Hoe besluit je wie jou vrienden worden?
 

Het valt mij op dat ik heel oppervlakkig contact met mijn vrienden heb, en dat er maar één of twee zijn die ik echt vertrouw. Veel van mijn vrienden zijn uitgekozen op humor denk ik, en bepaalde meningen die hetzelfde zijn.

Dus, ik vroeg me af welke eigenschappen voor jullie bepalen of iemand een vriend(in) van jou wordt of niet. :)

Basiskennis van de Nederlandse grammatica.

Of je wat aan elkaar hebt, in welk opzicht dan ook.

Kennelijk ervaar jij de waarde van veel vrienden in het gegeven dat ze goede comedianten zijn. Dat is een reden voor vriendschap, maar volgens mij wek jij de suggestie dat je graag vrienden zou willen hebben voor andere doeleinden.

Wat zijn die doeleinden?

Wat wil jij van vrienden hebben en wat heb jij ze te bieden?


Dat zijn de vragen die ik stel.

Voor goede vriendein vind ik het vooral belangrijk dat het klikt, dat je je prettig bij elkaar voelt en dat je leuke dingen met elkaar doet en over alles kunt praten, of iig over bepaalde dingen (want met de een praat je eerder over gevoelens dan met de ander, zonder dat je het idee hebt dat het oppervlakkig is)

Voor oppervlakkige vrienden is het belangrijk dat ze ongeveer hetzelfde denkniveau hebben en lekker slap kunnen ouwehoeren, zullen we maar zeggen.

Dat komt met de tijd denk ik wel. Als ik met ze kan lachen, maar ook een serieus gesprek met ze kan voeren, en als ik me op mijn gemak voel bij ze, en mezelf niet anders hoef voor te zijn, besluit ik dat ze best wel eens mijn vrienden kunnen zijn.

Ik besluit dat eigenlijk niet echt.. dat gaat gewoon zo, ik denk niet in een keer van; 'Zo, zij word een vriendin van mij!'. Maar zolang het klikt en ik het echt super gezellig met iemand kan hebben gaat dat wel vanzelf. Ik moet er ook wel mee kunnen lachen en goed mee kunnen praten. Ik vind het echt erg als iemand niets te vertellen heeft en geen humor heeft, wat moet je daarmee? (n) Daarnaast vind ik het ook belangrijk dat iemand ten alle tijde klaar staat voor je, dat je alles aan diegene kunt vertellen. Dus niet iemand waar je alleen leuke dingen aan kan vertellen, nee, ik moet ook tegen diegene kunnen zeggen dat ik me kut voel, of dat er iets vervelends is gebeurt ofzo.

Het is niet zo dat ik op een gegeven moment besluit of iemand wel of geen vriend(in) van me wordt, zo iets gebeurt of het gebeurt niet. Bij echte vrienden kan ik mezelf zijn en kunnen zij ook zichzelf zijn. Bij echte vrienden is het niet nodig iets te gaan doen, het gesprek gaande te houden of wat dan ook, dingen gaan meer vanzelf en een keer een stilte is niet erg. En of we elkaar nu een week of een maand niet spreken maakt niet uit, als we elkaar weer spreken is het precies zoals de vorige keer, gewoon goed. En er zijn geen verwijten over en weer over weet ik het wat voor onzinnige dingen.

Zoiets groeit. :)

Wat ik belangrijk vind aan vrienden/vriendinnen is dat ik met ze kan lachen, maar ook serieuze gesprekken kan voeren (over wat dan ook), dat ik bij ze terecht kan (en andersom), dat ik me op mijn gemak voel bij ze, nouja, die "standaard" dingen.

Gewoon kijken of het klikt. Ik heb aan de EUR een groepje meiden leren kennen waar ik nog steeds mee omga, vooral met één van hen spreek ik vaker alleen af. We hebben een beetje dezelfde mening over zaken als make-up, kleding en dat soort dingen, ik kan me vinden in haar meningen en humor over politiek en omgekeerd, we vertrouwen elkaar en het is gewoon gezellig.
Vrienden van mijn vriend beschouw ik ook als vrienden. Dat is wat minder natuurlijk gegroeid uiteraard, maar het klikt gewoon en ik kan met elk van hen gewoon praten en gezellig zijn. Dat is dan een kwestie van laten weten dat je ze accepteerd en er graag bij hebt, dan loopt dat vanzelf wel. Hij heeft ook niet van die moeilijke vrienden, zij vonden het prima dat ik zodra wij een relatie hadden meteen overal mee naartoe ging.

Verrekte na-aperd :eek: ;)

Ik bepaal niet wie mn vrienden worden, het groeit zo..(verder heb ik, arrogant gezegd, aan aangeboren instinct waardoor ik eigenlijk altijd wel de "juiste" (betrouwbare) soort mensen om mij heen verzamel..ik bots bv automatisch al met players en manipulators e.d. )

Ook ik kies mijn echte goede vrienden niet. Dat groeit gewoon, dat gebeurt vanzelf, en blijkbaar meestal op de meest vreemde manieren. Met mijn beste vrienden - degenen waar ik het meest aan heb, die ik het meest vertrouw, en degene die ik het beste ken (en vice versa) - zijn mensen met wie ik op het eerste zich veel minder gemeen heb dan veel van mijn gewone kameraden of kennissen.

