Ouders-"kind" relatie
 

Ik wil binnekort met mijn vriendje een paar dagen gaan kamperen (in een TENT, jawel dames en heren :rolleyes: ) en nu doen mijn ouders daar een beetje lastig over.
We zijn bijna een jaar samen, hij komt hier geregeld over de vloer en mijn ouders zijn heel blij met mijn keuze (dat hebben ze al dikwijls letterlijk gezegd ;)). Ook ben ik al 2x daar gaan logeren en hoewel er niet werd ingegaan op de details, dacht ik toch dat ze niet echt naïef zijn in de kamerverdeling enz... Ik zit op kot, ik neem ook wel al 2 jaar de pil, op initiatief van mijn moeder...
En nu dit weer.

Dus nu was mijn vraag eigenlijk:
Vanaf wanneer lieten jullie ouders jullie wat meer "los"? Allez dan bedoel ik dus: gaven ze jullie jullie eigen verantwoordelijkheid om te doen en laten wat jullie zelf wouden zonder dat uitgebreid overleg nodig was?
Vanaf bepaalde leeftijd, vanaf dat ze niet meer financieel verantwoordelijk waren, vanaf het moment dat je uit huis ging of vanaf je trouw;)...

Of heb ik gewoon moeilijke ouders? Dat kan ook natuurlijk :)
(En nee ik heb niet echt zin om zelf uitgebreid over intimiteit enz te beginnen met mijn ouders aangezien, dat onderwerp hier niet echt spontaan ter sprake komt)

je bent 20.. :|

Ok mijn ouders doen dus belachelijk, dankjewel.

Ik ben bijna 22, en mijn ouders laten dit ook niet toe...
Als een vriendje blijft logeren ( en dan enkel als deze niet thuisgeraakt en het maar 1/maand is) dan moet deze in logeerkamer slapen.
Ikzelf mag ook niet ginder gaan slapen, tenzij andere kamerverdeling, en ook max 1/maand en enkel als niet anders gaat enzo.
Valt natuurlijk in laatste geval een mouw aan te passen, maar ze zijn toch streng in dat soort zaken ( of zeer naief)
Gaan kamperen, op reis gaan zit er bij mij dus ook niet in.

loslaten gaat geleidelijk.

het feit dat jouw ouders hier moeilijk over doen heeft inderdaad met loslaten te maken. ze zien je nog niet als een (volledig) zelfstandig en volwassen individu of ze zijn gewoon ouderwets.
maar ik begrijp dat je ouders dus wel weten dat je met je vriend naar bed gaat, bij elkaar slaap ed. maar samen op vakantie mag niet? (en wat is er mis met een tent??)

dan is natuurlijk de vraag in hoeverre trek jij je hier iets van aan? je wilt met je vriendje op vakantie, kunnen je ouders dat echt tegenhouden? je moet je zelf ook losmaken van je ouders...

je bent een beetje onduidelijk vind ik, bedoel je nou vrij laten alsin seks laten hebben zonder moeilijk te doen of in het algemeen loslaten?

edit: wow maar je bent 20, dan moeten ze zich er gewoon bij neerleggen dat hun dochter seks heeft, ze kunnen je niets maken en anders wordt het misschien tijd om uit huis te gaan?

edit2: oh je zit al op kamers, haha dan ben je wel echt de lul als ze zich nog zo met je bemoeien :eek:

Welja ik heb zo het idee dat wanneer ze het mij koudweg verbieden en ik het toch doe, ze een heleboel andere prioriteiten gaan wegnemen. Want begrijp me niet verkeerd, mijn ouders zijn zeker de slechtste niet hoor, in tegendeel, maar ik vind het gewoon vreemd hoe ze nu ineens reageren.

En over het feit dat ik onduidelijk ben: ik bedoel het algemeen, over telkens steeds weer de toestemming vragen, waarop zij moeten gaan "overleggen" en mij een ambetant gevoel doen geven en dit en dat. Dus vroeg ik mij af: is 20 nu net oud om "bemoederd" te worden of ben ik maar een dom kind die beter zou moeten luisteren naar zijn oudjes. Mijn vrienden ondervinden precies minder problemen dus ik denk persoonlijk het 1e.

