zwanger..
 

Hoi allemaal,,

k weet niet of deze topic hier wel thuis hoort, maar ik moet iets kwijt, en ik heb advies nodig..

Afgelopen augustus ben ik weer verkracht.. weer door dezelfde vent.. weer in dezelfde maand, en nu weer hetzelfde probleem..
hij heeft me zwanger gemaakt.
vorig jaar ook, toen ben ik een abortus ondergaan waar ik achteraf heel erg veel spijt van heb.
Nu zit ik in dezelfde situatie,, ik zal een keuze moeten maken maar ik weet niet wat?
was mijn moeder er nog maar.. zij zou me kunnen adviseren en helpen..
nu heb ik niemand meer, vandaar dat ik het hier maar even probeer..

ik hoop dat jullie me verder kunnen helpen.. k heb jullie hulp hard nodig..!!

liefs

Jemig, wat een verhaal.

... Allereest zou het erg fijn zijn wanneer je even iets aan je taalgebruik zou kunnen doen, op deze manier leest het erg irritant.

Gek genoeg weet ik niet in hoeverre ik dit serieus moet nemen, omdat het algehele verhaal nogal chaotisch overkomt. Enfin laat ik het risico dan maar nemen, en er serieus op in gaan.

Ik ken je verder niet, en ik heb geen idee wat er voorheen is voorgevallen. Of dit familie betrof, een goede buur of een wildvreemde kerel die zich aan een meisje als jou vergreep. Of er gerechtelijke stappen zijn ondernomen (wat waarschijnlijk niet het geval is geweest), en wat het verhaal is achter je moeder. Als je hier meer duidelijkheid over zou kunnen geven, heel graag.

Zijn er verder geen familie-leden of goede vrienden waar je bij terecht kunt?

Sterkte alvast. Pm-en staat vrij!

Ohw ja sorry..
Ik had het maar gewoon even snel getypt.
Alles word me nu te veel,

De verkrachtingen nu even eerst:

In juli 2003 werd ik verkracht door de vader van mijn beste vriendin(toen). heb er aangifte van gedaan, maar was bang, en loog dat het niet waar was.

In augustus 2005 is hij bij mij thuis geweest, nadat ik was verhuisd, en heeft ie het weer gedaan. Toen ben ik zwanger geraakt, en ben ik een abortus ondergaan.
Het zou nu een 4 maanden oud kindje zijn..
Ik heb er echt spijt van.
Hier heb ik wel weer aangifte van gedaan, en had ik de waarheid gesproken. De zedenpolitie geloofden me niet eens. Ze namen niet eens de moeite om het verder te onderzoeken.

Nu, vorige maand heeft hij het gewoon weer geflikt.
Nu ben ik ook weer zwanger, maar nu wil ik geen abortus, omdat ik er al nare ervaringen mee heb gehad en omdat ik er een enorme spijt van heb..
Naar de politie wil ik niet, ze hebben mij toen door een hel laten gaan. Dat kan ik niet nog een keer aan!


Nu even mijn moeder.

Het gebeuren is trouwens al vaker voorgevallen op het forum..
Ze is er niet meer. Ze is overleden in april. Zit een lang verhaal achter.

Maar het was altijd mijn moeder die me steunde, en mij hielp als ik het moeilijk had.
Nu ik bij mijn vader woon, voel ik me niet meer zo veilig en geliefd.
Ik heb het heel moeilijk met het verwerken van wat er met mama is gebeurd. Ik heb niet echt een band met mijn vader, dus ik kan er niet echt over praten. Ook al zou ik het wel willen!
Ik heb wel een zus, woont op zichzelf, maar heb ik gee contact mee.
alleen even bellen op elkaars verjaardagen.
en dan mijn broertje.. hij is veel te jong..

pfff..
Ik zou zo graag willen dat mijn moeder hier was, dat ze me zou helpen met mijn keuze..
Op haar na kan/kon ik bij niemand anders terecht..

Ik hoop dat het zo wat duidelijker is..
Liefs..

klinkt misschien wat droogjes onder die vreselijke omstandigheden waar jij je in bevindt, maar het is niet slecht bedoeld:
de baby in je buik is hét bewijs voor de politie om jou serieus te nemen... dna weet je.

verder heel veel sterkte en liefs,
zoek iemand met wie je kunt praten en bij wie je kunt uithuilen.

ow ja met dat kindje: maak een verstandige keuze, kun je het alles bieden wat het nodig heeft op het moment?

Jemig, wat een kutsituatie....
Probeer een volwassen iemand te vinden (lerares, tante, buurvrouw, ouder nichtje) die je vertrouwd en probeer er het er met hem/haar over te hebben. Waarschijnlijk kunnen zij jouw situatie beter inschatten dan wij en ze kennen jou ook beter.
Weet je vader er vanaf? Hem zou ik ook proberen duidelijk te maken dat je die man niet meer wil zien.
En denk goed na over het kindje... Ik snap dat het een moeilijke keuze is, maar denk er heel goed overna. Ik weet niet hoe oud je bent, maar heb je je kindje alles te bieden op het moment? En misschien, een heel niet-leuke vraag maar; wil je wel een kindje van je verkrachter?

