Psychosomatiek
 

Ik heb er tamelijk veel last van. En dan voornamelijk tijdelijke verlammingsverschijnselen. Hoe vaak mensen niet tegen mij gezegd hebben "Nou sta verdorie op en stel je niet zo aan!" maar ik kan het dan echt niet. Of dat ik mijn handen ineens niet meer kan bewegen. En dan nog de maag en darmklachten die ik heb, die er ook mee samen schijnen te hangen.

Het schijnt bij mij allemaal met het misbruik dat ik doorgemaakt heb mee te spelen. Maar hoe de vork precies in de steel zit weet ik zelf ook niet. :s

Het eerste dat in mij op kwam was: Geen van beide. Al weet ik dat dat uiteraard geen optie is. :(

Op zich zijn de pyschosomatische dingen die ik heb niet zo erg maar wel lastig. Ik krijg bijv last van eczeem als ik zenuwachtig ben, net zoals prikkelbaardarmsyndroom blijkbaar samenhangt met je psychische welbevinden. Daarbij wekt stress bij mij soms migraine op, maar het kan ook komen omdat ik ongesteld ben of ik iets 'verkeerds' heb gegeten. Ik vind het zo stom klinken dat het psychisch is, alsof het dan minder erg is (dat idee koppel ik er zelf aan). Omgeving reageert niet met onbegrip, pas kwam me tante me brufen brengen omdat ik al een halve avond op de wc zat. Ik geloof zeker dat wanneer je je psychisch niet goed voelt dit zijn effect op het somatische deel heeft. Ooit hoorde ik eens een theorie die zover doorvoerde dat zelfs diabetes werd terugvoert als 'psychisch' :| Dat vind ik dan weer wat ver gezocht..

Zelfs nog wel meer bizarre dingen..
Zelfs kanker zou kunnen komen of verergeren door de psyche...
*kan er ook niet helemaal bij...*
Maar er is wél bewezen dat positief denken bij kanker-patiënten
het helingsproces positief kan beïnvloeden....
Complex!

pff tja. Bij mij is geen oorzaak gevonden voor mijn gewrichtsklachten, maar is het dan meteen psychosomatisch? Zo denken veel mensen wel, en als iets in je kop zit stel je je aan... Ik kan me zeker voorstellen dat spanning je spieren doet verkrampen, dat heb ik in mijn rug, schouders en nek, maar sommige dingen gaan inderdaad te ver. Bovendien, hoe komt het dan dat ik nog steeds vaak last heb van mijn gewrichten, terwijl het psychisch nu heel goed met mij gaat? Ik voel me uiterst gelukkig.

Tja...

Dat verhaal ken ik inderdaad ook, maar ik vond het ergens zo ongeloofwaardig dat ik het in twijfel trok :o (ik dacht 'dat heb ik vast zelf verzonnen, het klinkt niet bepaald logisch') Maar goed, jij kent het verhaal/ de theorie dus ook!

Toch vind ik het moeilijk te bevatten dat er volgens bepaalde opvattingen 'kanker' het gevolg van psychisch welzijn is. Ik denk waarschijnlijk vaak in losse delen in plaats van 'holistisch'.

Hoe worden dergelijke aandoeningen bij heel kleine kinderen overigens verklaard? Een goede vriend van mij heeft op zijn 5de namelijk kanker gehad, maar voor zijn vijfde heeft hij zover ik weet geen trauma gehad oid. Goede vrienden, goede cijders... Of zijn dit uitzonderingen op de regel?

Wel interessant trouwens

Natuurlijk is het een beperkt bruikbare theorie. Als je duizend losse cellen op een petrischaaltje blootstelt aan een carcinogeen of mutageen zal je zien dat een deel daarvan na verloop van tijd gaat muteren; daar komt geen goede of slechte gedachte aan te pas. Misschien kunnen emoties een bepaalde subtiele biochemische reactie triggeren en speelt dat een rol, maar je psyche speelt geen fundamentele rol.

Euh....karma? vorig leven? :s



Maar in hoeverre hebben negatieve gedachten
een invloed op de cellen?
Het is bekend dat mensen die zeer negatief zijn eerder ziek
worden....

Wanneer we negatieve gedachten hebben, worden er andere stoffen aangemaakt dan wanneer we positieve gedachten hebben. Er bestaat een directe relatie tussen negatieve gedachten en weerstandsvermogen.

Ons denken heeft een grote invloed op ons zijn, daarmee
dus ook op ons hele zijn, onze cellen?
Ons lichaam vernieuwd elke drie tot zeven jaar alle cellen,
Maar sommige hebben over zeven jaar nog steeds dezelfde ziektes...

of dwaal ik nu af? Gossie, is nog niet makkelijk dat denken
op de vroege ochtend :D Hoop dat het geen invloed op
mijn lichamelijk gestel van vandaag heeft :P

liefs,
Dashja

Deze theorie beweerd niet dat je niet (ook) ziek kunt worden van andere dingen. Ik ben het er mee eens dat veel ziektes op pyche terug te voeren zijn (andersom, zijn denk ik veel geestesziektes ook terug te voeren op lichamelijke gesteldheid), dat betekent echt niet dat ziektes niet door andere oorzaken kunnen ontstaan. Toch?

Ik denk dat dat vooral met het placebo effect te maken heeft. Het is namelijk ook bewezen dat als mensen maar hard genoeg denken dat een pijnstiller niet werkt (terwijl ze wel degelijk een werkzame stof slikken) de pijn inderdaad niet weggaat. En de omgekeerde versie daarvan is ook bewezen. Geef mensen een placebo, maar vertel ze dat ze het echte krijgen. Resultaat: Een deel van de groep zal toch beweren effect te merken. En het wellicht ook echt zo voelen.

ik heb heel vaak last van misselijkheid, en flauwvallen. daar wordt ook altijd van gezegd dat het psychisch is en ze willen er geen onderzoek naar doen. nee, zolang je in een kliniek zit of hebt gezeten gooien ze alles daarop ofzo :s

oke, nou zal het ook vast wel meespelen ofzo, maar tis helemaal niet zeker dat het niets anderrs is :s