Alleen ik..
 

De leegte van een perron,
duister in de nacht.
De leegte van een perron,
één iemand die wacht .
Alleen maar ik ,
in stilte wachtend.
Een beetje schrik ,
naar de trein smachtend ..
Een traan rolt weg...
Doe ik het of doe ik het niet ?

Waarom heb je sommige woorden dikgedrukt, sommige schuin en sommige onderstreept? Dat staat heel rommelig en leest heel vervelend voor het gedicht zelf.

De herhaling van 'de leegte in een perron' is storend. Ook het twee keer gebruiken van wachten-wacht is vervelend. De rijm is te geforceerd en het onderwerp is niet origineel. Ik vind het gedicht dus niet echt mooi


(misschien kun je dit soort gedichten beter in het gedichtentopic bij psychologie plaatsen?)

waar slaat het op dat die in psychologie moet? het is een gedicht, geen levensverhaal van iemand die psychologische hulp ofzo nodig heeft.

OT: ik vond het een heel mooi gedicht, goed geschreven

Mwa, ik vind het overgeconstrueerd.
Bij psychologie plaatsen is onzin, het is wel de titel 'gedicht an sich' waardig.

Op zich een mooi gedicht, vooral het einde van Doe ik het of doe ik het niet? bevalt me, al is het een beetje vaag.
Wat absoluut slecht geformuleerd is volgens mijn mening is:

Waarbij de naïve kracht, die je door "een beetje schrik" zou kunnen krijgen volledig word ondermijnd door de onregelmatige, dus stotterend klinkende formulering van de trein. Bovendien klinkt het een beetje belachelijk als je naar een trein smacht... Romantiek op het verkeerde moment is grappig, maar dat is hier niet de bedoeling en daarom maak je je eigen gedicht een beetje kapot.
En zoals al door MiniTokje gezegd, de tekstverwerking met onderstrepen, schuin en dik is lelijk. Een gedicht is geen schilderij.

Blijf oefenen.

Het gebruik van dikgedrukte tekst en schuin is leuk om mee te spelen,... maar niet door eengedicht

Het onderwerp is misschien uitgekauwd maar wel op een mooie manier neer gezet hier.. Verder wil ik je even na geven, het leest idd wat rommelig, doordat je wel en geen rijm gebruikt.. het herhalen van zinnetjes vind ik wel leuk tot op zekere hoogte.. dit kan wel, maar niet zo heel mooi in DIT gedicht

Samengevat een redelijk gedicht waar wat aangeschaaft mag worden

Naar de trein smachten is niet echt romantisch bedoeld: Het is meer bedoeld als: Waneer komt die rot-trein nou dan kan ik me oftewel d'r onder werpen of gewoon opstappen..Helemaal niets romantisch bedoeld dus!!Voor de rest kan het misschien een beetje romntisch overkomen jah..

Soms kun je de lezer beter in de waan laten, dan te vertellen wat je ermee bedoelt. Juist raadselen of vragen zijn wat aandacht vasthoud.

En denk alstjeblieft aan je interpunctie.

Als je lezers een compleet verkeerde indruk hebben, ( ligt dat waarshcijnlijk ook aan de formulering van je woorden) maar dan is dat heel storend vooral.. jij bedoeld er iets mee.. er zit een keiharde boodschap achter.. en dan wil je niet dat ze het verkeerde gaan dneken

In de regels :)

Emo?

Eerlijk is eerlijk, hetzelfde gedicht had ik even goed op mijn 12 kunnen schrijven.

Ik vind je gedicht niet bewonderenswaardig, mede door de verkeerde opmaak.
Duister in de nacht en één iemand die wacht is echt té gedwongen rijm.
Naar de trein smachtend is inderdaad ook een beetje stom, je hoéft ook niet te rijmen, de woordkeuze verpest het een beetje.

Jouw laatste zin vind ik wel erg bruikbaar.