Verder: Alle liefs, steun en kracht die je nu kunt gebruiken.

Hoe oud ben je?
Denk je dat je zelf een kindje op kan voeden? Een kindje is natuurlijk heel leuk en het zal misschien best goed voor jou zijn om je geliefd te voelen door zo'n kind, zeker omdat je dat met je vader niet ervaart. Maar denk je ook dat het goed is voor het kind om door jou opgevoed te worden?
Je zit met een groot verdriet door het verlies van je moeder, een onveilige thuissituatie, een trauma van meerdere verkrachtingen, een verdriet van een eerdere abortus.. Hoe cru het ook klinkt: je kan nog niet eens jezelf beschermen. Wat voor thuissituatie ga jij je kindje eigenlijk geven? Het draait nou even niet om jou he, maar om het jongetje of meisje wat jij straks een mooie toekomst moet gaan geven.

Maar goed, dan is er ook nog zoiets als gevoel, dat weet ik wel. Maar jouw gevoel zou moeten zeggen: áls ik dit kind hou, dan ga ik ook echt alles doen om het een mooi leven te geven. Dat betekent dat je heel wat zal moeten veranderen aan je huidige situatie en ben je bereid dat te doen (aangifte doen, in therapie, voor een inkomen zorgen, verhuizen naar een veiligere plek dan bij je vader, etc)?

Ik vind je verhaal ook nogal ongeloofwaardig overkomen, maar zal toch ook maar serieus reageren.

Ten eerste is abortus inderdaad een vreselijk gebeuren (zowel mentaal als fysiek), ik begrijp dus echt niet dat de politie geen verder onderzoek heeft gedaan (tenzij het natuurlijk een korps is dat goed bevriend is met je verkrachter, maar dan nog). Maar volgens mij is het in dit geval nog steeds de beste oplossing, ook al wil je dat kindje nog een kans van leven geven. Ik denk dat je dat kind toch maar steeds als kind van je verkrachter zal zien, die er toch niet zal zijn om je door de moeilijke situaties te helpen; dus wordt je met zo'n kind niet enkel herinnerd aan deze rotsituatie maar krijg je opeens ook nog heel veel problemen bij. Een kind opvoeden is echt niet makkelijk en als je bekijkt hoe weinig ouders nog echt met hun kinderen kunnen omgaan (en dan zeker bij jongere mensen is het moeilijker om voor een kind te zorgen), dan vind ik het echt triestieg gesteld met de wereld.

Ik zou gewoon opnieuw aangifte doen, proberen ook bij een of andere jongerenorganisatie aan te kloppen (ik weet dat je in België terecht kan bij je CLB of JAC ofzo, maar in Nederland zou ik het niet weten (misschien RIAGG ofzo?) ). Zo'n organisatie kan je ondersteunen bij alle stappen die je kan nemen, zo sta je niet alleen in de wereld, want met zo'n situatie weet niemand wat gedaan, daarom moet je juist hulp vragen bij zo'n organisatie of op school vragen waar je terechtkan (je hoeft op school geen details te geven, vraag gewoon of ze je kunnen doorverwijzen naar een leerlingenbegeleidster (in jouw geval zou ik toch echt een vrouw vragen, dat is toch al iets makkelijk om tegen te praten).

Hoe meer mensen je het vertelt, hoe meer steun je zal krijgen; ze zullen je echt niet raar aankijken en je hoeft je helemaal niet te schamen (maar ik begrijp dat je je er ongemakkelijk bij voelt), de enige die zich moet schamen is die vent. Hoe meer mensen je het vertelt, hoe veiliger jij zit, omdat je een verkrachter veel macht geeft door niets te zeggen: hij kan gewoon voortdoen. Door alles openbaar te maken, zijn ze hun macht kwijt, je bent dan niet meer in een hoekje gedrukt.

Misschien dat je nu wel spijt hebt van dat andere kindje, maar je mag volgens mij echt niet vergeten dat zo'n kindje je niet gelukkiger zal maken; geluk is iets wat je zelf maakt en als je jong bent, moet je kunnen genieten van het leven, wat niet kan als je steeds thuis moet blijven om voor je baby te zorgen (vergeet ook niet dat je elke nacht wel uit je bed zal moeten komen). Voor koppels is het vaak al zwaar genoeg om een kind op te voeden, verzorgen en onderhouden (want als je een kind hebt, is er weinig kans dat je nog veel zal kunnen gaan studeren, tenzij iemand het kindje overdag kan opvangen), denk je dan in dat je helemaal alleen voor dat kind zal moeten zorgen. De enige mogelijkheid dat je zelf alles goed kan verwerken, is (volgens mij), dat je abortus laat plegen.

