Cliché
 

Dit is best wel een hele erge cliché, maar vond het de moeite waard om er zelf een verhaal bij te bedenken. Maar omdat ik nog maar juist het begin heb ga ik het in stukken verdelen.. :D

Deel één.

Met een zucht slaat ze haar ogen neer. Dat het nou juist dé populairste jongen van de school is waar ze op verliefd wordt. Niet te geloven. Vroeger vond Ellen hem een eikel, een verwaande sukkel! En nu was ze verliefd op hem. waarom toch op hém?!? Ach hij is ook zo knap en schattig. Ellen rolt met haar ogen. In haar zal hij toch niet geintereseerd zijn. Ze wordt doorgaans bestempeld als het "stuudje" of de "nerd". Knap is ze ook niet. Lelijk? Nee. Maar knap? Op de speelplaats hangt ze altijd alleen rond, in één van de kliekjes had ze nog nooit gezeten. Ze was ook zo stil, eenzaam en verlegen. Een jongen moest nog maar naar haar kijken en het tomaten-seizoen was weer begonnen. Dan kleurde ze rood tot helemaal in d'r nek en keek ze verlegen naar de grond. Maar nu zou het uit zijn daarmee! Ze zou anders worden, veranderen. Veranderen voor Pieter. Ze zou geen softie meer zijn, nee, ze zou een stoere punk-chick worden! Pieter's stoere punk-chick als het aan haar lag. Ellen gooit de deur van haar kamer met een knal dicht. Ze slentert naar beneden en doet traag haar jas aan. Voorzichtig piept ze om het hoekje van de deur. Mama slaapt. Mooi zo! Ellen schuifelt naar de handtas op de kast en pakt vlug een briefje van 20 euro uit de portomonee van mama. Ze grist het sleuteltje van d'r fiets en de huissleutel van het haakje en loopt dan naar de garage. Met een snelle klik springt het slot open. Rustig stapt Ellen op haar fiets. Met een snelheid van om en bij de 20 km/uur fietst ze naar de supermarkt. Daar aangekomen loopt ze meteen door naar de beauty-producten. "Felrode lippenstift? chek. Haarverf? chek. Mascara?chek." mompelt Ellen tevreden. Met het zakje aan d'r arm fietst ze terug naar huis. Thuis aangekomen loopt ze meteen door naar de badkamer. Met een luide klik draait ze de badkamerdeur op slot. "Een schaar..waar ligt die verdomde schaar?!?" fluistert Ellen nijdig. Na lang gerommel in verschillende schuiven vindt ze de schaar. Ze gaat voor de spiegel staan en zet de schaar in haar lange blonde haren. Lok na lok valt op de grond...

Doet me onwijs veel denken aan de "Hoe overleef ik..." serie, vooral met die make-over etc.

Even later heeft Ellen het gewenste effect bereikt. Ze is van "stuudje" getransformeerd tot Punk-chick, net zoals ze wou. Ze zou die giecheltrienen op school eens wat laten zien! Vrolijk huppelt ze naar haar kamer. Dan slaat de schrik haar rond het hart, ze heeft niets om aan te trekken dat bij haar nieuwe look past! Een kleedje, dat moet ze hebben. Met een ruk trekt ze haar kleerkast open. Een kleedje heeft ze wel hangen, maar wat vooréén?!? "Godverdomme...deze komt tot aan mijn enkels ofzo." vloekt Ellen boos. Dan schiet haar een idee te binnen. ze holt terug naar de badkamer en grijpt de schaar met beide handen vast. Dan snelt ze terug naar het kleedje. Rustig begint zet ze de schaar in de zachte stof en maakt een split tot juist onder haar dij. "Alleen nog aan de lengte een beetje werken en dan is het perfect" mompelt Ellen tevreden. Met een smile op haar gezicht hangt ze het kleedje aan haar kast voor de volgende dag. Dan slaapt ze in met een glimlach op haar lippen...

Het gaat best goed, ookal zijn je onderwerpen en verhaallijn niet echt geweldig. Maar oefening baart kunst he :) dus ga lekker door met schrijven, dan wordt het vast wel wat.

De volgende morgen wordt Ellen met een goed gevoel wakker. Vrolijk springt ze uit bed en trekt haar "zelfgemaakte" kleedje aan. Dan rent ze naar beneden, de keuken door. Onderweg grist ze vlug een appel en haar fietssleuteltje mee. Ze springt op haar fiets en fietst kauwend op haar appel naar school. Daar aangekomen zet ze haar fiets met een gelukzalig gevoel op slot. Ze draait zich om, om recht in de prachtige diepblauwe ogen van Pieter te kijken. "Hoi" zegt Ellen stoer. "Hey" is het simpele antwoord van Pieter. Zonder schaamte bekijkt hij haar van top tot teen. "Wow..Jij bent veranderd zeg." zegt hij dan verwonderd. "Tja.." antwoord Ellen rustig. "Ik vond het tijd voor iets gedurfder." Over Pieter's schouder ziet ze de jaloerse blikken van de andere meisjes en stiekem lacht ze hen allemaal uit. Plots haal Pieter haar uit haar inwendige lachbui door de simpele woorden: "ik vind je best wel knap zo." En plots zonder acht te slaan op de giecheltrutjes achter hen kust Pieter Ellen shkwoek op de mond. "Yes yes yes!" denkt Ellen. 't Is gelukt! Pieter is van Mij! Als ze eens wist wat het teweeg zou brengen...

Shkwoek? :(

Die had ik zien aankomen :D
Shkwoek..zoiets als: plots, ineens, zonder waarschuwing. ;)

Omg, dit is best wel een breezerverhaal. :( Als je weet dat het zo cliché is, waarom schrijf je het dan in godsnaam?

Ik bedoel. Niets tegen clichés, maar verander er iets aan, let op je taalgebruik, probeer je lezer te verrassen. Ook vind ik dat je wel heel erg middenin het verhaal wordt gegooid. Oké, het is een meisje dat zichzelf te verlegen vindt en een jongen leuk vindt maar dat niet wil, en de dag erna zoent die jongen met haar en vindt plotseling de halve school haar tof?

Nou ja, als het op jouw school zo gaat, niets mis mee. Maar dan vraag ik me af wat voor school jij hebt, want ik vind het een beetje onrealistisch en als je in een sprookje leeft, wil je me dan leren hoe dat moet? (a) Maar denk eens na, vind jij dit een realistisch verhaal? Ik niet. En ik denk andere mensen ook niet. Dat wat betreft de inhoud.

Probeer verder te letten op hoe je iets neerzet. Als je de aandacht van je lezers erbij wilt houden, denk ik niet dat je een verhaal moet schrijven dat vol spel- en interpunctiefouten zit. Lees iets door voordat je het post, zoveel moeite kan dat toch niet zijn? (a) Ik denk dat je dat zelf ook wel in ziet, nietwaar? Zo van, let op komma's en aanhalingstekens en herhaling van dezelfde woorden (zo gebruik je in je eerste stukje zeker drie keer "d'r" en ik weet niet, maar ik stoor me er aan) en nou ja, je ziet mijn punt, denk ik?

Dus kijk er nog even naar. :)

breezerverhaal!
lang geleden dat ik dat woord gehoord heb!
zoals ik al gezegd heb (maar let niet op mij ik ben maar een oude zeurpiet of ik voel me toch zo in elk geval), worden er op het forum de laatste tijd meer en meer zulke verhalen geschreven.
Om een beetje op het niveau van dit verhaal te blijven;

er staan nogal wat foutjeuuuuuhs in, misschien moet jeuh het de volgende keer een beetjeuh beter nalezeuuuuh.
Ook het verloop is iets mindeuuuuhr, het gaat inderdaad maar snelletjeuuuuhs alsof je het afraffeuuuuuuhlt. Als elk trutjeeuuuuh na 1 dagjeeuuuh en met een kleine make-oveuuuuhr het knapste hunkjeeeuuh van de hele school kon krijgeeeuuuh, dat zou nog al eens wat zijn.

Ik word een beetje depressief denk ik op dit forum binnenkort, het een na het andere Carry Slee, Francine Oomen verhaal wordt hier gepost, mijn hemel. Ik heb de eerste zin alleen maar gelezen, maar ik voel de bui al hangen. Is er geen enkele drang naar originaliteit of zo?

Tja je liegt er niet om he? het is inderdaad ontzettend cliche. Ik vind dit verhaal, net als je andere verhaal nogal wat kinderachtig. En wat Roosje ook al zegt: het is vrij onrealistisch, en daarbij raas je door je verhaal heen. Ik bedoel van de een op de andere minuut bedenkt ze dat ze zich gaat veranderen, ze vliegt naar de stad en 2 regels later liggen haar haren eraf, en gaat ze slapen. weer drie regels later is ze al gekust en dat alleen omdat ze zo'n verandering heeft ondergaan.

Daarbij vind ik van die voorspellende zinnetjes aan het eind van een berichtje niet zo mooi: als ze eens wist wat het te weeg zou brengen. Ik hoop dat het niet weer een of ander aanrandingsverhaal wordt, want daar zijn we zo onderhand wel overheen gegroeit hoop ik?

sorry voor mijn niet zo aardige commentaar, maar mijn humeur is ook niet al te best :o

Wat zeg je dat heerlijk Barones.

lolletjeuuuhs ;)