The Scientist
 

The Scientist

And after all this time… and as hard as I tried… as much as I wanted… I could never reach her. I could never make her love me.


Zal je niet vergeten hoe ik twintig werd?

De zon smeulde ons wakker, er was iets strandachtigs aan deze dag. We lieten vliegers en ballonnen op; je moest zo lachen toen mijn zusje vroeg of ze wat regen kon kopen. Onze handen hadden alleen elkaar, er groeide smalltalk tussen het duinzand. Thuis was er festini-ijs en een kussengevecht. Pluisjesfontein. Kussen. Kus je.

Ben ik je godverdomme toch verloren
en verdwaald in een dwaze vertaling
van pendejo, Wichser en alle shit
uit je multiculturele scheldsantenkraam.
Waarom was ik de enige die wist
hoe fucking fijn alles was?

Onthoudt in elk geval onze slapeloze zomernacht.

Verstrengeld in een deken op de bank Garden State gekeken. Ik zei dat je op Sam leek hoewel dat niet zo was. Ik leek lief. We friemelden en knuffelden de stilte weg. Er moest maar eens gezoend worden. Paprikachips. We hebben alles aan scherven geslapen.

Groningen, 7 september 2006


Titel: Coldplay – The Scientist
Motto: Casino, Martin Scorsese (2005)
r. 2-3 Vrij naar: Blof - Kauwgom, Thee & Wierook
r. 7 Vrij naar: Lost in Translation, Sofia Coppola (2003)
r. 13 Garden State, Zach Braff (2004)

Het werkt wel goed, die (vrij) geciteerde stukjes, dat spreekt.

'Fucking fijn' klinkt me rampzalig in de oren en ik weet niet wat een scheldsantenkraam is, al klinkt het wel leuk (google en vandale weten het ook niet).

Verder, ja, hier ben je goed in en natuurlijk vind ik het weer mooi, hooguit wat minder afgewerkt dan 'anders', of iets minder nieuw misschien. 'Friemelden' vind ik ook zo'n tandenknarswoord:P.

'we laten vliegers en ballonnen op' vind ik natuurlijk een :cool: verwijzing. Dat deel van de tekst (kan ik 'strofe' zeggen?) vind ik gelijk ook het meest geslaagd.

potentiele wedstrijdinzending?

Ik ben blij dat je de verwijzingen kan waarderen, ik denk erover om wat vaker dit soort referenties in teksten te verwerken. Zoals ik al eerder zei: ik hou wel van popculture references.

Hoe bedoel je dat 'fucking fijn' rampzalig klinkt? Qua klank is het wel oké geloof ik, de betekenis maakt het alleen wat afstotelijk, doet dat de alarmbellen afgaan? Het was niet bedoeld om fijn te klinken, in ieder geval. En friemelen vind ik wel leuk eigenlijk, leuker dan frunniken, plukken, wriemelen...

Hoewel ik over de tekst in het algemeen wel tevreden ben vind ik zelf die strofe die je aanhaalde ook het beste geslaagd. Ik had het nog een stuk langer kunnen maken, maar less is more denk ik, in dit geval.

De allereerste 'versie' van deze tekst was inderdaad bedoeld voor die wedstrijd, maar toen ik het niet meer kon insturen heb ik alle vrijheid genomen en kon ik rustig 'love' citeren en 'lief' gebruiken. Volgens mij had het wel gepast bij de wedstrijd trouwens, jammer dat ik te laat was.

Bedankt voor je reactie nog. (Y)

Ik denk eigenlijk dat het me doet denken aan iemand. 'Fucking fijn' dus. Het klinkt me als een mafkees die dronken zijn liefde verklaart aan een meisje. Als je 'fucking' opschrijft i.p.v. zegt vind ik het sowieso altijd wel raar eruitzien, quasi-hip, als een volwassene die 'gaaf' zegt. Dat dus.

En friemelen vind ik dan weer genant klinken. En ik krijg er een beeld bij van wormen. Maar hey, wat is nou toch een scheldsantenkraam?!

De tweede strofe vind ik, als ik over 'fucking' heenlees, ook heel goed geslaagd trouwens.

Hm ja, ik kan me wel enigszins vinden in de punten die je aanhaalt. Niettemin ben ik van mening dat het wel past binnen deze context; het 'fucking' doet mij dan in ieder geval níet denken aan een maffe dronken liefdesverklaring. En friemelen is ook zo'n woord wat je moeder tegen je zou kunnen zeggen 'zit niet zo te friemelen', maar wederom denk ik dat de context het gebruik van dat woord toestaat.

