Zwaveldioxide
 

Een van mijn eerste pogingen tot dichten. De zinnen schoten me te binnen toen ik laatst in mijn auto moesten wachten doordat er aan de weg werd gewerkt. De 3e strofe ontbreekt nog, ik heb hem meerdere malen overnieuw geschreven maar hij wilde niet lukken. Wanneer ik weer inspiratie heb zal ik hem aanvullen. Graag onderbouwd kritiek. :)

Zwaveldioxide

In een wolk van zwaveldioxide delen wij
een ogenblik van onaangedaan samenzijn
Ik tel de sproeten op je huid en vind er
een voor iedere onderbroken witte lijn

De lijnen van je gezicht vormen slechts
een fragmentarisch beeld op mijn netvlies
Ze zouden om een andere reden contrastief
de krulsgewijs golvende lokken te niet doen

[...]

Het mengsel van koolwaterstoffen vult
de cilinder tijdens mijn onuitgesproken zin
Je neemt mij in jouw okergele Mégane
terug de wereld van smeulend asfalt in

Hm, voor een eerste poging is dit toch zeker niet slecht. Voor een vierde of tiende ook niet trouwens.

Ik vind het leuk hoe je in het begin over zwaveldioxide praat, en het pas in de derde strofe linkt met een auto. Sowieso dat je die auto gebruikt.
Het is ook leuk hoe je na de derde strofe dat [...] doet, en dan in de vierde duidelijk wordt dat dat je onuitgesproken zin is (toch?)

De tweede strofe vind ik een stuk minder. Je gebruikt zo veel grote woorden, die niet passen bij het taalgebruik in de eerste en laatste strofe, en er staat eigenlijk maar heel weinig.

Verder ben ik wel een voorstander van punten en komma's. Zeker als je wel hoofdletters gebruikt.

Fragmentarisch vind ik een tenenkrommend woord, sorry :). Verder, zoals Sketch al zei, is het echt helemaal niet slecht voor een eerste poging. Ik vind het idee van zwaveldioxide en meer scheikundigheid erg leuk in een gedicht. Je laatste strofe is ook leuk, maar soms gebruik je zulke lange ingewikkelde woorden die helemaal niet lekker lopen.

Fragmentarisch dus, encontrastief

De woorden in de 2e strofe hebben wel betekenis eigenlijk. Waar ik over schrijf is daadwerkelijk gebeurd. De jongeman die ik zag had een scherpe kaaklijn en dik bruin krullend haar, maar dat is ongeveer alles van zijn uiterlijk wat ik me herinner. Vandaar het fragmentarisch beeld. En constratief heeft te maken met de lijnen en de krulsgewijs golvende lokken. Suggesties voor vervaningen van die woorden zijn welkom.

Punten en komma's zouden mijn gedicht misschien wel goed inderdaad. En verder denk ik dat ik de 3e strofe ook niet meer ga schrijven. Voor mijn gevoel moest het gedicht uit 4 x 4 regels bestaan, de laatste strofe had ik al en strofe 1 en 2 sloten op elkaar er aan, dus logischwijs moest er nog een 3e strofe bij. Maar nu ik mijn gedicht een tijdje met rust heb gelaten en er vandaag weer na keek had ik eigenlijk het idee dat hij qua hoeveelheid tekst wel af is, dus hij blijft zo.

Oh, en heel erg bedankt voor jullie reacties! :) (y)

Vervang voor fragmentarisch: incompleet, onvolledig, troebel, ondoorzichtig? Ik vond ondoorzichtig opzich wel een mooie vervanging, zo verandert de betekenis wel enigzins maar het past nog steeds.

Dit zou het dan worden:

In een wolk van zwaveldioxide delen wij
een ogenblik van onaangedaan samenzijn
Ik tel de sproeten op je huid en vind er
een voor iedere onderbroken witte lijn.

De lijnen van je gezicht vormen slechts
een ondoorzichtig beeld op mijn netvlies.
Ze zouden om een andere reden contrastief
de krulsgewijs golvende lokken te niet doen.

[...]

Het mengsel van koolwaterstoffen vult
de cilinder tijdens mijn onuitgesproken zin.
Je neemt mij in jouw okergele Mégane
terug de wereld van smeulend asfalt in.

Komma's horen er voor mijn gevoel niet in thuis.

Ik vond troebel wel mooi passen, maar zoals je zelf aangaf is ondoorzichtig ook een passende vervanging.
Zoals anderen reeds zeiden is je eerste gedicht 'zeker niet slecht'. (y) Het enige waar ik nog over struikel is contrastief, het lijkt wel te botsen met de volgende regel, omdat deze veel luchtiger is naar mijn gevoel.

Troebel vind ik nog mooier eigenlijk, het loopt mooier. Of de betekenis dan ook klopt en mooier is laat ik aan jou over. Ik zou die derde strofe gewoon laten zitten, niemand heeft hier geopperd dat er nog iets miste, en ik zie niet in waarom je jezelf regels zou opleggen bij het schrijven :).