Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #69
 

oud

en weer een nieuwe om te spammen.. :o

*knuffelt iedereen nog ff.. een extra knuf naar dwight, sonho, en uh.. ik vergeet al die namen :bloos: *

mij :bloos:

*extra knuf naar stefanie*

Wuhaaaaaaaaaaaa....
Daar ga ik weer..!!

Mag ik ook het hart van mijn vriendin luchten? :o :bloos: Daar heb ik op het moment meer aan.

Tuurlijk..!! :) ;)

Vandaag school was leuk, morgen vast ook wel :). Geen zin in werken, denk ik. Morgen maar ff bellen. Morgen wel feest!

Hij is stiekem best nog wel lief :bloos:.

kon maar weer gewoon naar de stad... gewoon alles doen... zonder dat de angst me blokkeert :(

Goed dan. In het kort (ah wtf ik lucht eigenlijk meer mn eigen hart): Ze is meerdere malen aangerand en zit er dus psychologisch helemaal doorheen, inclusief zelfmoordpogingen ed. Dat is nu gelukkig voorbij, maar nog steeds is haar persoonlijkheid tot op het niveau 0 teruggebracht. Dit vooral omdat ze na bijv 2 jaar wéér was aangerand. :(

Nu ging het vandaag in een msn-gesprek zo(Naam weggehaald):
Ray........Come as you are... zegt:
echt goed?

***** zegt:
jah ben al een week niet opgehaald met de ambulance duzs gaat de goede kant op

Ray........Come as you are... zegt:
opgehaald met de ambulance?

***** zegt:
jah 4 keer in de zomervakantie  beetje jammer maar nu gaat het dus gelukkig weer wat beter

Ray........Come as you are... zegt:
waar dat van?

***** zegt:
mn hartslag is onder de 40 en soms dan trekt ie it niet meer... wordt het me allemaal teveel en ben ik 30 minuten minimaal bewusteloos... dan 1 week slapen en dan kan ik weer optimaal functioneren


Het schijnt dus dat dat een familie"kwaaltje" is, zoals ze het zelf noemt. En ze vertelt het alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. :|

Omfg ik voel me zo machteloos, en heb zoo respect dat ze nu nog leeft, en heb zoo medelijden. Alles wat ik ooit voor "kutgevoel" gehad heb valt bij haar vergeleken in het niets. :(

Pfff, ik ben moe en stoned en blij en verliefd en bang en wil dood en wil naar J. en wil slapen en wil pep en wil met D. aan de ijssel zitten en wil op kamers en wil huilen en wil kind zijn en wil geen ellende kennen en wil niet achtervolgd worden door het verleden en wil normaal kunnen leven, normaal kunnen eten maar wel drugs wil pep.
Kortom, even helemaal fucked up in mijn hoofd.

@ :: X-Ray™

K weet nietw at ik moet zeggen joh..
Ik ben zelf ook verkracht,, in 2003.. en toen nog een keer in 2005..
is net iets anders dan een aanranding, k ga niet zeggen dat dit erger is.. ma ar ik weet hoe kut ze zich volet nu..
als je w ilt kune je me op msn toevoegen,, en spreek ik je er zelf over..
k ga niet mijn hele levensverhaal hier vertellen.. dus kijk maar.. ;)
Sterkte..!!
Liefs

pff waar ben ik mee bezig :|

:( :mad:

snap het nou gewoon gvd..

Jaaaaaaaaaaaa ik kan weer! Mezelf helemaal uitputten geeft me zoveel voldoening. Voetballen <33333333.
En dan na te gaan dat ik nog meer van hem houd dan van sporten. :) ik voel me echt even goed nu. Morgenavond lekker samen met hem en zaterdag weer voetballen. M'n eerste competitiewedstrijd in 3 jaar. Heerlijk.