Weet je trouwens niet wat een santenkraam is? De precieze definitie zou ik je zo niet kunnen geven aangezien vandale.nl de definitie niet geeft hoewel hij het woord wel herkent. Het betekent zoiets als 'de hele boel'. 'Scheldsantenkraam' is een neologisme dat je bijvoorbeeld zou kunnen lezen als de voorraad scheldwoorden die iemand heeft. Maar dit zijn wat knullige benaderingen: de precieze betekenis van santenkraam staat wel in een papieren woordenboek.

Ja, mij dus wel, dan zie ik iemand met een fles rum in de goot zitten nadenken over zijn ex en huilen. Naja, dat heeft ook wel wat natuurlijk;).
Ik snap santenkraam nu ja.

Je eerste strofe roept een beeld op waar ik blij van word. Je verwijzingen vind ik ook erg leuk uitgewerkt.

Scheldsantenkraam vond ik in eerste instantie niet zo geweldig maar dat kwam meer omdat ik niet wist wat het was/ je ermee bedoelde, maar gelukkig was daar je uitleg ;)

"Er moest maar eens gezoend worden. Paprikachips. We hebben alles aan scherven geslapen." Geweldig einde (y)

Erg leuk gedicht met geslaagde verwijzingen, zal wel eens vaker zoiets willen lezen. :)

Porce, ik vraag me nu toch af of je ook kan aangeven hoe het komt dat je die associatie hebt? Want volgens mij is dat niet echt iets algemeens.

Vivre ook nog bedankt voor je reactie, ik ben echt erg blij dat die verwijzingen leuk gevonden worden (Y). Wist je wel wat een santenkraam was? Ik zal zeker nog eens 'zoiets' schrijven, maar dan nog beter, hopelijk.

Veel geblaat en weinig wol (of weinig vent). Vijf noten, een motto, een onbegrijpelijke titel, 6 cursieve leenwoorden, een Vestdijkiaanse afsluiter ('Groningen, 7 september 2006') en als dieptepunt de term 'multiculturele scheldsantenkraam' - als neerlandicus zie jij ook wel in dat dat écht niet kan hier. Dat je dit alles binnen 182 woorden weet te proppen moet trouwens wel als absolute topprestatie gezien worden. Minder truttig en meer body, dan begint het ergens op te lijken.

Wat bedoel je hier precies mee? Dat de tekst pretentieus is, of niet mannelijk?
De noten staan er alleen bij om te verwijzen naar bepaalde kunstuitingen waar ik zelf erg veel plezier aan heb beleefd, en die ik dus heel vrij gebruikt heb in een nieuwe context. Heb je een probleem met intertekstualiteit? Want dat komt wel vaker voor binnen poëzie (sterker nog, regelmatig wordt alles bij elkaar gejat, ook in het Middelnederlands, 17e & 18e eeuws, enz.) Dat ik aangeef waar ik het vandaan heb lijkt me niet echt verkeerd, hoewel het niet specifiek nodig was, aangezien de meeste verwijzingen er óf niet uit te halen zijn of juist al expliciet vermeld worden. Maar als je andere teksten van mij hier leest zie je ook dat het geen gewoonte van me is. De titel slaat op een nummer van Coldplay, zoals vermeld, en dan met name op het refrein ("Nobody said it was easy, it's such a shame for us to part. Nobody said it was easy, no one ever said it would be so hard.") De link met de rest van de tekst lijkt me dan toch niet moeilijk te leggen. De term Vestdijkiaanse afsluiter slaat nergens op trouwens, die manier van afsluiten wordt door tig andere schrijvers gebezigd (o.a. Mulisch, Henk van Woerden). "multiculturele scheldsantenkraam" zou ik controversieel willen noemen, niet zozeer een dieptepunt. Binnen de context past het naar mijn mening wel. Wel grappig dat je het over geblaat hebt, terwijl je zelf nergens je kritiek verantwoord.

Het zou wel handig zijn als je aangaf wat je precies truttig vindt. En geef dan meteen een voorbeeld van iets dat 'body' heeft, dan weet ik tenminste wat je bedoelt met je terminologie.

Leuk sfeertje in dit verhaal.

'er moest maar eens gezoend worden', vind ik top. Lekker stellig en stoer.

Is 'onthoudt' niet met een d? Gebiedende wijs enzo?

Bedankt, en ja. Ik weet niet hoe die 't' daar komt.