Wat het samen slapen betreft: ik denk dat ze het eerder vermoeden maar niet "willen" beseffen, per slot van rekening ben ik nog altijd hun oudste en dus eerste.

euhhh je woont op kot (kamers toch?).. dus ik vind het maar vreemd als ze je nu nog dingen proberen te verbieden dan eigenlijk :|

Damned je bent 20! Dan zou het 'gezeur' van mijn ouders me echt een rotzorg zijn...

Mijn moeder is vanaf mijn 14de jaar al heel vrij geweest, maargoed ik was dan ook al redelijk snel volwassen te noemen, naar het schijnt. Heb zelf op die leeftijd aangegeven dat het me verstandig leek om aan de pil te gaan en zo ben ik haar met wel meer dingen (erg) voor geweest. Soms ging het haar zelfs iets te snel, maar verstandig vond ze me wel.
Om zaken met betrekking op vriendjes heeft ze dan ook nooit zo moeilijk gedaan; Tuurlijk was ze voorzichtig met me, maargoed dat zou ik in de toekomst ook zijn met mijn kinderen. Zo mocht ik destijds niet samen met hem een weekendje weg, maar enfin; Ik was slechts 15, en we waren nog maar net samen. Lijkt me logisch. Als ze het me nu na 2 jaar nog zou durven verbieden heeft ze gewoon pech. ;)

Zolang ik vertel waar ik naartoe ga, hoelaat ik ongeveer thuis ben enz. Mag ik doen en laten wat ik wil. En dat voelt eigenlijk prima, zo oud ben ik nog niet immers. Al vind ze het nog steeds wel heel erg moeilijk om mij los te moeten laten, maar daar kan ik gelukkig zelf ook nog meer dan genoeg aan doen om dat te veranderen. (y)

Als ik 18 word (eind november) mag ik van m'n ma eigenlijk alles doen wat ik wil, samen met mijn vriendin of alleen. (m.u.v. criminele activiteiten en drugsverslaving e.d. maar dat spreekt voor zich he ;)) Het is natuurlijk wel zo dat ik wel zelf alles dien te financieren.

Het is belachelijk dat je ouders dit je nog verbieden. Het is natuurlijk wel zo, dat als je bij hun thuis bent je aan hun regels moet houden, dus ook dat je vriend daar niet zomaar mag komen slapen en jullie apart moeten slapen, dat zijn gewoon hun regels dat moet je accepteren en als ze later versoepelen is dat mooi meegenomen.
Maar dat je zelf niet mag beslissen of je daar blijft slapen of niet slaat toch nergens op? Je bent volwassen en zit op kamers, dus daar hebben je ouders toch geen inspraak meer in lijkt mij zo? Ze moeten maar accepteren dat hun kleine prinsesje nu volwassen is en een eigen leven begint (y)

Tja uiteindelijk ben je toch 20. In een tent slapen kan zo erg toch niet zijn. Mss hebben je ouders er een reden voor, maar ik dacht dat je zei dat ze hem wel goed vonden.

Ik vind je ouders ook onredelijk, maar ik heb het idee dat dit in België veel meer voortkomt, dus aangezien je het nu op een grotendeels Nederlands forum vraagt, zegt iedereen wel sowieso dat je ouders ongelijk hebben :) Ik weet ook niet precies hoe het komt, maar in mijn omgeving mogen veel mensen ook niet zomaar bij hun lief gaan slapen, ook al zijn ze dan volwassen...

*ook Belg dus*

Yep, ik dacht het al. Ik herken hier de Belgen op den duur ;)

En er moet eens uitgezocht worden waar dat verschil aan ligt.. Het zal wel iets met meer verantwoordelijkheid, sneller zelfstandig te maken hebben ofzo

De Belgen mogen precies minder van thuis uit. :s

Ik mocht wel een paar dagen op vakantie met mijn vriend (we hebben nu 7 maanden, toen 5 maanden), maar het is nog steeds lastig. Bij hem slapen (ik woon nog niet op kamers) is lastig, en is me eigenlijk nog maar een keer gelukt. (met toestemming van mijn ouders dan, anders zeg ik gewoon dat ik bij iemand anders slaap) Het is lastig, maar ik snap ze ergens wel. Toch probeer ik me ertegen af te zetten, al besef ik dat ik pas echt vrij ben als ik op kamers woon. Althans, dat dacht ik tot ik de openingspost van de TS las. :| Overbezorgde ouders. (n)

