help, toch nog twijfel
 

Ik ben eigenlijk al een tijdje zeker over mij keuze om naar de pabo t gaan na de havo.

Nu had ik dit weekend een gesprek met mijn pa en z'n vriendin en die hebben het idee dat ik misschien niet stevig genoeg in mijn schoenen sta.
Mijn moeder denkt juist dat ik het wel zal kunnen.

Wat denken jullie?? Als je iets softer bent niet naar de pabo gaan of mijn pa maar laten kletsen. En aan de mensen die op de pabo zitten, je leert toch wel hoe je streng op kunt treden??

Er zitten zoveel mensen op de pabo die wat 'softer' zijn en/of nog niet streng op kunnen treden, dat maakt je niet per definitie niet geschikt. Het zal lastiger zijn dan wanneer je van nature streng kunt zijn, maar je kunt het best leren.

Als jij graag pabo wilt gaan doen, dan zou ik dat gewoon gaan doen.

Inderdaad, streng zijn kun je wel leren. En op de basisschool is het 'goed kunnen uitleggen' belangrijker dan het 'goed orde kunnen houden', lijkt mij, omdat jonge kinderen vaak vanzelf wel redelijk luisteren.

Daar zou ik niet op rekenen. :o

Ik zou gewoon lekker naar de pabo gaan, als jij dat graag wil :). Je kan nu niet zeggen of jij voor de klas straks een minder consequente docent bent. Gewoon lekker uit gaan proberen, en je merkt waarschijnlijk wel na je eerste jaar of het bij je past of niet :)

Precies, je begint al met stage lopen in je eerste jaar - een paar jaar geleden begon je daar veel later mee - mocht je ontdekken dat het je toch niet ligt, dan kan je altijd nog stoppen.
Maar ik denk dat je prima kan leren hoe je orde moet houden en af en toe streng zijn. Dat komt echt wel goed hoor :)

beter dan middelbare scholieren lijkt me toch :p

doen wat jij wilt
het is jouw leven

pabo lijkt mij wel vet (evenals andere lerarenopleidingen) maar hier in zuid limburg is er haast geen werk in te vinden. Ik zou dan dus moeten verhuizen en daar heb ik geen trek in

aangezien ik geen berichtjes kan wijzigen (die van mezelf) post ik ff opnieuw omdat ik een stukje vergeten was.

OT: laat je pa maar kletsen als jij dit wilt moet je het gaan doen. Straks krijg je er misschien spijt van dat je het iig niet geprobeerd hebt.

Nu heb ik Limburgers niet al te hoog zitten, maar er zijn daar toch zeker wel bassisscholen? :p

En trouwens, ik weet niet wat je anders wil gaan doen, maar ik denk dat je voor de meeste banen sowieso wel moet verhuizen. De steden daar kunnen niet iedereen opvangen.. Een beetje hetelfde als met Groningen: als mensen er klaar zijn met hun studie vertrekken ze vaak toch naar de Randstad voor een baan.

In Limburg is zat werk te vinden als basisschooldocent hoor, je moet niet in dorpen gaan zoeken (want daar zijn scholen ook vaak klein en zijn er dus zat docenten), Hoensbroek zal genoeg leraren hebben op dit moment ;) Maar in Maastricht staan ze echt te springen, en ook is het krijgen van een stageplaats geen enkel probleem.

je hebt grote kans op begeleiding. mijn zus was iig ook nogal soft en heeft zich erg goed weten te redden. er wordt aandacht besteedt aan je persoonlijkheid, als je daadwerkelijk voor de klas staat kunnen begeleiders natuurlijk ook altijd met jou naar oplossingen zoeken. ik zou je studie er niet voor laten liggen, tenzij je het sowieso zelf ook gewoon niet helemaal voor je ziet (eerlijk zijn dus). ik dacht dat mijn zus er ook nooit zou komen (eigenlijk :bloos: ), maar hoewel ze ontzettende downs heeft gehad is ze er altijd in blijven geloven; en ziedaar, ze staat voor de klas (wel voor kleuters; maar orde was daar niet de reden voor - leeftijdsgroep waar je aan denkt scheelt natuurlijk ook altijd).

Een kennis van mij heeft de pabo gedaan en heeft lang gezocht, maar niks kunnen vinden in Maastricht. Uiteindelijk is ze maar de horeca in gegaan geloof ik. Het is echt bedroevend in Limburg op het moment.

Ik heb er altijd iets op tegen als ouders hun kinderen af gaan zitten houden van hun ambities.

Als je PABO wilt gaan doen, doe het. Je kunt meetal meer dan je denkt. Ik merk aan mezelf dat mensen om mij heen me toch beinvloeden. Uiteindelijk zit jij er je hele leven aan vast.

Alles kun je leren