Ik vind het eigenlijk best wel behoorlijk goed gelukt mooi fijn om te lezen achtig.
((en ik heb geen zin om te gaan argumenteren dus je moet het maar doen met het compliment)

Ik wil mijn kritiek best verantwoorden (al voel ik me daar totaal niet toe verplicht). Je hebt gelijk als je zegt dat Mulisch en Reve ook zo met plaatsnaam en datum ondertekenen. Een jaar lang werken aan "De ontdekking van de hemel" is alleen andere koek dan zo'n stukje typen op een verloren middag.
Ik weet best wat intertekstualiteit is, maar dat hoef je er niet zo expliciet op te leggen, zeker niet binnen zo'n 'licht' genre. De associatie met dat nummer leggen kost me meer tijd dan het verwerken van de tekst zelf! Ik ben echt niet de enige lezer die zoveel verwijzingen pedant vind staan. Als schrijver mag jij best vinden dat de scheldsantenkraam een mooie vondst is - als representatieve lezer vind ik die term gekunsteld overkomen (in de eerste plaats omdat niemand die term kent). Als dat je niet zint - mij best.
Met meer body bedoel ik dat ik weinig interessants lees in dit stukje. Als ik een parafrase zou moeten geven: "onzekere puberjongen vertelt paar flarden van romantische dag met vriendinnetje". Zeg het gerust als ik over een kritieke boodschap heenlees, maar meer haal ik er niet uit. Op dit relatief kritiekloze forum mag je misschien succes hebben, maar waarschijnlijk heb jij als neerlandicus meer ambitie dan dat.

Kleine verhalen van Mulisch werden ook ondertekend bijvoorbeeld. Maar ik heb het daar niet eens vandaan, ik schrijf dat al vanaf het begin onder mijn teksten omdat ik het handig vind om te weten waar en wanneer ik iets geschreven heb. En het heeft verder geen enkele functie, ook nog nooit gehoord dat iemand erover viel of het elitair vond.
Ik heb nooit beweerd dat je niet weet wat intertekstualiteit is, ik dacht alleen dat je een probleem met het bestaan ervan had. In principe ben ik het met je eens dat het niet zo expliciet hoeft, maar aan de andere kant leek het mij voor de lezer wel leuk om een keer te zien waar ik sommige ideeën vandaan haal. Nogmaals: zoals je in andere teksten kan lezen is het niet een gewoonte van mij om allerlei expliciete verwijzingen in de tekst op te nemen. En de associatie met het nummer staat onderaan de tekst al gegeven, dus als je het nummer niet kent ben je met een Google naar de songtext ervan al klaar. Het is ook om die reden dat ik dacht dat ik me een dergelijke 'losse' titel kon veroorloven. En mja, santenkraam kent iedereen toch wel? De link met 'schelden' lijkt me dan ook snel gelegd. Dat het gekunsteld overkomt is een tweede. Ik denk dat dat vooral een kwestie van smaak is; hoe ver kan je gaan in het maken van neologismen? Het moge duidelijk zijn dat ik dacht dat het binnen deze context wel kon. Dat het jou niet aanspreekt is je goed recht, en ik ben ook blij dat je je mening geeft.
Een kritieke boodschap heeft deze tekst niet, maar ik heb genoeg dingen geschreven die op dat vlak wel wat te bieden hadden. Het gedicht gaat in de eerste plaats over liefdesverdriet, omdat dat het thema was van een wedstrijd op dit forum (waar ik te laat voor was). De boodschap was hier een middel, geen doel. Het ging mij hier om andere vragen: hoe pas je populaire termen in een nieuwe context? Hoe ga je om met een uitgekauwd thema als 'liefdesverdriet'? Hoe maak je een papieren romance 'voelbaar'? Dat jij het dan meteen afdoet als puberaal is naar mijn mening een gemiste kans. En waar lees je die onzekerheid, eigenlijk?
Het is niet zo alsof ik alléén op dit forum succes heb. Niet dat ik een bundel op de planken heb liggen, maar ik heb wel verschillende publicaties en prijzen op mijn naam staan. Ik ben nog geen neerlandicus trouwens, ik studeer ervoor. En die ambitie valt qua poëzie trouwens wel mee, één bundel zou ik mooi vinden.

Qua sfeer is dit gedicht top. Maar ik stoor me ook aan de verwijzingen, naar mijn gevoel zijn die absoluut niet nodig bij dit gedicht (maar plagiatorisch gezien wel). Ik heb al betere gedichten van je gelezen, die mij meer aanspraken. Multiculturele scheldsantenkraam stoort me. Ik vind het echt geen mooie woorden, zeker niet in vegelijking met de rest. Ze zijn misschien wel nodig om duidelijk te maken wat je wil zeggen maar ik had daar liever iets anders zien staan.