[Gedicht] Vlucht van me.
 

Ik heb je nooit gevraagd van me te houden,
zelfs niet nu de nachten zo lang zullen worden.

Niet te vangen binnen kantlijnen
of gedachtengangen van anderen.

Je bent vrij en ik ben mijzelf. Samen een ander
en onscheidbaar: O wee de liefdespoëzie!
zij is zo vol van rozenkleur en manenschijn.

Maar schijn bedriegt.

De keuze is niet aan mij- ik werp het
voor jouw voeten neer, en nog een keer.
Vlucht van me weg of trouw je man.

'Je bent vrij en ik ben mezelf' heerlijke zin overigens, ik zal niet in herhaling proberen te vallen maar dit gedicht (plus opzet) vind ik zeker een mooi stukje om te lezen. Maar ook om over te denken wat de mogelijke situaties zijn.

Dit perspectief wordt zo niet vaak beschreven of ik heb het mis :o

Dankjewel voor je reactie :)

Ik ben blij dat je het een mooi werkje vind.

Ik vind het oké, maar ik vind je proza beter.

Dit stukje vind ik mooi, daarna vind ik het wat rommelig met vanalles bij elkaar.. ik vind het niet een heel mooi gedicht. Zoals Quis zei, wel oké

Hey Illilise. Zei jij niet dat je nooit meer terug zou komen?

Nou ja, wel een eer dat je op mijn gedicht reageert. Dankjewel :)

Niet als gedichtenposter iig... ik wil wel heel oprecht mijn mening geven.. het posten van gedichten doe ik niet meer.. iig zoals ik er nu over denk.. stel dat mensen nu anders gaan reageren.. dan wil ik nog wel een poging wagen.. kheb momenteel werk op papier staan waar ik best trots op ben/..

Jij wil zelf heel oprecht je mening geven, maar jij gaat alleen posten als wij anders reageren dan wij deden (ook oprecht onze mening geven)?

Kom eens uit die puberale denkwijze van je.

Bedankt voor het compliment..
dat jullie oprecht je mening geven weet ik wel.. maar de manier waarop je het formuleert.. het zal wel ana mij liggen maar ik vind het way to afzeikend

En ik vind jouw taaltje vreemd.

Maar goed.

Ehh wie ben jij?

En mijns wetens is niemand hier ooit echt afzeikend, gewoon eerlijk. Maar goed, het gedicht:

Mja, het beginstuk... Het heeft iets desastreus-dramatisch wat ik een beetje té over vind komen. Maar vanaf 'Maar schijn..." vind ik het juist wél gaaf. Ik kan eigenlijk niet helemaal precies uitleggen waarom, maar iets aan dat stukje is zo onwezelijk realistisch en to-the-point.
Hmm, misschien dat in die context het voortgaande stukje er qua stemming wel bijpast, van dat über-romantische contra dat down-to-earth/pijnlijk realistische. En dat 'Maar schijn bedriegt" past daar dan heel mooi bij. Al ben ik wel van mening dat het eerste stukje leuker verwoord had kunnen worden.

En je bent als letteraar inderdaad geniaal. (y)

En weer een compliment voor deze goede kritiek! :D

Kun je daarmee kappen, want het wordt irritant.

Goed... maar nu snap je tenminstewat ik bedoel :bloos:

Serieus, wát bedoelt dingenst met die opmerking?

(Orpheus, sorry dat dit in jouw topic moet, maar ik vind het gewoon vervelend als iemand een beetje sarcastisch loopt te doen over mijn mening. Zo komt het op mij in ieder geval over, correct me if I'm wrong.)

Ik ben op dit moment niet sarcastisch.. ik vind het echt goede kritiek! Je ligt elk stuk toe... noemt slechte en goede dingen, en ben eerlijjk op een vriendelijke manier

Hey, jij mag het hoor ;)

NEE
JE BENT IRRITANT


verdomme, ik heb geprobeerd beleefd met je te pmen en JIJ snapt niet wat wij bedoelen. Dus kappen ermee, of ik gooi er een ban overheen want je irriteert fucking iedereen onderhand.

En LICHT verdomme, toelichten!

(y)

yuh, je weet wel, met zo'n lampje *kijk naar eigen naam*. shine shine

Laten we het vanaf nu maar ontopic houden, ook voor Mutant, die digter bij de ban-knop zit dan ik.