Pfff. Ik dacht eventjes dat het gunstig was, maar ze bedoelde het tegenovergestelde... hun vader gaat binnen een paar weken dood. Terwijl ze twee weken geleden niet eens wisten dat er iets ergs aan de hand was. Oef. En nu zit ik hier en zij daar. Ik ben dan wel geen beste vriendinnen met hen, maar nu zou ik toch graag even langsgaan om ze te steunen. Ik ben er echt even overdonderd van. Dit had ik niet verwacht, en zeker niet dat hij nog maar een "paar weken" heeft...

Weer zelfde Kt gevoel.. :( :( :(

*knuf*

Waarom is iedereen zo gemeen?

pff klote allemaal :|

Ja idd

I'm in way over my head here. Vrienden met problemen, ouders met fucking problemen, mezelf met problemen... en ik wil nog steeds met hem praten maar durf het nog steeds niet, stom kind dat ik ben. En ik wil weer am am am, maar dat werkt nu toch niet.

Ik moet gewoon mijn opdracht afraffelen en dan gaan slapen. Morgen is alles nog precies hetzelfde, maar misschien werkt mijn ontkenning dan weer wat beter.

Ik kan niet meer doen, of er niets aan de hand is.. :( :mad:
Ze verwachten gewoon té veel van me..
@ ": darkfairy ..hb je mn pm ontvangen??

Truste allemaal..

mijn duracell batterijen zijn na EEN dag leeg. :|
morgen stage.
polsen doen nog flink pijn maar na morgen weer weekend
Mn baas belde me gewoon om te vragen of alles goed met me was, nou, als dát geen goed stagebedrijf is.. :) ik vond het echt ontzettend attent

komt goed (y)

:)
met jou ook zeker wel hoor :)

:)

Met het verslag voor BasisVaardigheden is het gelukkig wel oké, we zijn nu al heel ver en hebben morgen de hele dag nog. Dat betekent wel dat ik dus weer om zes uur op moet :s. Maar goed, nog één dag en dan is het weekend.

Vandaag dag drie van de avondvierdaagse gelopen. Na gisteren had ik mijn voet afgeplakt, maar dat was blijkbaar niet goed genoeg. Ik was nog geen 5 km onderweg of ik voelde al dat het helemaal fout zat en dat mijn hiel weer was gaan bloeden. Damn, wat deed dat een pijn. De laatste kilometers waren echt strompelen... :(

En dan ook nog hartstikke misselijk geworden. Een dag die bestond uit teveel ongezonde dingen, kon ik blijkbaar niet hebben. Heb vier keer moeten overgeven vanavond en lig nu nog steeds misselijk in bed. En dan ondanks dat, ook nog heel veel aangekomen, wat ik nu al helemaal niet kan hebben... :(

Het gaat dus weer echt 'geweldig' vandaag :( ZUCHT...

druk druk druk... and I like it! <3

*huil* :(

Ik krijg steeds mailtjes van al mijn vrienden van de middelbare school over hoe het nu gaat met hun intro's etc. En één goede vriend van me heeft het echt geweldig leuk, iig dat blijkt uit zijn mails. En hij leert heel veel leuke mensen kennen etc. en allemaal postieve dingen, alleen nu ben ik gewoon bang dat ik niet goed genoeg meer ben en die andere nieuwe mensen allemaal zoveel leuker en beter. :o En dat is stom, want dat had ik vroeger nooit, alleen bij mijn beste vriend. En het is ook stom want ik heb het zelf ook harstikke leuk en heb allemaal leuke mensen ontmoet. Dus het is ook nog zo dubbel eigenlijk. Net ook of je tegen elkaar wilt op gaan wegen met hoe leuk het wel niet is heb ik soms het gevoel. Echt zo vreemd hoe je je soms ook eenzaam kunt voelen al ben je gewoon bij mensen op dat moment. Ik zou nu gelukkig moeten zijn, ik woon samen met m'n beste vriend op kamers, mijn studiegenoten zijn leuk en ik ontmoet allerlei leuke mensen en verder het is ook leuk. Wat mis ik dan? Hoe het vroeger was? Ja dat komt niet terug. En nu heb ik het toch ook heel leuk, ik snap het echt niet. En ik mis gewoon af en toe even armen om me heen.

pff ik heb een knuffel nodig :(

*knuf*

:) *Terugknuft*

dank :)

Wat heb je nou aan emoties? Ik hoef ze niet meer.