Je hebt blijkbaar meer dan genoeg te verwerken: je moeder die vrij recent overleden is (en je had blijkbaar een goede band met haar). Bij mij in de familie is mijn grootvader overleden (eind april), het enige dat ik je kan vertellen is dat je jezelf niet mag forceren in het verwerken, gewoon alles rustigaan nemen. Net hetzelfde met die verkrachting, dat zal je ook geleidelijkaan moeten een plaats geven in je verleden; als je er dan elke dag mee geconfronteerd wordt, is dat volgens mij echt niet de goede oplossing.

Hier ga ik in mee. Denk er asjeblieft heel erg goed overna, echt heel goed.

Ik snap je verhaal niet zo goed naar aanleiding van deze quotes. Op 7 september 2006 post je dat je 2 keer verkracht bent, in 2003 en in 2005. Dan is het dus al augustus 2006 geweest, de maand waarin je beweert voor de 3e keer verkracht te zijn. Op 26 september post je weer iets wat er erg op lijkt dat je weer verkracht bent. Het staat er niet letterlijk, maar gezien je andere posts zou je die conclusie kunnen trekken. Vrij snel daarna volgt dit topic, waarin je dus zegt 3x verkracht te zijn. Of het is wel waar en je hebt je in de data vergist, maar dan had je niet hoeven benadrukken dat het precies in dezelfde maand was, of dit verhaal is niet waar. Ik heb dus zo mijn twijfels bij je verhaal.

Verder snap ik ook niet goed waar je precies advies over wil. Je zegt geen abortus te willen, ik neem aan dat je adoptie ook niet wilt, dus dan zul je straks gewoon bevallen en het kind op moeten voeden lijkt me.

Een derde punt dat ik niet snap is hoe die vent voor een derde keer bij je in de buurt kon komen. Ik ben zelf niet verkracht, maar als dat wel het geval geweest was zou ik na de eerste keer de desbetreffende persoon al mijden als de pest.

En verder snap ik niet waarom je graag een kind van je verkrachter zou willen. Als je verkracht wordt en je hebt de pech dat de verkrachter geen rubbertje gebruikt, kun je er op zich weinig aan doen dat je onbeschermde seks hebt gehad, maar er bestaat zoiets als een Morning After Pil, als je die genomen had was je nu niet zwanger geweest.

Nou ja, als het allemaal wel waar blijkt te zijn en je dit allemaal kunt verklaren, dan wens ik je veel sterkte. Mocht het niet waar zijn dan wens ik je veel plezier met het gniffelen om alle serieuze antwoorden op je posts.

ik zou het niet beter kunnen zeggen,

Ik wil niet als een bitch overkomen, maar dit klinkt idd nogal ongeloofwaardig, vooral als ik die vorige posts van jou zo lees. Ik bedoel, als die man jou al 1 keer verkracht heeft, hoe en waarom zorg je ervoor dattie nog tweemaal erna bij jou in de buurt komt? :s

Als ik even in mag grijpen: laten we er bij voorbaat vanuit gaan dat wat de TS zegt waar is. Een discussie hierover beginnen heeft vrij weinig zin, en als inderdaad blijkt dat haar verhaal in twijfel getrokken wordt vanwege een paar verwisselde data kan dat nogal kwetsend overkomen. :)

Ik snap wel dat het kwetsend over kan komen, daarom heb ik het nog redelijk voorzichtig geformuleerd. Maar aan de andere kant denk ik ook: van zulke ingrijpende dingen vergeet je toch niet wanneer het gebeurd is?

Maar goed, ik zal verder mijn mond wel houden in dit topic en wacht wel af hoe dit zich verder ontwikkelt.

heftig, ik kan niks anders zeggen dan hulp gaan zoeken. Er zijn mensen die je op dat gebied echt goed advies kunnen geven. Dat is voor ons een beetje lastig. Sterkte [F]

En ga ook weer naar de politie (samen met iemand die je vertrouwt), zodat het geen 4e keer meer gebeurt.

Wijze woorden van een nog wijzer persoon.
I second that.

Kijk eens op: www.vbok.nl

De VBOK is een organisatie die hulp kan bieden aan moeder en kind bij onbedoelde of ongewenste zwangerschap en na zwangerschapsverlies (ook abortus).

Er is een speciale hulplijn (24 uur per dag bereikbaar): 0900-2021088 (5 ct per minuut).

Ik zou je deze hulp echt aan willen raden!

Misschien in therapie? :o Voor beide kanten goed: als je zo vaak bent verkracht maar ook als je de waarheid niet spreekt. Je lijkt me sowieso niet erg stabiel.

het lijkt me ook belangrijk dat je voor jezelf uitzoekt waarom je er vorige keer zoveel spijt van had.
had je graag een kindje willen opvoeden?
was het omdat je een kindje hebt 'vermoord' wat kans had op leven?
had het een andere reden?
het hangt erg van de 'reden' die jij had af wat je mogelijk kunt doen.
als je bijvoorbeeld vind dat je leven niet mag afbreken maar je het niet wilt opvoeden zou je kunnen overwegen om het kindje te laten adopteren...
maar jemig! wat een moeilijke beslissing zeg...

Ja dat lijkt mij ook :(
Veel succes!

Als ik jou was zou ik toch naar de politie gaan. Anders verkracht hij je wellicht nog wel vaker. Ik zou in elk geval een advocaat erbij halen om te kijken wat voor kansen je hebt.

Het maakt het verleden natuurlijk niet ongedaan maar ik kan me voorstellen dat je je er wat beter bij gaat voelen als je weet dat hij zijn verdiende loon krijgt en dat het niet nog es zal gebeuren...

Sorry dat ik zo laat pas reageer..
Ik heb een abortus laten plegen..
Weer. :(

Nu heb ik geen spijt. Ik krijg steun van alle kanten..
Bedankt voor al jullie reacties..!

Liefs

:)
Ik ben blij dat je nu geen spijt hebt.
Is er nog een kans dat hij bij je in de buurt komt?
Hoe groot is de kans dat het nogmaals gebeurd?
Ik weet het niet... maar misschien moet je toch nadenken over een aangifte. Als je twijfelt over de gevolgen ervan kan je ook bij de politie zelf advies hierover krijgen (zij kunnen je precies uitleggen wat ze ermee doen e.d.)
oww en... dit lukt misschien lullig, en zo bedoel ik het echt niet (geloof me please) maar mócht het nog een keer gebeuren (en ik hoop van harte van niet) neem dan een morning-afterpil (gewoon bij de drogist te halen), dan is al het moeilijke rondom een evt. abortus iig niet nodig, waardoor je het jezelf niet extra moeilijk hoeft te maken...
sterkte meis!

Unfaiitfull ben jij dezelfde als "de lekkerste", jullie profielen zijn namelijk wel érg hetzelfde.

ja idd, en 'de lekkerste' schrijft ook 'liefs yas' en Unfaiitfull heet ook wel toevallig yasmine :o

Hoi, ik ben unfaiithfull, de Lekkerste én Yientje.. :D :p


:( Maar niets van wat ik heb gepost is gelogen.. :(
Was het maar zo :o

En je geeft jezelf succes?

En waarom snap ik je keus voor deze smileys dan nou ook niet meer?

" :o "

Maakt het er nou niet echt serieuzer op

Dat was een type foutje!
: & o is op msn zo'n "schrikkende" smiley, dus dat typte ik in.

Als je over dit alles liegt: erg zwak! Weet je wel helemaal waar je het over hebt? Ik vind het erg ongeloofwaardig nu je ook 3 verschillende accounts hebt op scholieren :s

Ik heb er echt niet over gelogen hoor..!! :( :( :confused:

Dan is een uitleg wel op z'n plaats lijkt me. Al is het maar over waarom je drie accounts hebt.

Ik ben best wel slordig, met alles.
Sinds het overlijden van mijn moeder, heb ik niets meer onder controle. Echt helemaal niets.
Eerlijk gezegd best vervelend.
Maar goed, vinden jullie vast niet interessant.
Ik heb 3 accounts, omdat ik telkens mijn accountnaam en wachtwoord kwijt was.
Mijn eerste e-mailadres (unfaiithfull) was gehackt. Van de tweede ben ik mijn wachtwoord kwijt geraakt.
Ik moest érgens mijn dingen kwijt, en naar mijn weten kon (kan) dat alleen redelijk veilig op het forum.. Dus ik móest een nieuw account aanmaken.. :bloos:

sorry

Ben je GISTEREN het wachtwoord van de tweede kwijtgeraakt??

Naja, geen zin hierover te discussieren.

Dat is aan de fb's

Ja, ik durf niets onaardigs te zeggen. Stel dat het allemaal écht waar is.

Ik zeg niet dat het niet waar is, maar het is wel erg vreemd.

Hoe raak je nou op 1 dag je wachtwoord kwijt?
(in het profiel van "de lekkerste" kun je zien dat haar laatste post op 20 november, dus gisteren was)

Deze discussie mogen jullie per PM/email verder afronden.

Dank u zeer.

:confused:

Het verhaal achter haar 3 accounts is verder niet relevant voor dit topic, ervan uitgaande dat niets gelogen is natuurlijk. Mochten jullie er toch meer over willen weten lijkt het me verstanding wanneer jullie dat onderling nog eens ter sprake brengen.

De rest regel ik wel. :)