En dan zit je daar met vrienden die jammer genoeg hele andere hobbies hebben dan jezelf, en een best andere kijk op het leven. :d

Ik besluit niet wie mijn vrienden worden. Ik merk het vanzelf wel. En verder - tja, ik geloof niet dat iemand echt bepaalde kwaliteiten moet hebben om een vriend van me te worden. Kieskeurig ben ik wel.

Een van mijn beste vriendinnen leerde ik in de eerste kennen, en dat kwam omdat we een gesprek hadden over van een lineaal een vliegtuigje vouwen. Tja, op dat niveau zijn we godzijdank niet blijven hangen, maar het is wel zo begonnen. En daarna is het gegroeid.

Soms heb ik gelijk een klik met mensen, soms ook niet, maar echte vriendschap groeit. Het belangrijkste is dat ik niet het idee heb dat ik me moet inhouden, als in mijn ik min of meer opsluiten. Maar echt besluiten? Neuh.

Ik kies ze niet uit, maar ik trek snel toe naar intelligente, sociale, betrouwbare, sportieve types die humor hebben en voor veel dingen in zijn. Maar ik denk dat een heel groot deel van de mensen ook dat soort vrienden wil hebben. Niet zo speciaal dus. :)

Mensen waar ik het goed mee kan vinden op verschillende vlakken en waar ik altijd lol mee heb en waarvan ik ze eigenlijk altijd wel wil zien. En natuurlijk moet dat ook wederzijds zijn (obviously) en die mensen zijn mijn goed vrienden. Ik heb een select en gezellig groepje vrienden :)

Had ik het laatst met een vriendin van mij over: heel grappig hoe je met vrienden van allerlei types bevriend kan zijn. Tegenpolen kan in een vriendschap heel goed. Terwijl je in een relatie voor ons gevoel elkaar op den duur toch een beetje moet aanvullen maar zeker ook raakvlakken moet hebben.

Hoe ik mijn vrienden uitkies? Eigenlijk ken ik de meeste van hen vanaf de eerste klas middelbare. En zo is er een groep gevormd, die sindsdien bij elkaar is. Af en toe mensen erbij, mensen eraf. Maar toch vrijwel dezelfde mensen.
Ze hebben allemaal andere karakters, maar ik merk wel dat de mensen waar ik het dichste bij staan voor mij het meeste te vertrouwen zijn.

Eigenlijk besluit ik dat niet. Ik zal nooit vertrouwen beschamen, ben er voor vrienden die me lief zijn altijd, maar verder ben ik er makkelijk in: vriendschappen zijn bij mij toch wel 'dingen' die komen en gaan. Een paar mensen spreek ik nog af en toe, en als ik ze spreek is het altijd leuk. Maar mijn 'dagelijkse' vriendengroep wisselt snel. Misschien dat dit dit jaar anders wordt, omdat ik eigenlijk wat meer vaste dingen wil. Geen gewissel meer van studie, groep, sportvereniging ed. Want ik denk dat het daar ook veel mee te maken had, hoewel mijn karakter ook wel een schuldige is..

ik besluit niet wie het WORDEN maar wel wie het BLIJVEN.

- geen persoonlijkheidsstoornis is een pre
- niet alleen praten in monologen
- oprecht interesse tonen in anderen
- goede algemene ontwikkeling
- bepaalde dosis humor
- geen roddeltantes/nichten
- iemand die altijd voor je klaarstaat als je het moeilijk hebt

meestal denk ik wel bij de eerste ontmoeting van 'deze persoon heeft het potentieel een vriend te worden'

waarom, omdat het klikt...


maar, er gaat tijd over voor ze meer dan 'kennisssen' worden, voor ik echt vertrouwelijk en niet oppervlakkig wordt, ze moeten me eerst bewijzen dat ze het waard zijn.

Ik denk dat ik bevriend raak met de mensen waarvan ik het gevoel heb dat ik weleens iets gaafs van ze zou kunnen leren.

In eerste instantie zijn iedereen in mijn omgeving alleen maar kennissen.. Heb ik door dat ze van blijvende aard zijn, en dat de band die we hebben wat waard blijkt te zijn van beide kanten, dan zou het vriendschap kunnen worden.
Ik ben een beetje argwanend wat betreft vriendschap.

Haha, sorry, had het niet gezien. :D

als ze er mooi genoeg voor zijn, ik omring me graag met mooie mensen zoals ikzelf. :)

Ook ik besluit niet wie mijn vrienden WORDEN, wel welke mogen BLIJVEN. En ik kan je vertellen, dat zijn er bijzonder weinig.

