Je hebt jezelf verloren
 

Je straalt
vanbuiten,
maar vanbinnen
voel je het niet.
Je lacht
vanbuiten
maar vanbinnen
voel je het niet.

Ik vind je mooi
vanbuiten,
maar zelf zie je het niet.
Ik vind je mooi
vanbinnen,
maar zelf merk je het niet.

Je luistert niet meer
naar je hart,
alleen naar de buitenwereld.
Je bent jezelf verloren
op die lange weg
een ander te worden..

Hm, ik vind het allemaal veel te duidelijk eigenlijk. De constante herhaling van "van buiten en "van binnen" (dat hoort los) wordt snel irritant. Het zou beter zijn als je diezelfde betekenis op een andere manier zou verwoorden in één zinnetje. Verder vind ik dat het er onverzorgd uitziet door de vele afbrekingen en komma's, en het tweede puntje op het eind lijkt me ook onnodig.