sonnet: Haar Nagels
 

Je nagels in m’n rug, pijnlijk zacht,
Samen vallend, vragen stellend, welk
lawaai zou ‘k maken? De geluiden klinken elk
Precies zo helder als ik ze verwacht;

Dit was geen werk, geen gezwoeg,
Met volle teugen genieten van de traan
Ze zag me schreeuwen, hoorde me gaan
Van dat zoete bloed heb ik nooit genoeg.

De stemmen in haar hoofd roepen me toe;
Ga maar door, doe wat ik doe
Leg je hoofd naast haar neer,

En deel die hemelse pijn nooit meer,
’t is vijf voor 12, de tijd dringt niet.
Neem haar tijd, en jouw verdriet.



www.noxa.net/geens

Ten 1e mag je maar 2 gedichten per dag posten...
Ten 2e mag je geen reclame maken...

Je gedicht is wel aardig

Ten eerste zeg ik hetzelfde als wat Gothic zei.

Ten tweede vind ik dit niet echt een sonnet. De vorm klopt wel, maar de inhoud niet. Voor zover ik weet, heeft een sonnet na de eerst acht regels een breuk/val. In jouw gedicht zie ik de val niet.
Als ie er wel in zit moet je me dat nog maar ff uitleggen.
Vinnem niet echt geweldig, sorry.

Liefs Kimry

Waarom moet de volta er zo dik opliggen? zoek wat meer naar de volta, want deze kan even goed in de vorm liggen...


greetz

Ik vind hem wel heel goed.

Het wekt een soort verlangen op, en er vormt zich een beeld bij wat er gaande is. (y)