Bah, ik moet naar de dokter, heb er helemaal geen zin in.

'Goedemorgen klootzak, ik wil een verwijsbrief voor tactus want ik ben een junk die van de pep moet afblijven.
Daarnaast wil ik even zeggen dat je grote fouten hebt gemaakt, hele grote, als u me eerder had laten onderzoeken had ik namelijk nooit pep nodig gehad om naar school te gaan, om examens te maken. Dan had ik jaren geleden al met de medicijnen kunnen beginnen en had ik tenminste de havo af kunnen maken. Dag klootzak'

Ja, dat gaat leuk worden. Vanmiddag ook nog naar Tactus, krijg ik te horen wat mijn zorgplan is.

Alles wordt me nu toch écht te veel:(
écht niet meer trekken..........Het gedoe rond om m.n Moeder... een vader die je nog amper ziet.... dat hele gedoe met M:( Ik ga dt niet meer trekken........ loop langzaam leeg voel ik..de energie raakt op..

Waarom ziet niemand mij eens staan.... ben ik echt zo verkeerd? iedereen om me heen krijgt vriendje of vriendinnetje..ik gun het ze best hoor.. alleen zou het erg leuk zijn als het nu ook een keer mij overkwam een meisje tegen te komen...

Wow, dat luchtte op.
De dokter heeft zijn oprechte excuses aangeboden, hij heeft gezegd dat hij inderdaad fout zat, niet blind af had moeten gaan op mijn dossier en hij me had moeten laten onderzoeken. Ook dat hij dingen heeft gezegd die hij niet had mogen zeggen, het speet hem echt.
Ik ga niet bij hem weg. Ik heb mijn woordje gedaan, hij heeft gezegd wat ik horen wou. Hij krijgt gewoon nog een kans, maar als hij me ook maar een keer niet serieus neemt is hij echt de lul en blijf ik niet zo aardig als net.

@ Redhair: goed gedaan! Fijn dat hij dat zei, in ieder geval voor je eigen gevoel... :)

Ik zie het nu allemaal erg subjectief, dat weet ik, maar toch krijg ik het gevoel dat ik niet welkom ben op mijn nieuwe school... Zoals het nu gaat, denk ik er (nu al) serieus over om te stoppen. Maar dat doe ik niet, want ik ben niet voor niets de pabo gaan doen, dus ik ga ervoor! Maar het wordt me niet echt makkelijk gemaakt: 1) iedereen heeft een slb-er toegewezen gekregen, behalve een meisje uit mijn klas en ik ("daar moeten we nog iemand voor zoeken"); 2) iedereen heeft een stageplaats toegewezen gekregen, behalve 2 mensen uit de klas en ik ("kijk volgende week nog maar eens op intranet, misschien hebben we dan iets voor je gevonden"); 3) een van onze mentoren kijkt me steeds zo vuil aan, alsof ik iets grandioos fout heb gedaan waardoor ze me niet meer moet. Bovendien werd iedereen uitgekozen die z'n vinger opstak, behalve ik en het meisje links van mij...
Nou ja, we bijten maar weer even door. Maar leuk is anders.

En ik weet niet goed wanneer ik mijn vriendinnetje moet bellen vandaag... Ik kan van deze afstand ook helemaal niet zo veel als dat ik gewoon thuis zou zijn. Maar ik ga ook niet op en neer rijden, denk ik, want dat kost ook veel (bruikbare en kostbare) tijd... En ik hoop nu al dat de begrafenis niet de 19e gaat zijn... :o Dat is echt lomp van me, en egoistisch.

Vandaag ga ik huiswerk maken en hopelijk fitnessen.