- Juiste beheersing van de Nederlandse taal
- Zelfde leer/denkniveau
- Ik moet op me gemak voelen bij hun, en zij bij mij.
- Het tonen van oprechte interesse in elkaar
- Goede algemene ontwikkeling
- Initiatief tonend
- Flink met elkaar kunnen lachen (dezelfde soort humor)
- Serieus met elkaar kunnen praten
- Geestelijke/lichamelijke stabiliteit
- Overeenkomende interesse (muziek, sport, werk enz.)
- Altijd bij elkaar terecht kunnen, dus ook s'nachts.
- Gesprekken met enige discussiewaarde
- Spiritueel, inlevingsvermogen, weinig egoïsme

dus als er eentje chronisch ziek wordt, dan is t gedaan met de vriendschap? :p

Als 'ie dan maar ziek blijft ;).. is ook stabiel.

Veel van de hierboven genoemde dingen komen overeen met mijn eigen antwoord. Vrienden worden is niet zo'n probleem; met elkaar kunnen lachen, me op mijn gemak voelen en goed kunnen praten is vaak al genoeg om leuk met elkaar om te gaan. Zulke vrienden veranderen echter wel met verschillende levensfases. De mensen die blijven zijn mensen bij wie ik helemaal mezelf kan zijn (dus niet alleen als het goed gaat), bij wie ik me goed voel en die er onvoorwaardelijk voor me zijn. Eigenlijk is het ook meer een gevoel dat je oprecht heel veel om iemand geeft, dat besluit je niet zomaar of op basis van bepaalde eigenschappen.

indeed :D

Bij mij moeten ze eerst een vragenlijst invullen, waarna ze, a la Idols, een liedje moeten zingen.
Degene die het best is wint en zo heb ik elke week een andere beste vriend/vriendin.

Mag het publiek niet stemmen dan :o?

ik selecteer vrienden op het feit of ze wel dan niet een bedreiging voor mij vormen.

Nee hoor. :p

Maar ik heb in het verleden enkele vriendschappen gehad waar ik op den duur echt knetter van werd. Ze hadden voordurend lichamelijke klachten, niet erg, maar wel toen ze op den duur misbruik gingen maken van hun situatie. Door er de aandacht mee te trekken, met als gevolg dat na verloop van tijd duidelijke te merken was dat die gescheurde knieband & chronische pijn aan de gewrichten binnen het uur waren genezen. Plots werd er een sprint genomen vanuit de rolstoel, werden krukken aan de kant gesmeten en even een kwartiertje gevoetbald. Right.

Geestelijk/lichamelijk welzijn ligt in mijn ogen erg dicht bij elkaar, vandaar dat het ook samen vermeld staat. Bij hen was psychisch gezien ook van alles mis, en des te fijner was de aandacht en de zorg zelfs wanneer je het - op de manier zoals het bedoelt was - eigenlijk niet nodig was. En daar heb ik wel een hekel aan... Jengelen om niets. Vandaar dat ik hooguit met zulke mensen om ga voor oppervlakkig contact, échte vrienden zal ik er niet mee worden.

Vriend van mij die enkele jaren geleden in een psychiatrisch ziekenhuis belandde heb ik ook nooit in de steek gelaten, maargoed dat verhaal was dan ook compleet anders en had in geen enkel opzicht te maken met oneerlijkheid of het trekken van aandacht. :)

Ik kies ze niet echt bewust, 't worden vanzelf vrienden omdat het gewoon klikt. Gemeenschappelijke interesses is wel belangrijk, geloof ik. Of gemeenschappelijke ervaringen, humor. Dat soort dingen.

Ze mogen sms-en op de volgens hen meest geschikte vriend of vriendin. En dat voor slechts 17 euro per sms!

Bij mij hangt het er gewoon van af of ik me meteen op mijn gemak voel bij iemand, of ik aanvoel of de ander ongeveer hetzelfde denkt en zo niet bereid is zijn/haar ' argumenten ' te geven. Dat klinkt misschien heel stom, maar je leert andere mensen gewoon niet goed/beter kennen als je hun gedachtengang niet kent.
Met mijn beste vrienden en vriendinnen moet ik over alles kunnen praten zonder erbij na te denken of de ander het niet op straat gooit.
En verder moet ik gewoon oppervlakkige lol kunnen hebben, maar dat kun je in principe met iedereen wel.

ik vint dat ook wel een belanerijk krieterium

Het moet klikken :)

mensen van wie ik altijd shag krijg.

uh, ik besluit het eigenlijk niet. spontaan enzo.

Humor en gevoel van herkenning zijn goede kenmerken :)

ook Intelligentie is belangrijk.

Geur oa. Als ik iemand niet lekker vind ruiken mag ik hem sowiso al niet. Dat gebeurd voornamelijk onderbewust, maar ik realiseer me wel dat al ik al mijn vrienden en mijn beste vriendin lekker vind ruiken. Verder op intelligentie en humor. Ik moet met iemand kunnen sparren. Hij of zijn moet het bij voorkeur op essentiele vlakken grotendeels oneens zijn, en op 1 of 2 dingen roerend eens. Dat geeft in mijn ogen de beste vriendschappen.
Wat ik ook heel bealngrijk vind is loyaliteit en creativiteit.