Hourglass
 

Hier ben ik, als een bloem vol felgekleurde bladeren
Soms zo helder als het allerfelste licht
Voel ik mijzelf bewust, in al mijn spieren en mijn aderen
Maar ook heel troebel zonder visie zonder zicht
Soms ook een mengelmoes van kleuren, versmolten met geluid
Als een goude regenboog van wolken
Open ik nu al mijn deuren om te zien waarop ik stuit
Ik voel en zie het leven kolken
als een grote wervelwind


En...vinden jullie het wat?

het rijmt iets te hard :s
je hebt hier net iets te veel proberen te rijmen volgens mij

de laatste zin is cool

Ik vind de rijm eigenlijk wel okay; door binnenrijm krijg je een snellopend metrum.

En de laatste zin is niet koud, maar wel okay. :)

Hm, ik vind het wat standaard, beetje buiten-thematiek, bloemen/regenboog enz. been there, done that (dankje Orpheus). Je gebruikt je woorden ook niet bepaald op een vernieuwende manier. Kijk eens rond in dichtbundels of hier en vergelijk die teksten met je eigen gedicht. En probeer dan iets origineels te schrijven, iets verrassends, eigenzinnigs... Je snapt wel wat ik bedoel. Succes!

Dankjewel voor de tips, ik ook geen dichter gheghe. Maar ik zal inderdaad eens wat inspiratie op gaan doen en t een en ander met elkaar gaan vergelijken. :)