En toen gleed ik weer in dat zwarte gat, maar niemand die het merkte.

They say it's lonely at the top, but also damn lonely at the bottom.

Zo. Heb weer even de tijd gevonden om een uurtje in de mediatheek op internet te zitten, kan ik eindelijk weer even hier rondneuzen (dat geen-internet-hebben is nog best wel kut!)..
Gisteren wel een goede dag gehad, lekker eerste drie uur vrij, en daarna twee uur getekend, en nog twee andere lessen. Had een moeilijk gesprek met D. ik ontdekte namelijk weer de krassen op haar arm en zei dat tegen haar. Ze vertelde dat het helemaal niet goed ging, maar gelukkig gaat ze in therapie!! Ook al maak ik me nog steeds veel zorgen om haar, ik hoop dat ze wat aan die therapie heeft. :)
Na school ben ik zelf naar therapie gegaan, waar het ook wel goed ging. Veel kunnen uitleggen en het voelde echt goed dat ik weer even kon praten. Ik ben echt zo blij dat ik twee keer in de week kan blijven gaan, want ik heb er echt zoveel aan! Daarna weer naar huis. Heb gisteren met alle tegenwind meer dan twee en half uur op de fiets gezeten, en nu ben ik dus óntzettend verkouden/moe en heb het idee dat ik het echt rustig aan moet doen voor ik wéér een keelontsteking te pakken heb (zit ook echt met koorts op school, helemaal gestoord:p). Echt vreselijk ik haat het om verkouden/ziek te zijn.

Vandaag rustige dag, niet veel te doen, alleen moet ik vanavond werken, waar ik opzich wel zin in heb, maar ik voel me echt belabberd. Nog een tussenuur en een uurtje les en dan mag ik weer naar huis! Zaterdag kaartjes halen voor het concert en dan 's avonds weer werken en uit. Hoop dat ik snel beter word. Verder mis ik M. nog steeds een beetje, ze is er vandaag ook niet..

En een hele dikke knuffel voor iedereen hier! :)

Nijn* wat klink je positief! Super!

Met mij gaat het wel weer een beetje. Woensdag een nogal heftige therapie gehad, was helemaal in de war. Moet keuzes maken en dat vind ik moeilijk. Heb er iig al één gemaakt. En daarmee ook een stage gevonden. Echt super, ik mag er zoveel. Ga iets doen met zelfvertrouwen/faalangst. Wat precies mag ik helemaal zelf weten. Kan ik het zo moeilijk en interessant maken als ik zelf wil. Gnagna.
Nu maar weer dat saaie psychologie lezen en vanavond generale!

ik voel me raar..
hoofdpijn, duizelig, onvast op mijn benen..
gister avond lag mijn hartslag rond de 56 en nu heb ik hartkloppingen en :s
afkicken de gekste

das idd behoorlijk klote (om het nog zacht uit te drukken). Sterkte ermee en zeker ook voor die vriendin. *knuff*

OT: doooooooooodmoe alweer. :s Ma verder wel oke. :)

Tactus was relaxt. De vrouw die me gaat helpen is echt chill. Jong, open en hard, precies wat ik nodig heb.
Begin nu met een keer per twee weken therapie, omdat het niet echt vaak kan in verband met school.
Voor ik bij tactus was lekker met D. op een terras cappuccino gedronken, lekker gelachen en bedacht wat we de komende tijd allemaal gaan doen.
Dinsdag school en 's avonds Infadels, vijftien oktober naar The Knife, 23 oktober weekje Berlijn. Hmm, wordt een leuke tijd, alleen loop nu al weer te plannen wanneer ik pep kan gebruiken. Eerst nog vier weken medicijnen. Tering, nog vier weken geen pep.

dalijk naar gesprek voor vastwerk op me stagebedrijf
wanneer enzo :o

fietsen met boodschappentas op mijn vaders fiets (met stang en vrij hoog) en niet goed in je hoofd = niet slim :rolleyes: