Scholieren.com forum

Kutgevoel: Zo noemen wij het.
Mijn (Ex)vriendin en ik hadden dat regelmatig. Het gevoel: Het gaat uit, het is niet goed meer. Dat had dan meetal geen reden. Kwam gewoon, deed pijn, ging over.
Dit weekend waren we samen. We hebben onse problemen gehad, altijd in de acht maanden die we samen waren. Ook dit weekend, maar niets ergs. Hebben leuke dingen samen gedaan. Lol gehad, Kutgevoel gehad.
We verschillen erg. We willen heel verschillende dingen van elkaar en van de toekomst.

Gisterochtend hield ik het niet meer. Heb het uitgemaakt. Heb dr gevraagd, goed op drzelf te passen. Heb dr uitgelegd dat niemand schuld heeft. Ze heb me vastgehouden, omhelst, gesmeekt dr niet alleen te laten, gehuild en alles.
Ik heb dr getroost, maar ben blijfe zegge, datt uit is. Ze is dan naar dr ouder gerend en ik bent flat uitgevlucht.

Ik hou nog steeds van dr. Gistermiddag heb k het gevoel gehad, kga dood. Kheb dr gezocht en gebeld, na twee uur ofzo eindelijk bereikt. Ze wou me niet zien (verbaast me niks). Ik stuurde'n smsje, dat ik me had vergist, datt me speet, maar dat ik wel begreep, alsze niks meer met me te make wou hebbe.
's avonds reactie. Ze weet niet, ofze verder met me ken, maar ze wil met me praten, khoor nog wel waneer. Sinds toen niets meer.

T doet pijn. K mis dr. Maar toch denkk aan de andere kant: T is beter zo. En toch miskder en bovenal voelk me n verschrikkelijke zak.
Kortom: Cliché gedeprimeerd.
Kutgevoel, weer, maar anders dan.

Robert Long schreef s:

Citaat:

Flink zijn, even flink zijn
en hoewel het lang zal duren zal ik wachten
tot ik niet meer denk aan jou
'k zal wachten tot ik vrij zal zijn
en net zo ver als jij zal zijn
dus wachten tot ik niet meer
van je hou.

Ik weet nie echt, waarom ik dat hier opt forum zet, maar k wil m hart effe lichte.

Groete
Traumtaenzer