Ik Toon
 

ik toon
verbloem
en leef mijn pijn

ik droom
beleef
ontgroei mijn lichaam
verdorde takken rondom mij

een rilling
breekt
de laatste steun
krak
en toont
mijn laatste traan

Spreekt me niet echt aan, maar het heeft wel wat.

mooi...
herken het gevoel...

kk

Ik hou meer van gedichten waar iets gebeurd, die iets vertellen, met begin en eind, of waar je iig naar kunt raden wat het verteld... dit gaat net iets te vaag...

Wat ik wel leuk vind aan die gedicht, is de vergelijking mens-boom/plant... (als ik dat goed heb opgevat)

sonnet: Haar Nagels

Je nagels in m’n rug, pijnlijk zacht,
Samen vallend, vragen stellend, welk
lawaai zou ‘k maken? De geluiden klinken elk
Precies zo helder als ik ze verwacht;

Dit was geen werk, geen gezwoeg,
Met volle teugen genieten van de traan
Ze zag me schreeuwen, hoorde me gaan
Van dat zoete bloed heb ik nooit genoeg.

De stemmen in haar hoofd roepen me toe;
Ga maar door, doe wat ik doe
Leg je hoofd naast haar neer,

En deel die hemelse pijn nooit meer,
’t is vijf voor 12, de tijd dringt niet.
Neem haar tijd, en jouw verdriet.



P.S. Tip: Lees het announcement voordat je op een forum post, dan weet je wat de geldende regels op dat forum zijn en dan voorkom je dat je topics gesloten worden.