je schoonouders
 

ik heb nu al een tijdje een vriend, maar ik heb zijn ouders nog niet ontmoet. ik vraag me nu af wat ik precies kan verwachten. ik ben bang voor het 'verschrikkelijke schoonmoeder syndroom', want volgens mij is hij best hecht met zijn moeder en misschien ziet ze mij wel als een bedreiging.
hoe heb jij je schoonouders het eerst ontmoet en hoe is jullie contact? hoe gedroeg jij je toen ze je pas kende, sprak je ze aan met u of met jij?

Ik heb de schoonouders van mijn ex gewoon ontmoet toen ik een keer bij hem thuis op visite kwam.
Ik vond zijn moeder maar raar. Ik sprak hun wel aan met u.
Maar ik zou me er maar niet zo druk over maken misschien is ze wel harstikke aardig. En anders heb je toch wat met je vriend en niet met de moeder van je vriend.

ja, das waar. ik maak me er waarschijnlijk ook te druk om. maar soms hoor je van die horror verhalen.....

Ik ontmoette mijn schoonmoeder volgens mij al 2 dagen nadat we wat gekregen hadden. Ik had zin om hem te zien, ben naar hem toe gereden en daar zag ik haar.
Ik spreek oudere mensen altijd aan met u, dus haar ook. In het begin schrok ze een beetje, want ze had hem altijd in haar hoofd met een stil, verlegen meisje en ik ben alles behalve dat.
We hebben samen koffie gedronken en even gekletst over mijn werk waar ik net vandaan kwam. Vervolgens ging ik met hem mee naar zijn kamer en heb toen mijn koffie kopje naar de keuken gebracht. Dat vond zij blijkbaar helemaal geweldig!

Ze vind ons geweldig bij elkaar passen, ik spreek haar aan met Moeder of Mams en ze belt me ook regelmatig. Ze zegt tegen mensen altijd dat ze 4 zoons en 1 dochter heeft en stelt me ook aan iedereen zo voor.
Ze heeft me gelukkig nooit verteld over hoe ik voor haar zoon zou moeten zorgen en heeft ook geen kritiek.

Ik denk dat je het beste gewoon jezelf kan zijn. Als je twijfelt over hoe je haar aan moet spreken kan je dat denk ik wel vragen. "Hoe wilt u het liefst aangesproken worden, dat maakt het gesprek wat makkelijker."
Vlieg niet meteen van de voordeur naar de slaapkamer of naar de kroeg, maar ga even zitten en neem de tijd voor een praatje.
Je hebt verschrikkelijke schoonmoeders, maar je hebt er net zoveel schatten tussen zitten!

wat een lieve vrouw! :)

Ik moest ook grinniken :D

Ik heb mijn schoonouders nog niet echt goed gesproken, ik ging net weg bij mijn vriend toen zij thuiskwamen, toen heeft zijn moeder ons ff naar het station gebracht. Van zijn papa kan ik nog niet zeggen wat ik van hem vond. Zijn mama gaf mij een erg agressieve indruk, maar goed, dat zal echt wel meevallen. Altijd het beste van mensen denken he :p

Mijn vriendin en ik hebben pas wat gekregen toen we voor de 4e keer afspraken, dat was bij haar thuis. Daar heb ik dus ook gewoon haar moeder ontmoet die er toen ook was. Haar vader een keer toen hij kwam binnenvallen bij hun. (Haar ouders zijn, net als de mijne, gescheiden)

Het is niet zo dat we dikke lol met elkaar maken ofzo, maar we kunnen wel gewoon met haar praten en ze levert verder ook geen kritiek op onze relatie. Dus dat zit wel snor :)

Ik heb zijn ouders voor het eerst gezien nadat we al enkele maanden samen waren. 'k Wist ook niet goed wat ik zou moeten doen enzo dus heb ik aan mn vriend gevraagd wat zijn ouders het liefst hadden. Met een kus/hand begroeten, jij of u zeggen,...Uiteindelijk bleken ze heel lief te zijn ;)

Ik heb een verschrikkelijke schoonvader , dat kan ook nog natuurlijk. Eerste klas klootzak (y) Schoonmoeder daarintegen is super, ze doet me veel denken aan mijn eigen moeder, ze is zorgzaam, recht door zee en geinteresseerd, evenals haar vriend. Die is meer een (schoon)vader dan de biologische.

Ik zou graag zien dat mijn schoonfamilie wat leuker was, maar helaas, er is een hoop familie ellende in de wereld *zucht*

Ik kan eigelijk weinig negatiefs over men schoonfamilie zeggen. Vind het heerlijke mensen.

Ik leerde ze voor het eerst kennen toen ik daar voor het eerst kwam. Gewoon heel simpel. Weinig bijzonders. Wat gedronken met zen alle en wat gepraat en toen zijn we naar boven gegaan. Nu praten we nog steeds wel veel. Dan zitten we tv te kijken en praten we veel.