En ik kom uit NL. :)

Mijn moeder heeft me al vrij jong 'vrijgelaten', zeker wat betreft seks. Mijn verhaal komt een beetje overeen met dat van HvJ. Wat betreft toestemming vragen: ik vroeg laatst aan mijn moeder of het oké was of ik 14 september naar The Infadels in Tivoli (Utrecht) ging (ik woon zelf in Limburg) en dan zou blijven slapen bij een vriendin daar, toen keek ze me aan en vroeg: "Waarom vraag jij nog steeds toestemming aan mij?" Het komt er in ieder geval op neer dat ik mag gaan en staan waar ik wil, zolang ik maar duidelijk maak waar ik ben en bijvoorbeeld niet alleen naar huis kom (bij uitgaan bijvoorbeeld).

Ik was 14 toen ik mijn eerste vriendje kreeg en die woonde in Flevoland, toen deed ze in het begin alleen moeilijk over het reizen (dat mocht ik niet alleen), maar na een paar maanden mocht ik ook dat... over daar blijven slapen deed ze in het begin ook eventjes moeilijk, maar ze had zelf ook wel door dat ik hem anders niet kon zien, dus toen liet ze me vrij snel 'los' (wat ze overigens totaal niet makkelijk vond en ook wel liet merken).

En nu is het weer dezelfde situatie; de reistijd naar mijn vriend is bijna 3 uur en we blijven bijna elk weekend bij elkaar slapen.

Op mijn 16de had mijn beste vriend (die homo is!) mij uitgenodig aan zee voor het weekend. Mijn vader deed er eerst moeilijk over maar ik mocht uiteindelijk toch gaan omdat hij dacht dat we in aparte kamers gingen slapen.

Toen ik 18 was, had diezelfde vriend mij uitgenodigd voor een weekendje Parijs met zijn moeder. (was als cadeau voor zijn verjaardag) Er ging dus 1 kamer van 1 zijn en 1 kamer voor 2 personen. Mijn vader heeft er heeeeel moeilijk over gedaan. Ik heb hem moeten beloven dat ik met de moeder in de kamer ging slapen. :rolleyes: Heb ik beloofd; maar niet gedaan. Gelukkig speelde de moeder van die vriend het spelletje mee... (y)

Nu ben ik bijna 20. Wanneer ik naar bbq's ga of naar feestjes bij vrienden mag ik altijd wel blijven slapen. Daar hebben mijn ouders nu geen problemen meer mee (misschien omdat ze weten dat ik al 2 jaar een vriend heb?)

Maar bij mijn vriend is het wel nog steeds een groot probleem. Ik mag zeker NIET bij hem blijven slapen en ik moet er zeker niet aan denken om met hem op vakantie te gaan. Maar ze hebben eigenlijk iets tegen hem. Nu vraag ik mij af of het daardoor komt, of dat het ook zo zou zijn, moest ik een andere vriend hebben...

Je ouders zijn dus niet de enige die moeilijk doen ;)

Ik ben trouwens ook van belgië :p

kom op je bent fucking 20. Je kunt zelf wel bepalen wat je wilt en wat je niet wilt. Daar heb je je preutse ouders niet voor nodig (y).

Kom op, je bent 22. Dan mag je ook wel gaan beseffen dat het niet om preutsheid gaat, maar om heel andere dingen.

Ja, ik ben ook Belg. En ja, bij mij hebben ze ook nooit graag logies over de vloer gehad. Of het nu om de tofste meid van de wereld, prinses Mathilde of eender wie gaat. De gedachte die daarachter schuilgaat: "Het is hier geen hotel."

Waarom dat ze dan moeilijk doet over samen gaan kamperen, weet ik niet. Omdat ze kamperen zelf niet leuk vindt? Omdat kamperen iets voor Hollanders is, en niet voor welopgevoedde mensen?
Mijn reactie zou zijn: "Och, ma, zeur toch niet zo, en gun mij een leuke vakantie". Niet dat het zou helpen, maar jou tegenhouden zal ze ook niet. Denk ik.

Als ik rond had willen sletten en onverantwoord seks had willen hebben, had ze me dat toch niet kunnen verbieden dus mijn moeder is zo verstandig geweest mij vroeg genoeg alles van binnen en buiten uit te leggen en me verder mn eigen gang laten gaan (y)

Mijn ouders hebben me eigenlijk heel vroeg vrijgelaten. Ik kreeg mijn eerste relatie pas toen ik net 17 was, dus wat dat betreft kan ik ook niet zoveel zeggen over de periode daarvoor, maar slapen bij gewone vrienden is daarvoor ook nooit een probleem geweest. Sowieso heb ik altijd een hele goede en open relatie met mijn ouders gehad, dat speelt denk ik ook wel mee. Na 8 maanden sliepen mijn vriend en ik voor het eerst bij elkaar, in een tent in België toen ik langskwam terwijl hij daar met zijn familie op vakantie was. Dat we daarvoor nog nooit bij elkaar geslapen hadden komt eigenlijk vooral door zijn ouders, de mijne vinden me inmiddels wel zelfstandig genoeg om zelf te bepalen wat ik doe, nu ik op kamers woon al helemaal.

Als ik als Nederlandse naar je situatie kijk vind ik je ouders overdreven beschermend en is het ronduit belachelijk dat ze je op je 20ste nog zulke dingen verbieden terwijl je nota bene uitwonend bent. Maar ik denk dat de Vlaamse cultuur hierin misschien ook gewoon van de Nederlandse verschilt en dat het gedrag van je ouders in België waarschijnlijk wat gebruikelijker is.

Mijn ouders hebben gelukkig altijd al ingezien dat mijn broertje en ik toch wel aan seks zouden beginnen als we daar zin in hadden, of zij het nou zouden verbieden of niet, dus ze hebben eigenlijk nooit moeilijk gedaan. Ja, toen mijn broertje zestien was en zijn vriendin van ook zestien de eerste keer meteen bij hem in zijn bed zou slapen, maar dat was meer omdat ze vonden dat háár ouders daar eerst maar eens toestemming voor moesten geven.

Maar goed, van mijn moeder mag ik niet maagd blijven tot het huwelijk en tegen de tijd dat vriendlief tamelijk serieus bleek te zijn, bood ze zelfs aan dat we in het tweepersoonsbed op zolder mochten slapen samen (dat heeft ze altijd verboden omdat ze niet wilde dat er vieze dingen zouden gebeuren in haar oude bed :P).

why mag dat niet?

wanneer lieten zij me los: toen ik op kamers ging, zo rond mijn 18 de.

wanneer was ik allang los: op mijn 16,5 de :evil:

toen ging ik ook gewoon hele weekenden bij mijn toenmalige vriendje slapen ( die 150 km verderop woonde). Had toen geen boodschap aan wat mijn ouders ervan vonden, zolang het goed ging op school, en ik niet aan de drugs was, mochten zij niet klagen. Zij dachten daar uiteraard anders over....

Goh, mijn vriend en ik hebben eigenlijk nog nooit bij elkaar gelogeerd en we zijn al drie jaar samen :D
Zijn ouders hebben het niet zo graag, maar dan gewoon logé's in het algemeen.
De mijne doen er *denk ik*niet moeilijk over.
Ik ben 20 en zit ook op kamers, dus maak er mij geen zorgen om. Dan kan ik immers bij mijn vriend slapen wanneer ik maar wil.
Mijn ouders zijn over het algemeen ook altijd vrij streng geweest, maar dingen zoals reizen met mijn vriend enzo: ik ga er gewoon vanuit dat ik dat nu wel gewoon mag :o We zijn al zo lang samen, ze hebben hem graag, ze weten dat we seks hebben en ze weten ook dat ik op kamers toch gewoon mijn zin kan doen...

Als ik jou was zou ik zo redeneren: op kamers kan je doen en laten wat je wilt, wees blij dat je de kans hebt gekregen om op kamers te gaan en gehoorzaam de tijd die je rest thuis. :p

Mijn ouders waren daar erg vrij en makkelijk in.
Mijn vriendje bleef vroeger ook gewoon slapen of ik bij hem.
En me broertje die nu 15 gaat ook vaak bij ze vriendin of zij bij ons slapen. :)

Why? Ik kan gewoon Nederlands, hoor, en ik neem aan dat jij dat ook kunt...

En ik neem ook maar aan dat je begrijpt dat dat een grapje is; mocht ik dergelijke achterhaalde idealen koesteren, dan zou ze me natuurlijk wel mijn gang laten gaan. Maar ze zou het niet een echt goed plan vinden, al was het alleen maar omdat het toch wel nuttig is om te weten of je ook op dat gebied klikt voor je in een huwelijk duikt.

Nou inderdaad zeg. Ik zou het dom vinden als je je daardoor laat beinvloeden.

Mijn ouders hebben er nooit echt moeilijk over gedaan. Als ouder kan je toch ook wel raden dat dat gebeurt als je dochter een vriend heeft, helemaal als ze 20 is..
Zijn ze soms christelijk?

En ja, 20 is VEEL te oud om bemoederd te worden.

Hmmm... Mijn ouders laten me in vriendjes-opzicht gewoon vrij. Sinds mijn 16e ongeveer (in de vakantie toen ik van de 4e naar de 5e klas ging) mocht ik voor t eerst bij mn vriendje slapen en andersom. Al hadden we dat stiekem al wel eerder gedaan. Ik ga nu op kamers, en dan hebben ze helemaal geen zicht meer op wat ik uitspook.

Als ik thuiskom vinden ze 't wel vervelend als ik te lang in bed blijf liggen ofzo, dus in dat opzicht laten ze me volgens mij nooit los. Nouja, vind ik ook wel logisch.

Het ligt er natuurlijk wel aan of je gehoorzaam bent aan alles wat je ouders willen of niet.

Mijn leven speelt zich compleet gescheiden af van mijn ouders, al klagen ze soms dat ik een maand niks van me laat horen.

Enige wat ik af en toe te horen krijg is "je gebruikt toch wel condooms he" van mn ma, maar that's it.


Kortom, je hebt ongelofelijke zeikouders.

Sinds m'n 15de mag ik veel, toen had ik dan ook een relatie die heel serieus was (zo serieus dat ik nu getrouwd ben dus), de enige voorwaarde was dat ik 's nachts niet alleen door de stad zou fietsen of lopen; als ik opgehaald wilde worden (van het station meestal, als ik een weekend bij mijn vriend was geweest), dan moest ik bellen en werd ik opgehaald. Op m'n 17de ging ik uit huis en toen was ik compleet los. Ze hebben zich nooit bemoeid met mijn keuze voor m'n vriend/man, maar ze vinden hem dan ook geweldig :D Samen slapen is nooit een probleem geweest bij mijn ouders. Ook bij de zijne niet, maar goed, toen ik hem leerde kennen woonde hij al niet meer thuis.

Als je ouders op je 20ste nog gaan zeggen of je mag kamperen met je vriend of niet, dan doe je iets fout.

Maar ik ben wel net iets teveel aan ze gehecht om zoiets over hen te laten gezegd worden. :|
Het was mss fout om dit op een overwegend nederlandstalig forum te vragen, maar ik apreccieer meestal de rechtaan-rechtoe heid van jullie hollanders wel(tenzij mss in dit geval)

Ok ze doen wel een beetje raar, maar ik ben er aan gewend en kan ermee leven. Loslaten gebeurt idd geleidelijk en tzal vanzelf wel beteren dus ik hoef helemaal geen tips of aansporingen om te rebelleren ofzo;). Ik wilde gewoon ff vergelijken en ik vond dat daar een voorbeeld bij hoorde. Niets meer of minder. Toch bedankt.

Als je het zo gewend bent, en er mee 'kan leven', wat is het probleem dan? Je wíl niet eens losser raken van je ouders, of wel?

Ik zal ook maar even reageren... als Belg :D

Mijn ouders voelen zich ook niet zo comfortabel met het feit dat mijn vriend zou blijven slapen. Waarschijnlijk vinden ze het maar een vreemde gedachte om 's morgens samen met hem aan de ontbijttafel te zitten. Anderzijds weten ze ook wel dat als ik op kot zit (op kamers dus), hij regelmatig blijft slapen, en er dus wel meer kan gebeuren dan enkel een slaapwelkusje op de wang. Samen op reis gaan, vormt ook geen probleem. Ze hebben dus iets van: Oké ga je gang, maar liever niet thuis.

Ik zou niet zomaar je ouders beginnen uitschelden, ook al doen ze wat bekrompen. Dat heb ik ook nooit gedaan. Wel heb ik nu en dan eens gezegd dat ze niet mee zijn met hun tijd. Leg ze gewoon uit wat jullie van plan zijn, breng ze op de hoogte van je reisroute, geef ze een contactnummer, de gewone dingen om ze gerust te stellen dus. Zeg erbij dat je oud en verstandig genoeg bent om te weten wat goed voor je is, en dat jullie al samen hebben geslapen op je studentenkamer. Rustig praten lijkt me efficiënter. Hopelijk draaien ze bij :)

Wat Andijvie zegt: Het is niet zo simpel toch om je gewoon los te rukken van je ouders? Want op andere vlakken ben je nog compleet afhankelijk van hen (financieel bijvoorbeeld). Dus ik leg er me gewoon bij neer dat zij niet willen dat mijn vriend zomaar bij me thuis blijft slapen. Zolang ze me maar mijn vrijheid in Gent gunnen. Het zijn tenslotte je ouders, en ook al doen ze soms compleet belachelijk, ze hebben gewoon het beste met je voor.


offtopic: het valt inderdaad wel op dat Belgische ouders op dit vlak een stuk conservatiever zijn dan de Nederlandse. :D

OMG, dit komt me echt bekend voor! Ik heb nu bijna 2 jaar een vriend, ik mag niet bij hem thuis logeren (behalve bij hoge uitzondering: in die 2 jaar 2x gebeurt: mét kamerverdeling). Verder ben ik met hem en zn ouders op vakantie geweest: dat mocht, alhoewel mn ouders wel kamer verdeling wilden: maar toen ik vertelde dat dat niet was gebeurt, waren ze echt niet blij, maar ze zeiden verder niks omdat ze denk ik toch wel weten dat ze er niks meer tegen kunnen doen. (Ik mocht dan wel samen met mn vriend om vakantie, maar dan moest ik in dat vakantiehuis wel in een ander bed slapen, maar hoe ze dat willen controleren? :S)

Dus mijn tip: gewoon doen, ze kunnen er niks tegen maken, en ik denk dat ze dat uiteindelijk toch wel doorhebben... zeker als je al geruime tijd hebt! (En je bent niet de enige!)

Edit:

Hmm, ik woon vlakbij de Belgische grens :p

Dat je ouders je vriend niet bij hen thuis willen hebben, ok, ik vind het niet erg gastvrij, maar goed, als ze het niet fijn vinden om een gast te hebben, prima. Dat is wat anders dan je gaan bemoeien met of je dochter van 20 wel samen met haar vriend - met wie ze al een jaar samen is - in één tentje mag liggen.

Ik ben compleet onafhankelijk van mijn ouders, ik krijg geen geld van ze, ze betalen geen verzekeringen voor me ofzo. Maar zelfs al zouden ze het wel doen, ik maak toch zelf uit als volwassene (want op 20 ben je dat, volwassen) of ik bij mijn vriend in een tent ga liggen? Ik vind de invloed nogal groot van de ouders op je privé gebied :| Zaken waarmee ze zich wel mogelijk bemoeien zijn bijvoorbeeld of je wel goed studeert, niet teveel geld uitgeeft aan nutteloze zaken... En dan in de vorm van een advies, niet een verbod ofzo.

En 'zeikouders' vind ik niet echt schelden. 'Zeikouders' zijn ouders die zeuren. En ouders die vinden dat hun 20 jarige dochter niet naast haar vriend in een tent mag liggen, doen dat.

Ik vind het a ltijd zo kort door de bocht om elkanders ouders met elkaar te vergelijken. Ten eerste is ieder mens anders (dus ook iedere ouder) en ten tweede is de relatie tussen ouder en kind ook altijd per situatie verschillend. Hoe wil je dat in godvredesnaam over 1 kam gaan scheren?
De oorzaak zal hem eerder liggen in hoe de ouders de zelfstandigheid van hun kinderen inschatten. Vinden ze hun kinderen capabel om eigen keuzes te maken? Maken ze in hun ogen verstandige beslissingen? Etc. En dan komt ook zeker de factor kijken hoe "ouderwets" ouders denken...tuurlijk. Maar dat zal niet het enige zijn. Lijkt me.

En dit zijn dan ook nog van die problemen, tsjah, je leert er mee leven lijkt me toch? Zoals de topicstarter al zei. En ten slotte, je blijft niet eeuwig 20, nietwaar? Zoals meerderen hier al zeggen; loslaten gaat geleidelijk. Het loopt wel los. Komt wel goed. Gewoon afwachten en een beetje jaknikken zolang dat geen ernstige problemen voor jezelf oplevert.

Ik zelf heb dit probleem niet echt. Mijn ouders vinden het geen probleem dat ik bijna elke nacht bij mijn vriend slaap (nu 6 maanden). Ze vinden het juist leuk voor me en moedigen me aan om eens met hem op vakantie te gaan.

Ik ben deze vakantie met een vriendin + ouders op vakantie geweest en zij en ik zaten 3 weken lang in 1 tentje, met zn 2en dus, hihihihihihihihHIHIHIHIHhihihih :o

Wijzig: O en zij is 16

Het zou niet eens bij me opkomen om mijn ouders te vragen of ik op vakantie mag met mijn vriend.

Bij mij ook niet, ik zou gewoon meedelen dat ik ga.

Reacties als 'zeikouders' zijn een beetje overdreven. Je losmaken van je ouders is niet zo makkelijk hoor. Vooral als je nog zo afhankelijk van ze bent. Mijn ouders zijn op dat aspect ook enigszins conservatief. Maar je leert ermee leven. :)

Als TS er zo goed mee heeft leren leven, waarom is het dan toch een probleem?

En 'zeikouders' is geen overdreven reactie, 't betekent gewoon dat het 'ouders zijn die zeuren'.

Dat moet je niet aan mij vragen ;) ik zeg alleen dat ík ermee heb leren leven...

Hangt ervan af, soms hebben ze wel degelijk een punt, maar in TS d'r geval snap ik het eigenlijk niet zo, aangezien ze dus wel weten dat ze gewoon seks heeft.

In dergelijke gevallen is het altijd raadzaam om ja te zeggen en nee te doen. Ja als je thuis bent, nee als je op je kamer zit.

En voortaan niets meer vragen of meedelen, maar volledig buiten hun medeweten om gewoon doen waar je zin in hebt.

Sinds ik uit huis ben, wat ruim 3 jaar terug was, heeft mijn moeder helemaal niets meer te zeggen over wat ik allemaal doe en gelukkig doet ze dat ook niet :o
Daarvoor heb ik eigenlijk nooit een vriendin gehad, dus is zoiets nooit echt ter sprake gekomen.

Wel is ze geïnteresseerd in mn liefdesleven, maar op een gezonde manier, zonder veel vragen en me het zelf laten vertellen en ze verbiedt me niets, want ik woon op mezelf en heb daarvoor eigen verantwoordelijkheid.

Jup. Hoewel ik het anders zou willen werkt dit gewoon het beste.

mijn ouders hebben ook altijd nog regels. mijn oplossing is eigenlijk om niet te vaak thuis te zijn en zoveel mogelijk zelf te doen om te laten zien dat ik wel zelfstandig kan zijn.

ik woon officieel nog thuis omdat ik nog niet het huis uit mag van mijn ouders, maar dat neemt niet weg dat ik al een hele tijd niet meer thuis heb geslapen en ongeveer 2x per week thuis kom voor wasgoed.

ik luister wel naar mijn ouders omdat zij school betalen. dus als ik van middelbaar af ben, hoop ik van deze in mijn ogen soms belachelijk regels af te zijn.

ik weet niet in hoeverre je ouders je leven bepalen..maar als ze je financieel ondersteuen kan je ze beter maar te vriend houden. daarbij hoef je natuurlijk niet alles van tevoren aan te kondigen..zo doe ik het weleens zodat ik geen gezeur krijg of het nou wel verstandig is om ergens naartoe te gaan.

ik ben ook van belgie maar heb daar geen problemen mee gehad vanaf toen ik 16 was ong. is mijn vriendje hier blijven slapen daarna dat het gedaan was is hij ook nog paar keer blijven slapen en hebben ze nooit moeilijk om gedaan