'¡Hasta luego Hij-met-zijn-donderende-geiser'!
Zo riepen Klaas-Jan en Pia in koor.
Ondertussen stak Maria nog een sigaret op,
Maar haar timing was op z'n zachts gezegd poor.

Ze had die dag haastig peuken gekocht
Ze had het merk niet kunnen herkennen, zo snel
'Het is vast iets Turks', was haar aanvankelijke gedachte
Maar het bleek gewoon een pakje van Dell.

Ze rookte als een maniak, doch ditmaal van blijdschap
De honger was over en er was geld voor een boodschap.
De aanslag was ontlopen, de kinderen waren ondergedoken
Ze zouden hier gelukkig worden en zij kon nog jaren roken.
Zo dacht ze: 'Al met al hebben we toch maar geboft'
En juist op dat moment was haar sigaret ontploft.

Haar lichaam werd wild de Eufraat ingeblazen
Verdeeld in ontelbaar veel stukjes, en dat keer tien,
Met open mond keken Klaas-Jan en Pia toe
Zo'n grote puzzel hadden ze nog nooit gezien!

Dit was tragischerwijs het einde van Esmeralda Maria
De stroming voerde haar nog mee naar de Tigris.
Omringd door haar huilende kroost, in constante rouw
Ja, roken maakt meer kapot dan je lief is!

Nja.

Ik vond het weliswaar soms wel leuk om te lezen, maar jouw vervormingen van de taal, het aanhalen van woorden uit een andere taal en het draaien met namen tot het op een rijm lijkt, is hoogst irritant.

Verder ook erg lang.

Maar zoals ik al terloops vermeldde, stiekem wel graag gelezen.

Ik vond het ook leuk om te lezen, omdat het erg toegankelijk geschreven is. Maar het zou als verhaal - zonder het geforceerde rijmgedeelte - misschien beter overkomen. Het einde vind ik jammer, ik voelde hem al de hele tijd komen en tja... het stelde me een beetje teleur!
De Spaanse woorden erdoorheen kan ik eigenlijk wel waarden, zo ook de merknamen, maar het "Oh my god!" had je wat mij betreft weg mogen laten. Dat voegt namelijk niks toe aan het 'Spaanse sfeertje'.

Beetje te moraliserend en te geforceerd naar m'n zin...

Als je het moraliserend vindt heb je het óf niet goed gelezen of een gebrekkig taalgevoel. Desalniettemin, bedankt voor je reactie en voor je tijd.

Misschien reageerde ik beter niet want het verveelde me zo dat ik het einde niet haalde (en daarom waarschijnlijk een verkeerdelijke interpretatie gaf van de inhoud.)

Ik vind de moraal van het verhaal flauw, hoewel het fantasievol bedacht is misschien. Maar het is een beetje leeg eigenlijk, en op één of andere manier vind ik het te spottend en zelfs beledigend in sommige opzichten. Je 'moraal van het verhaal' haalt eerlijk gezegd gewoon het bloed onder mijn nagels vandaan.

Hij was furieus en sloeg haar, en de plank mis
Zodat ze nu weer zonder baan zat en ook is.

Deze woordspelingen vind ik echt flauw.

Zo'n grote puzzel hadden ze nog nooit gezien!

Hier kon ik wel om lachen, goede timing en leuk understatement.

Verder vind ik het behoorlijk slecht geschreven, ik kan me herinneren dat jij altijd vrij goed schreef, maar ik snap niet waar je al die rijmwoorden vandaan haalt en hoe je aan zo'n ritme en metrum komt.

Even voor de duidelijkheid, wat denken jullie dan dat de moraal is?

Daarnaast, als ik het lees is er niets mis met het metrum, ik zal het anders wel een keer inspreken en er een mp3 van plaatsen hier.

En bij de zin 'Maria werd er uit gegooid en haar verdiende loon', moet het woord 'kreeg' voor 'haar'. Ik weet niet waar dat woord gebleven is.

Als ik het lees klinkt het metrum ook krom. Ik bedoel, je kunt overal wel wat van maken als je er moeite voor doet, maar ik vind dat als je dan zo'n rijmschema gebruikt, het ritme vlekkeloos moet zijn. Of haperloos, of zo.

Een beetje schuin lezen en de slechte grappen snel vergeten, dan is dit best te verteren.

oftewel je kunt ongeveer 95% schrappen.

ik opteer voor het schrappen.

Maak maar eens een mooie MP3 :)