Van de schoonmoeders die ik ontmoet heb, was er echt maar 1tje die echt aardig was tegen me. Maar misschien komt dat omdat zij mij al kende voordat ik iets kreeg met haar zoon. De andere moeders deden niet onaardig, maar ik merkte dat er wrijving was, door sarcastische opmerkingen en af en toe wat gemene/flauwe opmerkingen...

ik ging eerst vriendschappelijk met m'n vriendje om en had zn moeder toen al vaker gezien. ik kan heel goed met haar opschieten en eigenlijk alles tegen haar zeggen, dus ik hoef me niet echt anders te gedragen en ik spreek haar gewoon aan met je.
zn vader zag ik pas later, maar daar is het eigenlijk hetzelfde bij, alleen ken ik hem minder goed.
kon het niet beter treffen (y)

Prima mensen, iets netter, deftiger dan wij, denk ik, maar wel ontzettend aardig en erg intelligent, wat zorgt voor goede gesprekken. Oh, en ze hebben een goed gevoel voor humor, dat werkt ook wel.
Ik weet eigenlijk niet meer of ik ze met u of jij aansprak, ik denk met jij, en ik vermoed dat ik aan vriendlief heb gevraagd wat ze normaal zouden vinden. Of ze hebben het meteen zelf gezegd, zo zijn ze ook wel.

Ik heb me d'r wel wat zenuwachtig om gemaakt en ik zal het nog wel niet allemaal goed doen met ze, omdat ik gewoon niet zo'n mensenmens ben en niet goed weet wanneer ik nou de kat uit de boom moet kijken en wanneer ik gewoon kan doen, en óf ik nou wel alles kan zeggen als zelfs vriendlief zich op een bepaalde manier thuis inhoudt (of zich iig netter gedraagd als z'n moeder erbij is :P). Maar goed, zo'n sociaal talent ben ik dan ook weer niet. En ik denk dat ze me in ieder geval wel een beetje mogen...

Het heeft geen zin je op te winden over het feit of je wel of niet in de smaak valt. Je kan enkel proberen jezelf te zijn, als jouw vriend jou leuk vindt dan zou hij willen dat zijn ouders ook de jou zien zoals hij je kent... wees dus jezelf.

de moeder van mijn ex kende ik al voordat ik hem kende (was mijn lerares aardrijkskunde in de 1e en 2e) en ik vond dr altijd heel aardig! Zn vader bleek net zo aardig en ik mocht ze echt heel graag, vind het altijd leuk als ik dr nog eens spreek! Sprak ze op den duur ook gewoon wel aan met je en jij en dat vonden ze ook geen probleem ofzo. Ik hou van schoonouders, maarja ik hou sowieso van familie!

ok bullshit om nu al iemand te willen beoordelen! wacht af en maak er het beste van!

Euh, even denken :o

Zij waren erg benieuwd naar mij en na een paar weken hebben we een keer bij haar thuis afgesproken. Ben gewoon mezelf gebleven en het bleken hele aardige mensen te zijn, waarbij ik gelijk een fijn gevoel had. Nu ben ik er zo ongeveer kind aan huis :o

De eerste keer dat ik naar hem toeging, heb ik met zn ouders kennis gemaakt. Maar ik was wel een beetje nerveus :o, wilde een goede indruk achter laten.

Maar zijn ouders zijn echt superlief, net zoals alle ouders van ex-vriendjes trouwens.

Toen ik voor het eerst naar hem toe ging was zijn moeder er ook, gewoon een film gekeken ofzo. Als ik bij hem ben is het gewoon gezellig, we kunnen wel goed met elkaar opschieten geloof ik. Z'n vader kende ik al doordat hij leraar is bij ons op school en ja, met hem is het contact ook prima. Gelukkig heb ik nooit les van hem (gehad). :)

Mijn schoonmoeder is gewoon een top mens.
Ik kan er goed mee opschieten, we hebben dan ook allebei een koffie verslaving en dezelfde humor ;)
Helemaal goed!

Mijn schoonvader leek een norse man (het kom-niet-aan-mijn-kleine-meisje soort vader), maar zodra hij doorhad dat het serieus was hoor ik er helemaal bij.

Ook de rest van de schoonfamilie kan ik prima mee, tantes/ooms/neefjes en nichtjes etc.

Kortom, niks te klagen.

Ik heb zijn ouders voor het eerst bij hem thuis ontmoet (hij woonde op zichzelf, zij kwamen langs), was erg leuk. Beetje gekletst, ik sprak ze aan met 'u', maar dat werd als vrij snel 'je'. Ze zijn heel aardig, geven nooit kritiek op onze relatie ofzo. Zijn moeder kirt altijd heel lief over mijn zachte, jonge huid :D Zijn vader vraagt me altijd voor advies als hij problemen met z'n pc heeft :) Heel leuk allemaal (y)

Ook de rest van de familie is erg aardig. Een van zijn tantes is tegelijk met mij jarig; ze stuurt altijd een kaartje en belt ook altijd even op, dat doen mijn eigen tantes niet eens. Ze zijn ook altijd oprecht geïnteresseerd.

Ik heb zijn vader eerder ontmoet dan zijn moeder, omdat zij een weekendje weg was. Ik ben toen met hem en zijn vader 'uiteten' geweest. Dat was wel leuk, gewoon wat gekletst en na het eten nog even naar hun huis. Zijn moeder ontmoette ik bij hen thuis, ik kwam zondagmiddag langs en bleef mee-eten. Ik moest wel komen, anders mocht hij na een feest niet bij me blijven slapen. Zijn moeder vond ik iets enger om te ontmoeten, ze heeft maar 1 zoon (en hij is dan ook nog enigst kind) en ze is behoorlijk zorgzaam e.d. Ik sprak die ouders allebei eerst wel aan met u, maar dat doe ik inmiddels echt niet meer. Ik let wel een beetje op m'n taal als ik bij hun ben (ik praat vrij grof) maar verder ben ik er gewoon mezelf. Ik help als het nodig is dan ook mee met koken, tafel dekken e.d. Afgelopen zomer zijn we zelfs nog met zijn ouders een nacht naar Parijs geweest, wat heel leuk was (y)

Schoonouders ^^ Hehe, zo zie ik ze bepaald nog niet, zo lang zijn we nog niet samen.

Maar ik heb ze heel snel ontmoet, eigenlijk een week nadat we iets kregen al. Ik ging de week erop naar Amsterdam, maar zijn broer was ook jarig, dus kwam ik ze daar meteen tegen. En ik moet zeggen, ik vind ze echt ongelofelijk gaaf :D. Ik kon er goed mee opschieten, vertellen, lachen, zijn moeder schildert ook en is heel aardig, zijn vader is een intelligente man met humor, damn, alleen al voor zijn ouders zou ik bij hem blijven :D.

Ik ben zelf meer een u-persoon, maar aangezien hij zijn ouders zelf aanspreekt met jij en je en zelfs bij voornaam, heb ik dat ook maar overgenomen.


Overigens heb ik alleen nog maar aardige schoonouders gehad eigenlijk. Altijd lieve mensen, die sowieso al in de wolken waren als ik mijn eigen glas terugbracht naar de keuken (altijd goeie zet!!! Niet zomaar in kasten gaan en je eigen afwas even terugzetten, maakt altijd prima indruk).

Andersom ging het trouwens ook prima, toen mijn man (toen was hij nog helemaal niets eigenlijk :D ) mijn ouders ontmoette, voelde hij zich meteen thuis. Hij noemde ze meteen bij hun voornamen (wat ik zelf ook doe, dus dat was niet erg raar) en ja, 't klikte goed. Nu, 6 jaar later, klikt het alleen nog maar beter.

Spreek jij jouw ouders dan met u aan?

Ik zag ze voor het eerst bij mn vriend thuis, toen was net de vader van zijn vader overleden. Was een vrij vreemde situatie dus, iedereen was vrij verdrietig, maar ze stonden wel erg open voor me.
Ons contact is geweldig! Ze zijn echt enorm lief, zorgzaam, belangstellend en kan echt geweldig met ze lachen. Zijn vader slijmt nogal bij me, soms beetje over the top, maar ach, kunnen we hem weer lekker plagen ;) (de moeder van mn vriend is / was de enige vrouw in huis)
Toen ik ze net kende deed ik normaal, nu ben ik iets uitbundiger, durf meer te zeggen en te doen, voel me er echt thuis. En ik spreek ze al vanaf moment 1 aan met jij en je. Dat wilden ze zelf ook graag :)

Succes met jouw schoonouders, ze vreten je niet op!

Ik heb zijn moeder voor het eerst ontmoet toen ik voor het eerst bij hem thuis was, en we slechts een week wat hadden. Ik heb me gewoon netjes voorgesteld en haar aangesproken met U, waarop zij al heel snel zei 'Maak daar maar gewoon Ria of jij van hoor, anders voel ik me zo oud :d'. Enfin ook goed!

De ouders van mijn exvriend heb ik ook bij hem thuis ontmoet; Echt van die mensen waar je met tegenzin over de vloer komt, alles plechtig... Bidden voor het eten... Bij het opscheppen 'Dank u wel' zeggen... Wachten met van tafel gaan totdat zijn moeder dat aan gaf. Bedanken voor het eten, netjes aanspreken met u enz. Niet erg, maar niet aan mij besteed. :o

Edit: Met de moeder van mijn huidige vriend ga ik overigens goed om, nooit problemen mee gehad. Leuk mens (y)

Gelukkig wel! Scheelt enorm, want als je soms verhalen leest....